Η Ελλάδα στον δρόμο του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος

 

Ένα παγκόσμιο πλέγμα εξουσίας και χρήματος αποκαλύπτεται σταδιακά μέσα από το νέο σκάνδαλο διαφθοράς των Pandora Papers. Αν και ελάχιστα ονόματα έχουν δημοσιευτεί και 283 Έλληνες εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο ακόμη δεν έχουν ταυτοποιηθεί και αγνοούνται, είναι προφανές ότι η παγκόσμια εξουσία δείχνει να βασίζεται σε σκοτεινές διαδρομές μαύρου χρήματος που για πολλούς αποδίδεται, μεταξύ άλλων, στη διακίνηση ναρκωτικών και ανθρώπων και «ξεπλένονται» μέσω νομότυπης οικονομικής δραστηριότητας, με την ανοχή των κυβερνήσεων και των δημόσιων αξιωματούχων, οι οποίοι όχι μόνο καταπατούν τον όρκο τους για την προστασία του Δημοσίου Συμφέροντος αλλά κακοποιούν την καθημερινότητα των πολιτών έχοντας διαφθαρεί από το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα, μέσω χρημάτων ή άλλων υλικών αγαθών.

Στην παγκοσμιοποιημένη εποχή από την αρχή της μετα-ψυχροπολεμικής εποχής φαίνεται ότι έχει αναπτυχθεί ένα άλλο παράλληλο παράνομο παγκοσμιοποιημένο δίκτυο ατόμων. Συνεργοί λοιπόν στο Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα εμφανίζονται πολιτικοί και διάσημοι ευυπόληπτοι πολίτες που αποτελούν τα εργαλεία ξεπλύματος χρήματος και αρπαγής της εξουσίας και του πλούτου από τους λαούς και τα κράτη. Πλούσιοι άνθρωποι και οικογένειες απολαμβάνουν την πολυτέλεια των μεταβαλλόμενων εθνικοτήτων και διαμονής ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησής τους και λειτουργούν υπό τη σκιά των κρατών και νομιμοφανών δραστηριοτήτων, όπως εταιρείες βιτρίνες, χρυσές βίζες, αγοραπωλησίες ακινήτων, οι οποίες λειτουργούν ως προκάλυμμα για την παράνομη διεθνή δράση του.

Αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο διαβρώνει τα κράτη, διαλύει τις οικονομίες τους και προωθεί ένα επιχειρηματικό μοντέλο εκτός νόμου. Τα τεράστια κέρδη που παράγουν τα δίκτυα του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος και η συσσωρευμένη δύναμή τους οδηγεί ακόμη και στο να υποκαταστήσουν τις δημοκρατικές εκλεγμένες κυβερνήσεις στην παροχή λύσεων και υπηρεσιών προς τους πολίτες, με το αζημίωτο βέβαια.

Η άμεση σχέση με την εκτελεστική εξουσία

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό και δυσοίωνο είναι ο τρόπος που διαχρονικά το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα έχει κατορθώσει να διαφθείρει τους κρατικούς αξιωματούχους και τις τοπικές κοινωνίες. Είναι ο τρόπος που το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα αλώνει και αλλοιώνει την πολιτική εξουσία δημιουργώντας ένα παρακράτος πιο ισχυρό από το επίσημο κράτος και την κάθε εθνική ιδεολογία, αποκτώντας τεράστια χρηματικά ποσά και συγκεντρώνοντας οικονομική ισχύ αλλά και ισχύ εξουσίας σε παγκόσμια βάση ετησίως. Η άμεση σχέση του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος με την εκτελεστική εξουσία τού έχουν προσδώσει την ευχέρεια να ασκεί σκιώδη πολιτική προς όφελός του και εις βάρος των πολιτών.

Η εξουσία των ομάδων του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος αμφισβητεί τις ζωτικές υπηρεσίες του κράτους, καθιστώντας τες εύθραυστες και ανίκανες να ασκήσουν τη νομική τους δύναμη. Αυτό συμβάλλει στην υπονόμευση της Δημοκρατίας και στην ακύρωση της προάσπισης του Δημοσίου Συμφέροντος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το Δημόσιο Συμφέρον, τα Δημόσια Αγαθά, να δέχονται ισχυρά πλήγματα που σε κάποιες περιπτώσεις είναι μη αναστρέψιμα. Οι πολίτες αποκαμωμένοι και ευάλωτοι από τις αλλεπάλληλες οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές, υγειονομικές κρίσεις, τις οποίες το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα αξιοποιεί, χάνουν την ένταση της πολιτικής βούλησης που τους καθιστά ενεργούς πολίτες και εξελίσσονται σε πειθήνια όργανα επιβολής του.

Έτσι λοιπόν από υποβολέας της πολιτικής στο παρασκήνιο το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα εξελίσσεται σε πρωταγωνιστή της εκτελεστικής εξουσίας, καμουφλαρισμένο με προσφιλή προς το λαό προσωπεία, όπως νομιμοφανείς επιχειρηματικές δραστηριότητες και εκδηλώσεις  ενθουσιασμού του κοινού. Στο όνομα λοιπόν του καπιταλισμού το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας σε οικονομία, πολιτική, κοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, απονευρώνοντας κάθε είδους κριτική με όχημα τη διαφθορά ή την εξόντωση εκείνων που δεν υπακούουν στις επιταγές του.

Ανάχωμα οι ακέραιες και αδιάφθορες διωκτικές Αρχές

Ισχυρό ανάχωμα στο κύμα διαφθοράς και κατάλυσης των κρατών μέσω του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος αποτελούν οι ακέραιες και αδιάφθορες διωκτικές Αρχές, η Δικαιοσύνη και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ειδικότερα η Ερευνητική Δημοσιογραφία. Οι έρευνες της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων και τα αποτελέσματα με τις αποκαλύψεις των Panama Papers, Paradise Papers, FinCen Files και των Pandora Papers ανέτρεψαν όλα όσα ήταν γνωστά μέχρι τώρα για τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, των επιχειρήσεων, της πολιτικής και των θεσμών, αποκαλύπτοντας τη σκοτεινή πλευρά τους. Η δημοσιογραφική αποκάλυψη όλων αυτών των υποθέσεων οδήγησαν από την αποθέωση της οικονομικής αγοράς στην κατανόηση της ασυδοσίας της ως αποτέλεσμα της ανέλεγκτης δραστηριότητάς της εξαιτίας της ολιγωρίας των θεσμών και των εκπροσώπων της εκτελεστικής εξουσίας που θα έπρεπε να την ελέγχουν και δεν το έκαναν. Συνήθως πρόκειται για εσκεμμένη ολιγωρία κατά παράβαση του πολιτικού καθήκοντος και της υποχρέωσης προάσπισης του Δημοσίου Συμφέροντος.

Η αποκάλυψη από τα Pandora Papers και πιο πριν από τα Panama Papers, Paradise Papers και FinCen Files του αθέατου κόσμου του κατεστημένου φωτίζει μια ζοφερή πραγματικότητα και την ύπαρξη οικονομιών και κοινωνιών χτισμένων στο Οργανωμένο Έγκλημα, που έχει διεθνή διάσταση. Η αποκάλυψή του αποτελεί βασική προϋπόθεση για την κατανόηση πλήθους δεινών που πλήττουν πολλές χώρες, άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο, όπως και την Ελλάδα. Ο εντοπισμός και η πάταξή του αποτελούν προϋπόθεση ανάπτυξης και προόδου, σε αντίθεση με εκείνους που πιστεύουν ότι η διαπλοκή και η συνεργασία με το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα είναι επωφελής για την κοινωνία και το κράτος, ενώ στην ουσία πρόκειται για ένα σαράκι που τρώει τα σωθικά μιας χώρας, της κοινωνίας, της οικονομίας και της πολιτικής και επιφέρει μόνο ζημιά και καταστροφή.

Κλεπτοκρατία

Tο Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα δεν προσδιορίζεται και δεν αναλύεται στην επικράτεια ενός κράτους αλλά εκτείνεται σε όλο το εύρος της παγκόσμιας κοινότητας. Οι πλούσιες και ο φτωχές χώρες συμμετέχουν και αναμειγνύονται στη διευκόλυνση των παγκόσμιων δικτύων της διαφθοράς που συγκλίνουν σε αυτό που ονομάζεται Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα. Η κλεπτοκρατία και οι φορολογικοί παράδεισοι στηρίζονται στις ανεπτυγμένες δημοκρατίες και την προστασία που παρέχουν με την προσαρμογή των νόμων τους. Η κλεπτοκρατία που βρίσκει τρόπους να εξαγοράζει και να αποκτά βήμα εξουσίας δεν είναι μόνο απειλή για την ανάπτυξη ολόκληρων κοινωνιών αλλά ακόμη και για τη διαβίωσή τους.

Αυτό προκαλεί μεγάλες ανησυχίες για την ασφάλεια, ιδίως σε περιφερειακές περιοχές όπου αναπτύσσονται τα μέλη του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος έναντι του οποίου τα κράτη πολλές φορές δείχνουν ανίκανα να αντισταθούν. Υπάρχει εξάλλου και η απευθείας συμπαιγνία κυβερνητικών και κρατικών στελεχών με τις Μαφίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία χρηματοοικονομικών συναλλαγών, συνολικά 7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως εκτιμάται ότι είναι ο κρυμμένος πλούτος σε φορολογικούς παραδείσους.

Χάρτης: "Transnational Nodes of a Kleptokrat" ΠΗΓΗ: American Political Science Association: Colley, A. & Sharman, J., Transnational Corruption and the Globalized Individual

Πρόκειται για δίκτυα με εκπροσώπους και μπροστάρηδες μεσιτικά και δικηγορικά γραφεία εξειδικευμένα σε παροχή γνώσεων λήψης υπηκοότητας, γνώσεων σε τραπεζικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες που αποτελούν το σύνδεσμο με τον κόσμο της νομιμότητας. Η κατανόηση λοιπόν του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος απαιτεί τη μετατόπιση της ανάλυσης από τα μεμονωμένα κράτη στα διεθνή δίκτυα με τη χρήση διάφορων μεθοδολογιών. Η αξία του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος αντιπροσωπεύει το 10% του παγκόσμιου ΑΕγχΠ, τοποθετώντας το τρίτο σαν οικονομική αξία στην κατάταξη πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και μόνο αυτά τα στοιχεία καταδεικνύουν πως πρόκειται για διεθνής απειλή.

Η αξία του εμπορίου κοκαΐνης, για παράδειγμα, μόνο στα δίκτυα της Λατινικής Αμερικής υπερβαίνει το ΑΕΠ οποιασδήποτε χώρας στην περιοχή, γεγονός που αποκαλύπτει τη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα, χρησιμοποιώντας τα κέρδη από τις παράνομες δραστηριότητές του. Ο κύριος δρόμος της παγκόσμιας διακίνησης ναρκωτικών παραμένει η λεγόμενη «βαλκανική οδός» με περίπου το 40% των ναρκωτικών ουσιών να μεταφέρονται κατά μήκος της. Αυτή η διαδρομή συνδέει τις μεγαλύτερες χώρες παραγωγής οπίου στην Ασία (Αφγανιστάν, Ιράν, Πακιστάν, Μιανμάρ και Λάος) με τις καταναλώτριες χώρες στη Βορειοδυτική Ευρώπη.

Τα τελευταία πέντε χρόνια παρουσιάζει μια μικρή πτώση σε σύγκριση με το 2012-13, ίσως λόγω της ροής των προσφύγων σε όλη τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Σε κάθε περίπτωση, οι ταχείες αλλαγές στις οδούς διακίνησης, των Modus Operandi και των μεθόδων απόκρυψης, εμφανίζονται στη ροή ναρκωτικών παγκοσμίως. Αυτό αποκαλύπτει ένα υψηλό επίπεδο ευελιξίας και ανθεκτικότητας για το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα που προσαρμόζει τις δραστηριότητές του σε σύγκριση με την παρουσία και τους ελέγχους των κατασταλτικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου. Πέρα από τα ναρκωτικά, η διακίνηση ανθρώπων αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές πηγές ισχύος και χρήματος του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος. Αποτελεί ειδεχθές έγκλημα που περιλαμβάνει την σεξουαλική εκμετάλλευση, την επαιτεία, την εκμετάλλευση εργασίας, το εμπόριο οργάνων. Στον 21ο αιώνα αυτή η δραστηριότητα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και μέσω των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών.

Ο τρίτος και βασικός πυλώνας ισχυροποίησης και ενδυνάμωσης του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος είναι η φοροδιαφυγή, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος αλλά και η απόκτηση ακινήτων μέσω «χρυσής βίζας». Η αποκάλυψη της υπόθεσης των Panama Papers με πρωταγωνιστή τη δικηγορική εταιρεία Mossack Fonseca τον Απρίλιο του 2016 αλλά και τα Pandora Papers δείχνουν πώς ο κλεμμένος πλούτος των χωρών μετατρέπεται σε νόμιμα περιουσιακά στοιχεία και νομικά δικαιώματα προς όφελος ιδιωτών μελών του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος. Επαγγελματίες, όπως τραπεζίτες, δικηγόροι, μεσίτες και εταιρικοί πάροχοι υπηρεσιών αποτελούν παράνομα οικονομικά δίκτυα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτά τα δίκτυα βρίσκονται συχνά με κεντρική παρουσία σε μερικές μεγάλες πόλεις χωρών του ΟΟΣΑ όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Λουξεμβούργο, η Σιγκαπούρη και το Ντουμπάι, μεταξύ άλλων.

Φορολογικοί παράδεισοι και εταιρείες-βιτρίνα ή αλλιώς εταιρείες-κέλυφος παίζουν καταλυτικό ρόλο για τη φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματα καθώς και για την απόκρυψη της ταυτότητας των πραγματικών ιδιοκτητών αλλά κυρίως για την εμπόδιση των χωρών να αποκαλύψουν το διασυνοριακό οικονομικό έγκλημα. Όσον αφορά τα ξένα ακίνητα, επιβεβαιώνεται από πολλές πηγές ότι αποτελούν παγκοσμίως αντικείμενο συναλλαγών μέσω εταιρειών-κέλυφος. Μια τυπική συναλλαγή αυτού του τύπου χρειάζεται μια ξένη τράπεζα, ένα δικηγορικό γραφείο ή έναν κτηματομεσίτη και μια τοπική ή ξένη εταιρεία-κέλυφος για να εξυπηρετήσει την ανωνυμία διεφθαρμένων ξένων αξιωματούχων. Τέλος, οι θεωρήσεις επενδυτών και τα προγράμματα δεύτερης ιθαγένειας που έχουν παρουσιαστεί από τις κυβερνήσεις συχνά ως κίνητρο για την προσέλκυση διεθνών κεφαλαίων-επενδύσεων και την ενσωμάτωσή τους στις τοπικές οικονομίες χρησιμοποιούνται επίσης από το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα.

Ελλάδα – Νew Wars

Ο κόσμος των συγκρούσεων και της αστάθειας στον 21ο αιώνα είναι τελείως διαφορετικός από εκείνον του 20ού αιώνα. Πλέον μιλάμε για «νέους πολέμους» - new wars με καταλυτικό παράγοντα το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα.

Στην Ελλάδα η ατζέντα του 2019 για τη δράση του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος είναι πλούσια, με την παράνομη αξιοποίηση νόμιμων οικονομικών δραστηριοτήτων και περιλαμβάνει τις εξής δραστηριότητες: -Διακίνηση ναρκωτικών ουσιών -Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας -Λαθρεμπόριο Προϊόντων -Εμπορία Ανθρώπων -Εκβιάσεις -Οργανωμένες Απάτες -Πλαστογραφία -Διακίνηση όπλων, Πυρομαχικών και Εκρηκτικών Υλών -Παραχάραξη -Παράνομο Εμπόριο Πολιτιστικών Αγαθών. Είναι χαρακτηριστικό πως η παράνομη διακίνηση μεταναστών αποτέλεσε και το 2019, όπως και τα προηγούμενα έτη, τη μεγαλύτερη παράνομη αγορά στην Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των εμπλεκομένων (διακινητές, μετανάστες κ.λπ.).

Πέραν αυτών η Ελλάδα βρίσκεται πάνω σε έναν από τους βασικότερους δρόμους διακίνησης ναρκωτικών, τον «Βαλκανικό Άξονα», ο οποίος ενώνει τη χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή οπιούχων στον κόσμο (το Αφγανιστάν και τις γειτνιάζουσες με αυτό Ιράν και Πακιστάν) με τις αντίστοιχες της βορειοδυτικής Ευρώπης που καταναλώνουν, κατά κύριο λόγο, τις παραγόμενες ναρκωτικές ουσίες. Παράλληλα, γειτνιάζει με χώρες όπως η Αλβανία και η Τουρκία, όπου η δράση εγκληματικών ομάδων είναι ιδιαίτερα έντονη, στην παράνομη διακίνηση ναρκωτικών αλλά και ανθρώπων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν αναδειχθεί σε κομβικό σημείο προέλευσης και διέλευσης κάνναβης και ηρωίνης, αντίστοιχα. Τέλος, η ύπαρξη πολλών διεθνών λιμένων και αερολιμένων στην επικράτεια της περιοχής, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα εκτεταμένα ελληνικά σύνορα αποτελούν ταυτόχρονα και σύνορα της Ε.Ε., την καθιστούν de facto χώρα εισόδου φορτίων κοκαΐνης, που προέρχονται κυρίως από χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Στην Ελλάδα η φοροδιαφυγή αποτελεί ένα κρίσιμο οικονομικό παράγοντα που συντελεί στην ανάπτυξη του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος. Tόσο η φοροαποφυγή όσο και η φοροδιαφυγή έχουν κοινούς στόχους: 1) στερούν έσοδα από το Δημόσιο, 2) οδηγούν σε μη δίκαιη κατανομή των πόρων, 3) διευρύνουν την κοινωνική ανισότητα, 4) νοθεύουν τους όρους του ανταγωνισμού, 5) οδηγούν σε αύξηση των φόρων, πλήττοντας βάναυσα το δημόσιο συμφέρον. Επίσης η φοροδιαφυγή εντάσσεται στο πλέγμα της παραοικονομίας που αποτελεί βασικό πυλώνα του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος και αποτελεί αιτία καταστροφής της συνοχής κρατών και εθνών.

Pax Μafiosa

Η διαφθορά διευκολύνει επίσης την παράνομη δραστηριότητα που επίσης τροφοδοτεί τη διαφθορά και έτσι συντηρείται ένας φαύλος κύκλος ανομίας και άνομης εξουσίας που διακυβεύει μείζονα και τεραστίου μεγέθους Δημόσια Αγαθά. Πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση, απαξίωση της πολιτικής, απαξίωση της Δημοκρατίας, απαξίωση του κράτους Δικαίου, απαξίωση του αισθήματος της ισονομίας, της ισοπολιτείας μπορούν να εξηγήσουν καλύτερα τη ζημιά που κάνει το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα στον κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό ιστό μιας χώρας.

Αν και η ιδέα για «pax-mafiosa» θεωρήθηκε πρόωρη τη δεκαετία του '90, το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα συχνά αντικαθιστά τα κράτη ιδίως εκείνα που βρίσκονται σε μετάβαση στη Δημοκρατία ελέγχοντας βασικές κυβερνητικές θέσεις και επηρεάζει τη νομοθεσία τους. Επιδιώκει τη διαφθορά των πολιτικών υπευθύνων λήψης αποφάσεων χρηματοδοτώντας πολιτικές εκστρατείες και υπονομεύει την κοινωνία των πολιτών και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οδηγεί ακόμη και σε περιφερειακές συγκρούσεις και αστάθεια, που είναι δραστηριότητες που στοχεύουν ή ελέγχουν την ελευθερία του Τύπου και της ατομικής έκφρασης.

To Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα και τα δίκτυά του δεν είναι απλοί ιδιώτες που οδηγούν παράνομες αγορές, αλλά μια συστημική, διακρατική, πολύ-τομεακή «παράλληλη οικονομία» που αποτελείται από αμοιβαία υποστηριζόμενες «υπο-αγορές». Ανταλλαγή, μέθοδοι διανομής και δίκτυα αποτελούν το δικό του χρηματοοικονομικό και τραπεζικό σύστημα αλλά και εταιρείες που μπορούν να ανταγωνίζονται νομικές και κρατικές δραστηριότητες. Αποτελεί ένα ζοφερό φαινόμενο στην καρδιά των κοινωνιών και της θεσμικής και οικονομικής ζωής τους, ριζωμένο στον πυρήνα των κοινοτήτων.

Οι ομάδες του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος δεν διστάζουν να προσλαμβάνουν ταλαντούχο προσωπικό από νόμιμες βιομηχανίες και επιχειρήσεις, ώστε να προχωρούν μπροστά από τις επιδιώξεις του νόμιμου οικονομικού δικτύου και δεν διστάζουν να προσαρμόζονται ταχύτερα στις τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις, υποστηρίζοντάς τες εύκολα καθώς δεν έχουν νομικούς περιορισμούς και έλεγχο εξουσίας για να τους εμποδίσουν. Το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα αναπτύσσεται από τοπικούς οργανισμούς που ασχολούνται κυρίως με το τοπικό έγκλημα αλλά και σε τοπικούς οργανισμούς με παγκόσμια εμβέλεια. Στη συνέχεια αναπτύσσεται σε δίκτυα και μπορεί να φτάσει να υποκαταστήσει την κρατική οντότητα, παγιώνοντας το έγκλημα και τη διαφθορά ως τρόπο ζωής.

Τα κράτη πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να αναδιοργανώσουν τις έννοιες και τις δομές ασφαλείας τους, όχι σε καθαρή γεωγραφική βάση που βασίζεται στα όρια. Τα παράνομα δίκτυα φαίνεται να είναι μπροστά από πολλούς μηχανισμούς κρατικής ασφάλειας τόσο στο φυσικό όσο και στον εικονικό κόσμο, εξασφαλίζοντας μια στρατηγική πρωτοβουλία. Στο πλαίσιο αυτό τα κράτη σε συντονισμό με άλλους διεθνείς παράγοντες και την Ερευνητική Δημοσιογραφία πρέπει να αντισταθούν ασκώντας μια ισχυρή διεθνική αντεπίθεση εναντίον των ομάδων του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος.

Ασύμβατες έννοιες το Δημόσιο Συμφέρον και το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα

Δημόσιο Συμφέρον – Δημόσια Αγαθά  και Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα είναι ασύμβατες έννοιες. Τα Δημόσια Αγαθά συνιστούν τις εκ των ων ουκ άνευ υποδομές των κοινωνιών, των οικονομιών και των κρατών. Εκτός από τις Υλικές Υποδομές (Δίκτυα ύδρευσης, Ενέργειας, Διαδίκτυο κ.λπ.), υπάρχουν και οι Συμβολικές Βασικές Υποδομές ως εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την ευημερία και την πρόοδο των κοινωνιών: Δημόσια Υγεία, Δημόσια Υποχρεωτική Εκπαίδευση, Ενημέρωση από ΜΜΕ Δημόσιου Χαρακτήρα, είναι μερικά από αυτά. Τα καίρια χαρακτηριστικά όλων των Δημόσιων Αγαθών συμπυκνώνονται σε δύο κρίσιμες ιδιότητές τους, είναι Non Rivalrous και Non-Excludable. Την τελευταία εικοσαετία, αυτή η πικρή μοίρα όσο και δυσοίωνη για την έκβαση της πολιτείας μας,  της υπονόμευσης του Δημοσίου Συμφέροντος και της Έξαρσης του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος εξακολουθεί να πλήττει έντονα, τόσο [α] τους μαχητικούς ερευνητές δημοσιογράφους, όσο και [β] τις πηγές τους και συγκεκριμένα τους Μάρτυρες Δημοσίου Συμφέροντος.

Οι δολοφονίες δημοσιογράφων που ερευνούσαν υποθέσεις εγκλήματος και διαπλοκής όπως της Veronica Guerin το 1996 από το κύκλωμα της Μαφίας των ναρκωτικών της Ιρλανδίας, της Ρωσίδας Anna Politkovskaya το 2006, της Daphne Caruana Galizia τον Οκτώβριο του 2017 στη Μάλτα (η οποία ερευνούσε περιπτώσεις κυβερνητικής διαπλοκής και διαφθοράς στη χώρα της), της Victoria Marinova στη Βουλγαρία το 2018, καθώς και του Jan Kuciak το Φεβρουάριο του 2018 στη Σλοβακία (ο οποίος διερευνούσε φορολογικές απάτες πολλών επιχειρηματιών με διασυνδέσεις με υψηλά ιστάμενους Σλοβάκους πολιτικούς) αποτελούν τα παραδείγματα της σοβαρότητας των υποθέσεων της Ερευνητικής Δημοσιογραφίας και τον υψηλό δείκτη κινδύνου που εμπεριέχουν. Η Ερευνητική Δημοσιογραφία λειτουργεί σαν το σπαθί που κόβει το Γόρδιο Δεσμό αυτής της ανομίας. Αυτή η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής και δεν επιτρέπει καμία επανάπαυση.

Όταν η δραστηριότητα του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος υπερτερεί των Νόμων, της Δικαιοσύνης, της Ισοπολιτείας, της Ισονομίας τότε καταλύεται κάθε έννοια ευνομούμενης πολιτείας, καταλύεται κάθε έννοια κράτους και πολιτών. Η Διαφθορά που αποτελεί βασικό παράγωγο αλλά και προϋπόθεση του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος είναι σαν το σαράκι που τρώει τα θεμέλια της Δημοκρατίας, υποδαυλίζει τις Ανισότητες και οδηγεί σε συγκρούσεις εντός των κοινωνιών και κατ’ επέκταση των κρατών, υπονομεύοντας την Ειρήνη. Αξίζει να θυμόμαστε διαρκώς πως κάθε φορά που αυξάνει το ταμείο του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος αδειάζει το Δημόσιο Ταμείο μέσω της φοροαποφυγής, της φοροδιαφυγής, του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, του λαθρεμπορίου, της διακίνησης ναρκωτικών, της διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων.

Η επί μακρόν ύπαρξη και διόγκωση του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος σηματοδοτεί την αποδυνάμωση του νόμιμου κράτους, την έλλειψη υγιών επενδύσεων, την αποδυνάμωση των Δημόσιων Αγαθών όπως είναι η Υγεία, η Παιδεία, οι Δημόσιες Μεταφορές, η Δημόσια Ενημέρωση καθώς και την αποδυνάμωση των Δημόσιων Αγαθών Κοινής Ωφέλειας, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό. Η διαφθορά που συνοδεύει το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα στερεί πόρους από την εθνική οικονομία, περιορίζει την υγιή απασχόληση και τις θέσεις εργασίας, υπονομεύει την κοινωνική ευημερία και φυσικά καταλύει το κράτος Δικαίου. Τα έσοδα και τα κέρδη του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος είναι ο πλούτος που λείπει από τα δημόσια ταμεία και η απουσία του οδηγεί σε μειωμένους μισθούς, σε μειωμένες συντάξεις, σε οικτρή παιδεία, οικτρή υγεία, οικτρό κοινωνικό κράτος, ακόμη πιο οικτρή εξωτερική πολιτική συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων αναγκών για επίλυση σημαντικών διεθνών θεμάτων. Το κράτος που εναγκαλίζεται με το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών και τους αναγκάζει στην εξαθλίωση.

 Λέττα Καλαμαρά.