ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ (ΜΟΝΟΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ) .

Ο Ηράκλειος και Βασίλειος είναι κατά γενική-παγκόσμια παραδοχή οι δύο κορυφαίοι αυτοκράτορες.

Ορθοδοξία-γεωστρατηγική και ιστορία. Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος (Γεωστρατηγικός αναλυτής).

Εν τούτοις σε σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο οι δύο Βασιλείς κατά την άνοδο τους στον Ρωμαϊκό θρόνο και τους αμυντικούς πολέμους που έκαναν για την προστασία της αυτοκρατορίας, αντιμετώπισαν πολύ αντίξοες συνθήκες.

Αντίθετα ο Μ. Αλέξανδρος δεν αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα. Ο Βουλγαροκτόνος και ο Ηράκλειος έχουν ένα πολύ σημαντικό κοινό σημείο. Και οι δύο αυτοκράτορες πολεμούσαν κρατώντας στο ένα χέρι το σπαθί και στο άλλο είχαν ένα εικόνισμα του Χριστού και της Παναγίας. Αυτά είναι δύο ακόμη ιστορικά παράδειγμα παγκοσμίου επιπέδου, ότι ο Θεάνθρωπος και σωτήρας Χριστός επιτρέπει την νόμιμη άμυνα στο Ελληνικό έθνος.

Στην μάχη της Νινευή, κοντά στα Γαυγάμηλα, επέτυχαν οι Έλληνες να συντρίψουν τους Πέρσες και να ανακτήσουν όλες τις Ελληνικές επαρχίες στην Ανατολή.

Η αποφασιστική μάχη, έγινε στις 12 Δεκεμβρίου του 627, και έκρινε το τέλος του πολέμου.

«Αλλ’ εξυμνούσι μόνον άπαντες την προσωπικήν του Ηρακλείου ανδρείαν, ήτις κατά την αείμνηστον ταύτην ημέραν ανεδείχθη φαίνεται ενάμιλλος της ακατασχέτου ορμής του Αλεξάνδρου» (Κ. Παπαρρηγόπουλος). Πριν απο την καθοριστική μάχη οι “σύμμαχοί ” μας, οι Χαζάροι μας εγκατέλειψαν,για αυτο και ο Ηράκλειος στην ομιλία του, εiπε ότι όλοι μας εγκατέλειψαν, εκτός από τον Ιησού Χριστό και την τεκούσαν Θεοτόκον. Όταν έδωσε εντολή, ολόκληρο το στράτευμα δiστασε εξαιτίας του τεράστιου αριθμού των Περσών. Τότε ο Ηράκλειος επιτέθηκε ολομόναχος ενάντια στους Πέρσες. Ήταν επάνω στο άλογό του, τον Δόρκωνα, παρ’ ότι πληγωμένος στο χείλος και στο πόδι, σκότωσε τρεις από τους κυριότερους στρατηγούς των Περσών καθώς επίσης και τον επικεφαλή στρατηγό των Περσών Ραζάτη.

Ο Ηράκλειος επέστρεψε στους στρατιώτες του, κρατώντας στο χέρι του το κομμένο κεφάλι του αρχιστράτηγου Ραζάτη. Αμέσως τότε εκστασιασμένοι επιτέθηκαν οι Έλληνες στους Πέρσες και κερδiσαμε την καθοριστική μάχη. Οι απώλειες των Περσών ήταν πολύ μεγάλες. Όσοι γλίτωσαν τον θάνατο ή δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι τράπηκαν σε φυγή. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν μία κατά κράτος επικράτηση του Ελληνικού στρατού και η κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Η Υπεραγία Θεοτόκος βοήθησε και ευλόγησε το Ελληνικό έθνος να κερδίσει την πιο κρίσιμη μάχη στην ιστορία του.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ.

Ο πόλεμος Ελλήνων-Ρωμαίων και Περσών ήταν ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, μεταξύ Ελλήνων-Χριστιανών και Εωσφοριστών-παγανιστών νεοταξιτών, καθώς πολέμησαν οι δύο υπερδυνάμεις της μεσαιωνικής εποχής μεταξύ τους.

Πολέμησαν για θρησκευτικές και εν συνεχεία για πολιτιστικές-κοινωνικές, οικονομικές αιτίες. Γεωστρατηγικά έχουμε ένα εκτενέστατο θρησκευτικό πολιτικό-στρατιωτικό, πολιτιστικό πλέγμα συμφερόντων και κυριαρχίας ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες-υπερδυνάμεις. Από τον Δούναβη μέχρι την Ινδία και από τον Καύκασο εως την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, εκτείνονταν τα σύνορα των δύο κρατών.

Σε αυτόν τον αδυσώπητο πόλεμο δίχως αύριο όπως αποδείχτηκε ο νικητής θα έμενε για πάντα, και ο ηττημένος θα αφανιζόταν από το παγκόσμιο στερέωμα.

Μετά τους Μιλτιάδη, Θεμιστοκλή και Παυσανία ήταν η σειρά του Έλληνα Ηράκλειου από την Αγιοτόκο Καππαδοκία να υπερασπιστεί τον Ελληνισμό και το Ρωμαϊκό κράτος. Τα δύο κράτη-αυτοκρατορίες χρησιμοποίησαν κάθε απόθεμα σε πνευματικό, πολιτιστικό, οικονομικό σκέλος, για την εξυπηρέτηση των πολεμικών αναγκών, με στόχο την σύγκρουση και την τελική επικράτηση. Για αυτό εξαντλήθηκαν οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά και όχι μόνον σε σημαντικό βαθμό.

Η βασικότερη αιτία του πολέμου ήταν θρησκευτικής και πολιτιστικής φύσεως. Οι πόλεμοι αυτοί ήταν η συνέχεια των αρχαίων Ελληνοπερσικών πολέμων. Οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί ήρθαν εκ νέου σε σύγκρουση, όπως γίνονταν από την εποχή του Τρωικού πολέμου. Από τα πανάρχαια χρόνια δύο ήταν και είναι οι παγκόσμιοι πολιτισμοί, που συγκρούονται για την κυριαρχία στον πλανήτη.

Ο ΘΕΟΚΑΤΑΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός του φωτός, της ηθικής, των Ηρώων, της δημιουργίας, της εξέλιξης, της λογικής, της δικαιοσύνης, είναι για το καλό της ανθρωπότητας.

Αντιθέτως ο Ιουδαϊκός πολιτισμός κατά γενική ομολογία είναι σκοτεινός και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αφανίσει τον Ελληνισμό-Ορθοδοξία για να κυριαρχήσει και να επιβάλει το παγκόσμιο κράτος. Διαχρονικά όταν επικρατεί ο πολιτισμός των Ελλήνων, η Χριστιανική ηθική, το μηδέν άγαν και το μέτρον άριστον, το έθνος μεγαλουργεί-επιβιώνει ανάλογα με την εποχή.

Όταν επικρατεί στην Ελλάδα ο Φοινικικός-Ιουδαϊκός έχουμε παρακμή-σήψη, σεξουαλική διαφθορά, οικονομική εξαθλίωση, κοινωνικές αδικίες, εμφυλίους και γενοκτονίες. Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη, πανάρχαια θεώρηση ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού-Διονυσιακού ο οποίος εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, της απόλυτης κυριαρχίας στην οικονομία και την σεξουαλική διαφθορά. Δημιουργεί ανθρώπους, οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη.

Παρατηρώντας την ιστορία θα διαπιστώσουμε τρία βασικά αξιώματα τα οποία καθόρισαν την επιβίωσή και την εξέλιξή της Ελλάδος και της ανθρωπότητας. Τα στοιχεία αυτά είναι η λογική σκέψη, ο πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, η Ορθόδοξη πίστη και από την αντίθετη πλευρά, η Ιουδαϊκή-Βακχική λατρεία. Τα παραπάνω τρία φιλοσοφικά αξιώματα είναι εντελώς αντίθετα μεταξύ τους.

Οι δυο πολιτισμοί συγκεντρώνουν δυο διαφορετικές θεωρίες σε θρησκευτικό, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και σεξουαλικό επίπεδο. Οι αντίθετες αυτές φιλοσοφικές ιδεολογίες προσπαθούν να κυριαρχήσουν στις επιστήμες, στις τέχνες, στους θεσμούς, στην ηθική, στην κοινωνία και τα έθνη.

Τον Ελληνικό πολιτισμό και την Χριστιανική πίστη αποτελούν η ορθή παιδεία-Φιλοσοφία, η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η αυτοσυγκράτηση, η καλοσύνη, η αγάπη, η δικαιοσύνη και η γαλήνη. Αντίθετα το Διονυσιακό πνεύμα, το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα, του ανθρώπου, και η εύθυμη πλευρά της ζωής.

Η Ελληνική αγωγή ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά, και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους.

Tο Διονυσιακό στοιχείο καθηλώνει το Ελληνικό έθνος και τους Έλληνες, στο επίπεδο των ζώων και στον πρωτογονισμό. Αντιθέτως το Ελληνικό πνεύμα εξυψώνει μέσα από τις ανώτατες φιλοσοφικές αρχές του.

Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι Ιουδαίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο, να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία τους, από την ημέρα, που ανέλαβαν, την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, οι Έλληνες.

Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κράτος των σιωνιστών και του Εωσφόρου, έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο του Εωσφορισμού. Οι Ιουδαίοι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα, ειρηνικά και βίαια, όπως πολέμους και την αποστολή δεκάδων εθνών ενάντια, στο Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, την δημιουργία εμφυλίων, καθώς και απάτες για να πάρουν πίσω, την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τους Έλληνες.

Το Ελληνικό έθνος έφτασε στο απόγειο του, όταν ασπάστηκαν οι προγονοί μας τον Χριστιανισμό.

Ότι είμαστε ως έθνος το οφείλουμε στον Χριστό, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη και τους τρείς Ιεράρχες. Για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας, για όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αιτία είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής Ιησούς Χριστός και ο Άγιος Κωνσταντίνος. Στον Άγιο οφείλουμε την ύπαρξη μας ως έθνος. Εκείνος άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας. Έμελλε να είναι η αιτία για την δημιουργία της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός ο μεγάλος πολιτικός διέγνωσε άριστα, όλα τα θεϊκά σημάδια, που του έστειλε ο Θεός.

Οι δύο Άγιοι (Κωνσταντίνος και Ελένη) είναι οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του Ελληνικού έθνους. Άλλαξαν την Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. Έκαναν τους προγόνους μας από σκλάβους, διοικητές του παγκόσμιου-Ρωμαϊκού κράτους. Στον Αύγουστο Κωνσταντίνο και στην Αυγούστα Ελένη, οφείλουμε την ύπαρξη μας ως έθνος, καθώς και τα τρομερά επιτεύγματα κατά την μεσαιωνική εποχή.

Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται ότι ήδη έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρείς ιεράρχες με την είσοδο της Πλατωνικής διδασκαλίας στον χριστιανισμό. Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας εδραιώνεται σταθερά μέσα από την οικουμενική Χριστιανική ιδέα και τον Ελληνικό πολιτισμό.

Ο σκοπός ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους μέσα από την Χριστιανική πίστη και την κλασική παιδεία. Η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική γραμματεία ήταν τα βασικά στοιχεία συνοχής, για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο εξαιτίας των εξωτερικών εχθρών των αιρετικών λαών, εντός του Ρωμαϊκού κράτους.

Οι Άγιοι πατέρες, οι Ιεροί πρόγονοι μας, θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της Χριστιανικής οικουμενικότητας, στα φιλοσοφικά αξιώματα του παγκόσμιου Ελληνικού πολιτισμού, και στα Ρωμαϊκά πολιτικά δόγματα (Pax Romana).

Η βασική αρχή της πολιτικής Ρωμαϊκής θεωρίας ήταν η Pax Romana, η παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των λαών κατάργησε τα σύνορα των εθνών και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε ο Χριστιανισμός και εν συνεχεία το Ρωμαϊκό κράτος, μέσα από το οποίο η Ορθοδοξία και το Ελληνικό έθνος, θα φτάσουν στο απόγειο τους. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου.

Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Αριστοκλής-Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας και του έθνους. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι πατέρες της Ορθοδοξίας, κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος.

Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία, ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Χριστιανισμός μαζί με τον Ύπατο των Φιλοσόφων Αριστοκλή διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και το Ελληνικό έθνος, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς. Τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας.

Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρείς ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Το διάστημα 612-628 μ.Χ. έχουμε την πρώτη πολεμική αναμέτρηση του εωσφορισμού με την Ορθοδοξία, με τους Έλληνες του μεσαίωνα να βρίσκονται σε νόμιμη άμυνα.

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΟΙ ΣΥΜΑΧΙΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

Οι παγανιστές Πέρσες είχαν στο πλευρό τους, άλλα δύο έθνη. Τους Εβραίους και τους Φράγκους (Γερμανικό φύλο) οι οποίοι ήταν ομόθρησκοι τους Παγανισμός-νέα τάξη πραγμάτων. Όλοι αυτοί εκπροσωπούσαν τον Διονυσιακό πολιτισμό. Επίσης οι Πέρσες είχαν ως συμμάχους τους αιρετικούς Χριστιανούς, που δεν αναγνώριζαν την Αγία Δ Οικουμενική Σύνοδο (Νεστοριανούς, Μονοφυσίτες), για την επίτευξη των θρησκευτικών και πολιτικών τους στόχων.

Στο άλλο στρατόπεδο οι Έλληνες-Ρωμαίοι του μεσαίωνα, εκπροσωπούσαν τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Η καταστροφή του Πανάγιου Τάφου από τους Πέρσες και η ισοπέδωση των Ζωροαστρικών ναών από τους Έλληνες, υπάγονται στα πλαίσια αυτών των γεωστρατηγικών στόχων.

Οι Έλληνες και οι Πέρσες χρειάζονταν την ειρήνη και την ηρεμία, για να μπορέσουν να ανορθώσουν σε οικονομικό, διοικητικό, πολιτικό, στρατιωτικό και κοινωνικό επίπεδο καθώς είχαν διαλυθεί από τον μακροχρόνιο πόλεμο. Κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, μέσα από την Αραβική χερσόνησο αναδύθηκε μια νέα θρησκεία και εν συνεχεία μια αυτοκρατορία με ηγέτη τον Μωάμεθ. Το Ισλάμ επιτέθηκε την δεκαετία 630-640 μ.Χ.. και έπληξε τις δύο εξαντλημένες υπερδυνάμεις.

Οι γηγενείς λαοί εξαντλημένοι από τους μακροχρόνιους πολέμους, την βαριά φορολογία και τις θεολογικές διαφορές με την Ορθοδοξία, υποδέχθηκαν τους Άραβες ως "ελευθερωτές-λυτρωτές και σωτήρες". Μέσα σε μια δεκαετία οι Άραβες κατάκτησαν ολόκληρη την Περσία και στέρησαν από το Ρωμαϊκό κράτος την Αφρική, την Αίγυπτο, την Συρία και την Παλαιστίνη.

Η Περσία κατακτήθηκε και αφομοιώθηκε από τους Ισμαηλίτες. Εν τούτοις η Ελληνική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με βάσεις την Ορθοδοξία, τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και εξαιτίας της πιο καθοριστικής νίκης στην παγκόσμια ιστορία, στον πόλεμο με την Περσική αυτοκρατορία, σε συνδυασμό με την νέα στρατιωτική οργάνωση που έκανε ο Ηράκλειος, με την δημιουργία εθνικού στρατού από Έλληνες αγρότες, στρατιώτες-γεωργούς, επιβίωσε.

Ο περιορισμός του Ρωμαϊκού κράτους, στην μητροπολιτική Ελλάδα και την Μικρά Ασία, δημιούργησε μια συμπαγείς εθνική και θρησκευτική ομοιογένεια-ενότητα. Ήδη από το 620 μ.Χ., ο Ηράκλειος άλλαξε την επίσημη γλώσσα του κράτους από τα Λατινικά στα Ελληνικά , τα οποία μιλούσε ο λαός.

Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού, του Αγίου Κωνσταντίνου των τριών Ιεραρχών και του Αυτοκράτορα Ηράκλειου.

Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών.

Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της και ήταν ανώτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Όλα αυτά ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.

Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος βρισκόταν στο απόγειο της αδυναμίας του, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας.

Ο εκ Καππαδοκίας βασιλιάς χωρίς καθόλου κρατικά έσοδα, με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά, την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση.

Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες.

Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν, ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση. Πολύ σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν την οικονομική καταστροφή έπαιξαν, οι άσκοποι-επεκτατικοί πόλεμοι του Ιουστινιανού του Α.

ΟΙ ΑΣΚΟΠΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

Δυστυχώς την πολύ μεγάλη επιθετικότητα των Μήδων ενίσχυσαν, οι απαράδεκτες ενέργειες των προηγούμενων αλλοδαπών αυτοκρατόρων και ειδικά εκείνες του Ιουστινιανού του Α. Με τις διώξεις που έκαναν σε όσους κατοίκους της αυτοκρατορίας δεν ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και ήταν παγανιστές, τους ανάγκασαν να καταφύγουν στην Περσική αυτοκρατορία, για να αποφύγουν τις συνέπειες.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που κατέφυγαν, στην Περσική αυτοκρατορία, δίδαξαν στους Μήδους πολιτισμό, τέχνες, βιοτεχνία, καθώς και πολεμικές τακτικές των προγόνων μας. Όλα αυτές τις συνέπειες, από τις άσκοπες και καταστροφικές ενέργειες θα τις αντιμετωπίσει, για πρώτη φορά, μισό αιώνα αργότερα ο Ηράκλειος.

Το Ελληνικό έθνος θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πιο θανάσιμη απειλή στην ιστορία του, χωρίς στρατό, και χρήματα. Μέσα σε όλη αυτήν την απελπιστική οικονομική κατάσταση ήρθε ο μέγας πατριάρχης Σέργιος με την πανίσχυρη Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία βοήθησε τα μέγιστα σχετικά με την οικονομική ενίσχυση, το πτωχευμένο κράτος, καθώς έθεσε όλους τους υπερπολύτιμους Εκκλησιαστικούς θησαυρούς στην διάθεση του Ηράκλειου.

Ο αυτοκράτορας επέτυχε σε συνδυασμό με τις πολύ σημαντικές οικονομικές-διοικητικές μεταρρυθμίσεις να είναι έτοιμη πλέον η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να περάσει στην Μ. Ασία για να δώσει την μεγαλύτερη μάχη ζωής και θανάτου, στην ιστορία της.

ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ.

Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες.

Διότι οι Πέρσες είχαν κλέψει τον Τίμιο Σταυρό, το ιερότερο κειμήλιο του Χριστιανισμού, οι εκστρατείες του Ηρακλείου προσέλαβαν θρησκευτικό χαρακτήρα. Όταν λοιπόν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό-Ρωμαϊκό θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο. Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες. Είχαμε πολλές χιλιάδες σφαγμένων Ελλήνων. Έγιναν κλοπές, εμπρησμοί, βιασμοί, σκλάβωμα γυναικών κλπ.

Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έγινε εισβολή από τους Πέρσες στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έλαβαν χώρα άγριες σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, βιασμοί, και σκλάβωμα Χριστιανών. Μαζί με όλα αυτά έκαψαν τον ναό του Παναγίου τάφου, έκλεψαν τον Τίμιο Σταυρό, και πήραν μαζί τους αιχμάλωτο τον πατριάρχη Ζαχαρία. Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια, οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες.

Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό. Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ;

Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος.

Την εποχή του Ιουστινιανού του Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου του Β, του Ιουστίνου του Α, του Ιουστίνου του Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες. Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων.

TΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Το απόγειον της Ελληνορθοδοξίας ήταν όταν ο Έλληνας Αυτοκράτορας Ηράκλειος πήρε πίσω από τους Πέρσες τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο πήγε ο ίδιος πίσω στα Ιεροσόλυμα. Ο θρίαμβος των Ελλήνων ήταν ολοκληρωτικός.

Δεκατέσσερα χρόνια πριν, το 614 μ.Χ., το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος ήταν κατακτημένο κατά το ήμισυ από τους Πέρσες, ενώ παράλληλα ήταν και για πρώτη φορά στην ιστορία του σκόπιμα χρεοκοπημένο, εξαιτίας των αλλοδαπών βασιλέων-αυτοκρατόρων. Ήταν η εποχή που έδωσαν οι Πέρσες τελεσίγραφο στους προγόνους μας, ότι ή θα εγκαταλείψουν όλοι τον Ιησού Χριστό, η δεν θα ξαναδούν ποτέ τον ήλιο.

«Ει αρνήσεται ο βασιλεύς υμών τον εσταυρωμένον και προσκυνήσει τω ηλίω, ποιώ ειρήνην».

«Χοσρόης, ο μεγαλύτερος των Θεών και αφέντης της γης, στον Ηράκλειο, τον αχρείο και ανόητο σκλάβο του. Γιατί αρνείσαι ακόμα να υποταχθείς στην εξουσία μας, και αποκαλείς τον εαυτό σου βασιλιά; Δεν κατέστρεψα εγώ τους Έλληνες; Λες πως εμπιστεύεσαι τον Θεό σου. Γιατί δεν έσωσε από το χέρι μου, την Καισάρεια, την Ιερουσαλήμ και την Αλεξάνδρεια; Και πιστεύεις ότι δεν θα καταστρέψω και την Κωνσταντινούπολη; Αλλά θα συγχωρέσω τα λάθη σου αν υποταχθείς σ’ εμένα κι αν έρθεις με την γυναίκα σου ,και τα παιδιά σου θα σου δώσω γη, αμπελώνες και ελαιώνες και θα σε αντιμετωπίζω με ευγένεια και σεβασμό. Μην αυταπατάσαι με την μάταιη ελπίδα πως ο Χριστός, που δεν μπόρεσε να σώσει τον εαυτό του, από τους Εβραίους που Τον σταύρωσαν, θα σε σώσει. Ακόμα κι αν κρυφτείς στα βάθη της θάλασσας, θ’ απλώσω το χέρι μου και θα σε πιάσω. Και τότε θα με δεις όπως δεν θέλεις ».

Τελικά ο υπερόπτης εωσφοριστής Χοσρόης ο οποίος αποκαλούσε τον Ηράκλειο, δούλο του, έχασε την ζωή του, και ο γιος του έκανε κηδεμόνα-δούλο, το παιδί του στον Έλληνα αυτοκράτορα Ηράκλειο. Αυτό ειναι το απόγειο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ο Χριστός και η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν κερδίσει κατά κράτος τον Εωσφόρο και την αυτοκρατορία του.

Η Περσική αυτοκρατορία επί 1228 χρόνια προσπαθούσε να αφανίσει δια παντός τον Ελληνισμό. Εξαιτίας της γενναιότητας, του ήθους, της πίστης, των χρηστών ηθών, και της βοήθειας του Ιησού Χριστού, οι πρόγονοι μας κατέβαλαν δια παντός τον προαιώνιο εχθρό του Ελληνικού έθνους.

To Eλληνικό έθνος έφτασε στο στρατιωτικό απόγειο του με τις δύο κατακτήσεις της Περσικής αυτοκρατορίας (Μ. Αλέξανδρος, Μ. Ηράκλειος). Αυτά εiναι τα δυο μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα όλων των εποχών.

Οι εωσφοριστές-σιωνιστές, μετά την συντριβή της Περσικής αυτοκρατορίας, δεν πίστευαν τι είχε συμβεί.

Αυτό διότι οι Έλληνες όχι μόνον έγιναν από σκλάβοι διοικητές στο ένα τους δημιούργημα, που ήταν το Ρωμαϊκό κράτος, αλλά με την ανάληψη της εξουσίας στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία επέτυχαν να καταστρέψουν δια παντός, και το άλλο κρατικό μόρφωμα την Περσική αυτοκρατορία.

Όταν οι Έλληνες ξαναέγιναν παγκόσμιοι κυρίαρχοι με την κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας το 628 μ.Χ., τότε πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν τον μωαμεθανισμό. Ο αποκλειστικός τους σκοπός ήταν να κατακτήσουν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Τότε συμβαίνει κάτι ακόμη το μοναδικό. Ένας λαός αγράμματος, αναλφάβητος, ο οποίος ζούσε στην έρημο μια νομαδική ζωή, έγινε μέσα σε έξι χρόνια παγκόσμια υπερδύναμη, με αποτέλεσμα να πάρει πίσω ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία την Μεσοποταμία κλπ, από τους Έλληνες.

Αυτοί ήταν οι Άραβες, οι οποίοι μόλις είχαν ασπασθεί τον μωαμεθανισμό. Ακόμη και εμείς οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο πέρασαν αιώνες για να γίνουμε κοσμοκράτορες, αυτοκράτορες. Όμως οι αγράμματοι Άραβες χρειάστηκαν μόνον έξι χρόνια. Αυτό διότι από πίσω τους βρισκόταν οι εωσφοριστές-παγανιστές της νέας τάξης πραγμάτων.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο Β (ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ).

O Mέγας Βασίλειος ήταν προστάτης των φτωχών Χριστιανών. Ελεήμων και δίκαιος. Επί της μοναρχίας του, έχουμε για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά το απόγειον του Ελληνισμού σε όλα τα επίπεδα.

Ο κορυφαίος Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, όλων των εποχών, αφιέρωσε όλη του την ζωή δια την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Για περισσότερο από 30 έτη, πολεμούσε ο Βασίλειος. Χειμώνα και καλοκαίρι, βρισκόταν στις πεδιάδες και τα βουνά της Μακεδονίας. Οι Βούλγαροι επί Βασίλειου του Β, είχαν κάνει κάτι πρωτόγνωρο καθώς είχαν κατακτήσει το 80% των κάστρων της Θεσσαλίας και το 90% των κάστρων της Μακεδονίας. Είχαν κόψει την Ελληνική-Ρωμαϊκή επικράτεια στα δύο. Η Θεσσαλονίκη ήταν εκείνους τους αιώνες, η δεύτερη πιο σημαντική πόλη της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Βουχγαρία επί αυτοκράτορος Ιωάννη του Α Κουρκουά-Τσιμισκή, έγινε Ελληνική-Ρωμαϊκή επαρχία και ήταν φόρου υποτελής στην Ελλάδα.

Εντούτοις με το που έγινε αυτοκράτορας ο Βασίλειος, επέτυχαν οι Βούλγαροι μέσα σε ελάχιστες ημέρες να “επαναστατήσουν” και να γίνουν ένα πάρα πολύ ισχυρό βασίλειο. Γεωγραφικά το νέο Βουλγαρικό βασίλειο, σε σχέση με το προηγούμενο κράτος είχε ως επίκεντρο την Μακεδονία-Θεσσαλία.

Η περίεργη επανάσταση ενάντια στον Βασίλειο.

Τις ημέρες κατά τις οποίες έγινε η επανάσταση βρέθηκαν σε θέση να “δραπετεύσουν”, από την Βασιλεύουσα- Κωνσταντινούπολη, οι αδελφοί Κομητόπουλοι. Αυτό έγινε με την παρέμβαση της αλλοδαπής-πολιτικής αριστοκρατίας, της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας.

ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Διαχρονικά ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επέτυχε οποιοδήποτε έθνος, το οποίο υπήρξε προηγουμένως σκλαβωμένο σε άλλο κράτος, να γίνει ένα πολύ ισχυρό βασίλειο μέσα σε ελάχιστους μήνες. Αυτό είναι τελείως αφύσικο πράγμα από κάθε άποψη. Ακόμη και εμείς οι Έλληνες, με τόσο υψηλό πολιτισμό κάναμε 400 συναπτά έτη, για να απελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αντίστοιχα άλλα τόσα από τον Ρωμαϊκό ζυγό. Οι Βούλγαροι δεν είχαν τον πολιτισμό, την διοίκηση, την οργάνωση, και την ισχύ, για ένα τέτοιο επίτευγμα. Όμως το επέτυχαν με την υποστήριξη των νεοταξιτών-παγανιστών εκείνης της εποχής,.

Αν και οι συνθήκες σκλαβιάς των Βουλγάρων ήταν τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες τις οποίες ήταν σκλαβωμένο το Ελληνικό έθνος, στους Ρωμαίους και στους Τούρκους όμως και πάλι δεν υπάρχει καμία λογική-τεκμηριωμένη επιστημονική εξήγηση. Οι Έλληνες ως κατακτητές απέναντι στους Βούλγαρους υπήρξαν πάρα πολύ ευγενικοί. Οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο, τον οποίο ουδέποτε δημιούργησε είτε θα δημιουργήσει οποιοδήποτε άλλο έθνος, και εν τούτοις χρειάστηκε να περάσουν αιώνες για να είναι σε θέση να επαναστατήσουν, ενάντια στους Οθωμανούς. Φυσικά δεν ήταν μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά και ο Χριστιανισμός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική επανάσταση του 1821.

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο από καταβολής κόσμου, ένας λαός ο οποίος είναι σκλαβωμένος, να επιτύχει μέσα σε μερικούς μήνες να επαναστατήσει και να γίνει ένα πανίσχυρο βασίλειο, παίρνοντας πίσω όχι μόνον τα δικά του εδάφη, αλλά και κατακτώντας ένα μεγάλο μέρος των εδαφών του έθνους στο οποίο προηγουμένως ήταν σκλαβωμένος. Είναι φανερό ότι πίσω από την “επανάσταση” ήταν η πολιτική αριστοκρατία της Πόλης, με τους νεοταξίτες-παγανιστές εκείνης της εποχής. Στο “επίτευγμα” των Βουλγάρων, συνέβαλε και ο Ελληνικός εμφύλιος, τον οποίο δημιούργησε, η πολιτική αριστοκρατία, με την εσκεμμένη και εντελώς άδικη αφαίρεση, των αξιωμάτων του Ελληνοαρμένιου στρατηγού Βάρδα Σκληρού.

ΟΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ

ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ.

Οι Βούλγαροι-Κουμάνοι, επί Βασίλειου του Β, ήταν ένα Τουρκικό παρακλάδι με αρχηγό τον τσάρο Σαμουήλ.

Κατέστρεφαν από την εποχή των Ισαύρων, την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Στις τρεις πιο καθοριστικές μάχες, οι Έλληνες βρήκαν τον τρόπο να παρακάμψουν τα φυσικά εμπόδια, πέρασαν στην απέναντι πλευρά, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Βούλγαρους. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ηττήθηκαν στους ποταμούς Σπερχειό, Αξιό και στο Κλειδί (Όρος Μπέλλες). Οι Κουμάνοι επαναπαύτηκαν στα ανυπέρβλητα φυσικά εμπόδια των ποταμών, και του όρους Μπέλλες. Οι Βούλγαροι (Κουμάνοι, Τουρκικό Φύλο), δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής, σε συνδυασμό με την πολιτιστική-θρησκευτική, ανωτερότητα των Ελλήνων. Η αδιαμφισβήτητη πολιτιστική ανωτερότητα, έκανε τους προγόνους μας πολύ γενναίους, και ικανούς για κάθε τι το οποίο όλοι οι υπόλοιποι λαοί, το νόμιζαν ως ακατόρθωτο. Οι πρόγονοι μας έκαναν το αδύνατο να είναι εφικτό, αμέτρητες φορές εκείνους τους αιώνες, με βάσεις την Ορθοδοξία, την αρχαία Ελληνική γραμματεία, και την ηθική ζωή.

Αυτό ήταν ένα πράγμα το οποίο μόνον οι ιεροί Έλληνες εκείνων των εποχών ήταν ικανοί να το επιτύχουν. Είχαν υψηλές ηθικές αρχές, αρχαία Ελληνική παιδεία, πίστευαν στον Χριστό, ενώ φυσικά πέρα από την δύναμη του μυαλού, και της ψυχής, είχαν και άριστη εκπαίδευση.

Όσα χρόνια κυβέρνησε, οι Αυτοκρατορικοί Αετοί πετούσαν νικηφόρα, από την Κάτω Ιταλία, μέχρι την Αρμενία, και από την Μακεδονία μέχρι την Συρία. Όσο ζούσε, οι αιώνιοι και μεγαλύτεροι εχθροί του Ελληνικού έθνους, οι Γερμανοί, από τα Δυτικά, και οι Σελτζούκοι, από τα Ανατολικά, δεν τολμούσαν, ούτε να αναπνεύσουν. Έτρεμαν ακόμη και στο άκουσμα του ονόματος, του αυτοκράτορα Βασίλειου του Β, για αυτό και ανέμεναν να αποβιώσει, για να επιτεθούν, στην Ελληνική αυτοκρατορία

Μέχρι και προσωρινό πάπα στην Ρώμη, επέτυχε να διορίσει, με στόχο, να προστατέψει, το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, από τις επερχόμενες σταυροφορίες, που προετοίμαζαν οι Γερμανοί.

Ενδεικτικό ήταν ότι τις χρονιές 996 και 999 μ.Χ., πολέμησε στο Ανατολικό μέτωπο, τους Αγαρηνούς. Κατά την επιστροφή του, για τον Βουλγαρικό μέτωπο, στο πέρασμά του, σκορπούσε τον όλεθρο, και ισοπέδωνε τα πάντα. Όλα αυτά τα έκανε ως αντίποινα, και νόμιμη άμυνα, για τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα των γυναικών, που έκαναν σε ετήσια βάση, επί πολλούς αιώνες οι Αγαρηνοί εις βάρος, του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού. Εξαιτίας του δυναμισμού, της αποφασιστικότητας και της Φιλοπατρίας, του Βουλγαροκτόνου, το Ρωμαϊκό κράτος, είχε μεγαλύτερη έκταση, δύναμη και ασφάλεια, από την ημέρα, που δημιουργήθηκε.

Πότε άλλοτε δεν είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο, με το μοναδικό επίτευγμα του Βασίλειου. Από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Κροατία, ο Βασιλιάς ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος.

Το ίδιο και στο εσωτερικό της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι πλούσιοι βρισκόταν υποταγμένοι, και ανίσχυροι, κάτω από την πανίσχυρη εξουσία του Αυτοκράτορα.

Οι φτωχοί υπήκοοι, γνώρισαν μια άνευ προηγουμένου ευημερία, στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά.

Η στρατιωτική υπεροχή του Ρωμαϊκού κράτους, επέφερε, την αύξηση της πολιτικής ισχύος, την εδραίωση του Χριστιανισμού και του Ελληνικού πολιτισμού, εντός και εκτός των συνόρων, στις χώρες που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία.

Από όλους τους ηγεμόνες, μόνον ο Βασίλειος εφάρμοσε πιστά, το απόλυτο αυτοκρατορικό Ελληνικό-Ρωμαϊκό ιδεώδες, της απεριόριστης δύναμης και πρόνοιας. Κυριολεκτικά φαινόταν να είναι απεσταλμένος του Χριστού, για να αποδείξει, ότι ήταν εφικτό να γίνει η πολιτική θεωρία, της Pax Romana, πράξη.

Αυτή ήταν ένωση των Ορθοδόξων λαών, κάτω από την εξουσία, του Έλληνα Χριστιανού μονάρχη, της βασιλεύουσας, το οποίο έθεσαν ως αξίωμα, οι προηγούμενοι αυτοκράτορες, το επέτυχε, μόνον ο Βασίλειος. Ήταν ο απόλυτος παντοκράτορας του στρατού, των πολιτικών και των Εκκλησιαστικών αξιωματούχων.

Η εξουσία του Βασίλειου ήταν πλαισιωμένη, με Θεϊκή παντοδυναμία και ευλογία. Ενδεικτικό ήταν το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά την διάρκεια, των εμφυλίων πολέμων, για να προστατέψει τον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο, τον Β, κατά την επανάσταση του Βάρδα Φωκά.

Πραγματικά δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει, όμοιος του Βουλγαροκτόνου. Κυριολεκτικά με μια εντολή του Έλληνα αυτοκράτορα, Ρώσοι και Σλάβοι σταμάτησαν τους εχθρούς των Ελλήνων, στην Κάτω Ιταλία, Αρμένιοι πολεμούσαν στον Δούναβη, και Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν, στο Βασπρακάν. Η νομοθεσία του, ήταν εξίσου δίκαιη και πολύ σκληρή για την κοσμική και για την Εκκλησιαστική περιουσία.

Καμία διαμαρτυρία δεν τον έκανε ποτέ να αλλάξει γνώμη. Όσες φορές του ζήτησε πίσω, ο Πατριάρχης Σέργιος τα κτήματα της Εκκλησίας και των πλουσίων, ο Βασίλειος, ήταν ανένδοτος και δεν δεχόταν, ούτε καν να συζητήσει, ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επί των ημερών του, δεν υπήρχαν οφίκια-αξιώματα, για ιστορικές προσωπικότητες, όπως οι Πατριάρχες Πολύευκτος, Κηρουλάριος, και πολιτικοί όπως ο Βασίλειος Λεκαπηνός, ο Ιωσήφ Βρίγγας και ο Μιχαήλ Ψελλός. Σε όλο του, τον αυτοκρατορικό βίο, αντιπαθούσε τις πολυδάπανες τελετές και τις επιδείξεις.

Όταν βρισκόταν στην πρωτεύουσα, ντυνόταν απλά. Για μια και μοναδική φορά ένας Έλληνας βασιλιάς, συγκέντρωσε, τόσες πολλές ικανότητες. Υπήρξε ο πιο αφοσιωμένος και φιλόπονος-φιλόπατρις ηγεμόνας. Ήταν ο βασιλιάς-αυτοκράτορας, με την ακατάλυτη αποφασιστικότητα, την στρατηγική ετοιμότητα του δομέστικου των σχολών, και την σχολαστική ακρίβεια, του λοχία εκπαιδευτή. Ήταν πολύ γενναίος στα πεδία των μαχών, και ήταν ακαταπόνητος στις σωματικές κακουχίες.

Όταν έφυγε από την ζωή, κατόπιν επιθυμίας του, ζήτησε, να τον ενταφιάσουν, χωρίς αυτοκρατορικές τιμές, σαν να “ήταν”, ο “έσχατος” των Ελλήνων. Η μοναδική του επιθυμία, ήταν να τον θάψουν, στον Άγιο Ιωάννη, τον Θεολόγο, στο λεγόμενο, έβδομον, ώστε να “βλέπει”, τους Έλληνες στρατιώτες, που θα φεύγουν για τις μάχες και τους πολέμους. Όστις πολεμιστής ακολουθέιτω μοι.

Πιστός εν Χριστώ τω Θεώ, Βασιλεύς-Αυτοκράτωρ Ρωμαίων. Ο Βασίλειος ο οποίος πολεμούσε που κρατούσε, στο ένα χέρι, το σπαθί, και στο άλλο, την εικόνα του Χριστού και της Παναγίας, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα, για τα παιδιά. Ο Βασίλειος έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο. Oι επιτυχίες του Βασιλείου του β σε πολιτικό, στρατιωτικό, επίπεδο δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών Ελλήνων υπηκόων. Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα στον υπέρτατο βαθμό. Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων.

Ο Μέγας Βασίλειος Β, ο Βουλγαροκτόνος ήταν και έμεινε φαινόμενο μοναδικό.

Κλείνοντας την εργασία μου, να αναφέρω τις διαφορές του Μ,.Αλεξάνδρου του Βουλγάροκτονου και του Ηράκλειου.

Όταν ξεκινούσε την εκστρατεία του ο Μέγας Αλέξανδρος, το Μακεδονικό Βασίλειο ήταν πολύ ισχυρό διοικητικά, οικονομικά, πολιτικά στρατιωτικά, ελεύθερο, ενω δεν είχαν κατακτηθεί σημαντικά εδάφη. Επίσης το Μακεδονικό βασίλειο δεν αντιμετώπιζε έναν τρομερό πολυετή εμφύλιο. Αντιθέτως όταν ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο ο Βουλγαροκτόνος, ένα σημαντικό τμήμα της αυτοκρατορίας είχε κατακτηθεί και παράλληλα αντιμετώπιζε έναν τρομερό εμφύλιο σπαραγμό.

Σε πλεονεκτική θέση ήταν ο Μ. Αλέξανδρος και σε σχέση με τον Μέγα Ηράκλειο. Ο Μακεδόνας στρατηλάτης είχε πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, ένα πανίσχυρο Ελληνικό-Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά και στρατιωτικά. Εν τούτοις έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος-όλεθρος σε διοικητικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο. Η μισό Ρωμαϊκό κράτος είχε κατακτηθεί από τους Πέρσες.

Την περίοδο του Ιουστινιανού του Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου του Β, του Ιουστίνου του Α, του Ιουστίνου του Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες. Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων.

Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
Από το έτος 2006, όταν ξεκίνησα να γράφω την στήλη, ήμουν και είμαι ο μοναδικός Έλληνας στον κόσμο, που προτείνει τον συνδυασμό : Oρθοδοξία, Εκκλησιασμός, κατήχηση, χρηστά ήθη, μουσικά σχολεία, υψηλός αθλητισμός, ιστορική γνώση, για την δημιουργία Ελλήνων ανώτατης ποιότητας. Ακόμη προτείνω την εφαρμογή του άρθρου 120 παρ. 4 του Ελληνικού συντάγματος, την κατάργηση των κομμάτων και την αλλαγή πολιτεύματος.
Χιλιάδες παιδιά, αθόρυβα, και σε χαμηλούς τόνους, εδώ και αρκετά χρόνια, ακολουθούν αυτόν τον συνδυασμό. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, η νέα τάξη για να είναι σε θέση μας να εξουσιάζει. Από το σωτήριο έτος 1995 έχω την τιμή να είμαι ο μοναδικός Ορθόδοξος-Χριστιανός στον κόσμο, ο οποίος έχει ως προστάτη Άγιο, τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Β Φωκά.