Η κύρια μέριμνα της Εκκλησίας μας είναι να μας ανασύρει κατά την περίοδο αυτή από τη λασπώδη τάφρο της αμαρτίας και την αγελαία κατάσταση και να μας αποκαταστήσει στην προ της πτώσεως θεοειδή κατάστασής μας.
Την περίοδο του Τριωδίου μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την πνευματική μας υστέρηση, να βιώσουμε την σωτήρια κλήση μας για μετάνοια και νίψη και να κάνουμε τον προσωπικό μας αγώνα για την πνευματική μας αναγέννηση.
Η κατανυκτική περίοδος του Τριωδίου είναι ένα νοητό στάδιο πνευματικού αγώνα στο οποίο καλείται κάθε πιστός να τρέξει τον καλό αγώνα των αρετών, να αποβάλλει κάθε παρείσακτο αμαρτωλό στοιχείο από τον εαυτό του, το οποίο υπάρχει ως θανατηφόρος ιός, που δηλητηριάζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί αργά, αλλά σταθερά, στον πνευματικό θάνατο. Μόνο έτσι θα αξιωθούμε να προσκυνήσουμε πνευματικά καθαροί το θείο Πάθος του Λυτρωτή μας Χριστού και να εορτάσουμε με αγαλλίαση τη λαμπροφόρο Ανάστασή του.
Ο ΑΠΑΙΣΙΟΣ ΔΑΙΜΟΝΟΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΙ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ.
Στον αρχαίο ειδωλολατρικό κόσμο το «κατά φύσιν ζην», δεν ήταν τίποτε άλλο από την κτηνώδη ζωή του ξεπεσμένου πνευματικά ανθρώπου. Κύρια μέριμνα της Εκκλησίας μας είναι να μας ανασύρει κατά την περίοδο αυτή από τη λασπώδη τάφρο της αμαρτίας και την αγελαία κατάσταση και να μας αποκαταστήσει στην προ της πτώσεως θεοειδή κατάστασής μας.
Όμως αλίμονο! Ο κόσμος της πτώσεως, της αμαρτίας και της φθοράς ανθίσταται σθεναρά σε μια τέτοια αλλαγή. Ο διάβολος που κινεί τα νήματα του κακού και της αμαρτίας εγείρει ισχυρότατες αντιδράσεις, ώστε να ματαιωθεί η πνευματική αποκατάσταση και η εν Χριστώ μεταμόρφωση των ανθρώπων.
Τι άγιες ημέρες των πρώτων εβδομάδων του Τριωδίου, ο εωσφόρος με τα επί γης όργανά του, οργανώνει τα αίσχιστα καρναβαλικά δρώμενα, τα οποία έχουν σαφέστατα χαρακτήρα έκρηξης των πιο ταπεινών ανθρωπίνων παρορμήσεων. Τη χρονική περίοδο που η Εκκλησία μας καλεί τα ανθρώπινα πρόσωπα να αποβάλλουν την κτηνώδη κατάντια τους, ο διάβολος επιχειρεί να τα αποκτηνώσει περισσότερο με τα άθλια καρναβαλικά δρώμενα!
Στον παγανισμό η αμαρτία και οι πάσης φύσεως παρεκτροπές ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία.
Τα φοβερά εγκλήματα και η βία που ασκήθηκε, από τους σκοτεινούς παράγοντες, της αρχαίας θρησκείας, άγγιξε τα όρια της γενοκτονίας, προκειμένου να επιβάλουν τη λατρεία του Διονύσου στον Ελλαδικό χώρο, και που μια μικρή γεύση παίρνουμε από το δράμα του Ευριπίδη «Βάκχες».
Οι Γυναίκες- λάτρισσες του Βάκχου, οι διαβόητες μαινάδες, καταλαμβάνονταν από φοβερή μανία, έπεφταν σε ανείπωτη έκσταση, έφευγαν από τα σπίτια τους και περιπλανιόνταν στις ερημιές τις νύχτες ουρλιάζοντας σαν άγρια θηρία. Αν τύχαινε και έβρισκαν μπροστά τους κάποιο ζώο το ξέσκιζαν και έτρωγαν τις σάρκες του ωμές. Σε πολλές περιπτώσεις κατακρεουργούσαν ανθρώπους και τους έτρωγαν, όπως συνέβη με τον Πενθέα στον Κιθαιρώνα, που τον κατακρεούργησε η ίδια η μητέρα του Αγαύη, μαζί με τις αδερφές του!
Σε άλλες περιπτώσεις μητέρες μέσα στη διονυσιακή παραζάλη τους κατακρεουργούσαν τα παιδιά τους και τα έτρωγαν, όπως οι κόρες του βασιλιά Μινύα στη Βοιωτία, Αλκιθόη και Αρσίππη, τις οποίες ο δαιμονοθεός Διόνυσος τις τρέλανε και κομμάτιασαν, μέσα στην εκστασή τους το βρέφος Ίππασο, και τον έφαγαν! Ως και ανθρωποθυσίες γινόταν προς τιμή του απαίσιου «θεού», κατά την εορτή του «Αγριώνιου Διονύσου» στον Ορχομενό της Βοιωτίας, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Πλούταρχος, ο οποίος είδε με τα ίδια του τα μάτια τον απαίσιο ιερέα του «θεού» Ζωίλο, να κατασφάζει νεαρή παρθένα, απόγονο των Μινυών, ως απαίτηση του κακούργου «θεού», αυτόν που τιμούν οι σύγχρονοι καρναβαλιστές. Αυτές τις φρικαλεότητες ζητούσαν οι διμονοθεοί από τους άτυχους λατρευτρές προγόνους μας.
Αυτή ήταν η δήθεν «λαμπρή αρχαιοελληνική θρησκεία»! Αυτοί ήταν οι «θεοί» της, οι οποίοι δεν έπρατταν τίποτε διαφορετικό από τις κακουργίες που διαπράττουν οι κακοποιοί δαίμονες της χριστιανικής μας πίστεως και γι’ αυτό ταυτίζονται μ’ αυτούς!
Δεν είναι λίγες οι φωνές διαμαρτυρίας από φωτισμένα μυαλά της αρχαιότητας κατά των εμετικών διονυσιακών εορτών, με πρώτο τον προσωκρατικό φιλόσοφο Ηράκλειτο τον Εφέσιο (570-489), ο οποίος απειλούσε όσους έπρατταν τέτοιες φρικαλεότητες και ασχήμιες και λάβαιναν μέρος στα απαίσια «ιερά όργια» και στους αισχρούς και γελοίους βακχισμούς (Ηρακλ. απ.90).
Ο μεγάλος φιλόσοφος έσειε το πυρ της θείας τιμωρίας κατά όλων των «νυκτοπόλων, μάγων, βακχών, ληνών, μυστών» (Κλημ.Αλεξ.Προτρεπτ.22,16-24).
Χωρίς καμιά αμφιβολία, «Ο διονυσιακός μυστικισμός δίδασκε την μέγιστη περιφρόνηση προς το ανθρώπινο λογικό» (P. Decharme Μυθολογία της αρχαίας Ελλάδος, μετ. Α. Καραλή, τομ.2,σελ.533) και γι’ αυτό βρήκε αντίπαλους τους αρχαίους σοφούς, σε αντίθεση με τον χύδην όχλο του οποίου υποτιμούσε το λογικό και του θώπευε τα ζωώδη πάθη!
Δεν αναφέρεται πουθενά να λάμβαναν μέρος στα διονυσιακά όργια (καρναβάλια των αρχαίων) οι σοφοί, μορφωμένοι και σοβαροί προγονοί μας. Λάβαινε μέρος αποκλειστικά ο αμόρφωτος και χυδαίος όχλος, ο οποίος έβρισκε την ευκαιρία, στην ιδιότυπη αυτή λατρεία, να ικανοποιήσει τα πλέον χυδαία πάθη του στο όνομα του «θεού», με κρυμμένη την ανωνυμία τους κάτω από τις τρομακτικές προσωπίδες!
Μάλιστα ήταν τέτοιο το εύρος των χυδαιοτήτων, οι οποίες συνοδεύονταν από απίστευτες εγκληματικές πράξεις, ώστε στα ρωμαϊκά χρόνια, απαγορεύτηκαν τα διονυσιακά όργια των «Βακχικών Ομίλων», με την ποινή του θανάτου, σε όσους συμμετείχαν παράνομα σ’ αυτά, από τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους!
Αυτά γινόταν στην προχριστιανική εποχή. Όμως και στους μετά το Χριστό χρόνους οι ασχήμιες αυτές δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν, ως απόδειξη ότι ο διάβολος είναι ακόμη παρών στην ανθρώπινη ιστορία!
Οι κατ’ όνομα χριστιανοί συνεχίζουν να λατρεύουν τον απαίσιο «θεό» των ανθρωπίνων παθών Βάκχο, με τα καρναβάλια, που δεν είναι τίποτε άλλο από σύγχρονες διονυσιακές εορτές. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα τείνουν να ξεπεράσουν τις αθλιότητες της αρχαιότητας, όπως είναι το εμετικό καρναβάλι του Τιρνάβου, όπου θλιβερές γυναίκες ασπάζονται με «κατάνυξη» τους τεράστιους «φαλλούς», ξεδιάντροπα, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες! Ό, τι πιο αισχρό, ξεδιάντροπο, χυδαίο, κακόγουστο και παράλογο δρώμενο, το οποίο όχι μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει, αλλά εμετική αηδία και φανέρωση απολίτιστου πρωτογονισμού!
Φρόντισε ο διάβολος, ως Βάκχος, με τα επί γης όργανά του να γίνονται τα αίσχιστα αυτά δρώμενα κατά την περίοδο του Τριωδίου.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Επιχειρεί μέσω αυτών να αποσπάσει τους ανθρώπους από το πνευματικό και νηπτικό προσκλητήριο της Εκκλησίας για ψυχοσωματική κάθαρση. Ύστερα από μια κραιπάλη περίπου τεσσάρων εβδομάδων είναι δύσκολο έως αδύνατο να επέλθει κατάνυξη, ηρεμία, περισυλλογή και διάθεση για μετάνοια στις ψυχές όσων έλαβαν μέρος στα διονυσιακά δρώμενα. Η ισορροπία μεταξύ αμαρτίας και καθάρσεως είναι λεπτότατη και δε χωράει πειραματισμούς. Η αμαρτία πωρώνει επικίνδυνα τον άνθρωπο, τον αιχμαλωτίζει με τα πάθη, ώστε να μην μπορεί να απαλλαχτεί από αυτά. Φυσικά τα καρναβάλια αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετούν.
Παρατηρείται το φαινόμενο πως, παρ’ όλες τις επισημάνσεις της Εκκλησίας μας, πολλοί χλιαροί χριστιανοί να παίρνουν μέρος στις καρναβαλικές εκδηλώσεις. Οφείλουμε να τους κάνουμε γνωστό πως αυτό αποτελεί σοβαρό ατόπημα, διότι όπως προαναφέραμε τα καρναβαλικά δρώμενα είναι ουσιαστικά θρησκευτική λατρεία στους παγανιστικούς «θεούς» των παθών και εν τέλει αποτελούν λατρεία στο ίδιο το σατανά, αφού «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5). Αυτό σημαίνει πως η θέση αυτών των ανθρώπων στην Εκκλησία γίνεται προβληματική, διότι «ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν, ή γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει.
Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά» (Ματθ.6,24). Δε μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι λατρεύουμε το Θεό και ταυτόχρονα να αποδίδουμε λατρεία στους δαιμονικούς θεούς. Οι καρναβαλικές συνεστιάσεις έχουν ασφαλώς το χαρακτήρα της βρώσεως ειδωλόθυτων της αρχαίας ειδωλολατρικής θρησκείας, για τις οποίες ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει στους χριστιανούς να απέχουν ολότελα από αυτές.
Τις χαρακτηρίζει ως τράπεζες δαιμονίων, τονίζοντας με έμφαση ότι, «ου θέλω υμάς κοινωνούς των δαιμονίων γίνεσθαι» (Α΄Κορ.10,20). Επίσης ο 62ος κανόνας της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου θέτει εκτός της Εκκλησίας όσους μετέχουν σε μεταμφιέσεις και οργιαστικά καρναβαλικά όργια! Με άλλα λόγια: δε μπορεί χριστιανός να μετέχει στις αισχρές καρναβαλικές φιέστες, τις οποίες διοργανώνουν οι Δήμοι από τα άδεια ταμεία τους και την άγρια φορολογία όλων ημών, για να πραγματοποιούνται αυτές οι αισχρότητες!
Καλούμαστε λοιπόν ως συνειδητοί πιστοί της Εκκλησίας μας, αυτή την ιερή περίοδο, να εντάξουμε στον προσωπικό μας αγώνα και την αντίστασή μας κατά των αισχροτήτων της νεοδιονυσιακής λατρείας. Να αντιτάξουμε στις καρναβαλικές ασχήμιες και αισχρότητες την προσευχή, την κάθαρση, τη σοβαρότητα, την καλλιέργεια των ηθικών αξιών και πάνω απ’ όλα να διατρανώσουμε την πίστη μας στον μόνο αληθινό Τριαδικό Θεό. Να κάνουμε γνωστό σε όλο τον κόσμο πως τα επαίσχυντα καρναβαλικά δρώμενα εντάσσονται στο γενικότερο σχέδιο των σκοτεινών δυνάμεων να θέσουν στο περιθώριο την Εκκλησία του Χριστού και να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε μια σύγχρονη τερατώδη ειδωλολατρία, που οικοδομείται στα απόκρυφα άντρα της «Νέας Εποχής του Υδροχόου».
Να καταγγείλουμε με παρρησία τη δαιμονική προσπάθεια των επί γης υπηρετών του Εωσφόρου να λατρευτεί ο μιαρός αφέντης τους ως θεός, στο πρόσωπο του «θεού» της κραιπάλης Βάκχου. Να μην έχουμε, τέλος, καμιά αμφιβολία πως ο Βάκχος ζει στο πρόσωπο του Εωσφόρου και ο Εωσφόρος λατρεύεται στο πρόσωπο του Βάκχου, αυτή είναι όλη η ουσία της φρενίτιδας του αποκριάτικου καρνάβαλου! Να απόσχουμε από τις ηλίθιες καρναβαλικές εκδηλώσεις, είτε ως καρναβαλιστές, είτε ως απλοί θεατές, διότι η όποια συμμετοχή μας δε μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά, παρά ως συμμετοχή μας σε σύγχρονες δαιμονικές λατρείες, με απόλυτο μαγικό, παράλογο και πρωτόγονο χαρακτήρα!
Περιδιάβαση στο Άγιο Τριώδιο, την ιερότερη και κατανυκτικότερη εόρτια περίοδο της Εκκλησίας μας, για μια οντολογική μετοχή στην νηπτική πορεία προς το Άγιο Πάσχα.
Διαβάζουμε στην Προς Ρωμαίους Επιστολή, κεφ. ιβ, στιχ. 2. Μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον.
Η Ορθοδοξία λυτρώνει, εξευγενίζει, ισορροπεί, καλλιεργεί ηρεμεί και ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές. Δυστυχώς στον αντίποδα όλων αυτών βρίσκεται ο εθνοκότονος παγανισμός.
Ο Εωσφόρος και ο Σαβάζιος ήταν και είναι οι βασικοί εκπρόσωποι, της ανομίας, της αταξίας, και της καταστροφής, του Ελληνικού έθνους, καθώς επιβουλεύονται τον Ελληνισμό, με σκοπό να εμποδίσουν, την εθνική και ηθική-πνευματική σωτηρία, και την ανύψωση των Ορθοδόξων.
Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν συνυφασμένη με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν "θεοί"–δαίμονες ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερα όλων την σεξουαλική διαφθορά, την βία, την αδικία και τους επεκτατικούες πολέμους.
Δυστυχώς την σύγχρονη εποχή στην Ορθόδοξη Έλλάδα παρουσιάζεται το θλιβερό και εθνικά καταστροφικό φαινόμενο, αρκετές γυναίκες, να είναι “Χριστιανές”, και να ζούνε με τον τρόπο ζωής του αρχαίου “Θεού” Σαβάζιου. O Χριστιανισμός είναι η μόνη σωτήρια οδός. Πρέπει άπαντες να εγκαταλείψουν, τον σεξουαλικό τρόπο ζωής του Βάκχου-Σαβάζιου, ώστε να έχουμε δικαίωμα στην Ελευθερία, και την εθνική επιβίωση.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καθόρισε τους τρόπους, σωτηρίας των πιστών, και του Ελληνικού έθνους,από τον σκοτεινό παγανισμό, αρχίζοντας από την συνειδητοποίηση της τραγικής συμφοράς, που προκάλεσε η σεξουαλική διαφθορά στον αρχαίο και τον σύγχρονο Ελληνικό κόσμο.
Στην αρχαιοελληνική θρησκεία συναντάμε δεισιδαιμονία και τελετές μαύρης μαγείας. Σε όλες τις θρησκευτικές εκφάνσεις υπήρχε η σεξουαλική μαγεία, ως κορωνίδα της λατρείας του Εωσφόρου, η οποία συνοδευόταν από πρωτογονισμό και κανιβαλισμό. Μελετώντας την αρχαιοελληνική θρησκεία είναι εύκολο να διαπιστώσεις τα άπειρα εωσφορικά της στοιχεία. Η μαύρη-σεξουαλική μαγεία, η μαντική, η αγυρτεία, αποτελούσαν μια θλιβερή κοινωνική πραγματικότητα, για τους ιερείς και ειδικά για τις ιέρειες της αρχαίας θρησκείας.
Ο Εωσφόρος και ο Σαβάζιος ήταν και είναι οι βασικοί εκπρόσωποι, της ανομίας, της αταξίας, και της καταστροφής, του Ελληνικού έθνους, καθώς επιβουλεύονται τον Ελληνισμό, με σκοπό να εμποδίσουν, την εθνική και ηθική-πνευματική σωτηρία, και την ανύψωση των Ορθοδόξων.
Στην αρχαία-Ολύμπια θρησκεία η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν συνυφασμένη με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν "θεοί"–δαίμονες ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων την σεξουαλική διαφθορά. Όταν όμως ήρθε στην Ελλάδα τον 8ο π.Χ. αιώνα, η λατρεία, του Φρυγικού “θεού” των σεξουαλικών οργίων του Σαβάζιου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Διόνυσο, εκείνος συμπεριέλαβε στο πρόσωπό του την προστασία όλων των σεξουαλικών παθών.
Κύριο στοιχείο ήταν τα ακατονόμαστα όργια, οι χυδαίες συνευρέσεις, οι πάσης φύσεως ηθικές παρεκτροπές, Ο Διόνυσος, έχει έρθει από την Ανατολή για να εδραιώσει στον τόπο αυτό την λατρεία του, η οποία έχει παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής-Φιλοσοφικής σκέψης. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, και την ερωτική ελευθεριότητα.
Ο Φρυγικός “θεός” με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του Ελληνικού έθνους και την κατάργηση του Αριστόκλειου πολιτισμού, προσφέρει απλόχερα την σεξουαλική “ελευθερία” από τα “δεσμά” του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού, σε όλους όσους τον πιστεύουν. Τα αρχαία χρόνια μόνον οι αγράμματοι και η ηθικά και πνευματικά εξαθλιωμένοι, συμμετείχαν στα σεξουαλικά όργια. Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν με ευκολία τις μάζες.
Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί, δεν συμμετείχαν ποτέ και καταδίκαζαν δημόσια κάθε σεξουαλική παρεκτροπή. Είναι τραγικό όμως οι νεοταξίτες, εξουσιάζουν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, στην σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από την σεξουαλική διαφθορά. Οι αμόρφωτες και δεισιδαίμονες μάζες συμμετείχαν με πάθος στις αισχρές Διονυσιακές εορτές, διότι οι κρατούντες επέτρεψαν, να υπάρχει σε αυτές ελευθερία ακόμη και στα πιο ταπεινά αχαλίνωτα πάθη των θρησκευτών. Ο Ελληνικός-Αριστόκλειος πολιτισμός του φωτός, της ηθικής, των Ηρώων, της δημιουργίας, της εξέλιξης, της λογικής, της δικαιοσύνης, είναι για το καλό της ανθρωπότητας. Αντιθέτως ο Ιουδαϊκός πολιτισμός κατά γενική ομολογία είναι σκοτεινός και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αφανίσει τον Ελληνικό-Αριστόκλειο, για να κυριαρχήσει και να επιβάλει το παγκόσμιο κράτος.
Όταν επικρατεί ο πολιτισμός του Αριστοκλή, η Χριστιανική ηθική, η παιδεία, η δημιουργία, η εξέλιξη, το μηδέν άγαν και το μέτρον άριστον, το έθνος μεγαλουργεί-επιβιώνει ανάλογα με την εποχή. Στον αντίποδα όταν επικρατεί στην Ελλάδα, ο Φοινικικός-Ιουδαϊκός έχουμε παρακμή-σήψη, σεξουαλική διαφθορά, οικονομική εξαθλίωση, κοινωνικές αδικίες, εμφυλίους και γενοκτονίες, όπως είναι στην σημερινή εποχή η πνευματική παρακμή, η έλλειψη ηθικών αρχών, οι θάνατοι από τα εμβόλια και οι αυτοκτονίες από τα παράνομα μνημόνια.
Από τα πανάρχαια χρόνια όλοι οι λαοί που πιστεύουν στον Εωσφόρο έχουν κοινές θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και σεξουαλικές πεποιθήσεις. Σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, βιασμοί, σκλάβωμα γυναικών, σοδομισμοί, καταπόσεις, όργια, αιμομιξίες, τατουάζ, σκουλαρίκια στον αφαλό για τις γυναίκες. (1)
Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη και πανάρχαια θεώρηση, ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού, ο οποίος εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, και της κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί ανθρώπους οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη. Από τα πανάρχαια χρόνια δεν έχουν τελειωμό, οι γενοκτονίες, οι βιαιοπραγίες, οι προδοσίες και οι καταστροφές, από τους Φοίνικες-Ιουδαίους κατακτητές, της Ελλάδας.
Παρατηρώντας την ιστορία θα διαπιστώσουμε δυο βασικά αξιώματα, τα οποία καθόρισαν την επιβίωσή και την εξέλιξή της Ελλάδος και της ανθρωπότητας. Τα στοιχεία αυτά είναι η λογική σκέψη, ο πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και από την άλλη η Ιουδαϊκή-Φοινικική Βακχική λατρεία. Η λογική σκέψη, οι επιστήμες και το πάθος για την ζωή, συνθέτουν το βασικό υπόβαθρο της ανθρώπινης σκέψης. Τα παραπάνω δυο βασικά στοιχεία, ήταν και είναι εντελώς αντίθετα μεταξύ τους. Εδώ και αιώνες συγκρούονται ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός και ο Ιουδαϊκός, με προεξέχων τον Φρυγικό θεό Σαβάζιο, που αργότερα ονομάστηκε Διόνυσος.
Ο Φρυγικός δαίμονας είναι ο "θεός" των παρά φύση σεξουαλικών πράξεων. Από την μία πλευρά οι Έλληνες της λογικής, του φωτός, του μέτρου και του πολιτισμού. Από την άλλη οι Φοίνικες και ο Σαβάζιος-Διόνυσος οι εκφραστές του αχαλίνωτου σεξουαλικού πάθους, της ερωτικής μαγείας (Εωσφορισμός), της μανίας και των έντονων συναισθημάτων. Οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί εκπροσωπούν δύο διαφορετικά φιλοσοφικά αξιώματα για την ζωή. Ανά τους αιώνες οι αντίθετοι εκ διαμέτρου πολιτισμοί, προσπαθούν να επικρατήσουν στην πολιτική, στον στρατό, την οικονομία, στις επιστήμες, στις τέχνες, στους θεσμούς, την ηθική την κοινωνία και τα έθνη.
Ειδικότερα το Ελληνικό έθνος στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα τόσο του Ελληνικού φιλοσοφικού πνεύματος, όσο και του Διονυσιακού (Φοίνικες-παγανισμός). Τον Ελληνικό πολιτισμό αποτελούν η ορθή παιδεία-Φιλοσοφία, η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η εγκράτεια και η γαλήνη. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες, οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα του ανθρώπου και η εύθυμη πλευρά της ζωής.
Η Ελληνική-Αριστόκλεια αγωγή ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους. Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα πρόστυχα θεάματα, τις πρόστυχες μουσικές-διασκεδάσεις και τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν, με ευκολία τις μάζες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί, δεν συμμετείχαν ποτέ, και καταδίκαζαν δημόσια, κάθε πνευματική, ηθική, μουσική και σεξουαλική παρεκτροπή.
Ενδεικτικά είναι αυτά τα οποία μας δίδαξε περί μουσικής αγωγής, ο Άγιος Ιωάννης : “H φαύλη μουσική και τα αισχρά πορνικά-Βακχικά άσματα, δημιουργούν κολασμένα ήθη, και διεφθαρμένες ζωές, με άτομα που αγαπούν την μαλθακή ζωή, την καλοπέραση, την νωθρότητα, την πορνεία, και την θηλυπρεπή συμπεριφορά, καθώς μεταξύ άλλων υποτάσσονται στις πρόστυχες γυναίκες". Είναι τραγικό όμως οι νεοταξίτες, εξουσιάζουν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, στην σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από την σεξουαλική διαφθορά, και τα αισχρά είδη μουσικής. Οι αμόρφωτες και δεισιδαίμονες μάζες συμμετείχαν με πάθος στις Διονυσιακές εορτές, οι οποίες συνοδευόταν, από ειδικούς-έκφυλους μουσικούς ρυθμούς.
Οι κρατούντες επέτρεψαν, να υπάρχει σε αυτές τις Βακχικές τελετές, πλήρη ελευθερία, ακόμη και στα πιο ταπεινά αχαλίνωτα πάθη των θρησκευτών.
Η μόδα είναι Θεοκατάρατη έλεγε στα κηρύγματα του ο Πατέρας Σάββας Αχιλλέως, και ότι οι γυναίκες έχουν απολέσει κάθε ίχνους σεβασμού και αξιοπρέπειας, τόνιζε ο Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος. Μόνον που φορά η γυναίκα τα παντελόνια του ανδρός, δεν την θέλει ο Χριστός την σιχαίνεται, διότι προσβάλει την παρθενία και την αγνότητα της Υπεραγίας Θεοτόκου έλεγε ο Πατήρ Σάββας. Αναλογιστείτε να φορά το Διονυσιακό μπικίνι, και να κάνει τις παρά φύσιν ερωτικές πράξεις. Οι γυναίκες διαχρονικά αποτελούσαν τα θεμέλια του Ελληνικού Έθνους. Οι γυναίκες είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς ηθικές και σωστές γυναίκες, δεν μπορεί να σταθεί το Ελληνικό έθνος. Το πώς θα ντύνονται και θα ζούνε οι γυναίκες το καθόρισαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί και οι Άγιοι της Ορθοδοξίας.
Η γυναίκα πού έχει μυαλό δεν δείχνει ούτε τον καρπό του χεριού της, μας αναφέρει ο θεουργός, αρχιερέας, βιογράφος, ιστορικός και φιλόσοφος ο Πλούταρχος. Οι ντυμένες-ηθικές γυναίκες έχουν αξιοπρέπεια, ενώ το πιο βασικό είναι ότι δημιουργούν υγιείς ερωτικές επιθυμίες και γεννούν Ήρωες, Άγιους και Αγίες. Αυτό γινόταν εδώ και αιώνες. Δυστυχώς την σημερινή εποχή οι περισσότερες γεννούν δειλούς, θηλυπρεπείς ραγιάδες.
Οι γυμνές-ανήθικες γυναίκες και όσες από αυτές αξίζουν εμφανισιακά, δημιουργούν εντελώς ακάθαρτες ορμές με θλιβερό αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη σεξουαλική διαφθορά. Οι συνέπειες για το έθνος είναι τρομερές και δυσβάσταχτες. Αυτό διότι η γύμνια και η σεξουαλική διαφθορά προκαλούν ανηθικότητα, χυδαιότητα, αμάθεια, ανομία, αταξία, αδικία, απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, προδοτικά μνημόνια, ανεργία, άστεγους, αυτοκτονίες, εισβολείς, θανατηφόρα εμβόλια και κατάλυση του συντάγματος.
Τις εποχές που ήταν ντυμένες οι Ελληνίδες το έθνος μεγαλουργούσε σε όλη την οικουμένη.
Ήμασταν ως έθνος στην κορυφή του κόσμου και είχαν την ψυχική-ηθική δύναμη οι πρόγονοι μας να υπερασπιστούν επί αρκετούς αιώνες την πατρίδα μας από πολλούς εξωτερικούς εχθρούς. Οι πρόγονοι μας με στηρίγματα την Ορθοδοξία, τον Πολιτισμό και τις ηθικές-μονογαμικές γυναίκες, από σκλάβοι των Ρωμαίων απελευθερώθηκαν χωρίς να πολεμήσουν και εν συνεχεία έγιναν διοικητές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Τα χρηστά ήθη της ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό μυστικό, για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών, πολιτικών, κοινωνικών, επιστημονικών επιτυχιών, από καταβολής του Ελληνικού έθνους.
Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Στην εποχή μας εξαιτίας των σεξουαλικών ανωμαλιών, σβήνουμε αργά και σταθερά. Είναι κοινώς αποδεκτό και διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι οι κόρες Χριστού, ήταν και είναι ευλογία για την Ελλάδα, είναι ευλογία για την κοινωνία. Στον αντίποδα οι κόρες του εωσφόρου με την μόδα, με τα σεξουαλικά έκτροπα, είναι εθνική, πνευματική και κοινωνική καταστροφή.
Κλέινοντας σας υπενθυμίζω ότι από τα αρχαία χρόνια, οι γυναίκες όλων των λαών που πιστεύουν στον εωσφόρο είχαν έξω τις κοιλίες τους, έβαζαν σκουλαρίκια στον αφαλό, τατουάζ, καθώς επίσης έκαναν και πάσης φύσεως σεξουαλικές ανωμαλίες, για να υμνήσουν τον μιαρό τους αφέντη, τον σατανά. Ενδεικτικά και επιγραμματικά να επισημάνω τι έλεγαν σχετικά οι πρόγονοι μας και οι Άγιοι περί γυναικών : Θεωρώ χαμένον, εκείνην που έχασε την ντροπή,αναφέρει ο ύπατος των σοφών ο Αριστοκλής-Πλάτων. Όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την αιδώ (Ηρόδοτος).
Με το να χάσης κάθε ίχνος εντροπής προσέλαβες όψιν πόρνης» (Παλαιά Διαθήκη – Προφήτης Ιερεμίας 3,3). Και αν η γυναίκα είναι σεμνά ντυμένη τότε δεν φταίει βέβαια αν κάποιος σκανδαλιστεί μαζί της, αν όμως είναι άσεμνα ντυμένη τότε η ευθύνη της είναι τρομερή, διότι ο Χριστός μας έχυσε το αίμα του για τη σωτηρία των ψυχών. (Ιησούς Χριστός - Ματθαίος 5, 28).«Όταν φύγει η ντροπή από τον άνθρωπο γίνεται πρόξενος πολλών κακών» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος). Αυτή την εποχή οι γυναίκες έχασαν το γνώρισμα του Ιησού Χριστού. Το γνώρισμα αυτό ήταν το κοκκίνισμα στο μέτωπο, όταν έβλεπαν ξένους άνδρες και όταν άκουγαν συζητήσεις σεξουαλικού περιεχομένου (Πατέρας Σάββας Αχιλλέως).
Συνεπώς μην απορείτε που παραμένουν οι περισσότεροι παθητικοί θεατές στον αφανισμό του έθνους. Δυστυχώς η θηλυκοποίηση της κοινωνίας και ο Ιουδαϊκός-Εωσφορικός φεμινισμός έφεραν το Ελληνικό έθνος σε αυτήν την τραγική κατάσταση. Ότι ο φεμινισμός είναι Ιουδαϊκό δημιούργημα, το ομολογεί ο πρόεδρος της Αμερικής Τζό Μπάιντεν (5) Το γυναικείο φύλο βρίσκεται απέναντι στην πιο κρίσιμη ιστορική στιγμή για το Ελληνικό έθνος, εντελώς αδύναμο και εχθρικά προσκείμενο προς την πατρίδα. Αγαπητές μου γυναίκες σε κάθε εποχή κάποιοι εξ ημών αναλαμβάνουν την δύσκολη-επίπονη και άχαρη αποστολή να σας ενημερώσουν σχετικά με τον Θεοκατάρατο και εθνοκτόνο Διονυσιακό πολιτισμό.
Όπως ο Μέγας Αριστοκλής είναι ο μοναδικός σοφός στον κόσμο, ο οποίος πήγε ενάντια Φιλοσοφικές-ηθικές του διδασκαλίες, για να επιβιώσει η Ελλάδα, το ίδιο και εγώ πηγαίνω ενάντια στην ανδρική μου φύση, όταν κάνω εκκλήσεις προς εσάς να μην φοράτε τα Διονυσιακά μπικίνι. Εν τούτοις πάνω από τις προσωπικές πεποιθήσεις είναι η Ελλάδα και η Ορθοδοξία. Από την μητέρα, τον πατέρα και όλους τους άλλους προγόνους, η Ελλάδα είναι το πιο ιερό-πολύτιμο και σεβαστό (Μέγας Αριστοκλής).
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΣΜΟΥ :
(1) Η Σοφία και η Νταίζη. 2) Όσιος Φιλόθεος και Άγιος Παΐσιος περί γυναικών. 3) Δ. Ταμπάκης : Μόνον με αυτούς τους τρόπους θα πάρουμε πίσω την Βασιλεύουσα. 4) Δ. Ράμμος : Οι "ήρωες" Ιουδαίοι γκρέμισαν τα θεμέλια του Ελληνικού έθνους. 5) Πατέρας Σάββας Αχιλλέως : Βδέλυγμα κυρίω τω Θεώ σου. 6) Αριστόκλειος και Διονυσιακός πολιτισμός. 7) ΤΟ "ΜΗΝΥΜΑ" ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
0 comments: