Η Ορθοδοξία προσφέρει τα πάντα διότι εξευγενίζει, ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο.
O Ελληνικός πολιτισμός αποτελεί διαχρονικά το μεγαλύτερο και ισχυρότερο αμυντικό όπλο της Ελλάδας, ενάντια στους εκάστοτε κατακτητές.
Με βάσεις την Ελληνορθόδοξη παιδεία, θα κυριαρχίσουμε στο παγκόσμιο στερέωμα, όπως έκαναν οι ένδοξοι πρόγονοι μας, την εποχή της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Η πατρίδα εiναι η μητέρα όλων μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο, με την θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τους προγόνους.
Η Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος διατηρούν την αξιοπρέπεια, και το μεγαλείο της ψυχής, σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Από τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα, της Πλαταιές, της Θερμοπύλες, την Νινευή, τον Σπερχειό, το Κλειδί, και την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εως το αθάνατο 1821 και το ένδοξο έπος του 1940, με την ανέλπιστη εκείνη εποποιία, απέναντι στους Ναζιστές του Χίτλερ και της Θούλης, η ιδέα της ελευθερίας και των αδούλωτων Ελλήνων μεταφέρεται με ένα μοναδικό τρόπο από γενιά σε γενιά. Μέσα από τις Ομηρικές ραψωδίες, τους Περσικούς πολέμους, τις μοναδικές αρχαίες τραγωδίες, την Ελληνική-Ρωμαϊκή ιστορία, το αγιασμένο 1821, την προφορική παράδοση, κυριάρχησαν τα Ελληνικά ιδεώδη και στην σύγχρονη εποχή τα βλέπουμε με τον πιο μεγαλειώδη τρόπο, στα έργα του Νίκου Καζαντζάκη.
Την σημερινή εποχή ας σταθούμε στις επάλξεις δίπλα στον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον (Κωνσταντινούπολη), στην αυτοκρατορική βίγλα, κάτω από το λάβαρο του σωτήρα ημών Ιησού Χριστού και του Βουλγαροκτόνου, του αλύγιστου στα στίφη των βαρβάρων, τον πολέμαρχο των ελευθέρων Ελλήνων, τον ανίκητο ηθικά Ήρωα της Ρωμιοσύνης. Αυτό επιβάλει το ιερό καθήκον, το υπέρτατο χρέος έναντι του έθνους.
Στις εποχές της πνευματικής άλωσης, της διαφθοράς, τις επελάσεως της παγκοσμιοποίησης, των καθημαγμένων και υπόδουλων ψυχών, από την οικονομική κρίση, οι Έλληνες κυβερνήτες ως ανήμποροι-επαίτες, παραδίδουν κυριαρχία και εθνικό πλούτο, παρακαλούν για χρήματα αδιαφορώντας για την εθνική συνείδηση, τον πολιτισμό και τις αξίες μας.
Σε μια εποχή κατά την οποία κινδυνεύουν ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία, ο βίος των δύο μεγάλων μορφών του έθνους, είναι το καλύτερο παράδειγμα, ειδικά για τα νέα παιδιά. Εδώ και αιώνες το τιμημένο ράσο έδωσε πολύ σκληρούς αγώνες, για την επιβίωση και την συνέχεια, του Ελληνικού έθνους. Ήρωες, αγωνιστές πατριώτες ιερείς.
Δύο εξ αυτών ήταν οι Αρχιμανδρίτες Χαράλαμπος Βασιλόπουλος και Σάββας Αχιλλέως.
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ.
O Aρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος γεννήθηκε στην Aνάληψη Τριχωνίδος, από ευσεβείς γονείς.
Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γυμνάσιο, πηγαίνει στην Αθήνα και τελειώνει την Θεολογικὴ σχολὴ Αθηνών. Ο Πατέρας Χαράλαμπος, είχε επιθυμούσε μία καλύτερη και δίκαιη Χριστιανική κοινωνία, η οποία θα στηριχθεί μόνον στην διδασκαλία του Χριστού και στις Ελληνικές αξίες. Για αυτό αποφασίζει να γίνει ιεροκήρυκας. Με τα φλογερά κηρύγματα αγγίζει τις ψυχές των πιστών.
Έπειτα εισέρχεται στον ιερὸ κλήρο. Ο Αρχιμανδρίτης κατά την διάρκεια της ιεροσύνης του, διαπίστωσε πολὺ γρήγορα ότι λειτουργεί ένας νεοταξικός μηχανισμὸς ποὺ αποσκοπεί, με προπαγάνδες και αντίχριστες αιρέσεις, να διαβρώσει την Ορθοδοξία και την Ελληνική κοινωνία.
Βλέπει ότι οι αιρέσεις αυτὲς είναι καταστροφικές για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα. Αυτὴ η κατάσταση τον έκανε να ιδρύσει την “Πανελλήνια Ορθόδοξη Ένωση” (Π.Ο.Ε.), ένα, σωματείο, με πλούσια Χριστιανικὴ και αντινεοταξικὴ δράση. Μεταξύ άλλων τότε ο Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος, με αδιάσειστα στοιχεία αποκαλύπτει και καταγγέλλει τις αιρέσεις και όλα τα νεοταξικά κυκλώματα, που κρύβονται πίσω από αυτές.
Ο Χαράλαμπος Βασιλόπουλος έγραψε τα σημαντικὰ βιβλία: “Ξεσκέπασμα της Μασωνίας”, το “Ξεσκέπασμα των Ιεχωβάδων” Και εν συνεχεία ακολουθεί, το βιβλίο “Ο Οικουμενισμὸς χωρὶς μάσκα”, ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τους σκοτεινοὺς μηχανισμοὺς, της νέας τάξης που μεθοδεύει την ένωση της Ορθοδοξίας με τους Καθολικούς (Παπισμό).
Ήταν Έλληνας, πατριώτης για αυτό υπηρέτησε και πολέμησε κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο. Στο μεγάλο αυτὸ έπος παίρνει μέρος ως υπαξιωματικὸς στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
Με αφορμή την θητεία του, και την συμμέτοχη του στο αθάνατο εθνικό έπος, έγραψε το βιβλίο με τίτλο : “Το θαύμα των Ελλήνων του 1940 “.
Διαβάζω τον Αρχιμανδρίτη Βασιλόπουλο και άλλους μεγάλους Έλληνες, θυμάμαι τα ένδοξα χρόνια και δακρύζω. Το ηρωικό “‘Όχι”. H Ελλάς δεν πολεμά διά την νίκην. Πολεμά διά την Δόξαν και διά την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της, να μείνει αξία της ιστορίας της (Ιωάννης Μεταξάς). Η εμβληματική μορφή πλέον, η Σοφία Βέμπο ερμήνευσε, το θρυλικό τραγούδι, “Παιδιά της Ελλάδος παιδιά”. Το τραγούδι αυτό ακολουθούσε στο Αλβανικό μέτωπο, στα βουνά της Ηπείρου, εμψυχώνοντας τα Ηρωικά Ελληνικά στρατεύματα. Ήταν το πρώτο τραγούδι για το έπος του 1940. Δυστυχώς από το ένδοξο 1821 και από το έπος του 1940, φτάσαμε στην σημερινή εποχή και τους δειλούς, απόλεμους, ανήθικους και βλάσφημους ραγιάδες.
Στον επικό πόλεμο του 1940, o Ελληνικός στρατός διακρινόταν για την πίστη του, και την ευσέβειά του. Στο μέτωπο η βλασφημία ήταν ανύπαρκτη. Οι στρατιώτες μας, αγωνίζονταν με πολύ μεγάλη πίστη στον Ιησού Χριστό, και κάτω από την σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Δυστυχώς υπήρχαν και οι τραγικές εξαιρέσεις. Το θλιβερό περιστατικό, μας το διηγείται ως αυτόπτης μάρτυρας ο εξαιρετικός αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος, που τότε υπηρετούσε ως λοχίας του τάγματος των ευζώνων.
Αναφέρει ο Αρχιμανδρίτης : “Ήταν η 27η Δεκεμβρίου 1940, τότε που οι “Έλληνες αγωνίζονταν για τον ενδοξότερο αγώνα της πατρίδας. Η μάχη εμαίνετο στο Τεπελένι. Μεταγωγικά μετέφεραν πυρομαχικά στους μαχόμενους. Καθ‘ όδόν συναντούν τραυματία με τραύμα στην κνήμη. “Κουράγιο, συνάδελφε, του λένε. Θα γυρίσουμε και θα σε πάρουμε. Εκείνος βλασφήμησε το όνομα της Παναγίας. Στο άκουσμα της βλασφημίας έφριξαν οι στρατιώτες, διότι εκεί η βλασφημία είχε κοπεί εντελώς. “Συνάδελφε, του είπαν, μη βλασφημείς! Πες “Παναγία βόηθα“. Aλλά εκείνος εξακολούθησε να βλασφημεί συνεχώς.
Όταν επέστρεψαν, τον βρήκαν πεθαμένο. Λυπήθηκαν κατάκαρδα για την ψυχή του, διότι έφυγε με αυτόν τον αμετανόητο τρόπο. Επειδή δεν υπήρχε ιερέας στο σύνταγμα, έσκαψαν πρόχειρα με τις ξιφολόγχες τους και τον έθαψαν. Έκαμαν τον σταυρό τους και έφυγαν. Άλλα μόλις απομακρύνθηκαν γύρω στα είκοσι μέτρα, έρχεται μια οβίδα από το Τεπελένι, τον ξεθάφτει και τον πετάξε δέκα μέτρα μακριά!
Έπεσαν οι άνδρες κάτω να προφυλαχθούν. Κατάλαβαν ότι η οβίδα ήταν σταλμένη για τον βλάσφημο. Τον έχωσαν ξανά στον λάκκο που άνοιξε η οβίδα και ξεκίνησαν να φύγουν. Μόλις έφθασαν στα είκοσι μέτρα, έρχεται δεύτερη οβίδα και με τον ίδιο τρόπο τον ξεχώνει και τον πετά δέκα μέτρα μακριά. Τότε κατάλαβαν ότι τον βλάσφημον ούτε η γη δεν τον δέχεται. Τον παράτησαν άταφο και έφυγαν.
Φόβος και τρόμος κατέλαβε, τους αυτόπτες μάρτυρες, και όλο το στράτευμα”.
ΑΡΧΙΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ.
Ο Πατήρ Σάββας πήγαινε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και ταυτοχρόνως βοηθούσε την οικογένειά του στις καθημερινές φροντίδες. Παράλληλα έμαθε την τέχνη του τσαγκάρη και επιδιόρθωνε, αλλά και κατασκεύαζε τα υποδήματα των συγχωριανών του. Όταν τέλειωσε το σχολείο, έφυγε, για να εργαστεί στην Λευκωσία.
Εκεί γνώρισε λειτουργούς του Θεού υψηλού πνευματικού αναστήματος και παράλληλα με την εργασία του για τον βιοπορισμό του, εργάστηκε ως οικοδόμος, ως εργάτης-καθαριστής στα ξενοδοχεία και τέλος άνοιξε ένα μικρό μανάβικο μέσα στην αγορά της Λευκωσίας).
Είχε την ευλογία να έχει καλούς εξομολόγους, τους οποίους ευγνωμονούσε σε όλη του την ζωή, διότι του δώσανε τις σωστές συμβουλές και το καλό παράδειγμα.
Ο πατήρ Σάββας Αχιλλέως υπήρξε από τους πρωτεργάτες του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου, από τον Αγγλικό ζυγό. Ήταν ο εξ απορρήτων του Στρατηγού Γεωργίου-Γρίβα Διγενή. Ήταν ο υπεύθυνος να μεταφέρει την μυστικής αλληλογραφία του. Πήρε ακόμη μέρος στην 1η αντάρτικη ομάδα της περιοχής Κύκκου που συνέστησε ο Μάρκος Δράκος και της έδωσε την επωνυμία “Ουρανός”.
Συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τους Άγγλους μέχρι το πέρας του Αγώνος. Χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Φανερωμένης στην Λευκωσία και έκτοτε συνέχισε την πνευματική δράση του στην Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό να δούνε όλοι οι χριστιανοί τα κηρύγματα και τις διδασκαλίες του Πατρός Σάββα και πάνω από όλα, να τα εφαρμόσουν.
Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την Ελλάδα να ακολουθηθούν πιστά όλα όσα είχε αναφέρει ο γέροντας στα κηρύγματα του, και στα βιβλία του. Οι Χριστιανοί δεν γίνεται να είναι ταυτόχρονα με τον Σωτήρα Χριστό και τον ανθρωποκτόνο Εωσφόρο. Διότι αυτό είναι καταστροφικό για τους ίδιους και για το έθνος. Μέσα από τα κηρύγματα του ο Σάββας Αχιλλέως μίλησε μέσα στις ψυχές όλων των πραγματικών Χριστιανών.
Ο ιερέας του Χριστού έδωσε μεγάλους αγώνες για να συγκρατήσει το Ελληνικό έθνος από την καταστροφή.
Μας άφησε πολύ σημαντικό φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο. Για να βοηθήσει τους ανθρώπους περισσότερο έγραψε πολλά και σημαντικά βιβλία. Βλέποντας την νεότητα να παρασύρεται σε μέρη ψυχαγωγίας και διασκέδασης από όπου οι επιτήδειοι της νέας τάξης πραγμάτων, έβρισκαν ευκαιρία να παγιδεύουν τα ανυποψίαστα θύματά τους, Για όλα μίλησε. Έκανε αναφορές για την θρησκεία των Aγαρηνών και για τον Μωάμεθ. Μας δίδαξε ότι είναι πιστοί του Εωσφόρου και ότι κάνουν κάθε είδους μαγγανεία διότι είναι βάρβαροι και σατανιστές.
Σε ένα από τα αμέτρητα κηρύγματα του, τα οποία βρίσκονται στο διαδίκτυο μας αναφέρει ενδεικτικά : “Αυτήν την εποχή που ζούμε εμείς σήμερα, οι Ινδουιστές αναμένουν τον Κρίσνα, οι Βουδιστές τον Μαιτρεγια, οι Σαρακηνοί τον Μαγκντί και οι Εβραίοι τον διαβόητο Μεσσία. Μην σας ξεγελούν τα διαφορετικά ονόματα, καθώς όλα αυτά τα έθνη αναμέουν. ένα και μόνον πρόσωπο το βδέλυγμα, τον υιό της απωλείας, γνωστό ως αντίχριστο”.
πατήρ Σάββας Αχιλλέως :Ο Αντίχριστος είναι εδώ!!! Ή προετοιμασία …
Ακόμη έκανε αναφορές για τους μετανάστες, για την γύμνια και την ανηθικότητα των γυναικών, για τα τατουάζ-μόδα, για την θεία κοινωνία σε σχέση με το κάπνισμα, για τον Εκκλησιασμό και γενικότερα για κάθε τι χριστιανικό-ηθικό.
Υπάρχουν λαοί οι οποίοι με κλάματα, παρακάλια και βλαστήμιες, καλούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να τους βοηθήσει.
Όμως οι Έλληνες, μόνον με έναν τρόπο ξέρουν να καλούν τον Χριστό να τους υποστηρίξει, πολεμώντας. Δύο από τα εκατομμύρια παραδείγματα ήταν και οι Πατέρες Σάββας Αχιλλέως και Χαράλαμπος Βασιλόπουλος. Οι Τρεις μεγάλες μορφές της Ορθοδοξίας, εφάρμοσαν πιστά την διδαχή του στυλοβάτη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου : ” Κρείττων γάρ επαινετός πόλεμος, ειρήνης χωριζούσης θεού. Για αυτό πατήρ Σάββας, ο πατέρας Χαράλαμπος και ο Άγιος Παισιος, εάν ζούσαν, θα σας ζητούσαν να αγωνιστείτε για τον Χριστό και την Ελλάδα.
Ο Στυλοβάτης του Ελληνισμού, της Ορθοδοξίας, και της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, μας δίδαξε το Κρείττων γαρ επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεού, με τις ευλογίες του Ιησού Χριστού, ο Άγιος Γρηγόριος. Μετάφραση : Προτιμώ και επαινώ τον πόλεμο, από μια “ειρήνη” η οποία θα με χωρίσει από τον Χριστό.
Ο Άγιος Γρηγόριος είπε ότι δεν γίνεται να κατηγορήσουμε έναν χριστιανό, που παίρνει το όπλο για να κατατροπώσει τον εχθρό. Όλα αυτά από την στιγμή που ο εχθρός έχει ως σκοπό να αφανίσει τον Έλληνα, την πίστη του και την πατρίδα του.
Δεν γίνεται να αγαπάμε τους πάντες, ακόμη και τους εχθρούς μας. Δεν είναι ηθικό, λογικό και Χριστιανικό να τους επιτρέπουμε να μας σφάξουν, διότι τότε δεν θα είμαστε στην ζωή, για να διαδώσουμε το έργο του Χριστού, δεν θα μπορούμε να αγαπήσουμε, και να βοηθήσουμε ανθρώπους. Επίσης με αυτήν την νεοταξική-εωσφορική “λογική”, θα είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη πολλούς αιώνες πριν το Ελληνικό έθνος.
Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός επιτρέπει την νόμιμη άμυνα, διαφορετικά δεν θα ευλογούσε, τους προγόνους μας, να αμύνονται επί τόσους αιώνες και να διοικούν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Εάν δεν πολεμούσαν οι Έλληνες Χριστιανοί, στους αμυντικούς πολέμους, θα είχε κατακτηθεί και αφανιστεί δια παντός το Ελληνικό έθνος, μερικούς αιώνες πριν.
Η Χριστιανική πίστη θεωρεί τον πόλεμο και την χρήση των όπλων προς άμυνα βέβαια, ένα αναγκαίο κακό. Επομένως, όταν κινδυνεύουν τα αγαθά της ζωής, η τιμή, η ελευθερία, η πατρίδα και η οικογένεια, οφείλουμε ως χριστιανοί να τα υπερασπιστούμε πολεμώντας ακόμη και μέχρι θανάτου εάν χρειαστεί. Ο Κύριος έλεγε: “Μείζονα ταύτης αγάπη ουδείς έχει ίνα τις θει την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού”.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να θυσιαστεί κανείς για αυτούς που αγαπάει. Όταν λοιπόν θυσιαστεί κανείς στον πόλεμο για να υπερασπίσει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τους δικούς του είναι επαινετή πράξη.
Βέβαια όλοι οι χριστιανοί πριν φτάσουν στην χρήση των όπλων οφείλουν να εξαντλήσουν κάθε ειρηνικό μέσο και μόνο σαν έσχατο όπλο να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο.
Ο Μέγας Αθανάσιος μας διδάσκει : “Ενώ η αφαίρεση της ζωής του άλλου ανθρώπου βιαίως (φόνος), είναι καθ’ εαυτόν παράνομος, το να πεθάνεις στον πόλεμο, άρα και το να φονεύσεις τους εχθρούς, και ορθό είναι και νόμιμο είναι και αξιέπαινο”. Στις εθνικές εορτές τιμούμε τους αμυντικούς πολέμους του έθνους μας, καθώς και oσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Όλες οi εθνικές εορτές συνδέονται με επίσημες δοξολογίες και με προσευχή.
Αυτό μας δείχνει ότι η Εκκλησία-Ορθοδοξία ευλογεί τους δικαίους και αμυντικούς πολέμους. Ενδεικτικά σάς αναφέρω ότι την σημαία του 21’ κρατάει ένας δεσπότης.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο Άγιος Κωνσταντίνος στον κρίσιμο εκείνο πόλεμο μετά από τον οποίο έγινε μονοκράτορας πολέμησε με το λάβαρο, το οποίο είχε επάνω το Σταυρό και τη φράση «Εν τούτω Νίκα». Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν, έλεγε ο Στρατηγός I. Μακρυγιάννης Είναι γεγονός αποδεκτό από όλους ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται υπό διωγμόν, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ορθοδοξία, ο Χριστός και οι Άγιοι, επιτρέπουν την νόμιμη άμυνα και τους αμυντικούς πολέμους. Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουν στην Χριστιανική πίστη, αρκετοί στρατιωτικοί Άγιοι. Άγιος Νικηφόρος ο Β Φωκάς, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Γεώργιος κλπ. Ο Ίδιος ο Χριστός και οι Άγιοι ευλογούν τους αμυντικούς πολέμους.
Για αυτόν τον λόγο επέτρεψε για πρώτη και μοναδική φορά σε όλο τον κόσμο να διακόπτουν την Θεία λειτουργία, το μνημόσυνο του, μέσα στον κορυφαίο ναό του Χριστιανισμού, την Αγία Σοφία και να ψάλλουν τον Βασιλιά Νικηφόρο, ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών. Ακόμη και τόσο γενναίος πολεμιστής και μεγάλος στρατηγός-αυτοκράτορας που ήταν, μπροστά στον Θεό, δεν ήταν παρά ένας απλός άνθρωπος μέχρι εκείνη την στιγμή, καθώς δεν είχε γίνει ακόμη Άγιος.
Όμως γιατί οι καταστροφές των Αράβων, ήταν αμέτρητες, επί πολλούς αιώνες, εις βάρος των αθώων Ελλήνων, έκανε ο Ιησούς, μια εξαίρεση. Τα μαρτύρια των Ελλήνων δεν είχαν τέλος όλους εκείνους τους αιώνες, από τους Αγαρηνούς, με σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών.
Ο Σωτήρας Χριστός, ευλόγησε να διακόπτουν την δοξολογία του, μέσα στην Αγία Σοφία, και να υμνούν τον Νικηφόρο τον Β Φωκά. Είναι ο μοναδικός βασιλιάς στον οποίο έγινε η ύψιστη τιμή να διακόπτουν το μνημόσυνο του θεού, μέσα στην Αγία Σοφία τον κορυφαίο ναό της οικουμένης, και να ψάλλουν εκείνον ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών.
Ουδέποτε στα παγκόσμια χρονικά έγινε μια τέτοια τιμή σε οποιοδήποτε άλλο βασιλιά. Ούτε στον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών τον Βασίλειο τον Β, δεν έγινε τέτοια τιμή, ούτε σε κανέναν άλλο βασιλιά.
Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα δείγμα, ότι ο Νικηφόρος θα γινόταν Άγιος. Σχετικά με την νόμιμη άμυνα ήταν σύμφωνος και ο επίσκοπος Πλωμαρίου το 1913 μ.χ., ο οποίος σε σχετικό του βιβλίο, αναφέρει ότι ο χριστιανός θα πρέπει να εξαντλήσει όλα τα μέσα ώστε να αποφύγει τον φόνο. Εάν όμως αυτό δεν είναι εφικτό, τότε έχει κάθε δικαίωμα, όπως και ο κάθε άνθρωπος να υπερασπιστεί την ζωή του.
Το Ελληνικό έθνος, διαχρονικά επιβίωσε, εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών. Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών (Παιάνας-Αισχύλος). Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς (Πλάτων, Κρίτων).
Ο Αριστοκλής-Πλάτωνας εiναι ο πρώτος-κορυφαίος εθνικιστής φιλόσοφος, όλων των εποχών, διότι καθόρισε το πρώτο και σπουδαιότερο πατριωτικό αξίωμα, ενώ ήταν ο μοναδικός φιλόσοφος στον κόσμο ο οποίος πήγε ενάντια, στην Φιλοσοφική και ηθική του διδασκαλία για να επιβιώσει η Ελλάδα. Αν είσαι ανήμπορος να κρατήσεις αναμμένες τις λαμπάδες της Πατρίδα σου, δεν είσαι συνειδητός Έλληνας, δεν είσαι Πατριώτης. Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί ( Κωστής Παλαμάς).
Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις. Αυτά είπε μεταξύ πολλών άλλων ο μεγαλύτερος υμνητής των δυο ιερότερων ανθρώπινων αξιών, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, οι οποίες εiναι δημιουργήματα των αρχαίων Ελλήνων, κατά την σύγχρονη εποχή. Οι πρόγονοί μας όχι μόνον δημιούργησαν αυτές τις δύο αξίες, αλλά της “πότισαν” με αίμα, όσο κανένα άλλο Έθνος στην παγκόσμια ιστορία.
Αναφέρει ενδεικτικά, ο μεγαλύτερος σύγχρονος, υμνητής της ελευθερίας : “Το Ελληνικό Γένος αν σώθηκε ως σήμερα, αν επέζησε μετά από τόσους εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, προ πάντων εσωτερικούς, ύστερα από τόσους αιώνες κακομοιριά, σκλαβιά και πείνα, δεν το χρωστάει στην λογική. Θυμηθείτε τους τρεις εμποράκους που ίδρυσαν την Φιλική Εταιρεία, Θυμηθείτε το 21, το χρωστάμε στο θαύμα.
Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας. Ευλογημένη ή σπίθα αυτή πού αψηφάει τις φρόνιμες συμβουλές της λογικής, κι όταν φτάσει το Γένος στα χείλια του γκρεμού βάζει φωτιά σε ολόκληρη την ψυχή και φέρνει το θαύμα”. Στα θαύματα χρωστάει ή Ελλάδα την ζωή της. Πατρίδα, , ήσουν άτυχη, από ανθρώπους να σε κυβερνούν, μόνο ο Θεός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη, αναφέρει ο στρατηγός Μακρυγιάννης.
Αλήθεια μόνο ο θεός μόνο ή σπίθα την στιγμή που κινδυνεύει σε μια γωνιά της Ελλάδας να σβήσει, πετιέται σε μία άλλη και γίνεται πυρκαγιά. Ένα από αυτά τα οποία μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας, είναι ότι η μεγαλύτερη αξία σε έναν άνθρωπο είναι να κρατά την ψυχή στο στόμα, να πολεμά, να επιμένει για το αδύνατο, το ακατόρθωτο.
Από την στιγμή που δεν θα λυγίσει και παραμείνει ανυποχώρητος, τότε γίνεται το θαύμα που ποτέ ένας δειλός δεν μπορεί να πιστέψει, καθώς το αδύνατο, το ακατόρθωτο έχει γίνει πλέον δυνατό κερδίζοντας την ζωή και την ελευθερία.
Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά των αρχαίων προγόνων μας, των ΙΕΡΩΝ Ελλήνων, από τους σημερινούς ραγιάδες-προδότες. Πάντοτε οι αρχαίοι πρόγονοι μας, όταν όλα έδειχναν τελειωμένα, εκεί που φαινόταν να μην υπάρχει καμία ελπίδα, οι πραγματικοί Έλληνες αγωνιζόταν, ενάντια σε κάθε λογική. Το αποτέλεσμα σε κάθε εποχή ήταν να πετυχαίνουν το ακατόρθωτο. Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πιο ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου.
Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή.
Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη, τον οποίο περιμένουν αδίκως οι ραγιάδες σήμερα. Η προσμονή “θεόσταλτων σωτήρων” από τον Θεό είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των ραγιάδων, οι οποίοι σαπισμένοι από την σεξουαλική διαφθορά αναμένουν βοήθεια από τον θεό.Σκεφτείτε τί θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εχθρών μας αντί να πολεμούν να έκαναν μόνον συλλαλητήρια ;
Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πριν. Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι κλπ, να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε.
Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ. Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Γνώριζαν τον διαχρονικό και ιερό τρόπο εθνικής επιβίωσης και ότι περίπτωση που θα τολμούσαν να γίνουν προδότες θα “έσπαγε” η ιερή ιστορική συνέχεια, η οποία κρατούσε το έθνος ζωντανό στο πέρασμα πολλών αιώνων. Ήξεραν πολύ καλά οι Έλληνες ότι αν γινόταν προδότες τότε θα κατέστρεφαν δια παντός τον Ελληνισμό.
Αυτό διότι ανά πάσα στιγμή οι επόμενες γενιές Ελλήνων θα τους είχαν ως παράδειγμα με συνέπειες τραγικές καθώς θα ακολουθούσαν και άλλοι οι οποίοι θα γίνονταν προδότες. Από την στιγμή που θα καταστραφεί η ιερή ιστορική συνέχεια των ηθικών και των γενναίων Ελλήνων θα ακολουθούσαν γενεές προδοτών και δειλών. Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες. Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι καθήμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία, να τους δωθεί ως “δώρο”, χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά. Το πιο κλασικό παράδειγμα οι Εβραίοι οι οποίοι έκαναν σεξουαλικές ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του.
Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γη της επαγγελίας. Ο αληθινός θεός-Δημιουργός, είναι ο θεός του καλού, της δικαιοσύνης, της αγάπης, της τάξης, της ηθικής, για αυτό δεν βοήθησε ποτέ ανά τους αιώνες, τους σάπιους που ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά, την αδικία, την ανομία, την αταξία κλπ. Οι πηγές ζωής του έθνους μας, ήταν και είναι η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική παιδεία.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου