Mετά το "Πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν", o Eθνικός μας Ήρωας έκανε και την πιο βαρυσήμαντη παρατήρηση σχετικά με την επιβίωση του Ελληνικού Έθνους. Δυστυχώς σε όλες τις βαθμίδες εκπαιδεύσεως δεν διδάσκεται.
O Eθνικός μας Ήρωας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος-Δραγάζης απευθυνόμενος προς τον Δεσπότη Ιωάννη Η’ Παλαιολόγο κάνει μια ζωτικής σημασίας παρατήρηση για τον Ελληνισμό : "Από την ιστορία μας έχουμε το δίδαγμα πως όσο κυβερνούσαν βασιλείς-στρατιώτες, η Ρωμανία δοξαζόταν, ενώ μόλις έπαιρναν την αρχή οι ευνούχοι, το κράτος διαλυόταν".
Διαχρονικά οι αλλοδαποί αξιωματούχοι ευθύνονται για τις μεγαλύτερες Εθνικές προδοσίες. Όταν κυβερνούν εκείνοι ο Ελληνισμός απειλείται με αφανισμό, όπως συμβαίνει στην εποχή μας.
Οι ήρωες-Έλληνες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας, μαζί με τους εξωτερικούς εχθρούς, όλους εκείνους τους αιώνες αντιμετώπιζαν και τους εσωτερικούς εχθρούς.
Αυτοί ήταν οι Αλλοδαποί αξιωματούχοι, της πολιτικής “αριστοκρατίας” της Κωνσταντινουπόλεως. Εκείνοι χωρίς να πολεμούν, ήθελαν να ασκούν την ανωτάτη εξουσία για να διαλύσουν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ήθελαν οι αλλοδαποί πολιτικοί ευνούχοι να δίνουν διαταγές από τα παλάτια, την ώρα που οι Έλληνες στρατιωτικοί μάτωναν, έχαναν της ζωές τους, έμεναν ανάπηροι και έπεφταν αιχμάλωτοι, στα πεδία των μαχών για το Έθνος και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Οι Ήρωες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας σε καμία περίπτωση δεν δεχόταν να θυσιάζονται, επί τόσους αιώνες για την Ελλάδα και να τους κυβερνούν ανθέλληνες αλλοδαποί θηλυπρεπείς προδότες. Οι ευνούχοι πολιτικοί από την Βασιλεύουσα το μόνον που έκαναν όλους εκείνους τους αιώνες ήταν να καταστρέψουν ολοσχερώς το Ελληνικό έθνος, μαζί με την αυτοκρατορία του.
Το πόσο επικίνδυνοι ήταν οι αλλοδαποί Σημίτες-πολιτικοί, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αποδείχτηκε ιστορικά, μετά τον θάνατο του Βουλγαροκτόνου, στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ.
Αμέσως μετά τον θάνατο του Βασίλειου του Β, οι αλλοδαποί πολιτικοί κατέστρεψαν την αυτοκρατορία, σε στρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Παράλληλα οι πολιτικοί αριστοκράτες, εδραίωσαν δια παντός την εξουσία τους. Έκτοτε δεν επέτυχε να τους εκτοπίσει η Ελληνική στρατιωτική αριστοκρατία της Μικράς Ασίας. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, καθώς η παγκόσμια Ελληνική- Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με βάσεις τον Πλάτωνα, τον Χριστό και την ηθική ζωή, διαλύθηκε ολοσχερώς μέσα σε 42 χρόνια. Αριθμός παγκοσμίου ρεκόρ !!! Αναλογιστείτε ότι 42 χρόνια πριν από τον θάνατο του Βασίλειου Β, το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος είχε φτάσει στο απόγειον της δυνάμεως της σε ηθικό, πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο παράλληλα, από την ημέρα που είχε δημιουργηθεί το έθνος των Ελλήνων.
Όμως δυστυχώς εκείνα τα χρόνια η πολιτική “αριστοκρατία”, είχε διαλύσει ολοσχερώς τον Ελληνικό στρατό. Είχαν αφαιρέσει την ανωτάτη πολιτική-στρατιωτική εξουσία από της Ελληνικές στρατιωτικές οικογένειες της Μ. Ασίας.
Κατέστρεψαν όλες της υποδομές του στρατού και του κράτους. Έφτασαν μέχρι να βάλουν στον αυτοκρατορικό θρόνο έναν δικό τους, τον Κωνσταντίνο Δούκα.
Όταν ανέλαβε εκ νέου αυτοκράτορας ένας εκ των Ελληνικών στρατιωτικών οικογενειών της Μ. Ασίας, ο Ρωμανός Δ Διογένης βρήκε εντελώς διαλυμένο τον Ελληνικό στρατό. Οι στρατιώτες χωρίς ασπίδες, σπαθιά και άλογα, ήταν απλήρωτοι, με σκισμένες σημαίες, με κουρελιασμένες στολές.
Έκτοτε είχαν εδραιωθεί οριστικά και αμετάκλητα, οι αλλοδαποί πολιτικοί στην διοίκηση του Ελληνικού-Ρωμαϊκού αυτοκρατορικού κράτους. Συνδιοικούν πλέον μαζί με τους Έλληνες στρατιωτικούς.
Η συνδιοίκηση της αυτοκρατορίας, μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών, επισφραγίστηκε με τον γάμο, ανάμεσα σε ένα πολύ επιφανές μέλος της Ελληνικής στρατιωτικής αριστοκρατίας τον Ρωμανό Διογένη και την χήρα του Κωνσταντίνου Δούκα, την Αυγούστα Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα.
Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, έχουμε έναν τέτοιο γάμο, ανάμεσα στις δύο πλευρές, Όλους τους προηγούμενους αιώνες, οι Ήρωες-Έλληνες στρατιωτικοί παντρευότα, μόνον με μέλη της στρατιωτικής αριστοκρατίας. Όμως ήταν τόσο κρίσιμη η κατάσταση του Ρωμαϊκού κράτους, ώστε οι πρόγονοί μας να μην έχουν το χρονικό περιθώριο να εκτοπίσουν τους πολιτικούς-προδότες από την εξουσία.
Η οριστική επισφράγιση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών έγινε μερικά χρόνια αργότερα, με τον γάμο του Αλέξιου Κομνηνού (Ελληνική ηρωική-στρατιωτική αριστοκρατία της Μικράς Ασίας και της Ειρήνης Δούκα (πολιτική-Σημιτική αριστοκρατία). Χωρίς αυτούς τους δύο γάμους δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιωτικοί στην διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους.
Οι Σημίτες πολιτικοί ήταν πολύ πονηροί και ύπουλοι. Είχαν μελετήσει την αρχαία Ελληνική γραμματεία και γνώριζαν καλά, τις Ελληνικές ικανότητες και τις αδυναμίες.
Με συμμάχους την κολακεία και την ραδιουργία, είχαν ξεκινήσει από αυλοκόλακες για να εξελιχθούν σε υψηλόβαθμους πολιτικούς αξιωματούχους, της αυτοκρατορικής εξουσίας.
Γνώριζαν καλά τους Έλληνες στρατιωτικούς, της Μικράς Ασίας, οι οποίοι κέρδιζαν με το αίμα τους και με θανάσιμους κινδύνους, τα αξιώματα και τις δόξες, στα πεδία τω μαχών.
Όλους εκείνους τους αιώνες, οι Έλληνες στρατιωτικοί αριστοκράτες της Μικράς Ασίας, υπήρξαν οι σωτήρες της Αυτοκρατορίας και του Χριστιανισμού. Όμως σύμφωνα με τους πολιτικούς αξιωματούχους, αυτό το οποίο έκαναν στην πραγματικότητα οι Έλληνες στρατιωτικοί ήταν να διαιωνίζουν “άσκοπους” πολέμους.
Κατά την γνώμη των πολιτικών-αλλοδαπών, οι Αγαρηνοί, αποτελούσαν εκείνη την εποχή, μία “μακρινή” απειλή. Ακόμα και με την πιο απαισιόδοξη πρόβλεψη, θα χρειαζόταν πολλά χρόνια για να φτάσουν να απειλήσουν την Μικρά Ασία και την Βασιλεύουσα.
Μόνον οι στρατιωτικοί μέσα στα “άρρωστα”-πατριωτικά μυαλά τους, προσηλωμένα μονίμως στους αμυντικούς πολέμους, τις σφαγές των αντιπάλων και την “αρχομανία” τους, ισχυρίζονταν ότι έρχεται η εθνική καταστροφή, για την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
0 comments: