Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2021

Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΥΡΙΟΚΕΦΑΛΟ.


Όλοι οι ιστορικοί εντελώς λανθασμένα θεωρούν ότι η τύχη της αυτοκρατορίας και της Μικράς Ασίας κρίθηκε το 1071 στο Μαντζικέρτ. Εν τούτοις δύο ήταν οι μάχες που καθόρισαν το μέλλον και την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Εθνική προδοσία στο Μαντζικέρτ και η καταστροφή στο Μυριοκέφαλο το 1176 μ.Χ.

 
 

Ορθοδοξία-Γεωστρατηγική και ιστορία. Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.

Ήταν ένας άνδρας σε ισχύ και δύναμη, σαν τους θρυλούμενους Ηρακλειδείς αναφέρει σχετικά ο Ιωάννης Κίνναμος, και θεωρούσε τον πόλεμο ως την πρέπουσα αυτοκρατορική ασχολία, μας αναφέρει ο εθνικός μας ιστορικός, ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος. 

Ο Ελληνοχάζαρος (Τούρκος) βασιλιάς Μανουήλ ο Α Κομνηνός, σύμφωνα με τον Κ. Παπαρηγόπουλο, ήταν ο ηρωικότερος των αυτοκρατόρων, οι οποίοι ανέβηκαν στον Ρωμαϊκό θρόνο της Βασιλεύουσας-Κωνσταντινουπόλεως. 
 
Ο Μανουήλ αγαπούσε τον δυτικό τρόπο ζωής των Φράγκων και για αυτό έπαιρνε με μεγάλη χαρά μέρος σε αγώνες ιπποτών. Από μικρός ήταν ανδροπρεπής και γενναίος. 
 
Εξαιτίας της γενναιότητας του ο βασιλιάς Ιωάννης Β Κομνηνός, αγνόησε την νόμιμη σειρά διαδοχής, καθώς ο Μανουήλ ήταν ο τέταρτος γιος του, και τον έκανε αυτοκράτορα. Πριν να γίνει αυτοκράτορας είχε πάει για κυνήγι με τον πατέρα του, και βασιλιά Ιωάννη Β Κομνηνό. 

Ο αυτοκράτορας Ιωάννης χτυπήθηκε θανάσιμα στην διάρκεια του κυνηγιού. Κατά την επιστροφή τους για την Κωνσταντινούπολη, ο Μανουήλ με μοναδικούς συνοδούς τον Τούρκο Δομέστικο των σχολών Αξούχ και τον αδελφό του Ισαάκιο, αντιμετώπισε με επιτυχία την ενέδρα 500 Τούρκων, και επέστρεψε ανέπαφος στην βασιλεύουσα. 
 
Εκτός από ανδρείος ο Μανουήλ υπήρξε και συνετός στην φορολογική του πολιτική. Για αυτό μείωσε του φόρους καθώς όπως έλεγε η επιθυμία του ήταν να εξουσιάζει ελεύθερους Ρωμαίους-Έλληνες και όχι σκλάβους, υπό το καθεστώς δυσβάσταχτων φορολογικών υποχρεώσεων. 
 
Σε προσωπικό επίπεδο o Μανουήλ έζησε μια αχαλίνωτη ερωτική ζωή και ζήλεψε εν μέρη την αιμομικτική σχέση του Ηράκλειου, με αποτέλεσμα να κάνει δεσμό με την ανηψιά του, την Θεοδώρα, χωρίς όμως να την παντρευτεί όπως έκανε ο Ηράκλειος με την Μαρτίνα. 
 
Την σημερινή ιστορική εργασία την έκανα προς τιμήν του εθνικού μας ιστορικού, του Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου, για να τον τιμήσω την προσφορά του στο Ελληνικό έθνος, και για να κάνω γνωστές τις σχετικές του απόψεις για τον Μανουήλ. 
 
Εν τούτοις ο Ηρωικότερος βασιλεύς που ανέδειξε η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ήταν ο Έλληνας Χριστιανός από την Αγιοτόκο Καππαδοκία ο Ηράκλειος, καθώς ξεπέρασε σε αρκετούς τομείς ακόμη και τον Μέγα Αλέξανδρο. Μετά τον Ηράκλειο, έχουμε τον Βασίλειο τον Β, τον Άγιο Νικηφόρο τον Β Φωκά, τον Ελληνοαρμένιο Ιωάννη Α Τσιμισκή, τον Ρωμανό Δ Διογένη, και εν συνεχεία τον Μανουήλ τον Α Κομνηνό.             

Την εποχή των Κομνηνών μια νέα νεοταξική δύναμη έχει ανατείλει. Αυτή είναι οι Σελτζούκοι Τούρκοι. Τους Σελτζούκους τους έφεραν στην θέση των Αράβων, οι οποίοι είχαν εξασθενίσει οριστικά σαν στρατιωτική δύναμη, εξαιτίας των τριών κορυφαίων Ελλήνων αυτοκρατόρων, οι οποίοι βασίλεψαν κατά σειρά στον Ελληνικό-Ρωμαικό θρόνο. Αυτοί ήταν ο Άγιος Νικηφόρος ο Β Φωκάς, ο ανηψιός του Αγίου ο Ιωάννης ο Α, και ο κορυφαίος των Ελλήνων ο ιερός Βασίλειος ο β.

Για να είμαστε συνέχεια, εμπλεκόμενοι σε αμυντικούς πολέμους, από το Ανατολικό μέτωπο, αμέσως οι εωσφοριστές από την νέα τάξη, στην θέση των Αράβων, έστειλαν εναντίον των Ελλήνων τους Σελτζούκους. Τους πολέμους μεταξύ των Τούρκων και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υποκινούσε, ο βάρβαρος Γερμανός ηγεμόνας, Φρειδερίκος Βαρβαρόσα. 

Την εποχή των Κομνηνών πάντοτε η Ουγγαρία λόγω της γεωγραφικής της θέσης, ήταν το σημείο που διασταύρωναν τα πυρά τους, η Ελληνική- Ρωμαική αυτοκρατορία και η Γερμανία.

Συνεπώς ήταν αναγκαίο ο Μανουήλ, να υποτάξει, και την Ουγγαρία. Από την Ουγγαρία και την Κροατία αντίστοιχα οριζόταν οι σφαίρες επιρροής των Βενετών και των Γερμανών. Για τον ίδιο λόγο κατέλαβε την Δαλματία ο Έλληνας Βασιλιάς. 

Το Σωτήριο έτος 1176 μ.Χ. ο Φρειδερίκος Βαρβαρόσα, ζητά επίμονα για μια ακόμη φορά, να σπάσουν οι Τούρκοι μονομερώς την συνθήκη ειρήνης με την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο Μανουήλ Α Κομνηνός, βρισκόταν εκείνο το διάστημα μαζί με τον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό στο κάστρο του Μυριοκεφάλου. Από το κάστρο του Μυριοκεφάλου ο Μανουήλ με τον πολυάριθμο στρατό, αποφάσισε να περάσει από τις κλεισούρες του Τζυβριτζη (πέρασμα του Τσαρδάκ). 

Οι Έλληνες στρατηγοί αντέδρασαν και ανέφεραν ότι είναι πολύ επικίνδυνα να περάσουν από τόσο στενούς δρόμους με τόσο μεγάλο στράτευμα, άμαξες, ζώα, βοηθητικούς κλπ.

Παράλληλα οι ανιχνευτές του Ελληνικού στρατού, είχαν δει τους Τούρκους να περιμένουν επάνω στους λόφους, να είναι κρυμμένοι, για αυτό αμέσως ενημέρωσαν τον βασιλιά Μανουήλ. Όμως ο Μανουήλ δεν δεχόταν λέξη, σχετικά με την επιστροφή από άλλο δρόμο. 

Η εμπροσθοφυλακή με αρχηγούς τους Ιωάννη και Ανδρόνικο Άγγελο, πέρασε χωρίς προβλήματα τα στενά. Όμως λίγο αργότερα όταν εισήλθε το κυρίως σώμα στρατού με την οπισθοφυλακή, έκλεισαν οι Τούρκοι τις δύο μοναδικές εξόδους του στενού περάσματος αρχίζοντας την επίθεση τους, από τους λόφους. Τότε επικρατεί πανδαιμόνιο στην Ελληνική πλευρά, καθώς η προσπάθεια υποχώρησης ήταν εντελώς αδύνατη.

Αυτό όχι γιατί ήταν ισχυροί οι Τούρκοι από εκείνη την πλευρά, αλλά γιατί εμπόδιζαν την υποχώρηση, τα ζώα με τις άμαξες και τους βοηθητικούς. Τα βέλη έπεφταν σαν “βροχή”, από τους λόφους εναντίον των Ελλήνων. Οι Έλληνες ήταν εγκλωβισμένοι, με συνέπεια, να κατέβουν οι Τούρκοι από τους λόφους και να σφάξουν τους περισσότερους. 

Ο Λατίνος Βαλδουίνος, ο αδελφός της γυναίκας του Μανουήλ έπεσε μαχόμενος μαζί με τους Λατίνους στρατιώτες του, ενώ μεγάλο μέρος του Ελληνικού πεζικού καταπατήθηκε από τα άλογα του στρατού. Σε εκείνες τις τραγικές στιγμές, το χάος αύξησε το κομμένο και υπερυψωμένο κεφάλι του Ανδρόνικου Βατάτζη, ανηψιού του Μανουήλ, ο οποίος είχε πάει σε άλλη εκστρατεία, εναντίον των Τούρκων της Αμάσειας.

Ο βασιλιάς πολεμώντας κατόρθωσε να σπάσει τον κλοιό των Τούρκων, μαζί με λίγους στρατιώτες και να ενωθούν με την εμπροσθοφυλακή, η οποία παρακολουθούσε την μάχη εκ του μακρόθεν. Είναι άγνωστο εάν φοβήθηκαν είτε δεν μπορούσαν να επέμβουν, είτε δεν επιθυμούσαν να εμπλακούν στην μάχη. Το πιθανότερο είναι να έμειναν άναυδοι από τον αιφνιδιασμό και την σφοδρότητα και σε συνάρτηση με την απαράδεκτη απόφαση του Μανουήλ, να μην ήθελαν να πολεμήσουν. 

Πιθανόν με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να δείξουν την δυσαρέσκεια τους στην απόφαση του Μανουήλ, να μην ακούσει τους έμπειρους στρατηγούς και εν συνεχεία τους ανιχνευτές, με αποτέλεσμα να πέσει σε μια θανάσιμη ενέδρα. Για πρώτη φορά στα Ελληνικά ιστορικά χρονικά, μια εμπροσθοφυλακή γίνεται θεατής και δεν συμμετέχει καθόλου στην μάχη !!!  

Δεν υπήρξε μέχρι τότε παρόμοιο περιστατικό στην Ελληνική ιστορία. Μόνον οι βάρβαροι-αλλοδαποί μισθοφόροι του Ελληνικού-Ρωμαϊκού στρατού, παρουσίαζαν τέτοιου είδους συμπεριφορά. Ειδικά η μάχη του Μυριοκεφάλου ήταν μια τρομερή μάχη. Όμως το μόνον που έκαναν οι στρατιώτες της εμπροσθοφυλακής ήταν να καθήσουν σε έναν λόφο, και να βλέπουν τους Σελτζούκους να σφάζουν τους υπόλοιπους Έλληνες. 
 
Αυτή η συμπεριφορά ήταν τελείως απαράδεκτη για Έλληνες στρατιώτες της αυτοκρατορίας. Κυριολεκτικά ήταν ανεξήγητη- απαράδεκτη ως και προδοτική η απόφαση του Μανουήλ να περάσουν από τα στενά, καθώς ανάμεσα σε όλα τα δεινά, οι Τούρκοι είχαν ρίξει δηλητήρια σε όλες τις πηγές νερού.

Το αποτέλεσμα ήταν να προκληθεί δυσεντερία και οι Έλληνες στρατιώτες να είναι εντελώς αδύναμοι. Ο Βασιλιάς σε όλη του την ζωή συμμεριζόταν πάντοτε της ταλαιπωρίες των Ελλήνων στρατιωτών από τις ασκήσεις, είτε από τις μάχες και φρόντιζε να τους ξεκουράζει όσο χρειαζόταν κάθε φορά. 
 
Όμως εκείνη την στιγμή για μια και μοναδική φορά στην ζωή του, θα κάνει κάτι τελείως αψυχολόγητο και παράλογο. Αυτό διότι διέταξε να συνεχίσει ο εξαντλημένος Ελληνικός στρατός την πορεία του.

Εκείνη την φοβερή νύχτα της μεγάλης σφαγής, οι Τούρκοι κύκλωσαν τον λόφο που κατέφυγαν τα υπολείμματα του Ελληνικού Στρατού. Όλο το βράδυ απειλούσαν με δυνατές φωνές, ότι θα έσφαζαν και τους υπόλοιπους. Τελικά το πρωί, παραδόξως ο σουλτάνος Κιλίτζ Αρσλάν, δεν εκμεταλεύτηκε στο έπακρο την θέση του, και πρότεινε ειρήνη στον Μανουήλ. Ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτό, ήταν, ότι ο Κιλίτζ Αρσλάν, θαύμαζε κρυφά τον Μανουήλ, για το πόσο γενναίος πολεμιστής ήταν. 

Όλοι οι σύγχρονοι του Μανουήλ τον θαύμαζαν πολύ για την γενναιότητα του στα πεδία των μαχών, εν τούτοις ο μεγαλύτερος του θαυμαστής για τις πολεμικές του ικανότητες στα πεδία των μαχών ήταν ο Τούρκος σουλτάνος. Αυτό το βλέπουμε και από το γεγονός ότι ο Κιλίτζ Αρσλάν ζητούσε συνέχεια ειρήνη από τον Μανουήλ σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Δυστυχώς στην συνέχεια ο σουλτάνος, αναγκάστηκε να υπακούσει στον Γερμανό Βαρβαρόσα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τηρήσει την συνθήκη ειρήνης. Ο ίδιος ο Μανουήλ παρομοίασε την ήττα του, με την καταστροφή του Ρωμανού Δ, στο Μαντζικέρτ (1071 μ.Χ.) κατόπιν εσχάτης.

Μετά από αυτήν την καταστροφή την οποία είχε προκαλέσει, ο Γερμανός Φρειδερίκος Βαρβαρόσα, έγραψε επιστολή όπου ονόμασε τον εαυτό του “αυτοκράτορα” των Ρωμαίων, ενώ τον Μανουήλ απλό Βασιλιά. Μια από τις συνέπειες της ήττας στο Μυριοκέφαλο ήταν ότι ο Ελληνικός Στρατός αποδεκατίστηκε πολύ άσχημα. 

Τώρα πλέον μόνον δευτερεύουσας σημασίας μάχες μπορούσε να διεξάγει τα επόμενα 28 χρόνια ζωής που απέμειναν στο κράτος, καθώς στις 13 Απριλίου του 1204 μ.Χ. θα πέσει στα χέρια των σατανιστών “σταυροφόρων”. Ο Μανουήλ έχασε την καλή ψυχική του υγεία.

Δεν ξαναγέλασε ποτέ στην ζωή του και πέθανε ύστερα από τέσσερα χρόνια λόγω στεναχώριας, εξαιτίας του τεράστιου στρατηγικού σφάλματος που έκρινε εν πολλοίς την τύχη της Αυτοκρατορίας. Δεν θα πρέπει να λησμονηθεί ότι πριν από την απίστευτη συντριβή στο Μυριοκέφαλο σε όλες τις προηγούμενες εκστρατείες, οι Έλληνες επέστρεφαν στην Βασιλεύουσα μέσα από την πρωτεύουσα του σουλτανάτου των Σελτζούκων το Ικόνιο. Αυτό το έκανε σκόπιμα ο Μανουήλ, ως επίδειξη δύναμης, ανωτερότητας και κυριαρχίας έναντι των Τούρκων. 

Για αυτό ο Μανουήλ, εξαιτίας του λαμπρού νεανικού παρελθόντος υποτίμησε για μια ακόμη φορά τους Τούρκους, με συνέπεια, με αποτέλεσμα την εθνική καταστροφή στο Μυριοκέφαλο. Η τύχη της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας, αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού έθνους, μέχρι σήμερα, κρίθηκε κατ ουσίαν στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.χ., με τον θάνατο του κορυφαίου των Ελλήνων. Όμως το οριστικό χτύπημα δόθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1176 μ.Χ., στο Μυριοκέφαλο. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία αποδεκατισμένη σε στρατιωτικό, θα πέσει στις 13 Απριλίου του 1204 μ.Χ., στα χέρια των Γερμανών.
 
Με την άνοδο στην στρατιωτική ιεραρχεία και εν συνεχεία στην αυτοκρατορική εξουσία των Κομνηνών, ξεκινά. η ραγδαία σήψη και παρακμή. Οι ήρωες Έλληνες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας, μαζί με τους εξωτερικούς, εχθρούς, όλους εκείνους τους αιώνες αντιμετώπιζαν και τους εσωτερικούς εχθρούς.

Στην εποχή μας τα πράγματα είναι επίσης πολύ επικίνδυνα και υπάρχουν πολλές ομοιότητες καθώς και διαφορές με την εποχή του βασιλιά Ρωμανού Διογένη, του Μυριοκεφάλου και της Μικρασιατικής καταστροφής. Κατά την εποχή του Ρωμανού Διογένη, κυριαρχούσαν, οι αλλοδαποί πολιτικοί, οι οποίοι κατέστρεφαν, το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος. Την εποχή των Κομνηνών καταστράφηκε το Ρωμαϊκό κράτος εμπορικά-οικονομικά και εν συνεχεία στρατιωτικά. 

Το Μαντζικέρτ και το Μυριογέφαλο έχουν αρκετές ομοιότητες με την περίοδο της Μικρασιατικής Τραγωδίας-προδοσίας το 1922. Οι σημερινοί πολιτικοί είναι οι απόγονοι των αλλοδαπών πολιτικών, που κατέστρεψαν την αυτοκρατορία. Οι σύγχρονοι διεφθαρμένοι-αλλοδαποί πολιτικοί, μοιράζονται παράνομα το δημόσιο χρήμα, απαξιώνουν-αποδυναμώνουν τον Ελληνικό στρατό και εξαθλιώνουν οικονομικά-πνευματικά και κοινωνικά τον λαό. 

Στον αντίποδα ο Ερντογάν διαθέτει το πατριωτικό πάθος-δυναμισμό τις ικανότητες και τις φιλοδοξίες των προγόνων του. Πλέον δεν έχουμε άλλα περιθώρια,πνευματικά, ηθικά και γεωγραφικά. 

Κλείνοντας την σημερινή μου εργασία Γεωστρατηγικής και ιστορίας, να επισημάνω ότι την εποχή του Ρωμανού Δ και του Μανουήλ Α ο Ελληνισμός ήταν ελεύθερος και όχι υπόδουλος, όπως είναι κατά την σύγχρονη εποχή. Ένα δεύτερο Μαντζικέρτ μια ακόμη Μικρασιατική καταστροφή και ένα ακόμη Μυριοκέφαλο βιώνουμε ήδη, χωρίς να γίνει πόλεμος με τα παραδοσιακά όπλα. Αυτήν την φορά κατά γενική παραδοχή, έχουμε υβριδικό πόλεμο και αυτό θα είναι το οριστικό τέλος για το πρώην ένδοξο Ελληνικό έθνος. 

Η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Οι λαοί, οι οποίοι αγνοούν επιδεικτικά την ιστορία και τον πολιτισμό τους και επαναλαμβάνουν τα ίδια εγκληματικά-προδοτικά λάθη του παρελθόντος, είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό. Το χειρότερο όλων είναι ότι οι σημερινοί νεοέλληνες στην συντριπτική πλειοψηφία είναι χωρίς ηθική, παιδεία, ηρωισμό, συνδυάζουν την ανικανότητα  με την αλαζονεία του Μανουήλ Α Κομνηνού κατά την συντριβή, στο Μυριοκέφαλο τον Σεπτέμβριο του 1176 μ. Χ. 

Για να έχουμε πιθανότητες να επιβιώσουμε ως έθνος, είναι  ζωτικής σημασίας και απαραίτητο να εγκαταλείψουν οι Έλληνες τον Διονυσιακό πολιτισμό. 

Διαφορετικά κατά γενική παραδοχή θα αφανιστούμε μέχρι ενός. Η νέα τάξη πραγμάτων ομαδικά-μαζικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύεται την Ορθοδοξία και προσπαθεί να αφανίσει τον Χριστιανισμό. Προωθεί την απομάκρυνση από την ηθική ζωή.

Ισοπεδώνει τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο πέρασμα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής και αξιοπρέπειας. 

Μέσα από τον Διονυσιακό πολιτισμό επέτυχαν να  μετατρέψουν την πλειοψηφία των πολιτών, σε κατώτερο επίπεδο ακόμη και από αυτό των ζώων. 

Η νέα "ηθική" που επιβάλλουν οι κρατούντες, έχει έναν βασικό δόγμα, την σεξουαλική λατρεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο, και κανένας ηθικός δισταγμός. 
 
Ο Σωτήρας Χριστός και ο Μέγας Αριστοκλής καθόρισαν τους τρόπους σωτηρίας του Ελληνικού έθνους από τον σκοτεινό παγανισμό, αρχίζοντας από την συνειδητοποίηση των εθνικών καταστροφών-γενοκτονιών που προκάλεσε η σεξουαλική διαφθορά και η παρά φύσιν ζωή στον αρχαίο και τον σύγχρονο Ελληνικό κόσμο. 

ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.  Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.

 Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.

Από το έτος 2006, όταν ξεκίνησα να γράφω την στήλη, ήμουν και είμαι ο μοναδικός Έλληνας στον κόσμο, που προτείνει τον συνδυασμό : Oρθοδοξία, Εκκλησιασμός, κατήχηση, χρηστά ήθη, μουσικά σχολεία, υψηλός αθλητισμός, ιστορική γνώση, για την δημιουργία Ελλήνων ανώτατης ποιότητας. Ακόμη σας προτείνω την εφαρμογή του άρθρου 120 παρ. 4 του Ελληνικού συντάγματος, την κατάργηση των κομμάτων και την αλλαγή πολιτεύματος. 

Χιλιάδες παιδιά, αθόρυβα, και σε χαμηλούς τόνους, εδώ και αρκετά χρόνια, ακολουθούν αυτόν τον συνδυασμό. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, η νέα τάξη για να είναι σε θέση μας να εξουσιάζει. 

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΜΥΡΙΟΚΕΦΑΛΟ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1176. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου