Κυριακή 29 Μαΐου 2022

Ρωσική ενέδρα σε Βρετανούς και Αμερικανούς: Ακολουθούν επτά λεπτά κόλασης

 

Στη δημοσιότητα δόθηκε το δεύτερο μέρος της αναμέτρησης βρετανικών και αμερικανικών ειδικών δυνάμεων με Spetsnaz στην Ανατολική Ουκρανία. Στα βίντεο διάρκειας περίπου 7 λεπτών οι Ρώσοι εντοπίζουν την ομάδα που έριξε με αντιαρματικό «Matador» στο BΤR-80.



    

Ακολουθεί μάχη μέσα στο δάσος με τις βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις να πέφτουν στην συνέχεια σε ρωσική ενέδρα. Νάρκη τραυματίζει σοβαρά ένα μέλος της ομάδας τους. Οι διάλογοι που ακολουθούν είναι συγκλονιστικοί

Αρχηγός της ομάδας είναι ο 30χρονος Μπεν Γκραντ, γιος της βουλευτού των Βρετανών Τόρις, Έλεν Γκραντ. Ο Γκραντ υπηρέτησε για 5 χρόνια ως Καταδρομέας στο Σώμα Πεζοναυτών. Σύμφωνα με όσα ανέφερε αργότερα ο Γκραντ, πρόκειται για κοινή επιχείρηση αμερικανικών και βρετανικών ειδικών δυνάμεων. Η επιχείρηση ήταν διάρκεια 15 ωρών ενώ υποστηρίχτηκε από άλλους 14 Ουκρανούς στρατιώτες .

Ο Γκραντ υποστηρίζει ότι περίπου οκτώ Ρώσοι στρατιώτες φέρεται να σκοτώθηκαν στην επίθεση. Είναι άγνωστες οι απώλειες βρετανών και Αμερικανών. Πάντως σύμφωνα με πληροφορίες, το οπτικοακουστικό υλικό είναι διάρκειας 40 λεπτών συνολικά. Το υπόλοιπο δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα. “Μας εντόπισαν με drones οι Ρώσοι .Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο στη ζωή μου”

“Η 15μελής μονάδα μου, αποτελούμενη από Βρετανούς και Αμερικανούς εθελοντές και δύο Ουκρανούς μεταφραστές, προετοιμαζόταν για μια επίθεση σε έναν ρωσικό στόχο κοντά στο Χάρκοβο όταν πέσαμε σε ενέδρα.

Νομίζω ότι πρέπει να μας εντόπισαν εκ των προτέρων με drones και είχαν στήσει τις γραμμές τους… έτσι καθώς προχωρήσαμε ξέσπασαν πυροβολισμοί όπως βλέπετε [στο βίντεο].

«Ο Dean ήταν στο τέλος της ομάδας μου, όταν πήγε να γονατίσει… πυροβολούσαμε, κατεβάζαμε το κεφάλι και τους πυροβολούσαμε. Ήμουν τρομοκρατημένος αλλά με ώθησε να ολοκληρώσω τον πιο σημαντικό μου στόχο, ο οποίος εκείνη τη στιγμή ήταν να βγάλω αυτόν και την ομάδα μου από τον κίνδυνο.

«Αυτό που ήταν τόσο τρομακτικό ήταν να περιορίζομαι τόσο πολύ προσπαθώντας να κουβαλήσω κάποιον, όταν δεν μπορώ να σηκώσω το όπλο μου, ενώ υπάρχουν επιθετικά ελικόπτερα από πάνω και άρματα μάχης που βάλλουν μέσα στο δάσος. Ήταν εξωπραγματικό – δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο στη ζωή μου».

«Πρέπει να μετακινηθούμε τώρα αλλιώς θα πεθάνουμε!»

Ο Μπεν Γκραντ ακούγεται στο βίντεο να φωνάζει: «Πρέπει να μετακινηθούμε τώρα αλλιώς θα πεθάνουμε!» καθώς αυτός και οι σύντροφοί του έσυραν τον Ντιν Άρθουρ σε ασφαλές μέρος στο δάσος βόρεια του Χάρκοβο.

Στα δραματικά πλάνα o Γκραντ και η μονάδα του περιποιούνται το πόδι του Άρθουρ και του λένε ότι «Πρέπει να προσπαθήσεις να περπατήσεις αλλιώς θα πεθάνουμε, φίλε».

Ανέφερε ότι η νάρκη – που πιστεύεται ότι ήταν τηλεκατευθυνόμενη – εξερράγη κοντά στον Άρθουρ, «η οποία του άνοιξε το μισό πόδι», προσθέτοντας:

«Προσπαθώ να δώσω τις πρώτες βοήθειες στη μέση της μάχης ενώ υπάρχουν Ρώσοι που πυροβολούν πάνω εμείς και γύρω μας είναι τόσο δύσκολο».

Ένας άλλος στρατιώτης, ο Έντουιν Σαέζ, 22 ετών, προσπαθεί να περιποιηθεί το τραύμα του ποδιού του Ντιν, καθώς η μονάδα του Γκραντ ανταποκρίνεται στα πυρά.

Πολλές φορές η βρετανική ομάδα προσπαθεί να κρυφτεί και ο Άρθουρ σφαδάζει από τον πόνο, αλλά ο Γκραντ τον παρακινεί λέγοντας: «Έλα Ντιν, έλα, θα μας πυροβολήσουν, έλα».

Με τις σφαίρες να περνούν πάνω από τα κεφάλια τους, η βρετανο-αμερικανική ομάδα ξαπλώνει σε χαμόκλαδα για να εκτιμήσει τον τραυματισμό του Άρθουρ, κόβουν τη στολή του για να δουν τη πληγή.

Ο Γκραντ λέει στον Άρθουρ:

«Είσαι καλά αδερφέ; Είναι εντάξει. Ντιν… μπράβο, μπράβο… πρέπει να φύγουμε, έλα, δεν μπορώ να σε αφήσω. Πιάσε το κράνος του – κάποιος να βοηθήσει! Κράνος! Κράνος! Πρέπει να προσπαθήσεις να περπατήσεις αλλιώς θα πεθάνουμε, φίλε».

Άρθουρ: Ήμουν πολύ τυχερός – Πολλοί δεν επέστρεψαν πίσω

Ο Άρθουρ, 42 ετών, από το Στόουκ-ον-Τρεντ του Στάφορντσαϊρ, είπε: «Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι προχωρήσαμε στην επίθεση. Κτυπήσαμε με ένα RPG τις θέσεις τους. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ήμουν στο έδαφος.

«Ένα από τα παιδιά ήρθε σε μένα…. Ήταν βασανιστικός πόνος, με εισερχόμενα πυρά, πυροβολικό, Θυμάμαι τους τύπους να με αρπάζουν λέγοντας: «Πάμε, πάμε». Συναντήσαμε έναν γιατρό, με βοήθησε, μου έδωσε μορφίνη.

«Δεν θυμάμαι πολλά. Θυμάμαι ότι με έβαλαν σε φορείο το τελευταίο χιλιόμετρο. Με έβγαλαν, φίλε, με έβγαλαν.

«Ήμουν πραγματικά τυχερός στο τέλος της ημέρας. Τόσοι πολλοί άνδρες δεν επέστρεψαν εκείνη την ημέρα».

Βασίλης Καπούλας. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου