ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΣΥΡΙΑ.

Επίθεση με πυραύλους δέχτηκε η Συρία. Πυρκαγιά ξέσπασε σε μια αποθήκη πλαστικών στη Χαμά με έναν νεκρό και έξι τραυματίες.Επίθεση με πυραύλους δέχτηκε η μαρτυρική Συρία από το Ισραήλ με στόχο την παράκτια πόλη Λατάκια και το Μισυάφ στην επαρχία Χαμά.Πολεμικά αεροσκάφη αναχαίτισαν τους πυραύλους τα ξημερώματα της Τετάρτης. Ωστόσο, οι πύραυλοι προκάλεσαν μεγάλη φωτιά σε μια αποθήκη πλαστικών στη Χαμά με έναν νεκρό πολίτη και άλλους έξι τραυματίες, η οποία σβήστηκε, σύμφωνα με το συριακό πρακτορείο SANA.

Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως ακούστηκαν εκρήξεις κοντά στα Λατάκια και τον Τάρτους κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου, ενώ ο Ισραηλινός στρατός δεν έκανε κάποια δήλωση για το συμβάν.

Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως ακούστηκαν εκρήξεις κοντά στα Λατάκια και τον Τάρτους κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου, ενώ ο Ισραηλινός στρατός δεν έκανε κάποια δήλωση για το συμβάν.

Το Ισραήλ κάνει επανειλημμένως επειθέσεις στη Συρία, κυρίως εναντίον στόχων που συνδέονται με το Ιράν. 

Εν τούτοις οι πραγματικές αιτίες είναι άλλες. Να περάσουμε να δούμε αποσπάσματα από την κορυφαία στήλη στην Ελληνική επικράτεια, με ΄βαση την αποδοχή και την επισκεψιμότητα :  

" Η μεγάλη πατριωτική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, απέρριψε  το νεοταξικό σχέδιο “Αραβική Άνοιξη”, το οποίο είχε ως στόχο την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιθυμεί να επεκτείνει την απόλυτη κυριαρχία του στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ευλογία και την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής. Για αυτό συμμετέχουν οι Ισραηλινοί στον πόλεμο της Συρίας, ενάντια στον φιλέλληνα Ασσάντ. Επίσης φοβούνται πολύ την συμμαχία Ελλάδας-Συρίας και επέκτασιν, την συμμαχία Ρωσία, Ελλάδα, Συρία, Ιράν. 

Η επιτυχία αυτού του επικίνδυνου-νεοταξικού σχεδίου, προϋποθέτει τον κατακερματισμό και την διαίρεση των κρατών της περιοχής. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν γενοκτονίες, ο εκτοπισμός, η εξαθλίωση, και η εκμετάλλευση, προκειμένου να επιβάλουν την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, επί του πλούτου αυτών των λαών. Οι Ισραηλινοί δεν συγχώρησαν, στην αδούλωτη Συρία του Ασσάντ, την υποστήριξή προς τον δίκαιο αγώνα, του Παλαιστινιακού λαού. 

 

Επίσης οι Αμερικανοί-νεοταξίτες το Ισραήλ έχουν μεγάλο μίσος κατά της Συρίας, λόγω της υποστήριξης προς την εθνική αντίσταση του Λιβάνου, η οποία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα κατά της Ισραηλινής επεκτατικότητας. Με την απελευθέρωση, εδαφών του Λιβάνου, από την Ισραηλινή κατοχή, οι Σύριοι επέτυχαν  μια σημαντική νίκη, εις βάρος των Ισραηλινών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ, στον Λίβανο το 2006.

 

Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση, με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα, που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη, είναι οι οργανώσεις, με θρησκευτικό μανδύα, οι οποίες με τις μεθόδους τους θέλουν την εγκαθίδρυση, μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού.

 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΜΒΙΏΣΕΩΣ. 

 

Η μεγαλύτερη αιτία για τον πόλεμο στην Συρία, είναι η αρμονική συμβίωση, μεταξύ Χριστιανών και μουσουλμάνων. 

 

Αυτό είναι κάτι που ανατρέπει μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδίων, των ανθρώπων της νέας τάξης, για σύγκρουση και πόλεμο μεταξύ των δύο θρησκειών (Χριστιανισμός και Ισλάμ).  Oι Χριστιανοί της Συρίας μάχονται με τον Ασσάντ, για να γλυτώσουν τον Χριστιανισμό, την Συρία, και  τις οικογένειες τους, από τους Ισλαμιστές μισθοφόρους της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, και του Κατάρ. Ο Σύριοι του Ασσάντ, και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν, τότε η ανθρωπότητα και ειδικά η Ελλάδα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα σκλάβοι της νέας τάξης πραγμάτων. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα. 

 

Εάν όμως κερδίσουν οι Σύριοι, τότε η νέα τάξη, θα έχει δεχτεί, το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους. Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ, έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. 

 

Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. 

Γιατί οι νεοταξίτες προσπαθούν να αφαιρέσουν την εξουσία από τον νόμιμο πρόεδρο στην Συρία και τον αποκαλούν “δικτάτορα” και “κτήνος” ;

 

Όλες αυτές οι δηλώσεις και οι ενέργειες γίνονται με στόχο να ξεκινήσει θρησκευτικός πόλεμος, ο οποίος θα είναι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών. 

Επιθυμούν να ανατρέψουν τον Ασσάντ διότι υπό την προστασία του, συνυπάρχουν ειρηνικά οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το εμποδίσουν με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος. Δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση αυτή η εξαιρετική συνύπαρξη, να γίνει παράδειγμα, και σε άλλα έθνη. Ο πρόεδρος Ασσάντ θα έπρεπε να παίρνει κάθε χρόνο το βραβείο νόμπελ και όλα τα σχετικά βραβεία, με βάση αυτό το οποίο έχει επιτύχει. Δυστυχώς όχι μόνον δεν βραβεύεται, αλλά παράνομα και καταργώντας κάθε έννοια δικαίου, τον πολεμούν και επιθυμούν τον αφανισμό του οι νεοταξίτες. Τα ίδια βραβεία θα έπρεπε να λαμβάνουν και οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους δια την παραδειγματική τους συμβίωση.

Είναι φαιδρό, πρόστυχο και άνανδρο, διότι οι άνθρωποι της παγκοσμιοποίησης, που “διδάσκουν” την διαφορετικότητα, την πολυπολιτισμικότητα και τα δικαιώματα των θρησκευτικών-εθνολογικών μειονοτήτων, να μάχονται την μοναδική κυβέρνηση που υποστηρίζει στην πράξη διαχρονικά τις ίδιες αξίες με εκείνους. Η Συρία είναι το μοναδικό ελεύθερο Μωαμεθανικό κράτος. Όλες οι θρησκευτικές μειονότητες, έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μωαμεθανούς. Ο Ασσάντ είναι ο προστάτης των Χριστιανών στην Συρία. Όσο παραμένει στην εξουσία, δεν κινδυνεύουν οι Χριστιανοί. Ο πρόεδρος απέδειξε, ότι μπορεί να κρατήσει ενωμένο αυτό το εύθραυστο εθνοθρησκευτικό οικοδόμημα, μέσα στο Συριακό κράτος. Είναι ο εγγυητής της παρουσίας των Χριστιανών στην Συρία. 

Οι Μουσουλμάνοι, οι Αλεβίτες, οι Χριστιανοί και οι διάφορες θρησκευτικές μειονότητες, είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Ασσάντ, διότι είναι ο προστάτης της ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ τους. Όλοι γνωρίζουν ότι ενδεχόμενη πτώση του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, θα οδηγήσει στην πλήρη εξολόθρευση και την θανάτωσή τους, από τους νεοταξίτες, σε περίπτωση που οι τελευταίοι αναλάβουν την εξουσία στην Συρία. Για αυτό όλες οι θρησκευτικές μειονότητες, πολεμούν με φανατισμό για να σώσουν την πατρίδα τους, από την νέα τάξη και όλους τους υπόλοιπους, ώστε να επιστρέψουν στην ευημερία του παρελθόντος. Επίσης δεν επιθυμούν να παραμείνει στην εξουσία ο Ασσάντ διότι δεν ξεπούλησε τον ενεργειακό πλούτο της χώρας του, έναντι πινακίου φακής, και γιατί έχει υπό τον έλεγχο του, την κεντρική τράπεζα της Συρίας. 

Η κεντρική τράπεζα της Συρίας, δεν είναι ελεγχόμενη από τους τοκογλύφους της νέας τάξης. 

Για όσους δεν γνωρίζουν ο Ασσάντ βαδίζει και έχει ως παράδειγμα τον Άγιο ΝΙκηφόρο Φωκά. Στην εποχή του Αγίου αυτοκράτορα Νικηφόρου, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και οι Ισμαηλίτες συνυπάρχουν, εδώ και αιώνες. Στην Βασιλεύουσα-Κωνσταντινούπολη, επί Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπήρχε τζαμί για την μειονότητα Ισμαηλιτών. Όμως εκείνους τους αιώνες, οι πρόγονοι ήταν κοσμοκράτορες, καθώς διοικούσαν, την κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου. Οι ένδοξοι-Ήρωες πρόγονοι μας, οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί αρκετούς αιώνες, πολεμούσαν καθημερινά, πολύ γενναία, στα πεδία των μαχών. Οι Μωαμεθανοί που ζούσαν μαζί ως μειονότητα, δεν έκαναν ποτέ δολοφονίες, βιασμούς, κλοπές κλπ, παρά το γεγονός, ότι τα δύο έθνη, βρισκόταν συνέχεια, σε πόλεμο, από την εποχή, του αυτοκράτορα Ηράκλειου.

Οι πρόγονοι μας, είχαν τον απόλυτο σεβασμό, από την Μουσουλμανική μειονότητα, διότι είχαμε κράτος πολύ σοβαρό, με οργάνωση, διοίκηση, στρατό, δομές, παιδεία, ηθική και αυστηρούς νόμους, που εφαρμοζόταν στην πράξη. Εν τούτοις η βασικότερη αιτία, που υπήρχε σεβασμός, ανάμεσα σε Χριστιανούς και Σαρακηνούς, ήταν η γενναιότητα, των προγόνων μας στις μάχες και τους πολέμους. Οι Ήρωες αυτοκράτορες, Στρατηγοί, Αξιωματικοί, και Στρατιώτες, προκαλούσαν δέος, στην Μωαμεθανική μειονότητα. Δυστυχώς την σημερινή εποχή, οι ρόλοι, και οι ισορροπίες, έχουν αντιστραφεί (Γεωστρατηγική και ιστορία)."

Αναρτήθηκε από την Andri Λύτρα μέλος της συντακτικής ομάδας, του Arisvinews.