Θεωρείται ο μεγαλύτερος μάγος των δύο τελευταίων αιώνων, και είναι "άγιος" του γνωστικισμού. (1)
Επίσης αποτελεί πρότυπο για πολιτικούς παγκοσμίου κύρους.
Ο Edward Alexander Crowley ήταν Άγγλος αποκρυφιστής, μάγος ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος και αλπινιστής. Είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία του κινήματος και της φιλοσοφίας του Θελήματος (Thelema).
Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου στο Leamington Spa το 1875. Το όνομα Έντουαρντ το κληρονόμησε από τον πατέρα του, Edward Crowley (1834–1887). Mπήκε στο κολλέγιο Trinity του Καίμπριτζ, αλλά δεν απεφοίτησε, «όπως ο Βύρων, ο Σέλλεϋ, ο Σουίνμπερν και ο Τέννυσον». Τότε άλλαξε και το όνομά του σε Aleister (κελτική μορφή του μεσαίου του ονόματος). Υπήρξε πανίσχυρος Μάγος φθάνοντας στο βαθμό του Ipsissimus, μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής, ιδρυτής του τάγματος A.A. (Άστρον Αργυρόν ή Argentium Astrum ή Arcanum Arcanorum ή Angel and Abyss), ιδρυτής της θρησκείας του θελήματος, ορειβάτης, σκακιστής, λυρικός και δραματικός ποιητής, συγγραφέας πολλών βιβλίων και του περιοδικού Equinox, συνεργάστηκε με τον Αύγουστο Ροντέν.
Ο Κρόουλι ήταν φυσικός πολυμαθής και ασχολήθηκε ενεργά με πολλές δραστηριότητες. Ο κόσμος τον γνώρισε ως ποιητή, μυθιστοριογράφο, δημοσιογράφο, ορειβάτη, εξερευνητή, σκακιστή, σχεδιαστή, εραστή γυναικών, γιόγκι, μάγο, προφήτη, μαχητή της ελευθερίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, φιλόσοφο και καλλιτέχνη. Σήμερα, ο Crowley είναι πιθανώς περισσότερο γνωστός ως συγγραφέας έργων αποκρυφισμού του εικοστού αιώνα και ως ο πρώτος Άγγλος που εγκαθίδρυσε εσωτερικό κίνημα, το Θέλημα.
Ήταν το φοβερό παιδί της πρωτοπορίας του Λονδίνου και του Παρισιού. Πνευματώδης και επιδεικτικός, υπήρξε ταυτόχρονα πρωτοπόρος και υπερασπιστής των αισθητικών απολαύσεων του έρωτα, ακόμη και της ομοφυλοφιλίας, της μουσικής και του χορού. Τον έλκυαν συνήθως οι πολιτισμικές κοινότητες εξορίστων: Νέα Υόρκη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Χαμένη Γενιά του Παρισιού το 1920 και το παρακμιακό Βερολίνο του 1930. Πειραματίστηκε επίσης έντονα με ναρκωτικές ουσίες στο δικό του μαγικό σύστημα, πέραν του γεγονότος ότι έκανε μακροχρόνιες θεραπείες με μορφίνη για το χρόνιο άσθμα του, σε σημείο ώστε λίγο πριν από το θάνατό του να είναι ήδη ηρωινομανής. Ωστόσο, φαίνεται πως εκείνοι που διασταυρώθηκαν μαζί του βίωσαν έντονες εμπειρίες και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται σε αναρίθμητα απομνημονεύματα, ή έγινε η βάση για φανταστικούς χαρακτήρες, που κυμαίνονται από τον Μάγο του Σόμερσετ Μωμ, ως τον κακοποιό του Casino Royale του Ίαν Φλέμινγκ.
Τον ανακάλυψαν και τον επανερμήνευσαν τόσο Μπήτνικ, Χίππις, Πανκ, όσο και θιασώτες του «βιομηχανικού πολιτισμού»- ώστε έγινε εικόνα-σύμβολο μιας αντιπολιτιστικής εξέγερσης. Η Sunday Times τον καταχώρησε ως μία από τις 1000 φυσιογνωμίες που διαμόρφωσαν τον 20ο αιώνα. Ήταν το φοβερό παιδί της πρωτοπορίας του Λονδίνου και του Παρισιού. Πνευματώδης και επιδεικτικός, υπήρξε ταυτόχρονα πρωτοπόρος και υπερασπιστής των αισθητικών απολαύσεων του έρωτα, και της ομοφυλοφιλίας, της μουσικής και του χορού.
Όταν ο Κροόυλι δηλώνει ότι «όλη η τέχνη είναι μαγεία», καθορίζει ουσιαστικά τις αισθητικές πηγές που βρίσκονται στον πυρήνα του μαγικού του συστήματος. Με αυτόν τον τρόπο βέβαια το corpus του συγγραφέα, παρέχει πλούτο πληροφοριών για όσους ενδιαφέρονται για τις εσωτερικές παραδόσεις και τη φιλολογική κριτική —για να μην αναφέρουμε την ψυχολογία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους κύκλους της σύγχρονης φιλολογικής κριτικής παρουσιάζει το πάντρεμα της τελετουργίας και του δράματος.
Λαμβάνοντας μέρος σε μαγικές τελετουργίες, ως μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσαυγής και γράφοντας δραματικά έργα με σαφείς εσωτερικές προεκτάσεις, ο Κρόουλι έφθασε στο σημείο να αναγνωρίσει τη χρησιμότητα της συγχώνευσης αυτών των δύο μορφών έκφρασης στο προσωπικό του έργο. Αν και το Τελετουργίες της Ελευσίνας είναι η μόνη θεατρική παραγωγή αυτού που αποκαλούσε «δραματική τελετουργία» και στόχευε σε ένα γενικό κοινό, αυτή η μικτή μέθοδος διαπερνά ένα μεγάλο μέρος της επακόλουθης θεωρίας και πρακτικής του. Συνδυάζοντας δύο διαφορετικά ύφη σε ένα ενιαίο «δραματικό τελετουργικό», ο Κρόουλι προσπάθησε να πυροδοτήσει τον ενθουσιασμό και την ορμή που είναι απαραίτητη για τη μαγεία -κάτι που το δράμα έκανε πιο αποτελεσματικά για σχεδόν όλους τους τύπους προσωπικότητας. Ο τελικός στόχος βέβαια δεν ήταν άλλος από την απόδειξη των αρχών του Θελήματός του.
Ο πρώτος δημόσιος πειραματισμός του ήταν τελετουργικό για την επίκληση της Σελήνης προορισμένο για παρουσίαση στο κοινό με μουσική και ποίηση γραμμένη για την περίσταση. Το παρουσίασε τον Αύγουστο του 1910. Όπως το περιγράφει ο Francis King, ο Κρόουλι χρησιμοποίησε σκηνοθετικές τεχνικές και τεχνικά εφέ με φωτισμούς, κουρτίνες και κοστούμια, μαζί με τη μουσική, την ποίηση και το χορό. Επιπλέον, με μια έξυπνη κίνηση που τον βοήθησε να περιλάβει το ακροατήριο, οι θεατές «ήταν καθισμένοι σε μαξιλάρια σκορπισμένα στην περιφέρεια του δωματίου, και τα συνηθισμένα έπιπλα είχαν αφαιρεθεί». Όπως υποστηρίζει η κριτική του έργου ήταν προφανές ότι τα μαγικά τελετουργικά, παρουσιασμένα με ιδιαίτερους τρόπους, με θεατρικούς ουσιαστικά τρόπους, θα μπορούσαν να επηρεάσουν περισσότερο κόσμο. Στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να μυήσουν το κοινό εν είδει ψυχοδράματος. Για τον Κρόουλι η δυνατότητα της πρόκλησης μιας τέτοιας εκτεταμένης επίδρασης ήταν προφανώς θεμελιώδους σημασίας.
Δημιούργησε «νέες μεθόδους μαγείας». Το αποκορύφωμα της θεατρικής προσέγγισης του Κρόουλι για τη μαγεία, από την άποψη των οργανωμένων δραματικών τελετουργικών για το ευρύ κοινό, είναι Οι ιεροτελεστίες της Ελευσίνας. Οι Ιεροτελεστίες συνίσταντο από επτά τυπικά -έξι νέα και το έβδομο απότοκο του έργου που παρουσίασε τον Αύγουστο- σχεδιασμένα σύμφωνα με τις νέες μεθόδους του Κρόουλι για την τελετουργική σύνθεση. Αυτή η μέθοδος, εξηγεί, ήταν βασισμένη στο αρχαίο έθιμο της επίκλησης των θεών «με μια δραματική παρουσίαση των εορτών, των οποίων η ποιότητα θα βοηθούσε στην αφύπνιση του αναγκαίου ενθουσιασμού».
Στο δεύτερο έργο του Μεγάλη έμφαση έδωσε ο Κρόουλι στην αισθητική ποιότητα των Ιεροτελεστιών, στις οποίες περιέλαβε μερικούς από τους δυνατότερους στίχους του, όπως για παράδειγμα την «Ιεροτελεστία του Δία», από την ωδή στον Διόνυσο στο επικό ποίημά του Ορφεύς. Η σύγχρονη εκδοχή του Κρόουλι σχετικά με τα μυστήρια, τα ήταν ιεροτελεστίες μύησης, και απαντούσαν σε ένα «αίνιγμα» για την αποκάλυψη των φυτικών κύκλων ως συμβόλων της ατομικής αναγέννησης, όπως και στις ιεροτελεστίες. Επίσης, ο Κρόουλι πάντα αναφερόταν στα αρχαία Ελληνικά μυστήρια ως τμήμα της διδασκαλίας του στο δοκίμιό του «Ελευσίς», πράγμα που σημαίνει ότι συνέδεε τη μύηση με μια παράδοση, τμήμα της οποίας ήταν τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Αν και ξεκίνησε την αποκρυφιστική του καριέρα στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (Hermetic Order of the Golden Dawn), ο Άλειστερ Κρόουλυ είναι ευρέως γνωστός ως ανανεωτής του Ordo Templi Orientis (Ο.Τ.Ο.) ενός τεκτονικού τάγματος με το οποίο συνδέθηκε. Θεωρούσε πως το Ο.Τ.Ο. έμενε προσκολλημένο σε παραδοσιακές αρχές του Τεκτονισμού, γεγονός που εμπόδιζε οποιασδήποτε μορφής ανανέωση και κυρίως απαγόρευε τη συμμετοχή των γυναικών στην τελετουργία. Μεγάλο μέρος του ανανεωτικού έργου του Κρόουλυ, όμως, σχετιζόταν με την εισαγωγή και την ενεργό συμμετοχή του θηλυκού στοιχείου στο τελετουργικό έργο. Ο ίδιος δίνει έμφαση στον Γνωστικισμό. Ωστόσο, το πληρέστερο σώμα Γνωστικών κειμένων της βιβλιοθήκης του Ναγκ Χαμαντί ανακαλύφθηκε το 1945, δηλαδή μόλις 2 χρόνια πριν από το θάνατό του. Ωστόσο, η Καθολική Γνωστική Εκκλησία του, υποδεικνύει μια τάση έρευνας προς αυτή την κατεύθυνση, ιδιαίτερα μετά την καθοδήγηση που υποτίθεται ότι έλαβε στην Αίγυπτο κατ’ ισχυρισμόν του ιδίου.
Για αυτούς τους λόγους, ο Κρόουλυ ανέλαβε να προετοιμάσει τα αναθεωρημένα τελετουργικά που θα μεταβίβαζαν τη σημασία της τέχνης και των υψηλών βαθμών συνοπτικά και εντυπωσιακά, τα οποία θα ήταν κατάλληλα για μύηση και των ανδρών και των γυναικών – δίχως όμως να παραβιάζει τα δεδομένα της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας- και τα οποία θα μεταβίβαζαν τις βασικές διδασκαλίες του Θελήματος. Ο ίδιος περίπου το 1915 υιοθέτησε τα αναθεωρημένα τυπικά για χρήση στο δικό του τμήμα του O.T.O. Ο Κρόουλυ έγραψε για τα αναθεωρημένα τυπικά του στον Arnold Krumm-Heller στις 22 Ιουνίου του 1930:
(1) https://www.wikiwand.com/el/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%93%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82#/google_vignette
Έρευνα : Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής.
Μην συσχηματίζεσθε τω αιωνι τουτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου