Η Σοφία και η Νταίζη.

Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια, κάποιος μας τα “κλέβει μυστικά” αναφέρει το γνωστό τραγούδι. 

  

Σήμερα θα κάνουμε ένα νοσταλγικό ταξίδι πίσω στον χρόνο, στην μαγευτική δεκαετία του 1980. Σε μία εποχή που υπήρχαν ακόμη αρχές-αξίες και είχαμε αρκετούς ανθρώπους με φιλότιμο, αξιοπρέπεια ηθική και πίστη. 

 

Δεν υπήρχε τόση μεγάλη σαπίλα, παρακμή και χυδαιότητα, όπως υπάρχει σήμερα. Δυστυχώς από την δεκαετία του 1960 είχαμε ήδη τα πρώτα εμφανέστατα σημάδια, ότι κάτι πολύ άσχημο θα επακολουθήσει τις επόμενες δεκαετίες.   

Σήμερα θα σας πάω 30 χρόνια πίσω, τότε που υπήρχαν ακόμη αληθινοί έρωτες και άνθρωποι. Δεν είχε προλάβει να διαβρώσει σχεδόν τα πάντα η νέα τάξη, όπως είναι σήμερα εν έτη 2022. Εκείνη την δεκαετία πηγαίναμε στο δημοτικό σχολείο και τελειώσαμε το λύκειο. Αρκετοί από εμάς πρόλαβαν το εξαήμερο δημοτικό σχολείο και τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό. Υπήρξε τάξη, οι άνθρωποι αγαπούσαν την πατρίδα και την Ορθοδοξία.

ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Φορούσαμε όλοι πανέμορφες μπλε ποδιές. Όσοι αγαπούσαμε την ομορφιά και την τάξη, έβαζαν οι μητέρες μας άσπρους γιακάδες επάνω στις ποδιές. 

Την δεκαετία του 1980 επιτρεπόταν στους δασκάλους να χτυπούν όλους τους άτακτους μαθητές. Μεταξύ άλλων δεν υπήρχε διαδίκτυο και τα παιχνίδια μας ήταν ζεστά και ανθρώπινα. Το πρώτο παιχνίδι στην προτίμηση μας, το πιο αγαπητό, ήταν το ποδόσφαιρο, ενώ μεταξύ άλλων παίζαμε μπάσκετ, κρυφτό, κουτσό, αμπάριζα, τρίλιζα κλπ.

Αντίστοιχα τα κορίτσια παίζανε μήλα, σχοινάκι και φυσικά οι πιο μικρές με τις κούκλες τους, καθώς και άλλα κοριτσίστικα παιχνίδια. Ήταν η δεκαετία κατά την οποία τα περισσότερα κορίτσια ήταν πολύ ηθικά και συνδύαζαν άριστα την παλαιά (Αριστόκλειος πολιτισμός) μαζί με την νέα τάξη (μόδα, μπικίνι-Διονυσιακός πολιτισμός). Η πλειοψηφία των γυναικών έκλεινε προς τα αξιώματα του Μέγα Αριστοκλή.  

Βρισκόμασταν στο μεταίχμιο της παλαιάς τάξης και μιας πιο αγνής-ανθρώπινης εποχής.  

Εκτός από πολύ καλούς χαρακτήρες τα κορίτσια εκείνη την εποχή είχαν πάρα πολύ υψηλό εμφανισιακό επίπεδο. Αρκετές κοπέλες κατά την δεκαετία εκείνη, το πρώτο αγόρι που γνώριζαν το παντρεύονταν και έκαναν οικογένεια. Δεν ήταν πολλές εκείνη την εποχή οι ζωηρές. Οι περισσότερες είχαν ηθικές αρχές και δεν είχαν διαβρωθεί. 

Δεν ήταν λίγες οι κοπέλες εκείνη την εποχή που πήγαιναν με την συνοδεία των συγγενών τους, στις ντίσκο στις καφετέριες κλπ.

ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Τα Σαββατοκύριακα μόλις άρχιζε η άνοιξη κάναμε όλοι μαζί πεζοί τις βόλτες μας στο λιμάνι, με τα πανέμορφα κορίτσια μας να στολίζουν με μοναδικό τρόπο την πόλη μας. Τα κορίτσια μας, οι αδελφές, οι συμμαθήτριες και οι φίλες κοσμούσαν με την παρουσία τους, με έναν ανεπανάληπτο τρόπο το κάστρο μας, τα δάση, τους θερινούς κινηματογράφους και τα καλοκαίρια μας με τα ατελείωτα μελτέμια. 

Εκείνη την δεκαετία ευχαριστούσα καθημερινά τον Χριστό, γιατί με άφησε να γεννηθώ μέσα στον παράδεισο με την πανέμορφη Ελληνική φύση.

Πάνω από όλα ευχαριστούσα τον Χριστό διότι μου επέτρεψε να γεννηθώ Έλληνας άνδρας, στην ενδοξότερη χώρα του κόσμου, και να βρίσκομαι ανάμεσα στις ωραιότερες γυναίκες της γης. Ακόμη και χιλιάδες χρόνια να ζούσα, θα ήταν εντελώς αδύνατον να ξεπληρώσω το δώρο και την ευλογία του Θεού. Είη το κράτος της Βασιλείας σου ευλογημένον. 

Τα κορίτσια μας εκείνες τις εποχές είχαν φυσική ομορφιά, ποτέ δεν έκαναν πλαστικές επεμβάσεις, ούτε μακιγιάρονταν πολύ . Πάνω από όλα είχαν φυσιολογική διάπλαση και αρχές. 

Την δεκαετία του 1980 στην τηλεόραση κυριαρχούσε, η Αμερικανική σειρά The Dukes of Hazzard, η οποία έκανε πρεμιέρα στην Έρτ το 1981. Η σειρά οι Δούκες του Χάζαρντ, “μεγάλωσε” πολλά παιδιά από εμάς, καθώς είχε διάρκεια επτά ολόκληρες τηλεοπτικές σαιζόν, ενώ ταυτόχρονα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Ήταν η σειρά με την μεγαλύτερη τηλεθέαση όλων των εποχών. 

Για 147 ολόκληρα επεισόδια μέσα από μια σειρά η οποία ήταν περιπέτεια και κωμωδία διδαχτήκαμε με πολύ ευχάριστο τρόπο το ιερό αξίωμα του Αριστοκλή. Άξιος τιμής σε μια πόλη είναι όποιος δεν αδικεί .Όμως όλα τα αξιώματα και τις τιμές μιας πόλεως, της αξίζουν όλοι όσοι σταματούν τις αδικίες (Αριστοκλής-Νόμοι).

Όλες οι αδικίες στην πολιτεία του Χάζαρντ, γινόταν από τον επίτροπο Μπός Χόγκ και τον Σερίφη Ρόσκο Π. Κολτρέιν. Αυτοί οι δύο προσπαθούσαν κατά κύριο λόγο με πλεκτάνες τις οποίες έστηναν σε βάρος των Ντιούκς, να καλύψουν τις δικές τους απάτες και κομπίνες. Άλλες φορές το κίνητρο ήταν διπλό.

Αφενός ήθελαν να καλυφθούν για τις παρανομίες, και αφετέρου όταν τους εξαπατούσαν οι απατεώνες με τους οποίους συνεργαζόταν, διότι δεν ήταν ικανοί να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους, αναγκάζονταν να εμπλέξουν στις βρώμικες δουλειές τους Ντιούκς.  

Οι Ντιούκς πάντοτε με πολύ κόπο αλλά και πολλές φορές διατρέχοντας κινδύνους, επέτυχαν να αποδείξουν την αθωότητά τους πιάνοντας τους αληθινούς εγκληματίες και απατεώνες. 

Επίσης μονίμως η οικογένεια των Ντιούκς βοηθούσε οποιονδήποτε άλλο πολίτη του Χάζαρντ, είχε αδικηθεί από τον Μπός Χόγκ και τον Ρόσκο Π. Κολτρέιν. 

Αγωνιζόταν όλα τα μέλη της οικογένειας. Οι Δούκες με όλες τις δυνάμεις τους,  υπερασπιζόταν τους αδικημένους και αγωνιζόταν να αποδείξου, την αλήθεια, σχετικά με τις σκευωρίες που είχαν γίνει εις βάρος τους. 

Ενδεικτικό της σειράς ήταν ότι ακόμη και οι ίδιοι οι σκευωροί, ο Μπός Χόγκ με τον Ρόσκο, όταν έβλεπαν ότι το είχαν παρακάνει με τις κομπίνες και τις απάτες τους, και ότι κινδύνευαν ανθρωπινές ζωές, κάποιες φορές αποκαθιστούσαν οι ίδιοι το δίκαιο και την τάξη. 

Η σειρά Ντιούκς δεν είχε μόνο πολύ υψηλά ηθικά διδάγματα αλλά και πάρα πολύ γέλιο και περιπέτεια.

Είχαμε φλάτ άουτ οδήγηση, μεγάλα άλματα και πολύ τρελά κυνηγητά στους χωματόδρομους του Χάζαρντ. Τα κυνηγητά αυτά οδηγούσαν τις περισσότερες φορές, τον σερίφη Ρόσκο και τους βοηθούς του μέσα στις λίμνες του Χάζαρντ. Μάλιστα δύο φορές ο σερίφης Ρόσκο επειδή έχασε τον έλεγχο ανέβηκε με το αυτοκίνητό του επάνω σε δέντρο. Σε ένα από τα τρελά κυνηγητά μεταξύ του σερίφη και των Ντιούκς η κατάσταση ξέφυγε από κάθε όριο με αποτέλεσμα να περάσουν τα σύνορα της πολιτείας του Χάζαρντ. 

Η καταδίωξη συνεχίστηκε μέσα στην γειτονική πολιτεία όπου εκεί σερίφης ήταν ο Σπάϊκ Λούμις. Ο Σπάϊκ Λούμις ήταν αυστηρός, ενώ γινόταν αμείλικτος με τους παραβάτες του ορίου ταχύτητος, και με όλους όσους μετέφεραν παράνομα ουίσκυ. Την ώρα που είχαν περάσει οι Ντιούκς με τον Ρόσκο τα σύνορα της πολιτείας του Χάζαρντ και είχαν εισέλθει στην γειτονική πολιτεία έτυχε να έχει μπλόκο ο σερίφης Λούμις.

Οι Ντιούκς θα μπορέσουν να διαφύγουν από το μπλόκο του Λούμις, όχι όμως και ο Ρόσκο. Η ποινή για όλους τους παραβάτες του ορίου ταχύτητας, που επέβαλλε ο σερίφης Λούμις, ήταν μονίμως η ίδια. Με ένα τεράστιο καρφί ξερίζωνε τις πόρτες και τα καπό των αυτοκινήτων.

Όμως ο σερίφης Ρόσκο καθώς ήταν ανήμπορος να αντιδράσει απέναντι στον σκληροτράχηλο σερίφη, παρακολουθούσε την καταστροφή του περιπολικού του, κάνοντας το γνωστό του γέλιο που τον καθιέρωσε μέσα στις καρδιές πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων τηλεθεατών. Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου σε ηλικία 11 ετών που γέλασα μέχρι δακρύων.

Ακόμη ποιος μπορεί να ξεχάσει την εξαδέλφη των Ντιούκς, την Νταίζη που είχε κλέψει τις καρδιές όλων των εφήβων. Εκείνη την εποχή στην έκτη δημοτικού είχαμε μια συμμαθήτρια την ωραία και γλυκιά Σοφία. Η Σοφία είχε ανάπτυξη κοριτσιού μεγαλύτερης ηλικίας, είχε πολύ ωραίο σώμα και το πρόσωπό της έμοιαζε ως ένα σημείο με την Κάθριν Μπάχ, την τηλεοπτική εξαδέλφη των Ντιούκς. 

Ο συμμαθητής μου ο Δημήτρης ήταν πολύ ερωτευμένος με την Σοφία. Το αποτέλεσμα ήταν από την έκτη δημοτικού μέχρι και την τρίτη λυκείου, η Σοφία να αποτελεί το βασικό σημείο των αναφορών του. Κάθε μέρα μου μιλούσε για την Σοφία. Δεν θυμάμαι πόσες χιλιάδες φορές είχα ακούσει για εκείνη. Τον είχε ξετρελάνει η εμφάνιση της κοπέλας.

Εκτός από την μεγάλη ερωτική επιθυμία ήρθε και η Αμερικάνικη σειρά να ενισχύσει το πάθος του με το κορίτσι. Τα κολλητά τζιν της Σοφίας και τα μικρότερα σε μέγεθος μπικίνι (Διονυσιακός πολιτισμός) στα χρόνια του λυκείου, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερο θαυμασμό και ενθουσιασμό στον Δημήτρη και σε όλα τα αγόρια. Ανάμεσα στα προσόντα της Σοφίας θα πρέπει να αναφέρω το ωραίο πρόσωπο και τα μαύρα μακριά μαλλιά. Επίσης είχε ένα ακόμη πάρα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα. Χαμογελούσε αρκετά γλυκά. 

Η γλυκιά Σοφία ήταν ένα από τα κορίτσια, που με την παρουσία της και το ζεστό θηλυκό χαμόγελό της, έκανε ωραιότερες τις ζωές μας. 

Οι γυναίκες είναι ανεκτίμητα έως και σπάνια έργα τέχνης ανάλογα με την εξωτερική τους εμφάνιση, την γλυκύτητα και πάνω από όλα τον χαρακτήρα, τον εσωτερικό τους κόσμο (Μέτρον Άριστον-Μηδέν Άγαν).

Χαμογελούν και η ψυχή σου γίνεται ένας πανέμορφος γαλάζιος ουρανός, μια αιώνια άνοιξη μέσα στις πιο ωραίες θάλασσες, με τα πιο ξεχωριστά δάση και φυτά. Γεμίζει η ψυχή σου λουλούδια μαζί με όλες τις ομορφιές του κόσμου. Όλα αυτά γίνονται με ένα αληθινό-ζεστό γυναικείο χαμόγελο !!!

Τα χρόνια περνούσαν. Μεγαλώνοντας και βλέποντας σε επανάληψη την τηλεοπτική σειρά Ντιούκς, διαπίστωσα ότι η Νταίζη δεν ήταν τόσο ωραία όσο φάνταζε στα παιδικά μου μάτια. Κάνοντας μια σύγκριση με την συμμαθήτριά μου την Σοφία που είχε τον ίδιο τύπο, η Νταίζη (Κάθριν Μπάχ) υπολείπονταν καθώς η Σοφία ήταν πολύ ανώτερη.

Κάποτε οι Ελληνίδες ήταν οι ωραιότερες γυναίκες του κόσμου, είτε από τις ωραιότερες. Ανθρώπινες αληθινές, όμορφες, πραγματικοί αγνοί έρωτες. Ειλικρινά για ένα πράγμα λυπάμαι τα νέα παιδιά. Ότι δεν θα γνωρίσουν ποτέ τον αληθινό γνήσιο έρωτα, που δεν έχει καμιά σχέση με το σαρκικό σεξ. 

Δυστυχώς οι εποχές άλλαξαν. Τα παιδιά που αγαπάνε το πολύ γέλιο, μπορούν να βοηθηθούν και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, μέσα από την σειρά. όπου για 147 επεισόδια, η οικογένεια των Ντιούκς διδάσκει την ηθική, την τιμιότητα και την δικαιοσύνη. Δεν υπάρχουν τέτοιες σειρές πλέον για παιδιά. Ότι υπάρχει σήμερα είναι για να τα διαφθείρει και να τα καταστρέφει.

Επίσης η σειρά είναι και για μεγάλους. Για τους πραγματικούς Έλληνες άνδρες, οι γυναίκες είναι πρώτα κόρες, αδελφές , φίλες και μετά είναι ερωμένες. Δεν είναι αντικείμενα του σεξ , όπως τις εξευτελίζει και τις παρουσιάζει η νέα τάξη.

Η Ελλάδα σήμερα ομοιάζει με την εποχή πριν από την κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, με την άλωση του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους το 1204 από τους Γερμανούς και της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς.

Όπως τότε, το ίδιο και τώρα, η χώρα βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική παρακμή- απαξίωση και απομόνωση. Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία, ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται να καταβάλει, έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. 

 

Η ηθική, η πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία. 

Η παιδεία ως θεσμός έχει απολέσει οριστικά την ιδιότητα του Ελληνικού, εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην παγκοσμιοποίηση. 

Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί. Οι σύγχρονοι φίλοι του δωδεκαθέου, κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των σκλαβωμένων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, την μόδα, τον αθλητισμό κλπ.

 

Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. 

 

Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. 

Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους, εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες, έχει έναν βασικό δόγμα, την σεξουαλική λατρεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο, και κανένας ηθικός δισταγμός. Μοναδική λύση η επιστροφή στην Ορθοδοξία και τον Ελληνικό πολιτισμό.   

Τα χρηστά ήθη της ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό μυστικό, για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών, πολιτικών, κοινωνικών, επιστημονικών επιτυχιών, από καταβολής του Ελληνικού έθνους. 

 Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197).

ΙΣΧΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ

Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.  

Από όλους τους προαναφερόμενους και τις προαναφερόμενες, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.

Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.