Πολύ συχνά αναφέρεται στην μάχη του Μαντζικέρτ (26 Αύγουστου 1071), ο πρόεδρος της Τουρκίας υπογραμμίζοντας πως ο στόχος του είναι να αναβιώσει την ιστορία βαδίζοντας τα βήματα του Σουλτάνου Άλπ Αρσλάν, που με την επικράτησή του επί των Ρωμαϊκών στρατευμάτων του αυτοκράτορα Ρωμανού Δ’ Διογένη, έθεσε τις βάσεις για την κυριαρχία των Σελτζούκων στην Μικρά Ασία.
Η νίκη των Τούρκων στο Μαντζικέρτ μαζί με την καταστροφή στο Μυριοκέφαλο (1176), από τους Σελτζούκους του Κιλίτζ Αρσλάν ήταν οι πιο καταστροφικές-καθοριστικές ήττες στην ιστορία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Το ιστορικό γεγονός εκμεταλλεύεται η Τουρκική εξουσία για να φανατίσει το εθνικιστικό στοιχείο (κρατικό-παρακρατικό) και τον απλό λαό, για να προωθήσει τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς εις βάρος της Συρίας, του Ιράκ, της Λιβυής, της Ελλάδας και άλλων κρατών στα πλαίσια ανασυστάσεως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που συμφωνήθηκε με την Αμερική και την έγκριση της Γερμανίας.
Το σωτήριο έτος 2023 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του σύγχρονου νεοτουρκικού κράτους, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει θέσει ως βασικό στόχο την αποκαθήλωση-εκτόπιση του Μουσταφά Κεμάλ-Ατατούρκ από την πρωτοκαθεδρία της νεότερης Τουρκικής ιστορίας, παραδίδοντας μία μεγαλύτερη σε έκταση Τουρκία.
Δεν είναι όμως η μοναδική ημερομηνία που έχει βάλει ορόσημο ο Τούρκος πρόεδρος, καθώς με βάση τις εντολές-υποδείξεις, οι διάδοχοι του από την σέχτα των Χαριζιτών (ΜΙΤ, Γκρίζοι Λύκοι), έχουν πολύ μεγαλύτερους στόχους και αυτό είναι εμφανές από τις κινήσεις σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Ουκρανία, Ναγκόρνο Καραμπάχ.
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΩΝ ΝΕΟΘΩΜΑΝΩΝ.
Το 2053 με την συμπλήρωση 600 ετών από την Άλωση (1453), η Τουρκία να είναι στις δέκα ισχυρότερες χώρες του κόσμου (G10) από G17 που είναι σήμερα.
Το 2071 με αφορμή τα 1000 χρόνια από την μάχη στο Μάντζικερτ (1071), η Τουρκία να είναι στις τρεις παγκόσμιες δυνάμεις που θα ορίζουν το μέλλον της ανθρωπότητας.
Τον περασμένο Αύγουστο κατά τον εορτασμό της 949ης επετείου της Μάχης στο Μαντζικέρτ, ο Ταγίπ Ερντογάν διανυκτέρευσε στο ίδιο σημείο, που είχε κατασκηνώσει το 1071 ο σουλτάνος Αλπ Αρσλάν !!!
ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΣΑΜΛΙΤΖΑ.
Στα πλαίσια των γεωστρατηγικών και των γεωπολιτικών του στόχων, ο Ερντογάν έκανε το τζαμί Τσαμλιτζά η Τσαμλουτζά στην Κωνσταντινούπολη. Το νέο τζαμί έχει τέσσερις μιναρέδες ύψους 107.1 μέτρων, με πρότυπο την χρονολογία 1071 κατά την οποία έγινε η μάχη του Ματζικέρτ.
Το συγκεκριμένο τζαμί αποτελεί ένα από τα μεγάλα σχέδια που έχουν υλοποιηθεί από την Τουρκική κυβέρνηση, με στόχο να καταδείξει την πνευματική, πολιτική, στρατιωτική και την οικονομική δύναμη της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Οι Τούρκοι εθνικιστές που θριαμβολογούν για την νίκη στο Μανζτικέρτ, υποδύονται τους ανίδεους, ότι οι πρόγονοι τους κατέκτησαν την νίκη, κατόπιν της μεγαλύτερης εθνικής προδοσίας, εις βάρος του Ελληνικού έθνους.
Σε όλη την διάρκεια της μάχης του Μαντζικέρτ οι Σελτζούκοι είχαν ηττηθεί κατά κράτος και είχαν τραπεί σε φυγή. Μόνον μετά την προδοσία των Δουκών, λίγο πριν το τέλος της ημέρας ανέκαμψαν και πέρασαν στην αντεπίθεση.
Σε αυτή την μάχη ο γενναίος Ρωμανός πολεμούσε με τις εφεδρείες καθώς ο Ιωσήφ Τραχωνειάτης πήρε τα καλύτερα Ρωμαϊκά στρατεύματα πέρασε τα σύνορα και επέστρεψε πριν από την μάχη, σε Ελληνικό-Ρωμαϊκό έδαφος. Οι Τούρκοι έχουν ως κορυφαία εθνική εορτή το Μαντζικέρτ, μια μάχη που κέρδισαν εντελώς ανέλπιστα κατόπιν προδοσίας των αλλοδαπών πολιτικών-αξιωματούχων του Ρωμαϊκού κράτους.
Ο μέγας προσωκρατικός φιλόσοφος Ηράκλειτος, δίδαξε το Πατήρ πάντων ο πόλεμος. Ο πόλεμος άλλους τους κάνει “Θεούς” και ελεύθερους και άλλους τους κάνει δούλους. Από τα πανάρχαια χρόνια, τα πάντα σε πολιτικό, στρατιωτικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό επίπεδο τα καθορίζει ο πόλεμος.
Μια νίκη σε μια καθοριστικής σημασίας μάχη-πόλεμο, δεν έχει καμία ηθική, πνευματική, κοινωνική, πολιτική και στρατιωτική αξία, εάν επιτυγχάνεται κατόπιν εσωτερικής προδοσίας στο αντίπαλο στράτευμα.
Oι στρατιωτικές επιτυχίες του Ελληνικού έθνους, δεν ήταν ποτέ βασισμένες σε εσωτερικές προδοσίες των αντίπαλων στρατευμάτων. Οι θριαμβολογίες των Τούρκων εθνικιστών δείχνουν το κατώτατο ηθικό και πολιτιστικό επίπεδο και την ξεκάθαρη πανάρχαια Φοινικική-παγανιστική ιδεολογία των νεοθωμανών.
Επίσης ο Ρετζέπ-Ταγίπ Ερτνογάν δεν κάνει καμία απολύτως αναφορά, για τον τρόμο που βίωσαν οι πρόγονοι του οι Σελτζούκοι επί Βουλγαροτόνου.
Στις 13/4/1204 μ.Χ. έχουμε την μεγαλύτερη αποφράδα ημέρα στην ιστορία του Ελληνικού έθνους, καθώς κατακτήθηκε η Κωνσταντινούπολη και εν συνεχεία, ολόκληρη η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τους Γερμανούς.
Τρίτη 13 Απριλίου του 1204 μ.Χ. συνέβη το πιο καθοριστικό γεγονός στην ιστορία του Ελληνικού έθνους. Η κατάκτηση της αυτοκρατορίας καθόρισε την τύχη του Ελληνικού έθνους, μέχρι και σήμερα. Όλες οι αυτοκρατορίες περνάνε ακμή και παρακμή και είναι βέβαιον ότι σε κάποια χρονική στιγμή δεν θα υπήρχε η αυτοκρατορία.
Εν τούτοις εάν έπεφτε αργότερα το Ρωμαϊκό κράτος, η τύχη του Ελληνικού έθνους θα ήταν εντελώς διαφορετική, καθώς δεν θα γνωρίζαμε τις ήττες του 1071 στο Μαντζικέρτ, το 1176 στο Μυριοκέφαλο και τις τρομερές κατακτήσεις του Ελληνικού-Ρωμαϊκου κράτους από τους Γερμανούς το 1204 και των διάσπαρτων Ελληνικών κρατιδίων τον 15ο αιώνα από τους Οθωμανούς.
Στην πραγματικότητα η τύχη του Ελληνικού-Ρωμαϊκού έθνους, κρίθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ. Ήταν η ημέρα που έφυγε από την ζωή, ο κορυφαίος Έλληνας όλων των εποχών. Δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Σχεδίαζε να επιτεθεί στην υπό Γερμανική κατοχή Ιταλία. Είχε ήδη στείλει στρατιωτική προπομπή με επικεφαλής τον Ορέστη.
Όσο ζούσε οι Γερμανοί (Φράγκοι-Νορμανδοί) και οι Σελτζούκοι, δεν τολμούσαν ούτε να αναπνεύσουν.
Έντρομοι περίμεναν να πεθάνει για να ολοκληρώσουν τα ανθελληνικά σχέδια τους. Γνώριζαν πολύ καλά ότι αν τολμούσαν να επιτεθούν στην αυτοκρατορία θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και τους Άραβες. Οι ανθέλληνες Γερμανοί επί της Βασιλείας του Βουλγαροκτόνου γνώρισαν τον απόλυτο τρόμο. Για αυτό και κατά την τέταρτη-εωσφορική Σταυροφορία, όταν κατέκτησαν την αυτοκρατορία και την πρωτεύουσα της, άνοιξαν τον τάφο του, τοποθέτησαν τον σκελετό επάνω σε ένα δέντρο και έβαλαν στο στόμα του μια φλογέρα.
Ουδέποτε το έκαναν αυτό σε άλλο αυτοκράτορα. Τόσο μεγάλο ήταν το μίσος των Γερμανών για τον Βασίλειο, ο οποίος ελάχιστα έλειψε να ματαιώσει τα εθνοκτόνα και γενοκτονικά σχέδια. Με βάση αυτήν την εωσφορική ενέργεια των Γερμανών, ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς έγραψε την “Φλογέρα του Βασιλιά,”
Είναι βέβαιον ότι σε περίπτωση που είχε παραμείνει στην ζωή, ο Μέγας Βουλγαροκτόνος ότι οι Γερμανοί και οι Σελτζούκοι θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και δεν θα ήταν σε θέση να κατακτήσουν διαδοχικά την αυτοκρατορία. Αυτοί ήταν οι "ατρόμητοι" πρόγονοι του Ρετζέπ-Ταγίπ Ερτνογάν.
Κανένας άλλος βασιλιάς σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία, δεν πήγε να πολεμήσει σε ηλικία 69 ετών, παρά μόνον ο Βασίλειος Β. Η ενέργεια αυτή μας δείχνει το πόσο επικίνδυνη ήταν η Γερμανική αυτοκρατορία και οι συν αυτώ (Σελτζούκοι). Να περάσουμε να δούμε ποια ήταν η τύχη των Κουμάνων (Τούρκικό παρακλάδι) των ομοεθνών του Ερντογάν.
O Mέγας Βασίλειος ήταν προστάτης των φτωχών Χριστιανών. Ελεήμων και δίκαιος. Επί της μοναρχίας του έχουμε για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά το απόγειον του Ελληνισμού σε όλα τα επίπεδα.
Ο κορυφαίος Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, όλων των εποχών αφιέρωσε όλη του την ζωή δια την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Για περισσότερο από 30 έτη πολεμούσε ο Βασίλειος. Χειμώνα και καλοκαίρι βρισκόταν στις πεδιάδες και τα βουνά της Μακεδονίας. Οι Βούλγαροι επί Βασίλειου Β, είχαν κάνει κάτι πρωτόγνωρο καθώς είχαν κατακτήσει το 80% των κάστρων της Θεσσαλίας και το 90% των κάστρων της Μακεδονίας. Είχαν κόψει την Ελληνική-Ρωμαϊκή επικράτεια στα δύο.
Οι ήρωες υπηρετούν το Ελληνικό έθνος. Τολμούν, κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία, η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες Ελληνικές αξίες και ιδανικά, είναι τα μέσα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική κατάπτωση, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την σκλαβιά.
Ο Βασίλειος Β επέτυχε το απόλυτο σε όλα. Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών. Ο Βασίλειος έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Oι επιτυχίες του Βουλγαροκτόνου δεν ήταν ποτέ βασισμένες, επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών-Ελλήνων υπηκόων. Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα, στον υπέρτατο βαθμό. Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων.
Στον αντίποδα ο Λατίφωνος Ιουστιανιανός ο Α, εισέπρατε τους ετήσιους φόρους, ακόμη και με ξυλοδαρμούς των υπηκόων. Όλα αυτά για να κάνει άσκοπους-επιθετικούς πολέμους, στα πλαίσια της υστεροφημίας του.
ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΤΟΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.Θυσίασε όλη του την ζωή για τον Χριστό, την Ελλάδα και την Μακεδονία. Αυτό διότι είδε το πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση για την αυτοκρστορία και το έθνος. Κοιμόταν σε όλη την ζωή του στο έδαφος, ενώ έτρωγε το ίδιο φαγητό με τους στρατιώτες.
Ουδέποτε πολέμησε κάποιος βασιλιάς στην πρώτη γραμμή, της κάθε μάχης-πολέμου μέχρι τα 69 του χρόνια, για να απελευθερώσει την Μακεδονία και οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελληνικής-Ρωμαϊκής επικράτειας. Ποτέ δεν υπήρξε άλλος βασιλιάς να πολεμήσει σε ηλικία πάνω από τα 60 και να κάνει επιθέσεις ολομόναχος χωρίς σωματοφύλακες για να κερδηθεί η εκάστοτε μάχη-πόλεμος, για να απελευθερωθεί η Μακεδονία μας.
Θρυλικά έμειναν τα λόγια του, όταν σε ηλικία 60 ετών, τον ενημέρωσαν ότι ο Στρατηγός Κων. Διογένης, στις εσχατιές της Μακεδονίας μας, έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων, και δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας. Τότε ο ηλικιωμένος Αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β, ανέβηκε στο πρώτο άλογο που βρήκε μπροστά του λέγοντας :
” ΟΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΩ ΜΟΙ “.
Ο Βασίλειος έφυγε χωρίς να καταδεχτεί να κοιτάξει πίσω του, να δει εάν τον ακολουθούν οι Έλληνες στρατιώτες.
Ο στρατός έτρεξε από πίσω του, όλοι οι Έλληνες για να πολεμήσουν, όμως έπρεπε πρώτα να ετοιμάσουν τα άλογα, και να βάλουν τον πολεμικό τους εξοπλισμό. Ο Βασίλειος έφτασε πρώτος, με συνέπεια να πολεμήσει, στην μάχη για αρκετά λεπτά ολομόναχος.
Ολόκληρη την ζωή του την πέρασε επάνω στα βουνά, με ζέστες, κρύα-χιόνια, με βροχές, μέσα στα στρατόπεδα, στα πεδία των μαχών, μέσα σε απίστευτες κακουχίες, για να επιτύχει την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Μέχρι να τελειώσει η κάθε μάχη, και ο κάθε πόλεμος νικηφόρα για τους Έλληνες, καθόταν νηστικός, άυπνος και διψασμένος για όσες ημέρες χρειαζόταν.
Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες αυτοκράτορες πάντοτε σταματούσαν προσωρινά την κάθε μάχη-πόλεμο, για να πάνε για νερό, για φαγητό και για ύπνο. Επίσης πάγια τακτική ήταν τον χειμώνα να διακόπτουν τις πολεμικές επιχειρήσεις για να ανασυνταχτούν και να ξεκουραστούν μαζί με τον υπόλοιπο στρατό και συνέχιζαν την επόμενη άνοιξη τους πολέμους. Όμως ο Βασίλειος ήταν μόνιμα εκεί ακόμη και με τα χιόνια, βρισκόταν επάνω στα βουνά και πολεμούσε.
Όλα αυτά για να εμποδίσει τους βάρβαρους Βούλγαρους, από τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς και το σκλάβωμα Ελληνίδων. Επίσης πολεμούσε για να αποτρέψει την μόνιμη κατάκτηση της Μακεδονίας. Δεν περιγράφεται ο πόνος όλων εκείνων των Ελλήνων, οι οποίοι έχαναν τις γυναίκες, τις αδελφές, τις κόρες, τις ανηψιές, τις εξαδέλφες, και κάποιες φορές της μητέρες τους, εάν ήταν εμφανίσιμες.
Όμως βασιλιάς επειδή πονούσε τους Έλληνες και την πατρίδα, πέρασε μια ολόκληρη ζωή, με το σπαθί στο χέρι να πολεμά για την Ελλάδα, ώστε να εμποδίζει την καταστροφή των αθώων Ελλήνων. Ο Βασίλειος θυσίασε την ίδια του την αδελφή, την πριγκίπισσα Άννα, καθώς έδωσε το ίδιο του το αίμα, για γυναίκα ενός Ρώσου βάρβαρου και πρώην σατανιστή με χαρέμια και πάσης φύσεως ακολασίες. Μετά όμως από αυτόν τον γάμο, όλοι οι Ρώσοι έγιναν χριστιανοί ως έναν βαθμό.
Μείωσε λοιπόν με αυτόν τον τρόπο τους εχθρούς τους έθνους. Έπρεπε πάση θυσία να σταματήσει τους εμφυλίους πολέμους, ώστε να αντιμετωπίσει τους Βούλγαρους, τους Αγαρηνούς, τους Χάζαρους και τους Γερμανούς.
Εάν δεν σταματούσε άμεσα τους εμφυλίους, θα έσβηνε η αυτοκρατορία και η Μακεδονία θα γινόταν οριστικά Βουλγαρική. Έχοντας βάλει τέλος στις εσωτερικές διαμάχες ο Βασίλειος έστρεψε την προσοχή του στους εξωτερικούς εχθρούς της αυτοκρατορίας τους Βούλγαρους, τους Άραβες και τους Γερμανούς.
Όσα χρόνια κυβέρνησε οι Αυτοκρατορικοί Αετοί πετούσαν νικηφόρα από την Κάτω Ιταλία μέχρι την Αρμενία, και από την Μακεδονία μέχρι την Συρία.
Όσο ζούσε οι αιώνιοι και μεγαλύτεροι εχθροί του Ελληνικού έθνους, οι Γερμανοί από τα Δυτικά και οι Σελτζούκοι από τα Ανατολικά δεν τολμούσαν ούτε να αναπνεύσουν. Έτρεμαν ακόμη και στο άκουσμα του ονόματος του αυτοκράτορα Βασίλειου Β, για αυτό και ανέμεναν να αποβιώσει για να επιτεθούν στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Μέχρι και προσωρινό πάπα στην Ρώμη επέτυχε να διορίσει, με στόχο να προστατέψει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, από τις επερχόμενες σταυροφορίες που προετοίμαζαν οι Γερμανοί.
Ενδεικτικό ήταν ότι τις χρονιές 996 και 999 μ.Χ. πολέμησε στο Ανατολικό μέτωπο τους Αγαρηνούς. Κατά την επιστροφή του για τον Βουλγαρικό μέτωπο, στο πέρασμά του σκορπούσε τον όλεθρο και ισοπέδωνε τα πάντα. Όλα αυτά τα έκανε ως αντίποινα σε νόμιμη άμυνα για τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα των γυναικών, που έκαναν σε ετήσια βάση, επί πολλούς αιώνες οι Αγαρηνοί εις βάρος, του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού.
Εξαιτίας του δυναμισμού, της αποφασιστικότητας και της Φιλοπατρίας του Βουλγαροκτόνου το Ρωμαϊκό κράτος είχε μεγαλύτερη έκταση, δύναμη και ασφάλεια από την ημέρα, που δημιουργήθηκε.
Πότε άλλοτε δεν είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο με το μοναδικό επίτευγμα του Βασίλειου. Από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Κροατία, ο Βασιλιάς ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος.
Το ίδιο και στο εσωτερικό της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι πλούσιοι βρισκόταν υποταγμένοι και ανίσχυροι κάτω από την πανίσχυρη εξουσία του Αυτοκράτορα.
Οι φτωχοί υπήκοοι, γνώρισαν μια άνευ προηγουμένου ευημερία στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά.
Η στρατιωτική υπεροχή του Ρωμαϊκού κράτους, επέφερε την αύξηση της πολιτικής ισχύος, την εδραίωση του Χριστιανισμού και του Ελληνικού πολιτισμού, εντός και εκτός των συνόρων στις χώρες που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία.
Από όλους τους ηγεμόνες, μόνον ο Βασίλειος εφάρμοσε πιστά, το απόλυτο αυτοκρατορικό Ελληνικό-Ρωμαϊκό ιδεώδες, της απεριόριστης δύναμης και πρόνοιας του Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστού. Κυριολεκτικά φαινόταν να είναι απεσταλμένος του Χριστού, για να αποδείξει ότι ήταν εφικτό να γίνει η πολιτική θεωρία της Pax Romana πράξη.
Αυτή ήταν ένωση των Ορθοδόξων λαών, κάτω από την εξουσία του Έλληνα Χριστιανού μονάρχη της βασιλεύουσας, το οποίο έθεσαν ως αξίωμα οι προηγούμενοι αυτοκράτορες, το επέτυχε μόνον ο Βασίλειος.
Ήταν ο απόλυτος παντοκράτορας του στρατού, των πολιτικών και των Εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Η εξουσία του Βασίλειου ήταν πλαισιωμένη με Θεϊκή παντοδυναμία και ευλογία. Ενδεικτικό ήταν το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά την διάρκεια των εμφυλίων πολέμων, για να προστατέψει τον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο Β, κατά την επανάσταση του Βάρδα Φωκά. Πραγματικά δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει όμοιος του Βουλγαροκτόνου.
Κυριολεκτικά με μια εντολή του Έλληνα αυτοκράτορα Ρώσοι και Σλάβοι σταμάτησαν τους εχθρούς των Ελλήνων στην Κάτω Ιταλία. Αρμένιοι πολεμούσαν στον Δούναβη και Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν στο Βασπρακάν. Η νομοθεσία του ήταν εξίσου δίκαιη και πολύ σκληρή για την κοσμική και για την Εκκλησιαστική εξουσία.
Καμία διαμαρτυρία δεν τον έκανε ποτέ να αλλάξει γνώμη. Όσες φορές του ζήτησε πίσω ο Πατριάρχης Σέργιος τα κτήματα της Εκκλησίας και των πλουσίων, ο Βασίλειος, ήταν ανένδοτος και δεν δεχόταν ούτε καν να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Επί των ημερών του δεν υπήρχαν οφίκια-αξιώματα, για ιστορικές προσωπικότητες όπως οι Πατριάρχες Πολύευκτος, Κηρουλάριος και για πολιτικούς όπως ο Βασίλειος Λεκαπηνός, ο Ιωσήφ Βρίγγας και ο Μιχαήλ Ψελλός. Σε όλο τον αυτοκρατορικό βίο, αντιπαθούσε τις πολυδάπανες τελετές και τις επιδείξεις.
Όταν βρισκόταν στην πρωτεύουσα ντυνόταν απλά. Για μια και μοναδική φορά ένας Έλληνας βασιλιάς συγκέντρωσε τόσες πολλές ικανότητες. Υπήρξε ο πιο αφοσιωμένος και φιλόπονος-φιλόπατρις ηγεμόνας. Ήταν ο βασιλιάς-αυτοκράτορας με την ακατάλυτη αποφασιστικότητα, την στρατηγική ετοιμότητα του Δομέστικου των σχολών και την σχολαστική ακρίβεια, του λοχία εκπαιδευτή. Ήταν πολύ γενναίος στα πεδία των μαχών, και ήταν ακαταπόνητος στις σωματικές κακουχίες.
Ο Βουλγαροκτόνος υπήρξε πρότυπο για τις επόμενες γενιές στρατηγών όπως ο Ρωμανός Διογένης, όπως οι Νικηφόρος Βρυέννιος (πρεσβύτερος), Νικηφόρος Βρυέννιος (Καίσαρας-στρατηγός), Νικηφόρος Βασιλάκιος, Γεώργιος Μανιάκης, Θεόδωρος Αλυάτης και άλλοι.
Ότι θα επέλθει η παρακμή του Ρωμαϊκού κράτους αμέσως μετά τον θάνατο του Βουλγαροκτόνου, αυτό ήταν εμφανές σε λιγότερο εξασκημένα μάτια από εκείνα του Βασίλειου. Εν τούτοις ο κορυφαίος αυτοκράτορας όλων των εποχών δεν άφησε απογόνους, καθώς δεν είχε καθόλου χρόνο με τόσες δεκαετίες στα πεδία των μαχών στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
Όταν έφυγε από την ζωή κατόπιν επιθυμίας του ζήτησε να τον ενταφιάσουν χωρίς αυτοκρατορικές τιμές, σαν να “ήταν” ο “έσχατος” των Ελλήνων. Η μοναδική του επιθυμία του Βασίλειου ήταν να τον θάψουν, στον Άγιο Ιωάννη-Θεολόγο, στο λεγόμενο έβδομον, ώστε να “βλέπει” τους Έλληνες στρατιώτες, που θα φεύγουν για τις μάχες και τους πολέμους.
Πιστός εν Χριστώ τω Θεώ, Βασιλεύς-Αυτοκράτωρ Ρωμαίων. Ο Βασίλειος ο οποίος πολεμούσε που κρατούσε, στο ένα χέρι, το σπαθί και στο άλλο, την εικόνα του Χριστού και της Παναγίας, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά.
Ο Μέγας Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος ήταν και έμεινε φαινόμενο μοναδικό.
Κλείνοντας την εργασία μου, να αναφέρω τις διαφορές του Μ,.Αλεξάνδρου και του Βουλγάροκτονου. Όταν ξεκινούσε την εκστρατεία του ο Μέγας Αλέξανδρος, το Μακεδονικό Βασίλειο ήταν πολύ ισχυρό διοικητικά, οικονομικά, πολιτικά στρατιωτικά, ελεύθερο, δεν είχαν κατακτηθεί σημαντικά εδάφη, και δεν αντιμετώπιζε έναν τρομερό πολυετή εμφύλιο. Αντιθέτως όταν ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο ο Βουλγαροκτόνος, ένα σημαντικό τμήμα της αυτοκρατορίας είχε κατακτηθεί και παράλληλα αντιμετώπιζε έναν τρομερό εμφύλιο σπαραγμό.
Η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό κρατικό μόρφωμα στον κόσμο, πού δέχτηκε επί αιώνες τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσους πολλούς διαφορετικούς λαούς. Ο Βασίλειος πρώτου κινηθεί ενάντια στους Γερμανούς, ήταν επιτακτική ανάγκη να τελειώσει τους αμυντικούς πολέμους με τους Βούλγαρους και τους Άραβες. Ήταν αδύνατον, να πολεμά σε τρία μέτωπα παράλληλα, καθώς πολεμούσε ήδη σε δύο. Έκανε τα πάντα για την Ελλάδα.
Από το έτος 2007 μέσα από την στήλη Επικρατέειν η Απόλλυθσαι έχω κάνει πολλές εκκλήσεις να γίνονται εκδηλώσεις-ομιλίες και παρελάσεις όταν απελευθερωθεί το έθνος για τον Βουλγαροκτόνο 15 Δεκεμβρίου-14 Ιουλίου, τον Άγιο Νικηφόρο Φωκά 11 Δεκεμβρίου, τον Μέγα Ηράκλειο στις 12 Δεκεμβρίου και στις 11 Φεβρουαρίου.
Ο Ρετζέπ-Ταγίπ Εντρογάν, η ΜΙΤ και οι Γκρίζοι Λύκοι που διαβάζουν την στήλη Επικρατέειν η Απόλλυσθαι-Ισχύς δια της γνώσεως, για αυτό αποφάσισαν να εορτάζουν τα τελευταία χρόνια την μάχη του Μαντζικέρτ. Τραγική ειρωνεία. Οι νεοέλληνες σε πλήρη αδράνεια και οι Τούρκοι σε μεγάλη ακμή.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Από το έτος 2006, όταν ξεκίνησα να γράφω την στήλη, ήμουν και είμαι ο μοναδικός Έλληνας στον κόσμο, που προτείνει τον συνδυασμό :
Oρθοδοξία, Εκκλησιασμός, κατήχηση, χρηστά ήθη, μουσικά σχολεία, υψηλός αθλητισμός-Παγκράτιο, ιστορική γνώση, με μοναδικό σκοπό, την δημιουργία Ελλήνων ανωτάτης ποιότητας. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, η νέα τάξη για να είναι σε θέση να εξουσιάζει, θέλει τους Έλληνες ανήθικους και απαίδευτους. Η κακία είναι αμάθεια, μας δίδαξε ο Ύπατος των Φιλοσόφων ο Αριστοκλής. Δυστυχώς η έλλειψη παιδείας είναι αδίκημα εσχάτης προδοσίας και εθνική-κοινωνική καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου