Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2022

Η Δούκισσα του Μάλμπορο (Γεωστρατηγική-Γεωπολιτική και Ιστορία).

 

Διαχρονικά μια μεγάλη πλειοψηφία από το γυναικείο φύλο, διψά για δύναμη και εξουσία. Η πρώτη γυναίκα αυτοκράτειρα όλων των εποχών ήταν η Ελληνίδα Ειρήνη-Αθηναία που από το 797 μέχρι το 802 ασκούσε ως μονοκράτειρα την διοίκηση του imperium romanum. Επίσης από το 780 εώς το 797 ασκούσε την αντιβασιλεία ως επίτροπος του ανήλικου υιού της.

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197).

Σε παγκόσμιο επίπεδο η Ελληνίδα Αυγούστα άνοιξε τον δρόμο στις γυναίκες να διοικούν ισχυρά βασίλεια και αυτοκρατορίες, όπως και να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις. 

Την εποχή της Βασίλισσας Άννας στην Αγγλία το κράτος διοικεί η Δούκισσα του Μάλμπορο, καθώς η βασίλισσα ήταν αδύναμη και φιλάσθενη. Για όσους δεν γνωρίζουν μεταξύ άλλων ιστορικών τον βίο της  Άννας, του Δούκα και τις Δούκισσας του Μάλμπορο

 έχει γράψει  με έναν ξεχωριστό τρόπο, και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ο Άγγλος αξιωματούχος συνέγραψε μία βιογραφία για τον πρόγονο του Τζον Τσόρτσιλ και την σύζυγο του Σάρα. Η Δούκισσα Σάρα ήταν μία εκ των δύο γυναικών στην αυλή της Άννας, οι οποίες διεκδικούσαν την εύνοια και την απόλυτη εξουσία.  

Το επίκεντρο στην ιστορία του Τσόρτσιλ είναι οι πολιτικές-κοινωνικές και οι στρατιωτικές εξελίξεις, με πρωταγωνιστή τον  πρώτα Δούκα του Μάλμπορο (Τζον Τσόρτσιλ) και την γυναίκα του. Ο Δούκας Τσόρτσιλ υπήρξε ικανός στην πολιτική αρένα και στα πεδία των μαχών. Οδήγησε τον στρατό και τους συμμάχους των Βρετανών σε νίκες ενάντια στην Γαλλία, την μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη εκείνης της εποχής στην Ευρώπη.  Ο Τζον Τσόρτσιλ διακρίθηκε τόσο ως στρατιωτικός διοικητής όσο και ως διπλωμάτης και οι ικανότητες του τον είχαν κάνει πανίσχυρο. Η Βρετανία είχε να αντιμετωπίσει την απειλή της Γαλλίας και κατά τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, ήταν ο πρόγονος του έδωσε δόξα και κύρος στους Βρετανούς. 

Ο Τσόρτσιλ ως εγγονός του Δούκα είχε γεννηθεί στο ανάκτορο Μπλενχάιμ το οποίο αποτελούσε την έδρα των Δουκών του Μάλμπορο). Το μεγαλοπρεπέστατο κτίσμα ανεγέρθηκε κατόπιν εντολής της βασίλισσας Άννας, σε ένδειξη τιμής- ευγνωμοσύνης προς τον Δούκα-Στρατηγό Τζον Τσόρτσιλ για την σημαντικότατη νίκη του επί των Γάλλων στη μάχη του Μπλενχάιμ το 1704. Στα πολιτικά και στρατιωτικά δρώμενα εκείνης της εποχής εκτός από τον Δούκα πρωταγωνιστούσε και η σύζυγος του Σάρα. Η Σάρα ήταν μια πολύ δυναμική προσωπικότητα. Με την εμφάνιση και τον δυναμισμό της επέτυχε να γίνει η δεύτερη ισχυρότερη γυναίκα στο βασίλειο και να επηρεάσει τα πολιτικά κινήματα και τα κοινωνικά ρεύματα στην Μεγάλη Βρετανία. Κυρίως μέσω της σχέσης της με την Βασίλισσα οι οποίες ήταν Διονυσιακού επιπέδου.  

Όπως αναφέρει ο Τσόρτσιλ, η Λαίδη Σάρα είχε εξελιχθεί με τις δικές της ικανότητες και δολοπλοκίες σε ισχυρό γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό παράγοντα, με μεγάλη επιρροή -εξουσία τόσο κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Άννας. Μέσα από τον δυναμισμό και τις φιλοδοξίες τους η Σάρα Τζένινγκς και ο Τζον Τσόρτσιλ, απογειώνονται στην ιεραρχία της  εξουσίας κατά τη διάρκεια της βασιλείας τριών Βρετανών βασιλέων. Εν τούτοις μια εξαδέλφη της Δούκισσας του Μάλμορο η Αμπιγκέιλ άλλαξε απροσδόκητα τα δεδομένα. Όταν η Σάρα έφερε στο παλάτι την εξαδέλφη της. συνειδητοποίησε ότι η θέση της κινδυνεύει, καθώς η φιλόδοξη νεαρή εποφθαλμιούσε για να τις αποσπάσει την θέση. Για αυτό η Δούκισσα αποφάσισε να απομακρύνει την φιλόδοξη συγγενή της. 'Όμως η νεότερη Αμπιγκέιλ σύναψε σχέσεις με την φιλάσθενη και μελαγχολική-καταθλιπτική βασίλισσα,με αποτέλεσμα να επιτύχει την εκτόπιση της δούκισσας του Μάλμπορο.  

Η Σάρα δεν δεχόταν την απόφαση της βασίλισσας Άννας. Για αυτό επιστράτευσε την πένα της, στέλνοντας επιστολές στην Άννα για την αξία της φιλίας. Κανένα από τα γράμματα αυτά δεν κατάφερε ωστόσο, να την μεταπείσουν. Μέσα από την Διονυσιακή λαγνεία και τα Βακχικά αξιώματα επέτυχαν οι γυναίκες, να ασκήσουν την εξουσία στην μεσαιωνική Ευρώπη. Στον αντίποδα οι Ελληνίδες εκείνης της εποχής έφτασαν στα ανώτατα αξιώματα, με στηρίγματτα τον Αριστόκλειο πολιτισμό, τις ικανότητες, την  παιδεία και την εμφάνιση. Μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού ήταν οι περιπτώσεις που οι γυναίκες έπαιρναν θέσεις εξουσίας στο imperium romanum με όπλο την Διονυσιακή κουλτούρα (Μαρία Σκληρού-Κωνσταντίνος Θ Μονομάχος, Μαρκεσίνα-Ιωάννης Γ Δούκας-Βατάτζης).

Διαχρονικά τα θηλυκά αποτελούν τον θεμέλιο λίθο της εθνικής επιβίωσης-δόξας, είτε της καταστροφής ανάλογα με τον ποιο πολιτισμό θα ασπαστούν. Τα έθνη κατακτώνται-αφανίζονται όταν απολέσουν τον πολιτισμό, την παιδεία, την θρησκεία, την γλώσσα και την ηθική. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις και την ερωτική ελευθεριότητα.

Η Ορθοδοξία και ο Μέγας Αριστοκλής αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως ίσες με τους άνδρες, ως Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν Θεού. Για αυτό ο Ύπατος των Φιλοσόφων ζήτησε κοινή παιδεία και στρατιωτική εκπαίδευση για άνδρες και γυναίκες.  Για τους Πατέρες της Ορθοδόξου πίστεως οι άνθρωποι είναι πλασμένοι από τον Θεό «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν» του. Το κατ’ εικόνα είναι η ελευθερία που έδωσε ο Θεός-Δημιουργός του Αριστοκλέους στο ανθρώπινο γένος, ώστε να έχει την δυνατότητα να αποκτήσει κατά χάριν, ό, τι έχει ο Θεός κατά φύσιν. Το κατ’ εικόνα είναι η δυνατότητα του εκπεσόντων ανθρώπων να ενωθούν οντολογικά με τον Θεό, να γίνουν κατά χάρη Θεοί. Το καθ’ ομοίωση σημαίνει την ολοκλήρωση αυτής της επιλογής. 

Η θέση της γυναίκας στο imperium romanum, ήταν  σαφώς ανώτερη σε σχέση με τις γυναίκες του Διονυσιακού πολιτισμού κατά την αρχαια κλασική περίοδο. Στο Ρωμαϊκό κράτος υπήρξαν γυναίκες αυτοκράτειρες, ηγεμονικές προσωπικότητες. Επίσης είχαμε γυναίκες επιστήμονες Φιλόσοφοι, Γεωμέτρες, Μαθηματικοί, Ιατροί, σε όλα την διάρκεια ζωής της αυτοκρατορίας (13/4/1204). Διότι οι άνδρες απουσίαζαν στους αμυντικούς πολέμους, σε όλες τις μεγάλες πόλεις, είχαμε κοινωνικές υπηρεσίες με γυναίκες να διευθύνουν. Οι γυναίκες του Ρωμαϊκού κράτους θεωρήθηκαν άξιες να κατέχουν το ύψιστο αξίωμα του κράτους. Η θέση της γυναίκας στην Ρωμαϊκή κοινωνία, ήταν σαφέστατα ανώτερη σε σχέση με αυτή της Ελληνικής αρχαιότητας, όπου κυριαρχούσε ο Φρυγικός Savazios. H Ορθοδοξία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική θέση της γυναίκας στο Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος. 

Ο Χριστός και η Υπεραγία Θεοτόκος απελευθέρωσαν τις γυναίκες από την αρχαία-παγανιστική εξουσία των ανδρικών  ιερατείων των Δελφών και της Ελευσίνας. Μεγάλες γυναικείες προσωπικότητες  συνέβαλαν στην διαμόρφωσή μιας νέας εποχής κατά την οποία το γυναικείο ιδεώδες συνδέεται στενά με την φιλανθρωπία και την κοινωνική πρόνοια, την δημιουργικότητα και την εξέλιξη. Οι γυναίκες είναι άνθρωποι που έχουν θετικά και αρνητικά. Εκπροσωπούν τις θετικές και τις Ιερές ιδιότητες της Παναγίας, σε συνδυασμό με την αδύναμη και ατελή γυναικεία φύση της πρωτόπλαστης Εύας των Διονυσιακών αξιωμάτων. Η μόνη τέλεια γυναίκα είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, με την τελειότητα-παρθενικότητα, αγνότητα, και την φιλανθρωπία της.  Η Διονυσιακή Εύα και η Παναγία διαχρονικά αποτελούν το ιδεολογικό γυναικείο σύστημα αξιών, καθώς εκπροσωπούν τους δύο παγκόσμιους πολιτισμούς (Αριστόκλειο-Διονυσιακό). 

Σε όλη την Ρωμαϊκή περίοδο η γυναικεία δράση και παρουσία, σε κράτος-εκκλησία και κοινωνία υπήρξε καταλυτική. Ενδεικτικά αναφέρω Αγία Ελένη (Ισαπόστολος), Υπατία (Φιλόσοφος), Ευδοκία- Αθηναϊς, Άννα Κομνηνή, Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, Αγία Θεοφανώ, Βασίλισσα Θεοδώρα (σύζυγος αυτοκράτορα Θεόφιλου) και Ειρήνη η Αθηναία. Το όνομά της Αυγούστας Ειρήνης είναι συνδεδεμένο με την πρώτη και καταλυτική αναστήλωση των εικόνων, που θεσπίστηκε από την Ζ Οικουμενική σύνοδο. Με αυτήν την ενέργεια της έσωσε την Ορθοδοξία και την αυτοκρατορία από βέβαιο αφανισμό. Δύο φορές έγινε στην παγκόσμια ιστορία η αναστήλωση των ιερών εικόνων, και τις δυο φορές την αναστήλωση, την έκαναν δύο γυναίκες. Μια πολύ ηθική γυναίκα, κράτησε όρθια την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Καταλυτικό ρόλο στην αποκατάσταση, των Ιερών Εικόνων εικόνων, και την σωτηρία της αυτοκρατορίας, διαδραμάτισε η Ειρήνη, η Αθηναία. 

Για αυτό διαχρονικά θα πρέπει ανάλογα με την ηθική, την παιδεία, και τις ικανότητες τους, όλες οι γνήσιες Ελληνίδες να έχουν σημαντικούς ρόλους, και θέσεις.Τα επιτεύγματα της αυτοκράτειρας Ειρήνης, έφεραν το γυναικείο φύλο στο απόγειο του. Εκείνη την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο η Ειρήνη, υπήρχαν αρκετοί γενναίοι και έξυπνοι άνδρες, οι οποίοι πολεμούσαν καθημερινά στα πεδία των μαχών, για να προστατέψουν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Εν τούτοις δεν επέτυχαν να αποκαταστήσουν την λατρεία των Ιερών Εικόνων. Ότι δεν έκαναν πολλές χιλιάδες γενναίοι-ήρωες Έλληνες στρατιωτικοί, το κατόρθωσε μια γυναίκα, η Αυγούστα Ειρήνη. 

Το επίτευγμα της Ειρήνης δεν ήταν καθόλου τυχαίο, καθώς υπήρχε υψηλότατο θρησκευτικό υπόβαθρο, ενώ μας δείχνει το πόσο ηθικές και θεοσεβούμενες ήταν τότε όλες οι Ελληνίδες, ώστε να είναι σε θέση να επιτύχουν θαυμαστά πράγματα, και παράλληλα σωτήρια για το Ελληνικό έθνος. Δεν ήταν από σύμπτωση η Ελλάδα, κατά την μεσαιωνική εποχή, στην κορυφή του κόσμου, καθώς τα θεμέλια του έθνους τα οποία είναι οι ηθικές γυναίκες, και οι γυναίκες με παιδεία αποτελούσαν, την συντριπτική πλειοψηφία. Οι ενέργειες της αυτοκράτειρας Ειρήνης δείχνουν το τεράστιο ηθικό και πολιτιστικό επίπεδο και ότι ακόμη και οι άνθρωποι οι οποίοι υπέπεσαν σε σφάλματα, η αμαρτήματα, ήταν σε θέση να κάνουν πάρα πολύ σημαντικά πράγματα για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.  

Οι γυναίκες διαχρονικά αποτελούν τα θεμέλια του Ελληνικού Έθνους. Οι γυναίκες είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς ηθικές και σωστές γυναίκες, δεν μπορεί να σταθεί το Ελληνικό έθνος. Τις εποχές που οι Ελληνίδες δεν ήταν ταγμένες στον Διονυσιακό πολιτισμό. το έθνος μεγαλουργούσε σε όλη την οικουμένη. Ήμασταν ως έθνος στην κορυφή του κόσμου και είχαν την ψυχική-ηθική δύναμη οι πρόγονοι μας να υπερασπιστούν επί αρκετούς αιώνες την πατρίδα μας από πολλούς εξωτερικούς εχθρούς. 

Όταν αρνήθηκαν τον Σωτήρα-Λυτρωτή Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους.  Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη.  Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Ο Αριστόκλειος πολιτισμός προσφέρει τα πάντα διότι προστατεύει, εξευγενίζει-ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο. Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωστρατηγική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη και πανάρχαια θεώρηση, ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού, ο οποίος εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, και της κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί ανθρώπους οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη. ΑΣτον επίλογο της σημερινής μου εργασίας, να αναφέρω ότι στις προυποθέσεις για καταλάβουν αξιώματα τον μεσαίωνα στο Ρωμαϊκό κράτος, ήταν η εμφάνιση, η ηθική και η παιδεία των γυναικών. Στον αντίποδα την σημερινή εποχή την ηθική και ο Αριστοκλέιος πολιτισμός, αντικαταστάθηκαν από τα Διονυσιακά αξιώματα. 

Παρατηρώντας την ιστορία θα διαπιστώσουμε βασικά αξιώματα, τα οποία καθόρισαν την επιβίωσή και την εξέλιξή της Ελλάδος και της ανθρωπότητας. Τα στοιχεία αυτά είναι η λογική σκέψη, ο πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και από την άλλη η Ιουδαϊκή-Φοινικική Βακχική λατρεία. Η λογική σκέψη, οι επιστήμες και το πάθος για την ζωή, συνθέτουν το βασικό υπόβαθρο της ανθρώπινης σκέψης. Τα παραπάνω δυο βασικά στοιχεία, ήταν και είναι εντελώς αντίθετα μεταξύ τους. Εδώ και αιώνες συγκρούονται ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός και ο Ιουδαϊκός, με προεξέχων τον Φρυγικό θεό Savazio. 

Ειδικότερα το Ελληνικό έθνος στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα τόσο του Ελληνικού φιλοσοφικού πνεύματος, όσο και του Διονυσιακού (Φοίνικες-παγανισμός). Τον Ελληνικό πολιτισμό αποτελούν η ορθή παιδεία-Φιλοσοφία, η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η εγκράτεια και η γαλήνη. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες, οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα του ανθρώπου και η εύθυμη πλευρά της ζωής. Η Ελληνική-Αριστόκλεια αγωγή ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους. Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα πρόστυχα θεάματα, τις πρόστυχες μουσικές-διασκεδάσεις και τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν, με ευκολία τις μάζες. 

Οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί εκπροσωπούν δύο διαφορετικά φιλοσοφικά αξιώματα για την ζωή. Ανά τους αιώνες οι αντίθετοι εκ διαμέτρου πολιτισμοί, προσπαθούν να επικρατήσουν στην πολιτική, στον στρατό, την οικονομία, στις επιστήμες, στις τέχνες, στους θεσμούς, την ηθική την κοινωνία και τα έθνη. 

Oι εργασίες της στήλης Επικρατέειν η Απόλλυσθαι γράφονται κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες, που βρέθηκε ποτέ συνάνθρωπος μας και αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την έγκριση του Arisvinews και της στήλης. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση του 50% των εργασιών Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Ορθοδοξίας του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου (Γεωστρατηγικού και Γεωπολιτικού αναλυτή (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Απαραίτητη προυπόθεση για την αναδημοσίευση είναι η προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο Arisvinews

Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.  Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.

Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.

Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου