Η σύγχρονη εκπαίδευση επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στην δημιουργία εκπαιδευτικών με πλήρη "επάρκεια" σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα, μαθήματα.
Ωστόσο ένας τέτοιος δάσκαλος σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί παιδαγωγός.
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας ακατάπαυστης προσπάθειας να βρούμε την βαθύτερη αιτία για το γεγονός ότι στην Ελληνική κοινωνία πρυτανεύει σήμερα το άκρον άωτον του παραλογισμού. Η πηγή του κακού δεν είναι άλλη από την παιδεία και το εκπαιδευτικό μας σύστημα συλλήβδην, αρχής γενομένης από την εκπαιδευτική πολιτική μεταρρύθμιση που επιχειρήθηκε το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
Χρειάζονται ριζικές αλλαγές στην παιδεια.
Η σωστή επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού της χώρας, η οποία οφείλει να προσηλώνεται στην δημιουργία ενός υγιούς προτύπου εκπαιδευτικού.
Στο να μάθει, δηλαδή, στον δάσκαλο πώς να καθοδηγήσει τον μαθητη να μαθαίνει» ουσιαστικά και όχι να γίνεται έρμαιο της κονσερβοποιημένης πληροφοριακής ενημερότητας, της λεγόμενης "παπαγαλίας"•
Πώς να δημιουργεί, και πως να απολαμβάνει αυτή του την δημιουργικότητα. Ακόμα χρειάζεται να τους μάθει να πάψουν να καταχρώνται την «εξουσία» τους στην τάξη.
Να "ξεριζώσουν" συθέμελα την αντίληψη του δασκάλου "αυθεντία". Να αποκτήσουν συνείδηση της αποστολής τους ως πολίτες και προπαντός ως δάσκαλοι που διαπαιδαγωγούν, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να διακατέχονται από σύμπνοια λόγων και πράξεων ώστε να μην υποτιμούν την παιδική νοημοσύνη.
Επιπλέον, το αναπαραγόμενο πρότυπο του «σωστού» δασκάλου είναι αδήριτη ανάγκη να ταυτίζεται με εκείνο του ανθρώπου που γνωρίζει πως η διδασκαλία είναι κυρίως δημιουργία και διαπροσωπική επικοινωνία (δάσκαλος και μαθητές μεταξύ τους).
Το μεγαλύτερό του στοίχημα είναι να καταφέρει να κερδίσει το μυαλό και την ψυχή των παιδιών που έχει συνειδητοποιήσει πως η πνευματική απόδοση του παιδιού είναι συνάρτηση τάξης, πειθαρχίας, εργατικότητας και όχι, όμως, υπό το καθεστώς του αυταρχισμού. Σχολείον ίσον δάσκαλος, έλεγε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς.
Χρειαζόμαστε αφοσιωμένους δασκάλους, οι οποίοι θα διατηρήσουν τις παραδόσεις και θα είναι φορείς των Ελληνικών αξιών. Δυστυχώς σήμερα οι περισσότεροι δάσκαλοι μετατρέπονται σε δημοσίους υπαλλήλους, που διεκδικούν και δεν παιδεύουν.
Αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε λόγω κρίσεως. Ο μαθητής γίνεται "εκπαιδευόμενος", ο οποίος δεν θέλει να μαθαίνει, ενω παράλληλα επιθυμεί να έχει άποψη για όλα και να κρίνει. Η αδιαφορία των δασκάλων θα αποβεί μοιραία για την παιδεία μας και την εθνική-ατομική μας επιβίωση. Γιατί ο δάσκαλος δεν αρκεί να είναι ειδήμων στην αγωγή αλλά πρέπει να έχει και το ήθος του δασκάλου, την ελευθερία και την σοφία, που δεν αποκτώνται με την καλύτερη οργάνωση της κατάρτισης των εκπαιδευτικών, αλλά είναι υπόθεση αληθινής μαθητείας, υπευθυνότητας και αυθυπέρβασης. Η ιδιότητα του μαθητή αποτελεί την σημαντικότερη αξία της ανθρώπινης ύπαρξης, την αλήθεια της σχέσης, της άσκησης, της υπακοής, του σεβασμού, της αγάπης για την πνευματική μας κληρονομιά.
Δάσκαλος και μαθητής αποτελούν τα θεμέλια της κοινωνίας, που θα έπρεπε να προσέχουμε ως κόρην οφθαλμού. Μαζί με τον δάσκαλο και τον μαθητή απειλείται σήμερα και η ίδια η παιδεία και απεμπολούνται αξίες ζωτικές για την ελευθερία. Τα ιδανικά που διέπουν τους Πατέρες και τους μάρτυρες, τους αγωνιστές και τους ήρωες, που διέσωσαν το Γένος, δεν φαίνεται να μας αγγίζουν σήμερα.
Η Παιδεία αποσκοπεί στην δημιουργια της εκαστοτε νέας γενιάς να ανακαλύπτει το νόημα ζωής και τον αξιολογικό γνώμονα μέσα από τη συνάντηση με τα πολύτιμα στοιχεία της παράδοσης.
Σήμερα οι περισσότεροι δεν ενδιαφερονται για την παιδεία. Αφήνουν τα παιδιά χωρίς πρότυπα, χωρίς διάπλαση ήθους, χωρίς πραγματική γνώση των κλασικών συγγραφέων.
Αρκούνται στην μετάδοση γνώσεων που θα τα οδηγήσουν σε μία εύκολη πρόσβαση στην Ανωτάτη παιδεία για να πάρουν απλώς ένα πτυχίο και μετά να αναζητούν εργασία.
Οι υπεύθυνοι για την χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής κάποτε θα πρέπει να μας απαντήσουν: Γιατί από τα σχολικά βιβλία του Γυμνασίου και Λυκείου απουσιάζει τελείως ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού;
Γιατί από τα Αρχαία Ελληνικά του Γυμνασίου εξοβελίσθηκαν όλα σχεδόν τα πρωτότυπα κείμενα από την Καινή Διαθήκη και τους Πατέρες της Εκκλησίας; Γιατί από πολλά βιβλία απομακρύνθηκαν τα κείμενα των δοκίμων νεοελλήνων λογοτεχνών και αντικαταστάθηκαν από εκτρωματικά κείμενα που προσβάλλουν την Εκκλησία, υπονομεύουν τον πατριωτισμό, προωθούν τη μαγεία και την παραθρησκεία ή στην καλύτερη περίπτωση διδάσκουν γραμματική μέσω συνταγών μαγειρικής; Στην θέση του Παπαδιαμάντη, του Παλαμά και του Μυριβήλη υπάρχουν σήμερα οι συνταγές για μακαρόνια με κιμά.
Πολλοί σκέπτονται το μέλλον των παιδιών τους και θεωρούν ότι αρκεί μία τεχνοκρατική-επαγγελματική κατάρτιση χωρίς αναφορές σε ουσιαστικά μαθήματα.
Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος. Το σχολείο δεν υπάρχει μόνο για να γεμίζει το μυαλό των παιδιών με επαγγελματικές γνώσεις και αριθμούς.
Αριθμούς και υπολογισμούς ξέρει και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Όμως δεν έχει ήθος, δεν έχει αρχές και αξίες.
Τι παιδιά θέλουμε να αποφοιτήσουν από τα σχολεία;
Παιδιά ρομπότ χωρίς υπόβαθρο αξιών; Γνώσεις είχαν και οι στρατηγοί του Χίτλερ, αλλά δεν είχαν ανθρωπιά. Διάβαζαν Γκαίτε, άκουγαν κλασική μουσική και το άλλο πρωί εκτελούσαν τους αμάχους στο Δίστομο ή στα Καλάβρυτα! Τα Θρησκευτικά και η Ιστορία είναι απαραίτητα μαθήματα για τη διαμόρφωση ήθους, για να μην βγάζουν τα σχολεία μας αντικοινωνικά άτομα που θα πατήσουν επί πτωμάτων.
Το νεοελληνικό κράτος ξεκίνησε με έναν κυβερνήτη, που το ανέστησε, που πίστευε πως αν η παρούσα γενεά δεν ενδυναμωθεί από ανθρώπους μορφωμένους εν καλή διδασκαλία και μάλιστα προς τον κανόνα της αγίας ημών πίστεως και των ηθών μας, θα είναι δυσοίωνο το μέλλον της και η διακυβέρνησίς της αδύνατη.
Η Ελλάδα μας, η οποία, διά στόματος του στρατηγού Μακρυγιάννη, ομολογούσε ότι τον Χριστόν φοβόμαστε και αυτή είναι η θρησκεία, η οποία μας ελευθέρωσεν και βγήκαμε εις την κοινωνίαν του κόσμου, κατασπαράσσεται, οδηγείται στον τάφο από τα απολειφάδια της νέας τάξης.
Ποιοι; Εμείς οι Έλληνες, πάλε ποτέ λαός αρχοντικός, διδάσκαλος της ανθρωπότητος κατά θείαν πρόνοιαν, xλεύη της Οικουμένης και των εθνών.
Κατήργησαν τον Εθνικό Ύμνο στο δημοτικό σχολείο, μετέτρεψαν την γιορτή των Τριών Ιεραρχών σε αργία, αλλοίωσαν το μάθημα των Θρησκευτικών το οποίο κατάντησε προπαγάνδα της πανθρησκείας, πρόδωσαν την Μακεδονία, ξηλώνουν από την ιστορία το Εικοσιένα και τον Μακεδονικό Αγώνα, τι έμεινε για να θυμίζει ότι τούτος ο τόπος είναι των Ελλήνων;
Παιδεία εiναι η διανοητική και ψυχολογική καλλιέργεια των νέων, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της εκπαίδευσης.
Εκτός από τις γνώσεις, η παιδεία αποσκοπεί στην μόρφωση , στην δημιουργικότητα, καθώς και στην διάπλασή-διαμόρφωση της προσωπικότητας και στην ανάπτυξη ήθους των παιδιών.
Για αυτό οι εκπαιδευτικοί πρέπει να εχουν παιδεία-ήθος, όπως και οι αρμόδιοι, ώστε να μην βάζουν εικόνες και κείμενα στα σχολικά βιβλία, περι χυδαίου στοματικού σεξ.
"Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρο της πούρο, ενώ εγώμισοκοιμόμουν μακάρια στη ζεστή αγκαλιά της». (Ανθολόγιολογοτεχνικών κειμένων, Ε'-Στ' Δημοτικού, σελ. 85).Ολοι οι "ειδήμονες-επιστήμονες" που ασχολούνται με την γλώσσα και την διδακτική της, γνωρίζουν πως δεν υπάρχουν "αθώα" παραμυθάκια και ότι κάθε γλωσσικό κείμενο, κυρίως αυτά που απευθύνονται σε αθώα παιδιά του Δημοτικού, προάγει συγκεκριμένες αξίες.
Το παραπάνω κείμενο ειναι στο Ανθολόγιο της Ε' και Στ' Δημοτικού σχολείου, ποια αξία προβάλλει;
Μήπως να διασύρει το ιερό και πολυτιμότατο για τά παιδιά, πρόσωπο της γυναίκας-γιαγιάς ; Δεν είναι πρόστυχη-χυδαία και παρανοϊκή η εικόνα μιας γιαγιάς, που καπνίζει μαύρα πούρα, ενώ το παιδί κοιμάται στην αγκαλιά της; Αυτή είναι η εικόνα που διατηρούμε ανεξάλειπτα στη μνήμη μας από τις γιαγιάδες μας; Δεν αμαυρώνει την μορφή της, δεν την εξευτελίζει στην συνείδηση των παιδιών, το συγκειμένο βιβλίο;
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΤΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ;
Άνοιξα το Ανθολόγιο και διάβασα κάτι το οποίο μου προκάλεσε οργή. Οι μουσουλμάνοι τις γυναίκες τις θεωρούν έμψυχα εργαλεία, κυρίως για σεξουαλική ικανοποίηση. "Οι γυναίκες σας είναι ένα κτήμα για να το καλλιεργήσετε, ελάτε καλλιεργήστε τις γυναίκες όπως θέλετε" διαβάζουμε στη «σούρα» 2,223 του Κορανίου. «Να επιπλήττετε τις γυναίκες, των οποίων να φοβάστε την ανυπακοή», να τις «περιορίζεται στα μέρη που κοιμούνται» στην ανάγκη ακόμη και να «τις χτυπάτε».
(Στίχος 34 της σούρας-έτσι ονομάζονται τα κεφάλαια του Κορανίου-για τις γυναίκες, της «Αν-Νισά»). Γι' αυτό, κατά 95% περίπου, οι πρόσφυγες και οι λαθρομετανάστες, που καταφθάνουν στην πατρίδα μας είναι άνδρες. Να κλείσω με ένα κείμενο του Φ.Κόντογλου, ο οποιος μας προειδοποιούσε για τον εθνικό μας ξεπεσμό, αλλά ποιός τον άκουγε ;
"Κάντε σταυροφορία να γίνει πάλι ρωμέϊκη η πατρίδα σας, γιατί αλλιώς κοντά είναι η μέρα που θα είναι αργά, γιατί ο λεβαντινισμός, που σπάρθηκε, πάει να ριζώσει. Και επειδή οι "μορφωμένοι" μας θέλουνε να περνάνε για Ευρωπαίοι, ο σπόρος αυτός θα φυτρώσει κι ο λαός θα αποχρωματισθεί από τον φυλετικό χαρακτήρα του. "Βυζαντινή" μουσική σ' όλες τις εκκλησίες. Δημοτικά τραγούδια στα γλέντια του λαού. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Τ' άλλα είναι φιλολογίες. Ο εκδυτικισμός της φυλής μας, που γίνεται από παπάδες νεραϊδοπαρμένους κι από τους ανεύθυνους μοντέρνους κάθε γωνιάς της Ελλάδος πρέπει να σταματήσει. ( Ο Κόντογλου στον Μυστρά, σελιδα 238).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου