Τις τελευταίες δεκαετίες ανθελληνικά κέντρα τα οποία επιβουλεύονται τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, έχουν επιβάλει την αιρετική δοξασία του παθητικού Χριστιανισμού.
Αυτό όμως δεν ισχύει όπως θα δούμε στην σημερινή ιστορική εργασία. Ενδεικτικό ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος δίδαξε περί νόμιμης άμυνας και δίκαιων αμυντικών πολέμων. Για αυτό κατά την μεσαιωνική εποχή εκτός από τους άνδρες συμμετείχαν και γυναίκες στους αμυντικούς πολέμους της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Πολλοί νομίζουν ότι οι γυναίκες στα Ρωμαϊκά χρόνια δεν είχαν δικαιώματα και ζούσαν σε μια "σκληρή" και απάνθρωπη-ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Αυτή η άποψη είναι λανθάσμένη. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν το μοναδικό μεσαιωνικό κράτος όπου κυβερνιόνταν από αυτοκράτειρες. Ενώ ήταν ένα Θεοκεντρικό (και όχι Θεοκρατικό ) κράτος που η γυναίκα είχε ιδιαίτερη θέση αν σκεφτούμε την Παναγία ως Υπερμαχώ Στρατηγό.
Νέες έρευνες έφεραν στο φως και άλλα στοιχεία για συμμετοχή των γυναικών στους πολέμους. Κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων είχαν ενεργό ρόλο, σε ένα πεδίο που για αιώνες θεωρούνταν αμιγώς αντρικό θέμα.
Στα περίφημα στρατηγικά εγχειρίδια των Ελλήνων-Ρωμαίων αυτοκρατόρων μας αναφέρουν μια συγκεκριμένη στρατιωτική ομάδα η οποία είχε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο στρατό. Αυτοί οι ειδικά εκπαιδευμένοι άνθρωποι είχαν τον ρόλο να διεισδύουν πίσω από τις γραμμές του εχθρού, να χαρτογραφούν, να κατασκοπεύουν και να μαζεύουν πληροφορίες από τον εχθρό και να τις μεταφέρουν με ασφάλεια στους ανώτατους αξιωματικούς τας αυτοκρατορίας. Παράλληλα κατά τα τακτικά εγχειρίδια πάντα, έπρεπε να είναι εκπαιδευμένοι και στη χρήση των όπλων αν έπρεπε να πολέμησαν για την ζωή τους. Οι Βυζαντινοί τους ονόμαζαν εξπλοράτορες. O χρονογράφος Θεοφάνης αναφέρει ότι υπήρχαν και γυναίκες εξπλοράτορες.
Oi αρμοδιότητες του εξπλοράτορα ήταν πολύ δύσκολες, καθώς έπρεπε να διεισδύσει σε περιοχές πιθανός αχαρτογράφητες, να ξέρει τα ήθη και τα έθιμα καθώς και τη γλώσσα του λαού που είχε διαταχθεί να κατασκοπεύσει, παράλληλα έπρεπε να είναι γνώστης κάποιας πολεμικής μεθόδου για να προστατευτεί αν χρειαστεί, να γνωρίζει ιππασία, κολύμβηση αναρρίχηση καθώς και προσανατολισμό και αν τυχών αιχμαλωτιστεί να μην προδώσει την αυτοκρατορία. Δηλαδή να είναι έτοιμος να πεθάνει. Συνεπώς μιλάμε για ένα καλά εκπαιδευμένο στρατιώτη, κατάσκοπο, ανιχνευτή. Και αυτό τον ρόλο τον είχαν συχνά και γυναίκες τη περίοδο του μεσαίωνα.
Εφόσον υπήρχαν γυναίκες κατάσκοποι, εξπλοράτορες και μερικές φορές πολεμίστριες σε μια κοινωνία όπου οι γυναίκες είχαν τους δικούς τους χώρους, υπήρχαν και αξιωματικοί οι οποίες ήταν γυναίκες. Αυτές επόπτευαν και διαβίβαζαν διαταγές στους κατώτερους ή ανάφεραν στους ανώτερους. Φορούσαν τα καθημερινά ενδύματα ωστόσο ο βαθμός ήταν διακριτός από ένα λευκό πέπλο που φορούσαν στο κεφάλι τους.
Όπως βλέπουμε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία του μεσαίωνα, ο μεσαιωνικός Ελληνισμός, είναι γεμάτος έκπληξης. Η έρευνα συνεχίζεται.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ.
Οι Άγιοι στρατιώτες του Χριστού έχουν στις τάξεις τους δύο γυναίκες.
Η πρώτη γυναίκα-Αγία που υπήρξε στρατιωτικός ήταν η Θεοδώρα η οποία καταγόταν από φτωχή οικογένεια στην περιοχής της Αρκαδίας – Μεσσηνίας. Στην ιστορία της θρησκείας και των Ενόπλων δυνάμεων υπάρχουν και δύο γυναίκες που υπηρέτησαν!
Η Αγία Θεοδώρα ήταν το μεγαλύτερο κορίτσι μιας φτωχής και πολύ θρήσκας οικογένειας με πατέρα ηλικιωμένο και άρρωστο και ζούσε σε ένα χωριό της Πελοποννήσου, τη Βάστα, λίγο έξω από τη Μεγαλόπολη. Το χρηματικό ποσό που απαιτούνταν για την πληρωμή μισθοφόρου ήταν πολύ μεγάλο για τις δυνατότητες της οικογένειάς της και ο πατέρας της ανήμπορος να πάρει μέρος σε μάχη. Έτσι η Θεοδώρα σε ηλικία 17 ετών αποφάσισε να υποδυθεί τον άντρα και να συμμετέχει η ίδια στο στρατό του χωριού της. Βρέθηκε πολύ σύντομα να πολεμά σε μάχες με περίσσιο θάρρος και όπως ήταν λογικό προάχθηκε σε βαθμό. Το σθένος της, αλλά και η σεμνότητά της την έκαναν αρεστή μέσα στο στράτευμα.
Ωστόσο, μια νεαρή κοπέλα δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη γοητεία του νεαρού στρατιώτη-Θεοδώρα κι έτσι τον ερωτεύθηκε. Η Θεοδώρα δεν ήθελε να προδώσει το μυστικό της γιατί αυτό θα εξέθετε όλη την οικογένειά της.
Όσο κι αν η Θεοδώρα προσπαθούσε να μεταπείσει τη νεαρή κοπέλα λέγοντάς της ότι είναι αφιερωμένη στο Θεό, τόσο η νεαρή κοπέλα ήθελε το νεαρό που έβλεπε μπροστά της, τον όμορφο και θαρραλέο στρατιώτη που είχε γνωρίσει. Η συνεχής άρνηση της Θεοδώρας οδήγησε τη νεαρή κοπέλα στην εκδίκηση. Κοιμήθηκε με κάποιον άλλο στρατιώτη με τον οποίο έμεινε έγκυος και πήγε στον Διοικητή του στρατού δηλώνοντας ότι η Θεοδώρα, δηλαδή ο στρατιώτης που είχε ερωτευθεί η κοπέλα, ήταν εκείνος που την άφησε έγκυο και θα έπρεπε να την παντρευτεί.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε χωρίς να μαρτυρήσει το φύλο της, φώναζε όμως διαρκώς ότι άδικα κατηγορείται. Εκτελέσθηκε, αλλά όταν έγδυσαν το πτώμα, έκπληκτοι οι άνδρες του αποσπάσματος είδαν ότι ήταν γυναίκα, άρα δεν θα μπορούσε να έχει διαπράξει το αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκε. Σήμερα στη Βάστα της Μεγαλόπολης βρίσκεται ναός αφιερωμένος στην Αγία. Μάλιστα, αποτελεί θαυμαστό αξιοθέατο, γιατί 17 δένδρα φυτρώνουν μέσα από τους τοίχους και την σκεπή του ναού.
Η Oρθόδοξη πίστη στην Ελλάδα αποτελεί διαχρονικό- αναπόσπαστο τμήμα της ιστορίας και της ένδοξης πορείας του Ελληνικού Έθνους. Η θρησκεία σε πολλές καταστάσεις και γεγονότα έχει εμπλακεί, αποδεικνύοντας την άμεση εξάρτηση που έχει για την εθνική μας επιβίωση.
Η Εκκλησία και η Ορθοδοξία μαζί με τον Ελληνική παιδεία κατέχουν την πιο σημαντική θέση στην ιστορία μας. Από αρχαιοτάτων χρόνων οι ένοπλες δυνάμεις έχουν μια στενή σχέση ζωής, με τον Χριστιανισμό. Στην Ορθόδοξη πίστη έχουμε μια σειρά στρατωτικών-αυτοκρατόρων που αγίασαν.
Σύμφωνα με ιστορικές έρευνες έχουμε 416 στρατιωτικούς επώνυμους Αγίους και άλλους 6000 ανώνυμους. Ο κορυφαίος στρατιωτικός Άγιος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού είναι ο Άγιος Νικηφόρος Φωκάς.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος
Ο Άγιος ξεπέρασε τους μοναχούς των όρεων με τις αγρυπνίες του, τις συνεχείς γονυκλισίες, και με την σωφροσύνη του. Η Ορθόδοξη πνευματικότητα είχε τόσο βαθιά επηρεάσει τον Άγιο ο οποίος ζούσε με νηστεία, άσκηση και προσευχή.
Ο βίος του Αγίου αποτελεί παγκόσμιο αντικείμενο έρευνας και διδασκαλίας σε πολλές πανεπιστημιακές σχολές άλλων χωρών.Είναι μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Το 961 μ.Χ. επιχειρεί την απελευθέρωση της Κρήτης, ο ανδρείος και μέγας Αυτοκράτορας-Στρατηγός, o Άγιος Νικηφόρος Β Φωκάς. Προετοιμάζει απόβαση με 3.300 πολεμικά και μεταγωγικά πλοία, με την βοήθεια του τρομερού όπλου των Ρωμαίων, του υγρού πυρός. Ήταν από τις μεγαλύτερες αποβάσεις στην ιστορία.
Πνευματικό στήριγμα στην εκστρατεία αυτή, είχε τον μοναχό και μετέπειτα Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, συνιδρυτή της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, μαζί με τον Άγιο Νικηφόρο. Ο Στρατηγός παρακάλεσε τον Άγιο Αθανάσιο, να τον ακολουθήσει, με σκοπό να προσεύχεται για την θετική έκβαση, της δύσκολης αυτής πολεμικής επιχείρησης. Η απόβαση έγινε κοντά στο Ηράκλειο. Πριν από την καθοριστική μάχη, οι Αγαρηνοί. ανέβασαν στα τείχη του κάστρου, μια ηλικιωμένη μάγισσα, η οποία με τελετές μαγείας και αισχρά λόγια, προσπαθούσε, να ματαιώσει, την Ελληνική-Ρωμαϊκή επίθεση. Όμως ένας Έλληνας τοξότης την γκρέμισε από τα τείχη του κάστρου. Αμέσως τότε ξεκίνησε η Ελληνική-Ρωμαϊκή επίθεση. Ακολουθούν σφοδρές μάχες με τους Άραβες και καταλαμβάνεται το Ηράκλειο.
Ο Νικηφόρος Φωκάς με δυσκολία κατόρθωσε να σταματήσει τους στρατιώτες, για να μην προβούν σε βιαιότητες. Η Κρήτη υπάγεται ξανά στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με πολιτικό, θρησκευτικό και στρατιωτικό κέντρο τον Χάνδακα. Ο Βασιλιάς Νικηφόρος καταστρέφει τα τείχη στον Χάνδακα και μετατρέπει τα μουσουλμανικά τεμένη σε εκκλησίες, κάνει οχυρώσεις και καθιστά την Κρήτη, προπύργιο του Ρωμαϊκού Ελληνισμού, κατά των Αραβικών επιθέσεων . Τότε κτίζεται και ο ναός του Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα-Ηράκλειο, στην ίδια θέση που είναι ο σημερινός. Επειδή μεγάλο μέρος του πληθυσμού, κάτω από την πίεση των Αγαρηνών, είχε εξισλαμισθεί, ο ευσεβής Δομέστικος των Σχολών Νικηφόρος Φωκάς, μεταφέρει στην Κρήτη, τον Άγιο Νίκωνα που επανέφερε στον Χριστιανισμό μεγάλο μέρος, των Ελλήνων του Νησιού.
Εμπλουτίζει τον Κρητικό πληθυσμό με σπουδαίες οικογένειες Ελλήνων κυρίως, αλλά και Αρμενίων στρατιωτών του. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ο Νικηφόρος Φωκάς, όταν έγινε Αυτοκράτορας, έδωσε στον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, μεγάλα ποσά, για την ανοικοδόμηση της Μονής, της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, όπου μέχρι σήμερα διασώζεται η επίσημη αυτοκρατορική στολή του, με την μίτρα, που χάρισε στη Μονή και η οποία είναι όμοια, με την επίσημη λειτουργική στολή του Πατριάρχη και των Μητροπολιτών.
"Pallida Mors Saracenorum ήταν το όνομα που πήρε o Στραηγός-Αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς, μετά την μεγαλειώδη νίκη του κατά των Σαρακηνών της Ισπανίας, οι οποίοι κατέλαβαν τον Χάνδακα-Ηράκλειο στην Κρήτη,. Τον Μάρτιο του 961 μ. Χ.
Ένα αξιόλογο άρθρο του 1941, βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Πολεμικού Ναυτικού ινστιτούτου της Αμερικής (US Naval Institute). Στο άρθρο αυτό γίνεται αναφορά στην επιχείρηση που ανέλαβαν οι Έλληνες-Ρωμαίοι για την ανακατάληψη της Κρήτης από τους Σαρακηνούς. Ο αρθρογράφος κάνει αναφορά στην ανακατάληψη της μεγαλονήσου από τον στρατηγό-αυτοκράτορα Νικηφόρο και την κατάκτηση της Κρήτης από τους Γερμανούς κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο.
Οι στρατηγικές κινήσεις που έκανε ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός στόλος στην Κρήτη, αποτελούν παγκόσμιο αντικείμενο έρευνας και διδασκαλίας σε πολλές ναυτικές-πανεπιστημιακές σχολές άλλων χωρών. Οι στρατηγικές τακτικές του Αγίου Νικηφόρου Φωκά αναγνωρίζονται διεθνώς, ως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διεξαγωγής και εφαρμογής όλων των αμφίβιων επιχειρήσεων πολέμου στην θάλασσα.
Η Κρήτη έχει ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία από τα αρχαία χρόνια μέχρι και την σύγχρονη εποχή, καθώς ελέγχει τις αεροπορικές και θαλάσσιες συγκοινωνίες αποτελώντας ιδανική βάση αεροναυτικών επιχειρήσεων προς κάθε σημείο της Ανατολικής Μεσογείου. Για αυτούς τους λόγους ήταν από τις αρχές του Β παγκοσµίου πολέµου, στο στόχαστρο των Βρετανών και των Γερµανών. Τον ένατο αιώνα βασική επιδίωξη για την Ελληνική-ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ήταν ο έλεγχος των θαλασσίων γραμμών και η εξουδετέρωση των Σαρακηνών πειρατών, ώστε να γίνεται με ασφάλεια το εμπόριο και να προστατεύεται ο άμαχος πληθυσμός.
Τα προηγούμενα χρόνια έγιναν πολλές αποτυχημένες απόπειρες ανακατάληψης του νησιού από τους Έλληνες. Τότε το 960 μ.Χ. συγκροτείται ένας μεγάλος αυτοκρατορικός Ρωμαϊκός στόλος, υπό τον Δομέστικο των Σχολών της Ανατολής Νικηφόρο Φωκά. Ο Άγιος Νικηφόρος οργανώνει πολύ προσεκτικά τους σταθμούς ανεφοδιασμού του αυτοκρατορικού ναυτικού κατά μήκος του Αιγαίου ξεκινώντας από την νήσο Τένεδο και στην συνέχεια προς Μυτιλήνη*, Χίο, Νάξο, Ίο, Θήρα, Κάρπαθο, με τελικό προορισμό την Κρήτη.
Η Ρωμαϊκή δύναμή περιλαμβάνει πεζούς στρατιώτες, ιππικό και ναυτικό προσωπικό. Παράλληλα στέλνει πλοία προς αναγνώριση και συλλογή πληροφοριών. Στην συνέχεια περικυκλώνει το νησί με ναυτικές δυνάμεις δημιουργώντας περιοχές καταδρομικών-ναυτικών επιχειρήσεων.
Πραγματοποιεί οργανωμένες αποβάσεις ταυτόχρονα σε προκαθορισμένες ακτές, με στόχο να αιφνιδιάσει τους Αγαρηνούς, ώστε να μην αντιδράσουν. Η απόβαση διενεργείται με εκτόξευση βελών και υγρού πυρός, για να καλυφθούν οι εξερχόμενοι από τα πλοία στρατιώτες.Μέχρι την πολιορκία του 961 μ.Χ. οι Άραβες θεωρούσαν ότι είναι κυρίαρχοι και χωρίς αντίπαλο. Για αυτό προχωρούσαν σε ληστρικές επιδρομές με πλούσια λάφυρα και σε εμπόριο ανθρώπων. Αυτό το οποίο αγνοούν οι περισσότεροι είναι ότι η Ορθόδοξη πίστη επιτρέπει την νόμιμη άμυνα.
Εδώ και 14 συναπτά έτη μεταξύ πολλών άλλων σχετικών θεμάτων γράφω και εργασίες-άρθρα σχετικά με τον προστάτη Άγιο μου. Είναι μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ο Ελ Νικφούρ όπως τον ονομάζουν οι Άραβες τον Έλληνα Άγιο, αποτελεί παράδειγμα και πηγή εμπνεύσεως, για ολόκληρο το έθνος.
Ενσαρκώνει την διαχρονική Ορθόδοξη, Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, και τα αξιώματα του έθνους. Η αγάπη του για τον Χριστό, την Ορθοδοξία, την Ελλάδα και το πώς θα υπηρετήσει καλύτερα, την πατρίδα του, καθόρισε όλη την ζωή του. Από μικρός αναρωτιόταν αν θα έπρεπε να γίνει μοναχός ή αν θα υπηρετούσε καλύτερα τον Χριστό, αγωνιζόμενος ως στρατιωτικός. Ήξερε πως μένοντας στον κόσμο και στα πιο υψηλά επίπεδα της στρατιωτικής ιεραρχίας, ότι η προσφορά του θα ήταν μεγάλη, αλλά οι πιέσεις και οι πειρασμοί θα ήταν μεγάλοι. Το δίλημμα του Αγίου Νικηφόρου είναι το δίλημμα πολλών Ορθοδόξων Χριστιανών. Ο Νικηφόρος Φωκάς υπηρέτησε στον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό και παράλληλα, συνδύασε την στρατιωτική, με την ασκητική ζωή κοντά στον Χριστό. Υπάρχουν λαοί οι οποίοι με κλάματα, παρακάλια και βλαστήμιες, καλούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να τους βοηθήσει. Όμως οι Έλληνες, μόνον με έναν τρόπο ξέρουν να καλούν τον Χριστό να τους υποστηρίξει πολεμώντας και αγωνιζόμενοι σε περιόδους ειρήνης.
Στις εποχές όπου το έθνος βρισκόταν σε αμυντικούς πολέμους, όλοι οι Έλληνες εφάρμοσαν πιστά την διδαχή του στυλοβάτη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Η χριστιανική πίστη θεωρεί τον πόλεμο και την χρήση των όπλων προς άμυνα βέβαια, ένα αναγκαίο κακό. Επομένως, όταν κινδυνεύουν τα αγαθά της ζωής, η τιμή, η ελευθερία, η πατρίδα και η οικογένεια, οφείλουμε ως χριστιανοί να τα υπερασπιστούμε πολεμώντας ακόμη και μέχρι θανάτου εάν χρειαστεί. Ο Κύριος έλεγε: “Μείζονα ταύτης αγάπη ουδείς έχει ίνα τις θει την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού”. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να θυσιαστεί κανείς για αυτούς που αγαπάει. Όταν λοιπόν θυσιαστεί κανείς στον πόλεμο για να υπερασπίσει την γυναίκα του, τα παιδιά του, τους δικούς του είναι επαινετή πράξη. Βέβαια όλοι οι Χριστιανοί πριν φτάσουν στην χρήση των όπλων οφείλουν να εξαντλήσουν κάθε ειρηνικό μέσο και μόνο σαν έσχατο όπλο επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο.
Ο Μέγας Αθανάσιος μας διδάσκει : “Ενώ η αφαίρεση της ζωής του άλλου ανθρώπου βιαίως (φόνος), είναι καθ’ εαυτόν παράνομος, το να πεθάνεις στον πόλεμο, άρα και το να φονεύσεις τους εχθρούς και ορθό είναι και νόμιμο είναι και αξιέπαινο”. Στις εθνικές εορτές τιμούμε τους αμυντικούς πολέμους του έθνους μας, καθώς και όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Όλες οι εθνικές εορτές, συνδέονται με επίσημες δοξολογίες και με προσευχή. Αυτό μας δείχνει ότι η Εκκλησία-Ορθοδοξία ευλογεί τους δικαίους και αμυντικούς πολέμους. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι την σημαία του 21’ κρατάει ένας δεσπότης. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Άγιος Κωνσταντίνος στον κρίσιμο εκείνο πόλεμο μετά από τον οποίο έγινε μονοκράτορας πολέμησε με το λάβαρο, το οποίο είχε επάνω το Σταυρό και τη φράση «Εν τούτω Νίκα». Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν, έλεγε ο Στρατηγός I. Μακρυγιάννης. Κρείττων γαρ επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεού, μας δίδαξε με τις ευλογίες του Ιησού Χριστού, ο Άγιος Γρηγόριος. Μετάφραση : Προτιμώ και επαινώ τον πόλεμο, από μια “ειρήνη” η οποία θα με χωρίσει από τον Χριστό.
Ο Άγιος Γρηγόριος είπε ότι δεν γίνεται να κατηγορήσουμε έναν χριστιανό, που παίρνει το όπλο για να κατατροπώσει τον εχθρό. Όλα αυτά από την στιγμή που ο εχθρός έχει ως σκοπό να αφανίσει τον Έλληνα, την πίστη του και την πατρίδα του. Δεν γίνεται να αγαπάμε τους πάντες, ακόμη και τους εχθρούς μας. Δεν είναι ηθικό, λογικό και Χριστιανικό να τους επιτρέπουμε να μας σφάξουν, διότι τότε δεν θα είμαστε στην ζωή, για να διαδώσουμε το έργο του Χριστού, δεν θα μπορούμε να αγαπήσουμε, και να βοηθήσουμε ανθρώπους. Επίσης με αυτήν την νεοταξική-εωσφορική “λογική”, θα είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη πολλούς αιώνες πριν το Ελληνικό έθνος. Ο ίδιος ο Ιησούς επιτρέπει την νόμιμη άμυνα, διαφορετικά δεν θα ευλογούσε, τους προγόνους μας,να αμύνονται επί τόσους αιώνες και να έχουμε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Για αυτόν τον λόγο επέτρεψε για πρώτη και μοναδική φορά σε όλο τον κόσμο να διακόπτουν την Θεία λειτουργία, το μνημόσυνο του, μέσα στον κορυφαίο ναό του Χριστιανισμού, την Αγία Σοφία και να ψάλλουν τον Βασιλιά Νικηφόρο, ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών*. Ακόμη και τόσο γενναίος πολεμιστής και μεγάλος στρατηγός-αυτοκράτορας που ήταν, μπροστά στον Θεό, δεν ήταν παρά ένας απλός άνθρωπος μέχρι εκείνη την στιγμή, καθώς δεν είχε γίνει ακόμη Άγιος.
Όμως γιατί οι καταστροφές των Αράβων ήταν αμέτρητες, επί πολλούς αιώνες, εις βάρος των αθώων Ελλήνων, για αυτό έκανε ο Ιησούς, μια εξαίρεση. Τα μαρτύρια των Ελλήνων δεν είχαν τέλος όλους εκείνους τους αιώνες, από τους εισβολείς με σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών. Ο Σωτήρας Χριστός, ευλόγησε να διακόπτουν την δοξολογία του, μέσα στην Αγία Σοφία, και να υμνούν τον Νικηφόρο τον Β Φωκά. Είναι ο μοναδικός βασιλιάς στον οποίο έγινε η ύψιστη τιμή να διακόπτουν το μνημόσυνο του θεού, μέσα στην Αγία Σοφία τον κορυφαίο ναό της οικουμένης, και να ψάλλουν εκείνον ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών*. Ουδέποτε στα παγκόσμια χρονικά έγινε μια τέτοια τιμή σε οποιοδήποτε άλλο βασιλιά. Ούτε στον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών τον Βασίλειο τον Β, δεν έγινε τέτοια τιμή, ούτε σε κανέναν άλλο βασιλιά. Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα δείγμα, ότι ο Νικηφόρος θα γινόταν Άγιος. Σχετικά με την νόμιμη άμυνα ήταν σύμφωνος και ο επίσκοπος Πλωμαρίου το 1913 μ.χ., ο οποίος σε σχετικό του βιβλίο, αναφέρει ότι ο Χριστιανός θα πρέπει να εξαντλήσει όλα τα μέσα ώστε να αποφύγει τον φόνο. Εάν όμως αυτό δεν είναι εφικτό, τότε έχει κάθε δικαίωμα, όπως και ο κάθε άνθρωπος να υπερασπιστεί την ζωή του.
Σημαντικό ρόλο στην ζωή του Νικηφόρου εκτός της απώλειες των δικών του ανθρώπων, είχε και ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης. Είναι αυτός που έκανε τόσο πολύ θρήσκο τον Άγιο Ν. Φωκά, με συνέπεια να πλησιάζει η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στο απόγειο της ακμής της. Ο Άγιος Αθανάσιος άλλαξε σε πολύ μεγάλο βαθμό, τον τρόπο σκέψης-ζωής του Νικηφόρου. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα σκληρά χτυπήματα της μοίρας. Ο βασιλιάς ήταν εκείνος που έδωσε τα χρήματα, στον Αθανάσιο, για να δημιουργήσει την Μονή Μεγίστης Λαύρας, που ήταν, το πρώτο κοινόβιο, στην ιστορία του Αγίου Όρους. Συνεπώς ο Άγιος Αργαλέος, είναι ο Ιδρυτής του Αγίου Όρους. Οι προσευχές, ο χαρακτήρας, ο τρόπος ζωής του Αθανάσιου, έδιναν ακόμη μεγαλύτερη ψυχική δύναμη στον αυτοκράτορα, για να κερδίζει τους εχθρούς των Ελλήνων. Εξαιτίας του Αθανάσιου, είχε πλήρη επίγνωση ότι πολεμά τους Ισλαμιστές, τους θανάσιμους, και αιώνιους εχθρούς του Χριστού και της Ελλάδος. Ο αυτοκράτορας ζήτησε από τον πατριάρχη Πολύευκτο, όσοι Έλληνες στρατιώτες χάνουν την ζωή τους σε μάχη εναντίον των Αγαρηνών, να ανακηρύσσονται άγιοι. Ο Αθανάσιος ο Αθωνίτης, όταν επισκέφθηκε στην Βασιλεύουσα τον αυτοκράτορα και πνευματικό του φίλο Νικηφόρο, τον συμβούλευσε να ζει «λιτῶς καί ἐν ταπεινώσει», να μετανοεί και να εξομολογείται καθημερινώς για όλες τις αμαρτίες του, ειδικά για το γεγονός, ότι δεν πραγματοποίησε, την υπόσχεσή του, να γίνει μοναχός. Επίσης του υπέδειξε να είναι επιεικής προς τους υπηκόους και να κάνει ελεημοσύνες.
Στο Τυπικό της Μεγίστης Λαύρας ο Άγιος Αθανάσιος, αναφέρεται τιμητικά και στον Άγιο Νικηφόρο, που είχε δολοφονηθεί. Τον χαρακτηρίζει ζηλωτή του μοναχικού βίου, «μέγαν ἐν βασιλεῦσι, καί πολύν τήν ἀνδρείαν, καί τήν ἀρετήν», τον οποίον ο αριστοτέχνης Θεός τον αξίωσε «ὡς γέρας, βραβείον ἄξιον» να εκπορθήσει τις βαρβαρικές πόλεις. Όμως δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει την φιλόθεο πρόθεσή του να γίνει μοναχός, διότι κατέλαβε «τά τῆς βασιλείας τῶν Ρωμαίων σκῆπτρα».Τον επαινεί επίσης, διότι έζησε μέσα στον κόσμο ως μοναχός, με ηθική ζωή, με νηστείες και κοιμώμενος κάτω στο πάτωμα. Ο Άγιος Αθανάσιος τιμά τον Άγιο Νικηφόρο, γράφοντας ότι ξεπέρασε τους μοναχούς των ορέων, με τις αγρυπνίες του, τις συνεχείς γονυκλισίες, και με την σωφροσύνη του. Η Ορθόδοξη πνευματικότητα είχε τόσο βαθιά επηρεάσει πολλούς Ρωμαίους αυτοκράτορες, ώστε άλλοι εξ αυτών τελείωναν τη ζωή τους ως μοναχοί, και άλλοι, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς, ζώντας με νηστεία, άσκηση και προσευχή. Πολλοί άνθρωποι, όταν δεχτούν σκληρά χτυπήματα, στον βίο τους, εγκαταλείπουν τον θεό, είτε περνάνε στο απέναντι άκρο, στον εωσφορισμό. Εν τούτοις ο Άγιος Νικηφόρος Φωκάς, αν και έχασε το παιδί του, και την γυναίκα του, ήρθε ακόμη πιο κοντά στον Χριστό.
Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος ο Β Φωκάς καταγόταν από την πιο ισχυρή οικογένεια της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα μέλη της οικογένειας του, ήταν όλοι ανώτεροι στρατιωτικοί, και είχαν υπηρετήσει στον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό ενάντια στους Πέρσες και στους Aγαρηνούς. Ήταν ο προστάτης όλων των αδύνατων Ελλήνων Χριστιανών τους οποίους κατέστρεφαν, επί αιώνες οι εισβολείς.
Βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος, ήξερε ότι είχε την θεϊκή συναίνεση, να πολεμήσει τους εχθρούς της αυτοκρατορίας.
Πριν να γίνει Αύγουστος, αναδείχθηκε σε μεγάλο στρατηγό σε όλα τα πολεμικά μέτωπα. Ήταν γεννημένος στρατιώτης. Είχε την σωματική αντοχή και την διανοητική ικανότητα ενός μεγάλου στρατιωτικού ηγέτη. Ήταν μικρόσωμος, αλλά εξαιρετικά δυνατός. Η ζωή του ήταν αφιερωμένη στα στρατεύματα του, τα οποία αγαπούσε πολύ και τα προστάτευε με κάθε τρόπο. Οι στρατιώτες του ήταν πιστοί μέχρι θανάτου. Ο Έλληνας βασιλιάς Ν. Φωκάς, πολεμούσε πιο γενναία από όλους τους υπόλοιπους. Όποτε χρειαζόταν έκανε επίθεση ολομόναχος, εναντίον χιλιάδων αντιπάλων. Αυτό γινόταν για να πάρει θάρρος ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός στρατός ώστε να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι.
Οι Έλληνες του μεσαίωνα όλους εκείνους τους αιώνες μέχρι και σήμερα βρισκόταν σε απολύτως νόμιμη άμυνα. Ότι οι πρόγονοι μας πολεμούσαν μόνον σε αμυντικούς πολέμους. Οι εχθροί δεν σταματούσαν ποτέ τους πολέμους εκείνους τους αιώνες. Για αυτό κάθε χρόνο εισέβαλαν στην Ελλάδα, και προκαλούσαν τρομερές καταστροφές. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έφταναν έξω από την Κωνσταντινούπολη, είτε πλησίαζαν αρκετά κοντά στην Ελληνική-Ρωμαϊκή πρωτεύουσα. Η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως εικόνα και ομοίωση, της Ουρανίου Βασιλείας, δεν έκανε ποτέ επεκτατικούς πολέμους, καθώς βρισκόταν, μονίμως, όλους εκείνους τους αιώνες, σε νόμιμη άμυνα, με βάση αυτά που δίδαξαν οι Πατέρες της Ορθοδοξίας.
Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ.
Στην εποχή του Αγίου αυτοκράτορα Νικηφόρου, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί,και οι Ισμαηλίτες συνυπάρχουν εδώ και αιώνες. Στην Βασιλεύουσα-Κωνσταντινούπολη, επί Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπήρχε τζαμί για την μειονότητα Ισμαηλιτών. Όμως εκείνους τους αιώνες, οι πρόγονοι ήταν κοσμοκράτορες, καθώς διοικούσαν, την κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου. Οι ένδοξοι-Ήρωες πρόγονοι μας, οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί αρκετούς αιώνες, πολεμούσαν καθημερινά, και πάρα πολύ γενναία στα πεδία των μαχών. Οι Μωαμεθανοί που ζούσαν μαζί ως μειονότητα, δεν παρουσίασαν παραβατική συμπεριφορά, παρά το γεγονός, ότι τα δύο έθνη, βρισκόταν συνέχεια, σε πόλεμο, από την εποχή, του αυτοκράτορα Ηράκλειου.
Οι πρόγονοι μας είχαν τον απόλυτο σεβασμό, από την Μουσουλμανική μειονότητα, διότι είχαμε κράτος πολύ σοβαρό, με οργάνωση, διοίκηση, στρατό, δομές, παιδεία, ηθική και αυστηρούς νόμους, που εφαρμοζόταν στην πράξη. Εν τούτοις η βασικότερη αιτία, που υπήρχε σεβασμός, ανάμεσα σε Χριστιανούς και Σαρακηνούς, ήταν η γενναιότητα, των προγόνων μας στις μάχες και τους πολέμους. Οι Ήρωες αυτοκράτορες, Στρατηγοί, Αξιωματικοί, και Στρατιώτες, προκαλούσαν δέος, στην Μωαμεθανική μειονότητα.
Δυστυχώς την σημερινή εποχή, οι ρόλοι και οι ισορροπίες, έχουν αντιστραφεί.
Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν, έλεγε ο Στρατηγός I. Μακρυγιάννης. Είναι γεγονός αποδεκτό από όλους ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται υπό διωγμόν, σε παγκόσμιο επίπεδο. Δυστυχώς στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, ο κορυφαίος Έλληνας Άγιος και στρατιωτικός της Ορθοδοξίας δεν εορτάζεται ποτέ από την Εκκλησία. Εορτάζονται όλοι οι υπόλοιποι στρατιωτικοί Άγιοι, πλην του συγκεκριμένου !!! Ο Ιδρυτής του Αγίου όρους δεν έχει ούτε έναν ναό αφιερωμένο στην μνήμη του, και δεν είναι πολιούχος σε καμία Ελληνική πόλη !!! Αυτό γίνεται σκόπιμα καθώς η νέα τάξη πραγμάτων, δεν επιθυμεί να γνωρίζουν οι Χριστιανοί τον βίο του Αγίου Νικηφόρου και τα μεγάλα επιτεύγματα του. Ο μεγαλύτερος μακράν στρατιωτικός Άγιος της Ορθοδοξίας είναι ο προστάτης του Ελληνικού έθνους, από τους Αγαρηνούς. Επίσης ήταν ο τρίτος σπουδαιότερος βασιλιάς του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους, μετά τον Βασίλειο τον Β και τον Ηράκλειο. Όλοι οι νεοταξίτες μισούν θανάσιμα κάθε τι Χριστιανικό και ειδικά τον Άγιο Νικηφόρο Φωκά. Η αιτία είναι ότι αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδια του ανέμελου εποικισμού της Ελλάδος από τους Σουνίτες μωαμεθανούς.
Μισούν τον Βασιλέα διότι επί αιώνες συγκλονίζει όλους τους πραγματικούς Έλληνες, με τα επιτεύγματα του. Τον εχθρεύονται γιατί υπενθυμίζει στους γνήσιους Έλληνες, το πόσο επικίνδυνοι είναι οι περισσότεροι Σουνίτες Σαρακηνοί, και ότι ήρθαν να βιάσουν, να σκοτώσουν, να κλέψουν, να πάρουν τα σπίτια μας, κατά γενική ομολογία (Διαβάστε σχετικά και τον Θεόδωρο Κατσανέβα). Η περίπτωση του Αυτοκράτορα Νικηφόρου θυμίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, το πόσο επικίνδυνοι είναι οι Σουνίτες Αγαρηνοί. Ο Έλληνας βασιλιάς είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους νεοταξίτες, και για τα ανθελληνικά τους σχέδια, περί αθόρυβου εποικισμού και κατακτήσεως της χώρας, καθώς εάν μάθουν οι πιστοί τον βίο του και αρχίσουν να τον εορτάζουν, τότε η παγκοσμιοποίηση, θα έχει δεχτεί ένα πολύ ισχυρό πλήγμα.
Πρέπει πάση θυσία να μην εορτάζεται και να μείνει στα αζήτητα της Ελληνικής ιστορίας. Συνεπώς είναι ζήτημα εθνικής επιβιώσεως η ανέγερση ιερού ναού προς τιμήν του Αγίου, για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, όπως σας προτείνω, εδώ και πολλά χρόνια. Η ενέργεια αυτή θα ανεβάσει το ηθικό και θα συσπειρώσει όλους τους Ορθοδόξους, σε έναν μεγαλειώδη σκοπό για την σωτηρία του έθνους. Ένα από τα σημαντικότερα είναι ότι θα γνωρίσουν οι Χριστιανοί την διδαχή του Αγίου Γρηγορίου την οποία έχουν εφαρμόσει όλοι οι Έλληνες Βασιλείς. Κυριολεκτικά θα αλλάξουν οριστικά τα δεδομένα σε επίπεδο γεωστρατηγικής και Ορθοδοξίας. Όπως γνωρίζετε στην περιοχή των Βαλκανίων, ο εθνικισμός των γειτόνων είναι σε μεγάλη έξαρση. Κατά γενική παραδοχή με βάση τις πράξεις και το θανάσιμο μίσος των γειτόνων, είμαστε σε κίνδυνο.
Ήδη έχει παραχωρηθεί η Μακεδονία και επίκειται να ολοκληρωθεί ο διαμελισμός της Ελλάδος. Με την ανέγερση ναού και την ενημέρωση για τον βίο του Αγίου βασιλέως Νικηφόρου, θα ξεκινήσει σταδιακά να εφαρμόζεται η ιερή διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Κρείττων γαρ επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεού, μας δίδαξε με τις ευλογίες του Κυρίου ημων Ιησού Χριστού, ο Άγιος Γρηγόριος. Επίσης το σημαντικότερο όλων είναι ότι φοβάται πολύ τον Έλληνα Άγιο ο Χαριζιτης-Παγανιστής Ερντογάν και το επιτελείο του. Επί αιώνες οι Οθωμανοί κατακτητές απαγόρευαν κάθε αναφορά, καθώς και τον εορτασμό του Αγίου Νικηφόρου, στην κατακτημένη Ελλάδα. Δυστυχώς και μετά την επανάσταση του 1821 βρήκαν διάφορους τρόπους, ώστε να παραμείνει εντελώς αφανής ο μεγαλύτερος στρατιωτικός Άγιος της Ορθοδόξου πίστεως. Μεταξύ αυτών είναι και η παραποίηση των θρύλων και των παραδόσεων του Ελληνικού έθνους σε "προφητείες", Ορθόδοξων Αγίων. Αυτό το έκαναν για κρατούν σε καταστολή τους Έλληνες για να μην αντιδράσουν δυναμικά.
Επίσης είναι γνωστή η νεοταξική πολιτική των αρχιερέων της Ελλάδος, εδώ και 200 περίπου χρόνια. Εάν νομίζουν οι Ορθόδοξοι αρχιερείς της Ελλάδος ότι τους αδικώ, τους καλώ να εορτάζουν τον Άγιο Νικηφόρο Φωκά, με κάθε μεγαλοπρέπεια, να κάνουν αγρυπνίες, ομιλίες, να αναγείρουν Ιερό ναό για να τον τιμήσουν και να τον ανακηρύξουν πολιούχο σε κάποια πόλη και προστάτη των στρατιωτικών.
Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΙΑΚΗΕΔΡΑ ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ.
Στην έδρα του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης, στις στρατηγικές σπουδές "Θουκιδίδης", διδάσκεται ο Άγιος Νικηφόρος.
Ο σκοπός της έδρας που βρίσκεται στο πανεπιστήμιο Μακεδονία, είναι η ανάδειξη των στρατηγικών σπουδών.
Η έδρα του ΓΕΕΘΑ στις Στρατηγικές Σπουδές, («Thucydides - The Hellenic National Defence General Staff Chair in Strategic Studies» Στην πανεπιστημιακή έδρα "Θουκιδίδης" γίνεται η εξέλιξη της επιστήμης των Στρατηγικών Σπουδών. Έχουμε μια συμβουλευτική προσφορά προς το ΓΕΕΘΑ στα αντίστοιχα θέματα και στην εκπαίδευση των στελεχών των ΕΔ, καθώς και στην παραγωγή νέας σκέψεως και στρατηγικής μεθοδολογίας στα σχετικά επιστημονικά πεδία. Η προαναφερθείσα Έδρα μπορεί να λειτουργήσει ως πηγή σκέψης για το ΓΕΕΘΑ. Εδραίωση της συνεργασίας μεταξύ του ΓΕΕΘΑ, των στελεχών των ΕΔ και της Πανεπιστημιακής-Ερευνητικής κοινότητας. Προώθηση θεσμών που θα διευκολύνουν και θα προάγουν την έρευνα για την εκπλήρωση των στρατηγικών στόχων και των πολιτικών του ΓΕΕΘΑ στον τομέα της εκπαιδεύσεως. Η επιμόρφωση του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού των ΕΔ. Η απόκτηση των γνώσεων αποτελεί απαραίτητο εφόδιο για τα στελέχη ώστε να ανταποκρίνονται με πληρότητα στις υψηλές απαιτήσεις που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στο ταχύτατα μεταβαλλόμενο διεθνές και στρατηγικό περιβάλλον και στην κρίσιμη δημοσιονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας. Εξωστρέφεια και προβολή του Πανεπιστημίου και των ΕΔ τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Για αυτούς τους σκοπούς δημιουργήθηκε η πανεπιστημιακή έδρα "Θουκιδίδης"
Στον επίλογο, της σημερινής μου εργασίας, να σας αναφέρω, για πολλοστή φορά, ότι από το σωτήριο έτος 1995, έχω την τιμή, να είμαι ο μοναδικός Ορθόδοξος-Χριστιανός στον κόσμο, ο οποίος, έχει ως προστάτη Άγιο του, τον Άγιο Νικηφόρο Φωκά. Τώρα που το Ελληνικό έθνος είναι ετοιμοθάνατο, σας καλώ να συμβάλλεται όλοι στην ανέγερση Ιερού Ναού προς τιμήν του Αγίου Νικηφόρου. Δεν επιθυμώ να μου δώσετε χρήματα, αλλά να κάνετε τον Ναό, να επιλέξετε κατασκευαστές, πολιτικούς μηχανικούς κλπ, και μετά να παραδώσετε τον ναό, σε εμένα και στους υποστηρικτές της στήλης.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Οι Σύριοι του Ασσάντ αποδέχονται τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Ο Ερντογάν είναι ο δεύτερος πιο επιτυχημένος πολιτικός του αιώνα μας, μετά από τον Πούτιν. Είναι Τούρκος πατριώτης, και πολύ φιλόδοξος. Ευλογία θα ήταν να έχει και το Ελληνικό έθνος έναν αντίστοιχο Έλληνα "Ερντογάν". Σχετικά με την ειρηνική κατάκτηση της Ελλάδος από την Τουρκία έχει αναφερθεί μεταξύ άλλων και ο Θεόδωρος Κατσανέβας.
Αναρτήθηκε από την Andri Λύτρα μέλος της συντακτικής ομάδας, του Arisvinews.
Ο Νικηφόρος Φωκάς είναι ένας από τους 10 Αγίους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες από σύνολο Αυτοκρατόρων 92 και τιμάται την 11η Δεκεμβρίου. Αξίζει να αφιερωθούν πολλές Εκκλησίες στο όνομά του στην Κρήτη, που τόσο ευεργέτησε και ειδικά στα χωριά Αρμένοι, τα οποία προέρχονται απ’ αυτόν.
Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας που ξεπέρασε μοναχούς σε ..
https://www.romfea.gr/psaltiki-kai-politismos/25660-o-buzantinos-autokratoras-pou-jeperase-monaxous-se-metanoies-kai-sofrosuni
https://elamcy.com/stratiotikoi-agioi-kai-i-prosfora-tous/
0 comments: