Στην Λέσβο το ωραιότερο νησί της Ελλάδος έζησε για δύο χρόνια ο μεγάλος Αριστοτέλης. Στο πανέμορφο νησί, το οποίο αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο και επιτυγχάνεται η πιο αρμονική ένωση με το Θείο, ο μεγάλος Φιλόσοφος έγραψε το έργο του περί φύσεως, σχετικά με τα ζώα και τα φυτά.
Ο σοφός-πανεπιστήμονας και μαθητής του Ύπατου των Φιλοσόφων, μεταξύ άλλων ασχολήθηκε με την επιστήμη της βιολογίας. Υπήρξε ο σημαντικότερος βιολόγος των αρχαίων χρόνων και ήταν ο θεμελιωτής της ζωολογίας και της βοτανικής.
Στο έργο του περί φύσεως έχει πολλές προσωπικές παρατηρήσεις. Εκεί αναφέρονται 588 είδη ζώων.
Προσκεκλημένος από τον μαθητή του Θεόφραστο, έφτασε στην νήσο Λέσβο το 344 και παρέμεινε μέχρι το 342 π.Χ. Το νησί τον μάγεψε, τον ενθουσίασε με την εκπληκτική χλωρίδα και πανίδα, με αποτέλεσμα να πάρει την απόφαση να γράψει περί φύσεως.
Ο ευλογημένος τόπος από τον Θεό, τον αιχμαλώτισε με την ποικιλία και τον πλούσια φύση. Η πλούσια βλάστηση και τα αναρίθμητα είδη του ζωικού βασιλείου, έδωσαν το κίνητρο για αυτό το ανεκτίμητο επιστημονικό έργο.
Στα δύο χρόνια πού έζησε στην Λέσβο παρατηρούσε με μεγάλη προσοχή την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Η Λέσβος υπήρξε ο τόπος έμπνευσης του μεγάλου διδασκάλου και η αιτία για το μοναδικό στο είδος του επιστημονικό επίτευγμα. Ο κόλπος της Καλλονής ήταν για τον Αριστοτέλη, η βασική επιστημονική πηγή δεδομένων.
Ο Αριστοτέλης είναι αυτός που δημιούργησε την επιστήμη της Βιολογίας και της εξέλιξης των ειδών και όχι ο νεοταξίτης Δαρβίνος. Η Λέσβος με τον κόλπο Καλλονής, τον Πυρραίο Εύριπο και την αρχαία Πύρρα, προσέφεραν στον μαθητή του Αριστοκλή, το έναυσμα να συγγράψει το πρώτο έργο περί φύσεως.
Μετά από λεπτομερή παρατήρηση εκατοντάδων ειδών ψαριών και λοιπών ζώων, περισυλλογή πληροφοριών, ο Αριστοτέλης κατέγραψε την μορφή, την κίνηση, την αναπαραγωγή και τον θάνατο των έμβιων όντων. Στο έργο του έχουμε αναφορές για σκυλιά, πεταλούδες, εξωτικά πουλιά, χελώνες, σουπιές, χταπόδια, δελφίνια κλπ. Ο βυθός του κόλπου Καλλονής προσφέρει ποικιλίες ψαριών, όστρακα, καβούρια, χέλια και κέφαλους.
Η Λέσβος και ειδικά ο κόλπος Καλλονής έδωσε την ευκαιρία στον Αριστοτέλη να παρατηρήσει και να καταγράψει τον έμβιο κόσμο. Ο μεγάλος επιστημονικός οργασμός, των δυο παραγωγικών χρόνων, δυστυχώς σταμάτησε κατόπιν προσκλήσεως του Φιλίππου, για να γίνει ο φιλόσοφος, ο δάσκαλος του Μ. Αλεξάνδρου. Η Λέσβος είναι ο παράδεισος του Θεού-Δημιουργού. Είναι ο πιο όμορφος και ευλογημένος τόπος. Η Λεσβιακή φύση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, πιο δημιουργικό και εξελίξιμο, σε συνδυασμό με την Ελληνορθόδοξη παιδεία. Τα πάντα οφείλονται στον καλό Θεό-Δημιουργό, ο οποίος έκανε όλη αυτή την δημιουργία-ευλογία. 
ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ-ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
Οι άγιοι πατέρες της Ορθοδοξίας, είναι φορείς των ακτίστων ενεργειών του Θεού και για αυτό έγιναν οι προστάτες της θεϊκής δημιουργίας.
Εἶπεν ὁ Θεός ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν», ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος».Η ψυχή των ζώων δεν μπορεί να ταυτιστεί με την λογική ψυχή. Ανήκουν στην άλογη φύση.
Εντούτοις τα ζώα έχουν συναισθήματα χαίρονται, λυπούνται κλπ, αλλά δεν έχουν τις ίδιες ψυχές με τους ανθρώπους, που είναι κατ “εικόνα” Θεού, αθάνατη και ακατάλυτη. Ο Ιησούς Χριστός, γεννήθηκε ανάμεσα σε ζώα. Επίσης έκανε στην είσοδο του στα Ιεροσόλυμα με Γάιδαρο.
Η φύση και τα ζώα αποτέλεσαν για τους μεγάλους-αρχαίους Φιλοσόφους, την βάση της δημιουργίας-εξελίξεως, του Ελληνισμού και ολόκληρου του κόσμου.
Οι Έλληνες σοφοί διότι έφτασαν στο μέγιστο διανοητικό επίπεδο, διαπίστωσαν την ευεργετικότητα και την συμβολή της Φύσεως, σε κάθε έκφανση της ανθρώπινης προόδου-δραστηριότητας. Ο κορυφαίος μαθητής του Αριστοκλή-Πλάτων, ο Αριστοτέλης έγραψε το “Περί Φύσεως-ζώων”. Σε αυτό το έργο του ο μεγάλος φιλόσοφος, κάνει εκτενή αναφορά στα σκυλιά και στην φύση τους.
Αυτό είναι ενδεικτικό, για το πόση μεγάλη σημασία έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, στα σκυλιά και εν γένη στα ζώα. Εξαιτίας του Αριστοτέλη, φιλόζωος υπήρξε και ένας εκ των μαθητών του, ο Μέγας Αλέξανδρος. Πολύ χαρακτηριστικό του σεβασμού που έδειχναν οι αρχαίοι, ήταν ότι όταν πέθαιναν τα ζώα, τα έθαβαν και δεν τα πετούσαν.
Η Ορθοδοξία σε συνέχεια των αρχαίων-σοφών Ελλήνων, έχει για προστάτες των ζώων, τον Άγιο Μόδεστο και τον Άγιο Μάμα.
Συνεπώς τα ζώα έχουν ξεχωριστή θέση στον Χριστιανισμό και στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο.
Η σχέση χριστιανισμού και Πλάτωνα, ως ιστορικών φαινομένων, αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές πτυχές της παγκόσμιας ιστορίας, καθώς ο Αριστοκλής είχε ταυτιστεί με την Ελληνική φιλοσοφία και τις Χριστιανικές διδαχές.
Η σκέψη των Χριστιανών στοχαστών του 4ου αιώνα με βασικούς εκφραστές τον Μ. Βασίλειο, τον Άγιο Γρηγόριο, (Ναζιανζηνό-Θεολόγο), τον Άγιο Ιωάννη-Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο, (Επίσκοπος Νύσσης), αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάπτυξη της Ορθοδόξου πίστεως. Στις διδαχές και στα έργα τους είναι εμφανής η ιδεολογία του Αριστοκλή-Πλάτωνα.
Οι Καππαδόκες νεοπλατωνικοί-φιλόσοφοι έρχονται στο πιο καθοριστικό χρονικό σημείο, καθώς συμβάλλουν στην διαμόρφωση και την διατύπωση του Ορθοδόξου δόγματος. Με εκπαίδευση θεολογική, φιλοσοφική και ρητορική, επιχειρούν να αποσαφηνίσουν την φύση και της σχέσης των τριών υποστάσεων της θεότητας και την σχέσης ανάμεσα στην θεότητα των υποστάσεων, και των ενεργειών της με τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Οι αρχαίοι σοφοί λογίζονται ως Χριστιανοί προ Χριστού, από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο καλός Θεός-Δημιουργός έχει σχέση μόνον με τις κατά φύσιν ενέργειες. Με τις παρά φύσιν έχει σχέση μόνον ο Εωσφόρος, οι δαίμονες και όσοι πιστεύουν σε εκείνον.
Σε καμία περίπτωση ο Θεός-Δημιουργός δεν θα καταστρέψει την συμπαντική αρμονία, την ισορροπία και την τάξη, με μια παρά φύσιν ενέργεια. Ο Θεός είναι αιτία μόνον για ότι καλό συμβαίνει σύμφωνα με τον ύπατο των φιλοσόφων τον Αριστοκλή.
Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη.
Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί-δαίμονες, ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων, την σεξουαλική διαφθορά.
Στον Τίμαιο γράφει ενδεικτικά : “Τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας αδύνατον λέγειν”. Είναι δύσκολο να βρει κάποιος τον δημιουργό και πατέρα του σύμπαντος, και αν τον βρει, είναι αδύνατο να το πει στον κάθε άπιστο.
Στην Φιλοκαλία των ιερών νηπτικών, του Αγίου Όρους αναφέρει : “Μην φανταστείς κανένα σχήμα για το Θεό όταν προσεύχεσαι, ούτε να επιτρέπεις στο νου σου να μορφωθεί, σύμφωνα με κάποια μορφή, αλλά πλησίασε με άϋλο τόπο, τον Άυλο και θα εννοήσεις”. Στο σημείο αυτό βλέπουμε μια ακόμη ομοιότητα, ανάμεσα στα φιλοσοφικά αξιώματα, του Αριστοκλή και στους Ορθόδοξους νηπτικούς, οι οποίοι έχουν μια καθαρά θρησκευτική προσέγγιση, της έννοιας του Θεού.
Επίσης στην Φιλοκαλία, αναφέρονται και οι αρετές, οι οποίες τονίζονται και από τον Αριστοκλή, όπως είναι η ανδρεία, η δικαιοσύνη, η σωφροσύνη.
Ο Μέγας Αριστοκλής, αναφέρει ότι αν οι Έλληνες είναι απαλλαγμένοι από τα πάθη, τότε θα επιτύχουν, να αντιληφθούν, ως έναν βαθμό, τον Θεό-Δημιουργό.
Ολόκληρη η σοφία του Αριστοκλή, διακατέχεται από ένα έντονο θρησκευτικό-μονοθεϊστικό δόγμα. Για αυτό σε αντίθεση με τους σοφιστές, οι οποίοι δίδασκαν “πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος”, ο Μέγας Αριστοκλής μας διδάσκει στους Νόμους ότι : «Θεός ημίν πάντων χρημάτων μέτρον”.
Σε όλο του το έργο, ο Ύπατος των φιλοσόφων μιλά ότι το σύμπαν έκανε, ο ένας θεός-δημιουργός, και όχι ο Δίας ο πατέρας των “θεών”, ούτε κάποιος άλλος Ολύμπιος αναφέρεται ως δημιουργός του σύμπαντος. Ακόμη και για τους Ολύμπιους αναφέρει ότι τους έπλασε ο ένας Θεός-δημιουργός, ως κατώτερους “θεούς”. Αυτό το τελευταίο το αναφέρει, για να εξευμενίσει κάπως τους δωδεκαθειστές, ώστε να μην έχει την τύχη του Σωκράτη. Ενδεικτικός, ήταν ο διάλογος στο έργο του Πλάτωνα με τίτλο “Πολιτεία”.
Στο έργο αυτό συνομιλούν σε κάποιο σημείο ο Σωκράτης, με τον σοφιστή Θρασύμαχο, σχετικά με τους Ολύμπιους. Απευθυνόμενος ο Θρασύμαχος στον Σωκράτη, του είπε τα εξής : “Για όλους αυτούς τους “θεούς”, τους οποίους αναφέρεις Σωκράτη, δεν τους είδε ποτέ κανένας άνθρωπος. Ούτε φανερώθηκαν ποτέ για να κάνουν κάποιο θαύμα, είτε να δώσουν κάποια συμβουλή. Όλους αυτούς τους γνωρίζουμε, από τους ποιητές που έγραψαν πολύ παλαιότερα για τα πολεμικά τους κατορθώματα και τα γενεαλογικα τους δένδρα”. Είναι φανερό ότι ο Σοφιστής Θρασύμαχος, αναφέρει, ανθρώπους που έζησαν σε παλαιότερη εποχή και ήταν βασιλιάδες, έκαναν πολέμους, όπως έκαναν παιδιά, εγγόνια, κλπ. Ποτέ ο αληθινός Θεός δεν κάνει πολέμους και φυσικά δεν είχε, ούτε έχει παιδιά, ούτε γενεαλογικό δέντρο.
Είναι πλέον γνωστό, ότι με βάση τις αναφορές του Ηρόδοτου, όταν ήρθαν οι σκλάβοι από την Αίγυπτο στην Ελλάδα, για να είναι οικεία στους Έλληνες τα ονόματα των δαιμόνων του δωδεκαθέου, άλλαξαν τα πραγματικά ονόματα των δαιμόνων, με ονόματα παλαιότερων επιφανών Ελλήνων.
O κορυφαίος φιλόσοφος όλων των εποχών μας δίδαξε το πρώτο Ελληνικό-εθνικιστικό αξίωμα. Ο Αριστοκλής δίδαξε τα πάντα για να επιβιώσει το έθνος. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να πάει ενάντια στις ηθικές-φιλοσοφικές του αρχές, με μοναδικό σκοπό την εθνική μας επιβίωση. Ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία το έκανε αυτό κάποιος άλλος Έλληνας φιλόσοφος, σοφιστής, ρήτορας, ιστορικός, ποιητής, για να προστατέψει την πατρίδα.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
0 comments: