Ανενόχλητοι συνε'χίζουν τους βομβαρδισμούς οι Ισραηλινοί στην Συρία !!! Οι σύγχρονες υπερδυνάμεις της εποχής μας θα πολεμήσουν για θρησκευτικές, πολιτιστικές-κοινωνικές, οικονομικές και εδαφικές αιτίες. Γεωστρατηγικά έχουμε ένα εκτενέστατο θρησκευτικό πολιτικό-στρατιωτικό, πολιτιστικό πλέγμα συμφερόντων και κυριαρχίας ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες-υπερδυνάμεις Ρωσία-Κίνα και Αμερική-ΝΑΤΟ.
Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη είναι οι θρησκευτικές οργανώσεις οι οποίες διέπονται από ένα ανελέητο και τυφλό θρησκευτικό φανατισμό. Με αυτές τις μεθόδους επιδιώκουν την δημιουργία μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού. Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται από την τεράστια πολεμική σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο σε μικρότερη μορφή στην Συρία. Και εξαιτίας της αναβίωσης, της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε προσεκτικά τις συμμαχίες που θα συγκροτηθούν, για την μοιρασιά του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου και τις αλλαγές των συνόρων.
Η σύγκρουση των πολιτισμών ανάμεσα σε Ορθοδοξία-Ισλάμ που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, είναι προ των πυλών και χρειαζόμαστε δίπλα μας τον μοναδικό μας σύμμαχο κατά την σύγχρονη εποχή. Τον Φιλέλληνα Μπασάρ Ασσάντ. Ήδη βιώνουμε την δόμηση των αιτίων της σύγκρουσης, με την μαζική κατά γενική παραδοχή εισβολή του Ισλάμ στην Ελλάδα και την αποχριστιανοποίησή της. Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών.
Οι λόγοι που επιθυμεί η Αμερική-ΝΑΤΟ και η Ευρώπη τον αφανισμό του Πούτιν και του Ασσάντ είναι πολύ σημαντικοί και ζωτικής σημασίας για την νέα τάξη πραγμάτων. Εν τούτοις ένας είναι ο βασικότερος όλων και ο πιο καθοριστικός.
Εκτός από τον ενεργειακό πλούτο των δύο κρατών, και το πιο νόμισμα θα χρησιμοποιούν στις διεθνείς συναλλαγές τους, το μεγαλύτερο εμπόδιο για την νέα τάξη πραγμάτων είναι η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών και Μωαμεθανών. Ήδη Πούτιν διαμήνυσε ότι δεν ανέχεται τις προσβολές κατά του Μωάμεθ γιατί θίγουν τις θρησκευτικές ελευθερίες και πεποιθήσεις των 20.000.000 Ρώσων μουσουλμάνων. Πούτιν: Ο πρόεδρος της Ρωσίας πήρε αυτή την θέση λόγω πεποιθήσεων και γιατί θέλει να εγγυηθεί την ασφάλεια και σταθερότητα στη χώρα του. Επιθυμεί την θρησκευτική και την κοινωνική ειρήνη. Ο νέος παγκόσμιος ηγέτης γνωρίζει ότι οι εντάσεις για θέματα πίστεως κάτω από την καθοδήγηση αντιρωσικών-νεοταξικών κέντρων ασκούν ισχυρή διαλυτική-καταστροφική δράση στην κοινωνία και το έθνος. Με τις πρακτικές τους οι δυτικοί προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα άνευ προηγουμένου διχαστικό πνεύμα, στους πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Έχει αντιληφθεί ο πρόεδρος Πούτιν ότι ένα διχασμένο έθνος πνευματικά με κατακερματισμένο τον κοινωνικό ιστό, δεν διαθέτει τις απαραίτητες αντιστάσεις, δεν αντιδρά στις εξωτερικές προκλήσεις. Δέχεται ευκολότερα τα μεθοδευμένα σχέδια, από τις σχολές υβριδικού πολέμου των εχθρικών κρατών. Το Κρεμλίνο αλλάζει τα παγκόσμια δεδομένα. Ο Πούτιν έχει καλές σχέσεις με όλους τους ηγέτες, διότι είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός του αιώνα μας. Είναι φιλικά προσκείμενος στους Χριστιανούς και παράλληλα έχει πολύ καλές σχέσεις με τους Μωαμεθανούς. Στις 23 Νοεμβρίου 2015 ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έδωσε ένα σπάνιο και πολύτιμο δώρο στον Ιρανό ηγέτη Αλί Χαμενει.
Ο Πούτιν χάρισε στον Χαμενει ένα απo τα πέντε αντίγραφα του αρχικού χειρόγραφου του Κορανίου, του Μωαμεθανικού ιερού κειμένου που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα. Μην ξεχνάτε ότι το Ιράν όχι μόνον είναι ένας από τους καλύτερους πελάτες των Ρώσων στον εξοπλιστικό τομέα (άμυνας), και είναι ταυτόχρονα το δεύτερο κράτος στον κόσμο, με το περισσότερο φυσικό αέριο. Η Μόσχα θέλει το Ιράν και την Συρία στην νέα ένωση που δημιουργεί μαζί με την Κίνα, την Βραζιλία κλπ. Στα πλαίσια αυτών των γεωπολιτικών-γεωστρατηγικών στόχων έχουμε και την συμμαχία-φιλία, με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν. Ο Πούτιν Πάνω από όλα είναι πολιτικός και παρουσιάζει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από τους Αμερικανούς ηγέτες. Επιθυμεί να είναι αρεστός σε όλους. Για αυτό με τους Ορθόδοξους γίνεται Χριστιανός με τους Ιουδαίους Καμπαλιστής και με τους Μωαμεθανούς φιλοισλαμιστής. Σέβεται την θρησκευτική πίστη όλων των λαών.
Η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια. Η μεγάλη πατριωτική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, απέρριψε το νεοταξικό σχέδιο “Αραβική Άνοιξη”, το οποίο είχε ως στόχο την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιθυμεί να επεκτείνει την απόλυτη κυριαρχία του στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ευλογία και την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής.
Για αυτό συμμετέχουν οι Ισραηλινοί στον πόλεμο της Συρίας, ενάντια στον φιλέλληνα Ασσάντ. Επίσης φοβούνται πολύ την συμμαχία Ελλάδας-Συρίας και επέκτασιν, την συμμαχία Ρωσία, Ελλάδα, Συρία, Ιράν. Η επιτυχία αυτού του επικίνδυνου-νεοταξικού σχεδίου, προϋποθέτει τον διαμελισμό και την διαίρεση των κρατών της περιοχής. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν γενοκτονίες, εκτοπισμός-εξαθλίωση και η εκμετάλλευση προκειμένου να επιβάλουν την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, επί του πλούτου αυτών των εθνών. Οι Ισραηλινοί δεν συγχώρησαν, στην αδούλωτη Συρία του Ασσάντ, την υποστήριξή προς τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.
Επίσης οι Αμερικανοί-νεοταξίτες και το Ισραήλ έχουν μεγάλο μίσος κατά της Συρίας λόγω της υποστήριξης προς την εθνική αντίσταση του Λιβάνου, η οποία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα κατά της Ισραηλινής επεκτατικότητας. Με την απελευθέρωση εδαφών του Λιβάνου από την Ισραηλινή κατοχή, οι Σύριοι επέτυχαν μια σημαντική νίκη εις βάρος των Ισραηλινών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ, στον Λίβανο το 2006. Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα.
Οι Σύριοι του Ασσάντ, οι Ρώσοι και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν και κατακτήσει οριστικά ο Ερντογάν την Βόρεια Συρία, τότε η ανθρωπότητα και ειδικά η Ελλάδα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα υποτελείς της νέας τάξης πραγμάτων και της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα. Εάν όμως κερδίσουν οι Ρώσοι-Σύριοι τότε η νέα τάξη και ο Ερντογάν θα έχουν δεχτεί το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους. Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. Δυστυχώς μετά από την ενσωμάτωση της Βόρειας Συρίας έρχεται σταδιακά και η ενσωμάτωση της Ελληνικής επικράτειας.
Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος, στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους. Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή και τον συσχετισμό των δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή. Ο Πούτιν είναι σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο στην Συρία. Εν τούτοις δεν το κάνει για να δοκιμάζει τα νέα Ρωσικά όπλα και να κρατά μάχιμο τον στρατό του σε πραγματικές συνθήκες πολέμου. Επίσης είναι πολύ μεγάλο το οικονομικό κίνητρο καθώς Συρία και Ιράν αγοράζουν τα πάντα στον εξοπλιστικό τομέα από την Συρία.
Η Ρωσική ομοσπονδία ως νέα παγκόσμια υπερδύναμη μετά την μεγαλειώδη νίκη στην Συρία, έχει ήδη ξεκινήσει την εφαρμογή των συμφωνιών της Γενεύης Ιούνιος (2021). Αποκαθιστά την εξουσία της νόμιμης Συριακής κυβέρνησης, καθώς συνεχίζεται με αργούς ρυθμούς η επανάκτηση των κατακτημένων εδαφών και παράλληλα επιτρέπει στην ηττημένη Αμερική να κρατά τα πιο πλούσια εδάφη της Συρίας σε πετρέλαιο και να κλέβει ασύστολα τον πλούτο του Συριακού έθνους.
Επαναφέρει την Συρία στο παγκόσμιο προσκήνιο. Επιχειρεί επιτυχώς την διπλωματική αποκατάσταση της Δαμασκού με τις άλλες χώρες. Ο Λευκός Οίκος δεν διοικεί πλέον τον πλανήτη. Όσοι δεν αντιλαμβάνονται τις νέες εξελίξεις, θα απομονωθούν. Η εφαρμογή των συμφωνιών της συνόδου κορυφής στην Γενεύη συνεχίζεται. Η αναγκαστική υποχώρηση που έκανε η Ουάσιγκτον στο Κρεμλίνο ήταν κομβικής σημασίας. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζει να επιβάλει την Ρωσική κυριαρχία στον κόσμο, στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και την Ασία.
Η αλλαγή εξουσίας είναι εμφανής. Σύμφωνα με την Ρωσική πολιτική, όλα θα είναι εμφανή όταν τα γεγονότα θα είναι μη αναστρέψιμα. Ενδεικτικό των παγκόσμιων αλλαγών είναι ότι τα δυτικά ΜΜΕ ξεκίνησε μια σειρά άρθρων με στόχο την αποκατάσταση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ από τα "εγκλήματα" για τα οποία τον κατηγορούσαν. Το άρθρο The Observer, στην κυριακάτικη έκδοση The Guardian , με τίτλο «Outcast Assad Sold to the West as Key to Peace in the Middle East». Το Newsweek ανάρτησε τον Σύριο πρόεδρο στο εξώφυλλο κάτω από τον τίτλο: «Επιστρέφει με έναν θρίαμβο επί των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Σύριος ηγέτης Μπασάρ αλ Άσαντ ζητά μια θέση στην παγκόσμια σκηνή». Η ηλεκτρονική έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας έχει μια φωτογραφία που μιλάει για την «υποτιθέμενη» χημική επίθεση, όπου οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Γαλλίας, Μπαράκ Ομπάμα και Φρανσουά Ολάντ, είχαν κατηγορήσει την Δαμασκό, ότι είχε περάσει τις κόκκινες γραμμές.
Την συντριπτική ήττα των Αμερικανών παραδέχτηκε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στην Γενεύη. Έκτοτε προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα και το ΝΑΤΟ με την Ευρωπαϊκή ένωση. Η δύση είναι πλέον θεατής των εξελίξεων. Η αποκατάσταση της Συρίας στη διεθνή σκηνή βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι δυτικοί σταματούν τον παραγκωνισμό της Συρίας. Ο βασιλιάς Αμπντουλάχ Β’ της Ιορδανίας και ο σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ζάιντ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων γνωστοποίησαν ότι «είχαν μιλήσει με τον πρόεδρο Άσαντ. Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Φίλιππο Γκράντι, πήγε διακριτικά στην Δαμασκό για να συζητήσει, τον επαναπατρισμό των προσφύγων. Στον παγκόσμιο πόλεμο μικρότερης εμβέλειας που διεξάγεται στην Συρία, ο μεγάλος νικητής είναι η Ρωσία του Πούτιν, ενώ η Αμερική των Ομπάμα, Τράμπ και Μπάιντεν ηττήθηκε κατά κράτος.
Η Αγκυρα εφαρμόζει ύπουλες τακτικές. Ο Ερντογάν έχει υποστηρίξει την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κριμαίας, από την Ρωσική Ομοσπονδία, κάνοντας λόγο για διωγμούς της Τουρκογενούς μειονότητας στην χερσόνησο. Η Χερσόνησος της Κριμαίας αποτελεί αντικείμενο της έχθρας μεταξύ Ρώσων και Τούρκων. Η εμπλοκή της Τουρκίας στο Ουκρανικό πρόβλημα, ενδέχεται να αλλάξει τα γεωστρατηγικά δεδομένα υπέρ της Άγκυρας.
Ο πραγματικός δημιουργός της ένοπλης σύγκρουσης, μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας αποδείχθηκε ότι είναι η Τουρκία. Eπίσης έχουμε τις δηλώσεις της Τουρκίας σχετικά με την ετοιμότητά της να παράσχει βοήθεια στην Ουκρανία για την επιστροφή της Κριμαίας !!! Για όσους δεν γνωρίζουν η Κριμαία αποτελεί μόνιμο θέμα εντάσεων και αντιπαλότητας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Οι ενέργειες Τουρκίας προκαλούν μεγάλης κλίμακας ένταση στις σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας. Η Ρωσική ομοσπονδία ευθέως έχει κατηγορήσει το νεοταξικό ΝΑΤΟ, ότι προσπαθεί να ανατρέψει τον Πούτιν. Μεταξύ άλλων σημείο τριβής μεταξύ Ρωσίας και Δύσης αποτελεί η υπόθεση Ναβάλνι, με κατηγορίες εκατέρωθεν. Από την μεριά της η Τουρκία παρά το γεγονός ότι είναι μια χώρα-μέλος του Νάτο και υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είπε το παραμικρό για την υπόθεση Ναβάλνι, ούτε για τις χιλιάδες συλλήψεις που υποστηρίζουν τον Ρώσο πολιτικό αντίπαλο του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η σιωπή του δαιμόνιου Ερντογάν, δείχνει την ύπαρξη σχεδίων και στόχων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των δύο ηγετών.
Ρωσία και Τουρκία έχουν μεγάλες πολιτικές και ιστορικές διαφορές, Όμως όλα αυτά δεν αποτελούν εμπόδιο στις σχέσεις των δύο ηγετών. Έχουν συγκρουστεί στρατιωτικά μεταξύ τους αρκετές φορές. Τον καιρό που ήταν ακόμη μεγάλες αυτοκρατορίες, οι δύο χώρες βρέθηκαν αντίπαλες σε περιοχές όπου συγκρούονταν τα συμφέροντά τους. Κατά την δεκαετία που πέρασε, τα δύο έθνη έχουν πολεμήσει στην Συρία, την Λιβύη. και τον Καύκασο. Στον Καύκασο η Ρωσία στηρίζει την Χριστιανική Αρμενία και η Τουρκία πολιτικά και στρατιωτικά το Αζερμπαϊτζάν. Τον Νοέμβριο του 2020 οι δύο ηγέτες τερμάτισαν τις μάχες επισφραγίζοντας μια συμφωνία που δίνει στην Ρωσία στρατιωτική παρουσία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στην Τουρκία μια οικονομική βάση στον Νότιο Καύκασο. Αυτή η συμφωνία αντιπροσωπεύει μια από τις μεγαλύτερες γεωστρατηγικές ανατροπές καθώς η Ρωσία και η Τουρκία βρισκόταν επί αιώνες σε αντίθετες πολιτικές και θρησκευτικές πλευρές. Στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το Κρεμλίνο συμμάχησε με την Άγκυρα για να περιοριστούν οι Νατοϊκές-Αμερικανικές δυνάμεις. Μετά από την επανάσταση των μπολσεβίκων και την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι θεώρησαν τους Ρώσους ως συμμάχους, και αντίστοιχα οι κομμουνιστές τους Τούρκους, ενάντια στην εχθρική Δύση.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την παγιωμένη άποψη-τακτική ότι η συμμαχία με την Τουρκία, θα τον βοηθήσει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Για αυτό η φιλία των Τούρκων είναι πιο σημαντική από το να βοηθήσει την αιματοβαμμένη Συρία. Για αυτούς τους λόγους είχαμε την συναίνεση της Ρωσίας και με την σύμφωνη γνώμη του "Τσάρου", η Τουρκία ενεπλάκη στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Από την πλευρά του ο δαιμόνιος Ερντογάν στοχεύει να οδηγήσει την Ρωσία σε πολεμική σύγκρουση με το Νάτο, ευελπιστώντας σε ήττα και διάλυση της Ρωσίας ώστε να πάρει η Άγκυρα την θέση της Μόσχας !!! Πίσω από τον Ερντογάν καραδοκεί η δύση, για να αποσπάσει ενεργειακά την Ευρώπη από την Μόσχα.
Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι ιδιόμορφες-πολύπλευρες με βάση το γεγονός ότι η Τουρκία του Ερντογάν, είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που συγκρούστηκε στρατιωτικά με την Ρωσία την δεκαετία 2010-2020. Ενδεικτικό ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία κατέρριψε ένα Ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο, προερχόμενο από την μαρτυρική Συρία.
Εν τούτοις η Ρωσία απάντησε μόνον με κυρώσεις στα Τουρκικά προϊόντα, ζητώντας από τους Ρώσους τουρίστες να μην επισκέπτονται την Τουρκία και παράλληλα βομβάρδισε Τουρκόφωνους μαχητές στην βόρεια Συρία. Επίσης Ρώσοι αξιωματούχοι και τα ΜΜΕ κατηγόρησαν μέλη της οικογένειας του Ερντογάν, ότι αγόραζαν πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος. Η Τουρκία είναι σε θέση να πραγματοποιήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία, αποκλειστικά με την Ρωσική έγκριση. Στον στενό κύκλο συμβούλων του Ερντογάν, καθώς και στον Τουρκικό στρατό υπάρχουν αρκετοί υποστηρικτές της Ασιατικής ενώσεως, οι οποίοι επιθυμούν την συνεργασία με την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Φίλοι και εχθροί, μια νέα τάξη πραγμάτων από τους Πούτιν και Ερτνογάν. Ρωσία και Τουρκία είναι σύμμαχοι αν και εξακολουθούν να έχουν συγκρούσεις, στην Συρία.
Μετά από Ρωσική επίθεση ενάντια σε Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις, σκοτώθηκαν 36 Τούρκοι στρατιώτες. Εν τούτοις η Τουρκία θεώρησε υπεύθυνο για την επίθεση τον πρόεδρο της Συρίας, τον Μπασάρ αλ-Ασσάντ !!! Ως αναπόδοση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επέτρεψε εν μέρη στην Τουρκία, να βομβαρδίσει της κυβερνητικές δυνάμεις με τα πολεμικά αεροσκάφη της, ενώ τα Ρωσικά αεροσκάφη παρέμειναν στο έδαφος ως παθητικοί θεατές. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν διαφορετικά κίνητρα και συμφέροντα στην Συρία, την Γεωργία, την Λιβύη και την Ουκρανία. Η Τουρκία θέλει να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ, η Ουκρανία και η Γεωργία. Αυτό το ενδεχόμενο όμως είναι απίθανο για την Ρωσία, η οποία διεξήγαγε πολέμους για να κρατήσει τις δύο χώρες μακριά από την εξουσία της Αμερικής και του ΝΑΤΟ.
Ο νέος πλανητάρχης Πούτιν εγκαινίασε το δικό του νεοταξικό δόγμα. Φίλος και έχθρος την ίδια χρονική στιγμή με τα άλλα κράτη. Ενδεικτκό παράδειγμα οι σχέσεις του Ρώσου προέδρου με τον Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν. Την ίδια ακριβώς τακτική ακολουθεί ο Ρώσος πρόεδρος και με την ηττημένη Αμερική, στον πόλεμο της Συρίας. Οι Αμερικάνοι αν και ηττήθηκαν κατά κράτος έχουν στην κατοχή τους μέχρι σήμερα την Ανατολική Συρία, και συνεχίζουν να αφαιρούν παράνομα τον ενεργειακό πλούτο της διαλυμένης από τον πόλεμο μαρτυρικής χώρας. Την ίδια πολιτική ακολουθεί και με το Ισραήλ, η Ρωσική Ομοσπονδία. Το Ισραήλ έχει την έγκριση να βομβαρδίζει την Δαμασκό, αν και στηρίζει εμπράκτως την Ουκρανία.
Η αιματοβαμμένη Συρία γίνεται θυσία στον "θεό" Savazio από τους Ισραηλινούς. O Φρυγικός δαίμονας Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν και την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο δαίμονα των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής "θεό" Απόλλων.
Στην μυθολογία-ιστορία αναφέρονται πολλοί χρησμοί του Φοινικικού μαντείου, για χιλιάδες-φοβερές θυσίες στους «θεούς»-δαίμονες της αρχαίας θρησκείας. Αμέτρητα ήταν τα αθώα θύματα, κυρίως αγνοί νέοι. Τα άτυχα παιδιά, θυσιάστηκαν από τους αιμοσταγείς-αλλοδαπούς ιερείς του παγανισμού, με εντολή του Δελφικού ιερού. Οι πόλεμοι των Ελλήνων κατά των βαρβάρων και οι φονικοί εμφύλιοι ήταν ο βασικός στόχος των σατανιστών ιερέων. Από κάθε πόλεμο απαιτούσαν ως θέληση των Ιουδαίων δαιμόνων Απόλλωνα και του Φρυγικού Διόνυσου την δεκάτη από τα αιματοβαμμένα λάφυρα. Χαρακτηριστικό ήταν ότι είχαν την αναίδεια και την ανεντιμότητα να ζητούν από τις πόλεις ποσοστά ακόμη και από τους Περσικούς πολέμους, κατά τους οποίους το Δελφικό ιερό, ήταν με την πλευρά των ηττημένων και ομόθρησκων Περσών, καθώς έδινε αποτρεπτικούς χρησμούς, για να μην πολεμήσουν οι Έλληνες. Επίσης οι Φοίνικες ιερείς έδιναν χρησμούς παγίδες.
Οι Έλληνες που επισκεπτόταν το Φοινικικό μαντείο, έβλεπαν κάθε φορά τα αιματοβαμμένα λάφυρα των εμφυλίων πολέμων. Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό-οδυνηρό και δυσβάσταχτο, καθώς ενθυμούμενοι τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, οδηγήθηκαν σε νέους εμφύλιες διαμάχες. Αρκετούς χρησμούς για τους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους τους είχε δώσει ο Φρυγικός "θεός" Savazios μαζί με τον Ιουδαικής καταγωγής Απόλλων. Στον δαίμονα από την Φρυγία πιστεύουν από τα πανάρχαια χρόνια και οι Ιουδαίοι. (2) Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους.
Ο βιογράφος, φιλόσοφος-ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης- ομόθρησκος των Ιουδαίων αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών (2) Οι παράγοντες της νέας τάξης πραγμάτων (Αμερική-Ισραήλ) επιθυμούν διακαώς μια ακόμη παγκόσμια θυσία ανθρώπων μέσα από έναν οικουμενικό πόλεμο. Κλείνοντας την σημερινή μου εργασία, δείτε τα σχετικά στοιχεία για έναν ακόμη βομβαρδισμό της Μαρτυρικής Συρίας. (1)
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις και την ερωτική ελευθεριότητα.
Oι εργασίες της στήλης Επικρατέειν η Απόλλυσθαι γράφονται κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες, που βρέθηκε ποτέ συνάνθρωπος μας και αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την έγκριση του Arisvinews και της στήλης. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση του 50% των εργασιών Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Ορθοδοξίας του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου (Γεωστρατηγικού και Γεωπολιτικού αναλυτή (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Απαραίτητη προυπόθεση για την αναδημοσίευση είναι η προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο Arisvinews.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
(1) Πριν από λίγο νύχτα Παρασκευής 20 Μαίου η Συριακή τηλεόραση αναφέρει νέο μπαράζ ισραηλινών επιδρομών: Η αεράμυνα μας αντιμετωπίζει εχθρικούς στόχους στον ουρανό της υπαίθρου της Δαμασκού.
Ισραηλινές επιδρομές στοχεύουν ιρανικές τοποθεσίες στην περιοχή της Δαμασκού και της Ταρτούς πόλη λιμάνι στρατηγικής σημασίας με ναυτική βάση Ρωσίας και που η σύνθεση πληθυσμού είναι σχεδόν αποκλειστικά χριστιανοί κι Αλαουίτες. Πολύ σφοδρές ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές πραγματοποιούνται αυτήν τη στιγμή σε πολλές περιοχές της Συρίας, καθώς τα συριακά αντιαεροπορικά βάλουν κατά πυραύλων πάνω από τη Δαμασκό και την περιοχή Ταρτούς.Πολύ δυνατές εκρήξεις ακούστηκαν νότια της Tartus σε Σαφίτα-προπύργιο ελληνορθοδόξων και Drakeish, Masyaf και της επαρχίας Homs ( εδώ η Κοιλάδα των Χριστιανών)
Τοπικές πηγές ανέφεραν ότι ένας ισραηλινός αεροπορικός βομβαρδισμός στόχευσε θέσεις κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Δαμασκού, το αρχηγείο της Πρώτης Μεραρχίας και την περιοχή Tal Manea στην περιοχή Kiswa, νότια της Δαμασκού. Χτύπησαν το αεροδρόμιο Δαμασκού! 2 πτήσεις πολιτικές ακυρώθηκαν και υπάρχει φωτιά κοντά στο αεροδρόμιο άλλες πτήσεις δυσκολεύθηκαν κατά την προσγείωση κινδύνευσαν…
Πληροφορίες για σημαντική φωτιά στο τερματικό σταθμό του Διεθνού αερολιμένα Δαμασκού.
Τα μέσα ενημέρωσης της Συρίας κάνουν λόγο για αεροπορικές επιδρομές σε τοποθεσίες στη νότια ύπαιθρο της Δαμασκού. SANA: Η συριακή αεράμυνα αντιμετωπίζει εχθρικούς στόχους στον ουρανό της επαρχίας της Δαμασκού
al-akhbar: Η συριακή αεράμυνα αντιμετωπίζει ισραηλινούς πυραύλους με στόχο τη Δαμασκό
Η συριακή αεράμυνα αντιμετώπισε εχθρικούς (ισραηλινούς) στόχους στον ουρανό της επαρχίας της Δαμασκού, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η επίσημη συριακή τηλεόραση. Νωρίτερα, το «SANA» μετέδωσε ότι «εκρήξεις ακούστηκαν στον ουρανό της Δαμασκού».
Σύροι κάτοικοι είπαν σήμερα το βράδυ, Παρασκευή 20 Μαΐου 2022, ότι άκουσαν μια ισχυρή έκρηξη στη νότια ύπαιθρο της Δαμασκού, τη στιγμή που το επίσημο Συριακό Πρακτορείο Ειδήσεων μετέδωσε η συριακή αεράμυνα αντιμετωπίζει εχθρικούς στόχους στον ουρανό της επαρχίας της Δαμασκού.
Πηγές του πρακτορείου Awqat Al-Sham στη συριακή πρωτεύουσα ανέφεραν ότι η συριακή αεράμυνα αντιμετωπίζει εχθρικούς στόχους στον ουρανό της επαρχίας της Δαμασκού.
Και το SANA είπε: «Η αεράμυνα μας καταρρίπτει έναν αριθμό εχθρικών πυραύλων στον εναέριο της νότιας επαρχίας της Δαμασκού.» Μέχρι στιγμής, εκρήξεις ακούγονται στην ύπαιθρο της Tartous.
Ο ανταποκριτής του Al-Mayadeen ανέφερε, σήμερα το βράδυ, Παρασκευή, ότι ακούστηκαν διαδοχικές εκρήξεις στον εναέριο χώρο της νότιας επαρχίας της Δαμασκού.
Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Συρίας ανέφεραν ότι «η συριακή αεράμυνα αντιμετωπίζει εχθρικούς στόχους του Ισραήλ στον ουρανό της επαρχίας της Δαμασκού», τονίζοντας ότι «κατέρριψαν έναν αριθμό πυραύλων».
Στρατιωτική πηγή: προς τις 13h23 ο ισραηλινός εχθρός πραγματοποίησε επιθέσεις με εκρήξεις πυραύλων εδάφους-εδάφους από την κατεύθυνση του κατεχόμενου Συριακού Γκολάν, στοχεύοντας ορισμένα σημεία στα νότια της Δαμασκού και τα μέσα αεράμυνας μας αντιμετώπισαν τους πυραύλους της επίθεσης και κατέρριψε τους περισσότερους. Ακούγονται εκρήξεις στον εναέριο χώρο της πρωτεύουσας Δαμασκού( Al Watan )
Στο Λίβανο νόμιζαν ότι γίνονταν σεισμοί στο νότο . Τέτοιο ήταν το μένος του Ισραήλ κατά του Ορθόδοξου θύλακα κατά των Ρωμιών της Συρίας….
Πρώτη Αναφορά για το θάνατο 3 Σύρων στρατιωτικών από τα ισραηλινά πυρά σήμερα. 12 ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σε λιγότερο από 1 ώρα.
Major Sharaf Ayham Shaaban
Captain Sharaf Yasser Aduj
Lieutenant Sharaf Ghadeer Alia. Τα ισραηλινά μέσα επικαλούμενα το συριακό υπουργείο Άμυνας αναφέρουν πως οι 3 σκοτώθηκαν στο Διεθνές αεροδρόμιο Δαμασκού.
Το ισραηλινό αφήγημα: η σημερινή επίθεση επικεντρώθηκε σε μια σειρά από λογισμικούς στόχους και διαχείρισης που σχετίζονται με τη γραμμή ανεφοδιασμού του Ιράν προς Hezbollah.Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δήλωσε ότι στόχοι της επίθεσης ήταν βάσεις του συριακού στρατού και ιρανικές πολιτοφυλακές σε προάστιο της Δαμασκού.
Ηχώ εκρήξεων ακούστηκε και στην παραλιακή περιοχή της Συρίας στην περιοχή της πόλης Ταρτούς μεταφέρει η JP.
To Israel δεν διδάχθηκε τίποτα από την εξέλιξη στο ουκρανικό. Η Oυκρανία ανενόχλητη έκανε εθνοκάθαρση για 8 χρόνια στο ρωσόφωνο Ντονμπάς αλλά τον 9ο χρόνο δέχθηκε πόλεμο από τη Ρωσία.
(2) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΑ.
Θαυμ άσας ο ὖν τὸ ἐ π ὶ π ᾶσι ῥηθὲν ὁ Σύμμαχος ‘ ἆρ'’ ἔφη ‘σ ὺ τὸν πατρι ώτην θε όν, ὦ Λαμπρ ία, ‘ε ὔιον ὀρσιγ ύναικα μαινομ έναις ἀνθέοντα τιμα ῖσι Δι όνυσον’ (Lyr. adesp. 131) ἐγγρ άφεις κα ὶ ὑποποιε ῖς το ῖς ῾Εβρα ίων ἀπορρ ήτοις; ἢ τ ῷ ὄντι λ όγος ἔστι τις ὁ το ῦτον ἐκε ίν ῳ τὸν α ὐ τὸν ἀποφα ίνων;’ ὁ δ ὲ Μοιραγ ένης ὑπολαβ ών ‘ἔα το ῦτον’ ε ἶπεν· ‘ἐ γ ὼ γ ὰρ ᾿Αθηνα ῖος ὢν ἀποκρ ίνομα ί σοι κα ὶ λ έγω μηδ έν' ἄλλον ε ἶναι· κα ὶ τὰ μ ὲ ν πολλ ὰ τ ῶν ε ἰς το ῦτο τεκμηρ ίων μ όνοις ἐστὶ ῥητὰ κα ὶ διδακτ ὰ το ῖς μυουμ ένοις παρ' ἡμ ῖν ε ἰς τὴν τριετηρικ ὴν παντέλειαν· ἃ δ ὲ λ ό γ ῳ διελθε ῖν ο ὐ κεκ ώλυται πρ ὸς φ ίλους ἄνδρας, ἄλλως τε κα ὶ παρ' ο ἶνον ἐ π ὶ το ῖς το ῦ θεο ῦ δ ώροις, ἂν ο ὗτοι κελε ύωσι, λ έγειν ἕτοιμος.’ Πάντων ο ὖν κελευ όντων κα ὶ δεομ ένων ‘πρ ῶτον μ έν’ ἔφη ‘τῆς μεγ ίστης κα ὶ τελειοτάτης ἑορτῆς παρ' α ὐτο ῖς ὁ καιρ ός ἐστιν κα ὶ ὁ τρ όπος Διον ύ σ ῳ προσ ήκων. τὴν γ ὰρ λεγομ ένην νηστε ίαν < ἄγοντες> ἀκμ άζοντι τρυγητ ῷ τρα - πέζας τε προτίθενται παντοδαπ ῆς ὀ π ώρας ὑ π ὸ σκηνα ῖς κα ὶ καλι άσιν ἐκ κλημ άτων μ άλιστα κα ὶ κιττο ῦ διαπεπλεγ - μ έναις· κα ὶ τὴν προτέραν τῆς ἑορτῆς σκην ὴν ὀνομ άζουσιν. ὀλ ίγαις δ' ὕστερον ἡμ έραις ἄλλην ἑορτήν, ο ὐκ † ἂν δι' α ἰνιγμ άτων ἀλλ' ἄντικρυς Β άκχου καλουμ ένην, τελο ῦ - σιν. ἔστι δ ὲ κα ὶ κραδηφορ ία τις ἑορτὴ κα ὶ θυρσοφορ ία παρ' α ὐτο ῖς, ἐν ᾗ θ ύρσους ἔχοντες ε ἰς τὸ ἱερ ὸν ε ἰ σίασιν· ε ἰσελ - θ όντες δ' ὅ τι δρ ῶσιν, ο ὐκ ἴσμεν, ε ἰκ ὸς δ ὲ βακχε ίαν ε ἶναι τὰ ποιο ύμενα· κα ὶ γ ὰρ σ άλπιγξι μικρα ῖς, ὥσπερ ᾿Αργε ῖοι το ῖς Διονυσίοις, ἀνακαλο ύμενοι τὸν θε ὸν χρ ῶνται, κα ὶ κιθαρ ίζοντες ἕτεροι προ ΐασιν, ο ὓς α ὐτο ὶ Λευ ίτας προσονομάζουσιν, εἴτε παρὰ τὸν Λύσιον εἴτε μᾶλλον παρὰ τὸν Εὔιον τῆς ἐπικλήσεως γεγενημένης. οἶμαι δὲ καὶ τὴν τῶν σαββ άτων ἑορτὴν μ ὴ παντάπασιν ἀπροσδι όνυσον ε ἶναι· Σάβους γ ὰρ κα ὶ ν ῦν ἔτι πολλο ὶ το ὺς Β άκχους καλο ῦσιν κα ὶ τα ύτην ἀφι ᾶσι τὴν φων ὴν ὅταν ὀργι άζωσι τ ῷ θε ῷ, <ο ὗ π ίστω>σιν ἔστι δ ήπου κα ὶ παρ ὰ Δημοσθ ένους (18, 260) λαβε ῖν κα ὶ παρ ὰ Μεν άνδρου (fr. 1060), κα ὶ ο ὐκ ἀ π ὸ <τρ ό>που τις ἂν φα ίη το ὔνομα πεποι ῆ σθαι πρ ός τινα σ όβησιν, ἣ κατέχει το ὺς βακχε ύοντας· | α ὐτο ὶ δ ὲ τ ῷ λ ό γ ῳ μαρτυρο ῦσιν, ὅταν σ άββατα τελ ῶσι, μ άλιστα μ ὲν π ίνειν κα ὶ ο ἰνο ῦσθαι παρακαλο ῦντες ἀλλ ήλους, ὅταν δ ὲ κωλύῃ τι με ῖζον, ἀπογε ύεσθα ί γε π άντως ἀκρ άτου νομ ίζοντες. κα ὶ τα ῦτα μ ὲν ε ἰκ ότα φ α ίη τις ἂν ε ἶναι· κατὰ κρ άτος <δ ὲ 2 τοὺς> ἐναντίους πρῶτον μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ἐλέγχει, μιτρηφόρος τε προϊὼν ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ νεβρίδα χρυσόπαστον ἐνημμένος, χιτῶνα δὲ ποδήρη φορῶν καὶ κοθόρνους, κώδωνες δὲ πολλοὶ κατακρέμανται τῆς ἐσθῆτος, ὑποκομποῦντες ἐν τῷ βαδίζειν, ὡς καὶ παρ' ἡμῖν· ψόφοις δὲ χρῶνται περὶ τὰ νυκτέλια, καὶ χαλκοκρότους τὰς τοῦ θεοῦ τιθήνας προσαγορεύουσιν· καὶ ὁ δεικνύμενος ἐν τοῖς † ἐναντίοις τοῦ νεὼ θύρσος ἐντετυπωμένος καὶ τύμπανα· ταῦτα γὰρ οὐδενὶ δήπουθεν ἄλλῳ θεῶν ἢ Διονύσῳ προσῆκεν. ἔτι τοίνυν μέλι μὲν οὐ προσφέρουσι ταῖς ἱερουργίαις, ὅτι δοκεῖ φθείρειν τὸν οἶνον κεραννύμενον καὶ τοῦτ' ἦν σπονδὴ καὶ μέθυ, πρὶν ἄμπελον φανῆναι· καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἱ μὴ ποιοῦντες οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσσοντες τὴν γλυκύτητα οἰνώδεσι ῥίζαις καὶ αὐστηραῖς, ῞Ελληνές τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα θύουσιν, ὡς ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος πρὸς τὸν οἶνον ἔχοντος. ὅτι δὲ τοῦτο νομίζουσι, κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἐστι, τὸ πολλῶν τιμωριῶν οὐσῶν παρ' αὐτοῖς μίαν εἶναι μάλιστα διαβεβλημένην, τὴν οἴνου τοὺς κολαζομένους ἀπείργουσαν, ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὁ κύριος τῆς κολάσεως· τοὺς δ' οὕτω κολα...
ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε.
Πότερον οἱ Ἰουδαῖοι σεβόμενοι τὴν ὗν ἢ δυσχεραίνοντες ἀπέχονται τῶν κρεῶν.
Ἐπεὶ δὲ ταῦτ´ ἐρρήθη, βουλομένων τινῶν ἀντικατατείνειν τὸν ἕτερον λόγον ἐκκρούων ὁ Καλλίστρατος ἔφη « πῶς ὑμῖν δοκεῖ λελέχθαι τὸ πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι τὸ δικαιότατον κρέας οὐκ ἐσθίουσιν; » « ὑπερφυῶς » ἔφη ὁ Πολυκράτης, « ἐγὼ δὲ καὶ προσδιαπορῶ, πότερον οἱ ἄνδρες τιμῇ τινι τῶν ὑῶν ἢ μυσαττόμενοι τὸ ζῷον ἀπέχονται τῆς βρώσεως αὐτοῦ· τὰ γὰρ παρ´ ἐκείνοις λεγόμενα μύθοις ἔοικεν, εἰ μή τινας ἄρα λόγους σπουδαίους ἔχοντες οὐκ ἐκφέρουσιν. » «Ἐγὼ μὲν τοίνυν« » εἶπεν ὁ Καλλίστρατος « οἶμαί τινα τιμὴν τὸ ζῷον ἔχειν παρὰ τοῖς ἀνδράσιν· εἰ δὲ δύσμορφον ἡ ὗς καὶ θολερόν, ἀλλ´ οὐ κανθάρου καὶ γρυ... Καὶ κροκοδείλου καὶ αἰλούρου τὴν ὄψιν ἀτοπώτερον ἢ τὴν φύσιν ἀμουσότερον· οἷς ὡς ἁγιωτάτοις ἱερεῖς Αἰγυπτίων ἄλλοις ἄλλοι προσφέρονται. Τὴν δ´ ὗν ἀπὸ χρηστῆς αἰτίας τιμᾶσθαι λέγουσι· πρώτη γὰρ σχίσασα τῷ προύχοντι τοῦ ῥύγχους, ὥς φασι, τὴν γῆν ἴχνος ἀρόσεως ἔθηκεν καὶ τὸ τῆς ὕνεως ὑφηγήσατ´ ἔργον· ὅθεν καὶ τοὔνομα γενέσθαι τῷ ἐργαλείῳ λέγουσιν ἀπὸ τῆς ὑός. Οἱ δὲ τὰ μαλθακὰ καὶ κοῖλα τῆς χώρας Αἰγύπτιοι γεωργοῦντες οὐδ´ ἀρότου δέονται τὸ παράπαν· ἀλλ´ ὅταν ὁ Νεῖλος ἀπορρέῃ καταβρέξας τὰς ἀρούρας, ἐπακολουθοῦντες τὰς ὗς κατέβαλον, αἱ δὲ χρησάμεναι πάτῳ καὶ ὀρυχῇ ταχὺ τὴν γῆν ἔτρεψαν ἐκ βάθους καὶ τὸν σπόρον ἀπέκρυψαν.
Οὐ δεῖ δὲ θαυμάζειν, εἰ διὰ τοῦτό τινες ὗς οὐκ ἐσθίουσιν, ἑτέρων ζῴων μείζονας ἐπ´ αἰτίαις γλίσχραις, ἐνίων δὲ καὶ πάνυ γελοίαις, τιμὰς ἐχόντων παρὰ τοῖς βαρβάροις. Τὴν μὲν γὰρ μυγαλῆν ἐκτεθειάσθαι λέγουσιν ὑπ´ Αἰγυπτίων τυφλὴν οὖσαν, ὅτι τὸ σκότος τοῦ φωτὸς ἡγοῦντο πρεσβύτερον· τίκτεσθαι δ´ αὐτὴν ἐκ μυῶν πέμπτῃ γενεᾷ νουμηνίας οὔσης· ἔτι δὲ μειοῦσθαι τὸ ἧπαρ ἐν τοῖς ἀφανισμοῖς τῆς σελήνης. Τὸν δὲ λέοντα τῷ ἡλίῳ συνοικειοῦσιν, ὅτι τῶν γαμψωνύχων τετραπόδων βλέποντα τίκτει μόνος, κοιμᾶται δ´ ἀκαρὲς χρόνου καὶ ὑπολάμπει τὰ ὄμματα καθεύδοντος· κρῆναι δὲ {καὶ} κατὰ χασμάτων λεοντείων ἐξιᾶσι κρουνούς, ὅτι Νεῖλος ἐπάγει νέον ὕδωρ ταῖς Αἰγυπτίων ἀρούραις ἡλίου τὸν λέοντα παροδεύοντος. Τὴν δ´ ἶβίν φασιν ἐκκολαφθεῖσαν εὐθὺς ἕλκειν δύο δραχμάς, ὅσον ἄρτι παιδίου γεγονότος καρδίαν· ποιεῖν δὲ τῇ τῶν ποδῶν ἀποστάσει πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς τὸ ῥύγχος ἰσόπλευρον τρίγωνον. Καὶ τί ἄν τις Αἰγυπτίους αἰτιῷτο τῆς τοσαύτης ἀλογίας, ὅπου καὶ τοὺς Πυθαγορικοὺς ἱστοροῦσιν καὶ ἀλεκτρυόνα λευκὸν σέβεσθαι καὶ τῶν θαλαττίων μάλιστα τρίγλης καὶ ἀκαλήφης ἀπέχεσθαι, τοὺς δ´ ἀπὸ Ζωροάστρου μάγους τιμᾶν μὲν ἐν τοῖς μάλιστα τὸν χερσαῖον ἐχῖνον, ἐχθαίρειν δὲ τοὺς ἐνύδρους μῦς καὶ τὸν ἀποκτείνοντα πλείστους θεοφιλῆ καὶ μακάριον νομίζειν; οἶμαι δὲ καὶ τοὺς Ἰουδαίους, εἴπερ ἐβδελύττοντο τὴν ὗν, ἀποκτείνειν ἄν, ὥσπερ οἱ μάγοι τοὺς μῦς ἀποκτείνουσι· νῦν δ´ ὁμοίως τῷ φαγεῖν τὸ ἀνελεῖν ἀπόρρητόν ἐστιν αὐτοῖς. Καὶ ἴσως ἔχει λόγον, ὡς τὸν ὄνον {δὲ} ἀναφήναντα πηγὴν αὐτοῖς ὕδατος τιμῶσιν, οὕτως καὶ τὴν ὗν σέβεσθαι σπόρου καὶ ἀρότου διδάσκαλον γενομένην· εἰ μή, νὴ Δία, καὶ τοῦ λαγωοῦ φήσει τις ἀπέχεσθαι τοὺς ἄνδρας ὡς μυσερὸν καὶ ἀκάθαρτον δυσχεραίνοντας τὸ ζῷον. »
« Οὐ δῆτ´ » εἶπεν ὁ Λαμπρίας ὑπολαβών « ἀλλὰ τοῦ μὲν λαγωοῦ φείδονται διὰ τὴν πρὸς τὸν μένον ὑπ´ αὐτῶν μυ...στα θηρίον ἐμφερέστατον . Ὁ γὰρ λαγὼς μεγέθους ἔοικε καὶ πάχους ἐνδεὴς ὄνος εἶναι· καὶ γὰρ ἡ χρόα καὶ τὰ ὦτα καὶ τῶν ὀμμάτων ἡ λιπαρότης καὶ τὸ λαμυρὸν ἔοικε θαυμασίως· ὥστε μηδὲν οὕτω μηδὲ μικρὸν μεγάλῳ τὴν μορφὴν ὅμοιον γεγονέναι. Εἰ μὴ νὴ Δία καὶ πρὸς τὰς ποιότητας αἰγυπτιάζοντες τὴν ὠκύτητα τοῦ ζῴου θεῖον ἡγοῦνται καὶ τὴν ἀκρίβειαν τῶν αἰσθητηρίων· ὅ τε γὰρ ὀφθαλμὸς ἄτρυτός ἐστιν αὐτῶν, ὥστε καὶ καθεύδειν ἀναπεπταμένοις τοῖς ὄμμασιν, ὀξυηκοΐᾳ τε δοκεῖ διαφέρειν, ἣν Αἰγύπτιοι θαυμάσαντες ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ἀκοὴν σημαίνουσιν οὖς λαγωοῦ γράφοντες.
Τὸ δ´ ὕειον κρέας οἱ ἄνδρες ἀφοσιοῦσθαι δοκοῦσιν, ὅτι μάλιστα ... Οἱ βάρβαροι τὰς ἐπὶ χρωτὸς λεύκας καὶ λέπρας δυσχεραίνουσι καὶ τῇ προσβολῇ τὰ τοιαῦτα καταβόσκεσθαι πάθη τοὺς ἀνθρώπους οἴονται, πᾶσαν δ´ ὗν ὑπὸ τὴν γαστέρα λέπρας ἀνάπλεων καὶ ψωρικῶν ἐξανθημάτων ὁρῶμεν, ἃ δή, καχεξίας τινὸς ἐγγενομένης τῷ σώματι καὶ φθορᾶς, ἐπιτρέχειν δοκεῖ τοῖς σώμασιν. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ θολερὸν περὶ τὴν δίαιταν τοῦ θρέμματος ἔχει τινὰ πονηρίαν· οὐδὲν γὰρ ἄλλο βορβόρῳ χαῖρον οὕτω καὶ τόποις ῥυπαροῖς καὶ ἀκαθάρτοις ὁρῶμεν, ἔξω λόγου τιθέμενοι τὰ τὴν γένεσιν καὶ τὴν φύσιν ἐν αὐτοῖς ἔχοντα τούτοις. Λέγουσι δὲ καὶ τὰ ὄμματα τῶν ὑῶν οὕτως ἐγκεκλάσθαι καὶ κατεσπάσθαι ταῖς ὄψεσιν, ὥστε μηδενὸς ἀντιλαμβάνεσθαι μηδέποτε τῶν ἄνω μηδὲ προσορᾶν τὸν οὐρανόν, ἂν μὴ φερομένων ὑπτίων ἀναστροφήν τινα παρὰ φύσιν αἱ κόραι λάβωσιν· διὸ καὶ μάλιστα κραυγῇ χρώμενον τὸ ζῷον ἡσυχάζειν, ὅταν οὕτω φέρηται, καὶ σιωπᾶν κατατεθαμβημένον ἀηθείᾳ τὰ οὐράνια καὶ κρείττονι φόβῳ τοῦ βοᾶν συνεχόμενον. Εἰ δὲ δεῖ καὶ τὰ μυθικὰ προσλαβεῖν, λέγεται μὲν ὁ Ἄδωνις ὑπὸ τοῦ συὸς διαφθαρῆναι, τὸν δ´ Ἄδωνιν οὐχ ἕτερον ἀλλὰ Διόνυσον εἶναι νομίζουσιν, καὶ πολλὰ τῶν τελουμένων ἑκατέρῳ περὶ τὰς ἑορτὰς βεβαιοῖ τὸν λόγον· οἱ δὲ παιδικὰ τοῦ Διονύσου γεγονέναι· καὶ Φανοκλῆς, ἐρωτικὸς ἀνήρ, ου- - - δήπου πεποίηκεν
« ἠδ´ ὡς θεῖον Ἄδωνιν ὀρειφοίτης Διόνυσος ἥρπασεν, ἠγαθέην Κύπρον ἐποιχόμενος. »
« Θαυμάσας οὖν τὸ ἐπὶ πᾶσι ῥηθὲν ὁ Σύμμαχος « Ἆρ´ » ἔφη « σὺ τὸν πατριώτην θεόν, ὦ Λαμπρία, » εὔιον ὀρσιγύναικα μαινομέναις ἀνθέοντα τιμαῖσι Διόνυσον« » ἐγγράφεις καὶ ὑποποιεῖς τοῖς Ἑβραίων ἀπορρήτοις; ἢ τῷ ὄντι λόγος ἔστι τις ὁ τοῦτον ἐκείνῳ τὸν αὐτὸν ἀποφαίνων; »
Ὁ δὲ Μοιραγένης ὑπολαβών « Ἔα τοῦτον » εἶπεν· « ἐγὼ γὰρ Ἀθηναῖος ὢν ἀποκρίνομαί σοι καὶ λέγω μηδέν´ ἄλλον εἶναι· καὶ τὰ μὲν πολλὰ τῶν εἰς τοῦτο τεκμηρίων μόνοις ἐστὶ ῥητὰ καὶ διδακτὰ τοῖς μυουμένοις παρ´ ἡμῖν εἰς τὴν τριετηρικὴν παντέλειαν· ἃ δὲ λόγῳ διελθεῖν οὐ κεκώλυται πρὸς φίλους ἄνδρας, ἄλλως τε καὶ παρ´ οἶνον ἐπὶ τοῖς τοῦ θεοῦ δώροις, ἂν οὗτοι κελεύωσι, λέγειν ἕτοιμος. » Πάντων οὖν κελευόντων καὶ δεομένων « πρῶτον μέν » ἔφη « τῆς μεγίστης καὶ τελειοτάτης ἑορτῆς παρ´ αὐτοῖς ὁ καιρός ἐστιν καὶ ὁ τρόπος Διονύσῳ προσήκων. Τὴν γὰρ λεγομένην νηστείαν ἄγοντες ἀκμάζοντι τρυγητῷ τραπέζας τε προτίθενται παντοδαπῆς ὀπώρας ὑπὸ σκηναῖς καὶ καλιάσιν ἐκ κλημάτων μάλιστα καὶ κιττοῦ διαπεπλεγμέναις· καὶ τὴν προτέραν τῆς ἑορτῆς σκηνὴν ὀνομάζουσιν. Ὀλίγαις δ´ ὕστερον ἡμέραις ἄλλην ἑορτήν, οὐκ ἂν δι´ αἰνιγμάτων ἀλλ´ ἄντικρυς Βάκχου καλουμένην, τελοῦσιν. Ἔστι δὲ καὶ κραδηφορία τις ἑορτὴ καὶ θυρσοφορία παρ´ αὐτοῖς, ἐν ᾗ θύρσους ἔχοντες εἰς τὸ ἱερὸν εἰσίασιν· εἰσελθόντες δ´ ὅ τι δρῶσιν, οὐκ ἴσμεν, εἰκὸς δὲ βακχείαν εἶναι τὰ ποιούμενα· καὶ γὰρ σάλπιγξι μικραῖς, ὥσπερ Ἀργεῖοι τοῖς Διονυσίοις, ἀνακαλούμενοι τὸν θεὸν χρῶνται, καὶ κιθαρίζοντες ἕτεροι προΐασιν, οὓς αὐτοὶ Λευίτας προσονομάζουσιν, εἴτε παρὰ τὸν Λύσιον εἴτε μᾶλλον παρὰ τὸν Εὔιον τῆς ἐπικλήσεως γεγενημένης.
Οἶμαι δὲ καὶ τὴν τῶν σαββάτων ἑορτὴν μὴ παντάπασιν ἀπροσδιόνυσον εἶναι· Σάβους γὰρ καὶ νῦν ἔτι πολλοὶ τοὺς Βάκχους καλοῦσιν καὶ ταύτην ἀφιᾶσι τὴν φωνὴν ὅταν ὀργιάζωσι τῷ θεῷ, οὗ πίστωσιν ἔστι δήπου καὶ παρὰ Δημοσθένους λαβεῖν καὶ παρὰ Μενάνδρου, καὶ οὐκ ἀπὸ τρόπου τις ἂν φαίη τοὔνομα πεποιῆσθαι πρός τινα σόβησιν, ἣ κατέχει τοὺς βακχεύοντας· | αὐτοὶ δὲ τῷ λόγῳ μαρτυροῦσιν, ὅταν σάββατα τελῶσι, μάλιστα μὲν πίνειν καὶ οἰνοῦσθαι παρακαλοῦντες ἀλλήλους, ὅταν δὲ κωλύῃ τι μεῖζον, ἀπογεύεσθαί γε πάντως ἀκράτου νομίζοντες.
Καὶ ταῦτα μὲν εἰκότα φαίη τις ἂν εἶναι· κατὰ κράτος δὲ τοὺς ἐναντίους πρῶτον μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ἐλέγχει, μιτρηφόρος τε προϊὼν ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ νεβρίδα χρυσόπαστον ἐνημμένος, χιτῶνα δὲ ποδήρη φορῶν καὶ κοθόρνους, κώδωνες δὲ πολλοὶ κατακρέμανται τῆς ἐσθῆτος, ὑποκομποῦντες ἐν τῷ βαδίζειν, ὡς καὶ παρ´ ἡμῖν· ψόφοις δὲ χρῶνται περὶ τὰ νυκτέλια, καὶ χαλκοκρότους τὰς τοῦ θεοῦ τιθήνας προσαγορεύουσιν· καὶ ὁ δεικνύμενος ἐν τοῖς ἐναντίοις τοῦ νεὼ θύρσος ἐντετυπωμένος καὶ τύμπανα· ταῦτα γὰρ οὐδενὶ δήπουθεν ἄλλῳ θεῶν ἢ Διονύσῳ προσῆκεν.
Ἔτι τοίνυν μέλι μὲν οὐ προσφέρουσι ταῖς ἱερουργίαις, ὅτι δοκεῖ φθείρειν τὸν οἶνον κεραννύμενον καὶ τοῦτ´ ἦν σπονδὴ καὶ μέθυ, πρὶν ἄμπελον φανῆναι· καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἱ μὴ ποιοῦντες οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσσοντες τὴν γλυκύτητα οἰνώδεσι ῥίζαις καὶ αὐστηραῖς, Ἕλληνές τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα θύουσιν, ὡς ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος πρὸς τὸν οἶνον ἔχοντος. Ὅτι δὲ τοῦτο νομίζουσι, κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἐστι, τὸ πολλῶν τιμωριῶν οὐσῶν παρ´ αὐτοῖς μίαν εἶναι μάλιστα διαβεβλημένην, τὴν οἴνου τοὺς κολαζομένους ἀπείργουσαν, ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὁ κύριος τῆς κολάσεως· τοὺς δ´ οὕτω κολα...
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC_%CE%94%CE%84
0 comments: