Ο Θεός έδωσε στις γυναίκες την επίπονη-δύσκολη αποστολή να γεννούν, να μεγαλώνουν, να διαπαιδαγωγούν να αγαπούν, να προστατεύουν, και να δημιουργούν σωστούς Έλληνες Χριστιανούς, χρήσιμους πολίτες στην κοινωνία και στο έθνος. Η εξέχουσα θέση των Ελληνίδων γυναικών κατά την μεσαιωνική εποχή είναι αδιαμφισβήτητη.
Διαχρονικά τα θηλυκά αποτελούν τον θεμέλιο λίθο της εθνικής επιβίωσης-δόξας, είτε της καταστροφής ανάλογα με τον ποιο πολιτισμό θα ασπαστούν.
Τα έθνη κατακτώνται-αφανίζονται όταν απολέσουν τον πολιτισμό, την παιδεία, την θρησκεία, την γλώσσα και την ηθική. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις και την ερωτική ελευθεριότητα.
Η θέση της γυναίκας στο imperium romanum ήταν σαφώς ανώτερη σε σχέση με τις γυναίκες του Διονυσιακού πολιτισμού. Στο Ρωμαϊκό κράτος υπήρξαν γυναίκες αυτοκράτειρες-ηγεμονικές προσωπικότητες. Επίσης είχαμε γυναίκες επιστήμονες Φιλόσοφοι, Γεωμέτρες, Μαθηματικοί, Ιατροί, σε όλα την διάρκεια ζωής της αυτοκρατορίας (13/4/1204). Διότι οι άνδρες απουσίαζαν στους αμυντικούς πολέμους, σε όλες τις μεγάλες πόλεις, είχαμε κοινωνικές υπηρεσίες με επικεφαλείς γυναίκες. Επίσης οι γυναίκες του Ρωμαϊκού κράτους θεωρήθηκαν άξιες να κατέχουν το ύψιστο αξίωμα του κράτους. Η θέση της γυναίκας στην Ρωμαϊκή κοινωνία, ήταν σαφέστατα ανώτερη σε σχέση με αυτή της Ελληνικής αρχαιότητας, όπου κυριαρχούσε ο Φρυγικός Savazios. H Ορθοδοξία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική θέση της γυναίκας στο Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος.
Ο Χριστός και η Υπεραγία Θεοτόκος απελευθέρωσαν τις γυναίκες από την αρχαία-παγανιστική εξουσία των ανδρικών ιερατείων των Δελφών και της Ελευσίνας. Μεγάλες γυναικείες προσωπικότητες συνέβαλαν στην διαμόρφωσή μιας νέας εποχής κατά την οποία το γυναικείο ιδεώδες συνδέεται στενά με την φιλανθρωπία και την κοινωνική πρόνοια, την δημιουργικότητα και την εξέλιξη. Οι γυναίκες είναι άνθρωποι που έχουν θετικά και αρνητικά. Εκπροσωπούν τις θετικές και τις Ιερές ιδιότητες της Παναγίας, σε συνδυασμό με την αδύναμη και ατελή γυναικεία φύση της πρωτόπλαστης Εύας των Διονυσιακών αξιωμάτων. Η μόνη τέλεια γυναίκα είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, με την τελειότητα-παρθενικότητα, αγνότητα, και την φιλανθρωπία της. Η Διονυσιακή Εύα και η Παναγία διαχρονικά αποτελούν το ιδεολογικό γυναικείο σύστημα αξιών, καθώς εκπροσωπούν τους δύο παγκόσμιους πολιτισμούς (Αριστόκλειο-Διονυσιακό).
Σε όλη την Ρωμαϊκή περίοδο η γυναικεία δράση και παρουσία, σε κράτος-εκκλησία και κοινωνία υπήρξε καταλυτική. Ενδεικτικά αναφέρω Αγία Ελένη (Ισαπόστολος), Υπατία (Φιλόσοφος), Ευδοκία- Αθηναϊς, Άννα Κομνηνή, Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, Αγία Θεοφανώ, Βασίλισσα Θεοδώρα (σύζυγος αυτοκράτορα Θεόφιλου) και Ειρήνη η Αθηναία. Το όνομά της Αυγούστας Ειρήνης είναι συνδεδεμένο με την πρώτη και καταλυτική αναστήλωση των εικόνων, που θεσπίστηκε από την Ζ Οικουμενική σύνοδο. Με αυτήν την ενέργεια της έσωσε την Ορθοδοξία και την αυτοκρατορία από βέβαιο αφανισμό. Δύο φορές έγινε στην παγκόσμια ιστορία η αναστήλωση των ιερών εικόνων, και τις δυο φορές την αναστήλωση, την έκαναν δύο γυναίκες. Μια πολύ ηθική γυναίκα, κράτησε όρθια την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Καταλυτικό ρόλο στην αποκατάσταση, των Ιερών Εικόνων εικόνων, και την σωτηρία της αυτοκρατορίας, διαδραμάτισε η Ειρήνη, η Αθηναία.
Για αυτό διαχρονικά θα πρέπει ανάλογα με την ηθική, την παιδεία, και τις ικανότητες τους, όλες οι γνήσιες Ελληνίδες να έχουν σημαντικούς ρόλους, και θέσεις.Τα επιτεύγματα της αυτοκράτειρας Ειρήνης, έφεραν το γυναικείο φύλο στο απόγειο του. Εκείνη την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο η Ειρήνη, υπήρχαν αρκετοί γενναίοι και έξυπνοι άνδρες, οι οποίοι πολεμούσαν καθημερινά στα πεδία των μαχών, για να προστατέψουν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Εν τούτοις δεν επέτυχαν να αποκαταστήσουν την λατρεία των Ιερών Εικόνων. Ότι δεν έκαναν πολλές χιλιάδες γενναίοι-ήρωες Έλληνες στρατιωτικοί, το κατόρθωσε μια γυναίκα, η Αυγούστα Ειρήνη.
Το επίτευγμα της Ειρήνης δεν ήταν καθόλου τυχαίο, καθώς υπήρχε υψηλότατο θρησκευτικό υπόβαθρο, ενώ μας δείχνει το πόσο ηθικές και θεοσεβούμενες ήταν τότε όλες οι Ελληνίδες, ώστε να είναι σε θέση να επιτύχουν θαυμαστά πράγματα, και παράλληλα σωτήρια για το Ελληνικό έθνος. Δεν ήταν από σύμπτωση η Ελλάδα, κατά την μεσαιωνική εποχή, στην κορυφή του κόσμου, καθώς τα θεμέλια του έθνους τα οποία είναι οι ηθικές γυναίκες, και οι γυναίκες με παιδεία αποτελούσαν, την συντριπτική πλειοψηφία. Οι ενέργειες της αυτοκράτειρας Ειρήνης δείχνουν το τεράστιο ηθικό και πολιτιστικό επίπεδο και ότι ακόμη και οι άνθρωποι οι οποίοι υπέπεσαν σε σφάλματα, η αμαρτήματα, ήταν σε θέση να κάνουν πάρα πολύ σημαντικά πράγματα για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Οι γυναίκες διαχρονικά αποτελούν τα θεμέλια του Ελληνικού Έθνους. Οι γυναίκες είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς ηθικές και σωστές γυναίκες, δεν μπορεί να σταθεί το Ελληνικό έθνος. Το πώς θα ντύνονται και θα ζούνε οι γυναίκες το καθόρισαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί και οι Άγιοι της Ορθοδοξίας. Η γυναίκα πού έχει μυαλό δεν δείχνει ούτε τον καρπό του χεριού της, μας αναφέρει ο θεουργός, αρχιερέας, βιογράφος, ιστορικός και φιλόσοφος ο Πλούταρχος. Οι ντυμένες-ηθικές γυναίκες έχουν αξιοπρέπεια, ενώ το πιο βασικό είναι ότι δημιουργούν υγιείς ερωτικές επιθυμίες και γεννούν Ήρωες, Άγιους και Αγίες. Αυτό γινόταν εδώ και αιώνες. Δυστυχώς την σημερινή εποχή οι περισσότερες γεννούν δειλούς, θηλυπρεπείς ραγιάδες. Τις εποχές που ήταν ντυμένες οι Ελληνίδες το έθνος μεγαλουργούσε σε όλη την οικουμένη. Ήμασταν ως έθνος στην κορυφή του κόσμου και είχαν την ψυχική-ηθική δύναμη οι πρόγονοι μας να υπερασπιστούν επί αρκετούς αιώνες την πατρίδα μας από πολλούς εξωτερικούς εχθρούς.
Όταν αρνήθηκαν τον Σωτήρα-Λυτρωτή Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Η Ορθοδοξία προσφέρει τα πάντα διότι προστατεύει, εξευγενίζει-ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο. Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωστρατηγική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη και πανάρχαια θεώρηση, ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού, ο οποίος εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, και της κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί ανθρώπους οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη.
Ο Άγιος και Μέγας Θεοδόσιος Α, ο αυτοκράτορας έδωσε Ελληνοχριστιανική παιδεία στα τέκνα του και αυτά με την σειρά τους στα δικά τους παιδιά. Το αποτέλεσμα ήταν να ανοίξει ο δρόμος στην Αγία-Αυγούστα Ευδοκία την Αθηναία,να εξελίξει και να επανιδρύσει την ανωτάτη φιλοσοφική-πανεπιστημιακή σχολή της Βασιλεύουσας.
Η Αγία Ευδοκία ήταν η πρώτη Ελληνίδα Χριστιανή φιλόσοφος-ρήτορας και αποτελεί πρόδρομο της μεγάλης Άννας Κομνηνής. H φιλομαθής Ελληνίδα πιδόθηκε στην συγγραφή πολύ σημαντικών έργων. Δυστυχώς τα περισσότερα έργα της δεν έχουν διασωθεί. Ελάχιστα είναι αυτά τα οποία σώθηκαν, μεταξύ αυτών οι στίχοι για την νίκη των Ελλήνων επί των Περσών και οι εργασίες της για τους προφήτες Δανιήλ και Ζαχαρία. Ακόμη έγραψε την ιστορία του ευαγγελίου σε Ομηρικούς στίχους, ενώ δεν παρέλειψε να γράψει ενάντια στον μάγο του δωδεκαθέου τον Κυπριανό από την Αντιόχεια.
Η Αθηναΐς που αργότερα ονομάστηκε Ευδοκία, όταν έγινε αυτοκράτειρα ήταν κόρη του ρήτορα Λεόντιου. Ο Λεόντιος δίδαξε στην κόρη του την αρχαία Ελληνική γραμματεία.
Σπούδασε μουσική, γεωμετρία, αστρονομία
Την ίδια εποχή με την μεγάλη νεοπλατωνική και Χριστιανή Υπατία στην Αλεξάνδρεια έζησε και η Ευδοκία-Αθηναΐς στην Κωνσταντινούπολη. Η Υπατία είχε πολλούς Χριστιανούς μαθητές στην σχολή της. Εάν ο Χριστιανισμός ήταν ενάντια στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, τότε η φιλόσοφος Υπατία, δεν θα δεχόταν απολύτως κανέναν Χριστιανό ως μαθητή στην σχολή της. Η Αγία Ευδοκία-Αθηναΐς με πρότυπο την Αλεξανδρινή Υπατία, συνδύασε άριστα το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα με την Χριστιανική πίστη.
Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Στην σχολή διδασκόταν το μάθημα της φιλοσοφίας, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που διαδασκόταν στην αρχαία Ελλάδα.Οι σπουδαστές του πανεπιστημίου διδασκοταν μουσική, γεωμετρία, αστρονομία, φιλοσοφία, φιλολογία. Η Ευδοκία- Αθηναΐς έβαλε τα θεμέλια μετά από τους τρείς Ιεράρχες για την ανοδική πορεία του Ελληνισμού και της αυτοκρατορίας. Ταυτόχρονα με την Ελληνική φιλοσοφική σχολή την οποία ίδρυσε η αυτοκράτειρα Ευδοκια, θωράκιζε τον Ελληνισμό σε ηθικό-πνευματικό και σε πολιτικό-στρατιωτικό επίπεδο. Πολλές φορές σας έχω αναφέρει ότι οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αγάπησαν πολύ τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό.
Είναι πολύ ενδεικτικό ότι οι Έλληνες- Χριστιανοί της αυτοκρατορίας θαύμασαν τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, με αποτέλεσμα να παραμείνουν πεισματικά προσκολλημένοι σε αυτόν. Δυστυχώς αυτή η αφοσίωση συνέβαλε στο να μην εξελιχθούν πολιτιστικά όσο θα έπρεπε με βάση τις ικανότητες τους και την παιδεία τους. Είναι εντελώς αδύνατον διανοούμενοι όπως οι τρείς Ιεράρχες, η Αγία Αυγούστα Ευδοκία, η Άννα Κομνηνή και αρκετοί άλλοι, να μην ήτανσε θέση να επιδείξουν παρόμοιο επιστημονικό έργο, ανάλογο με εκείνο των αρχαίων σοφών.
Ενδεικτικά ήταν αυτά τα οποία έγραψε ο στυλοβάτης της Ορθοδοξίας και της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Άγιος Γρηγόριος-Θεολόγος σε μία επιστολή του, προς τον σοφιστή Αβλάβιον: “Πυνθάνομαί σε σοφιστικής εράν, και το χρήμα είναι θαυμάσιον, οίον σοβαρόν φθέγγεσθαι, μέγα βλέπειν, βαδίζειν υψηλόν και μετέωρον, το λήμμα σοι φέρειν εκείσε εις Μαραθώνα και Σαλαμίνα, ταύτα δη τα ημέτερα καλλωπίσματα, και μηδέν εννοείν, ότι μη Μιλτιάδας και Κυναιγέρους και Καλλιμάχους τε και Τηλεμάχους, και πάντα εσκεύασθαι σοφιστικώς”.
Πολύ σημαντικό ήταν ότι μέσα από την μελέτη των αρχαίων ιστορικών, οι Έλληνες-Ρωμαίοι βρήκαν παραδείγματα γενναίων και ηθικών Ελλήνων ανδρών, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν ως πρότυπα, για τους νέους εκείνων των αιώνων.
Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ.
Λάμπρος Κ. Σκόντζος Θεολόγος-Συντακτική ομάδα του Arisvinews :
Η εξουσία γενικά φθείρει και διαφθείρει. Χειρότερη απ’ όλες η απολυταρχική εξουσία και ιδιαίτερα η βασιλική, η οποία σε παλιότερες εποχές, ήταν εστία διαφθοράς και ηθικής καταπτώσεως.
Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Στο χιλιόχρονο Βυζάντιο, την χριστιανική Ρωμανία, οι αυτοκρατορικοί οίκοι ανάδειξαν, πέρα από την όποια κατάπτωση και μια πληθώρα αγίων ανάκτων, ανδρών και γυναικών, οι οποίοι λαμπρύνουν το αγιολογικό στερέωμα της Εκκλησία μας. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η αγία Ευδοκία, η αυτοκράτειρα και φιλόσοφος, η οποία προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο κράτος, την Εκκλησία και τον πολιτισμό.
Γεννήθηκε το 401 στην Αθήνα και ήταν κόρη του ονομαστού φιλοσόφου και καθηγητή της ρητορικής, Λεοντίου. Το αρχικό όνομά της ήταν Αθηναΐς. Τόσο ο πατέρας της, όσο και η ίδια ήταν εθνική στο θρήσκευμα (ειδωλολάτρισσα). Ο πατέρας της φρόντισε να της δώσει αξιόλογη μόρφωση και παιδεία. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία. Ιδιαίτερα μελέτησε τον Όμηρο, τον Λυσία και τον Δημοσθένη. Σπούδασε επίσης αστρονομία και γεωμετρία. Κυρίως ασχολήθηκε με την νεοπλατωνική φιλοσοφία, η οποία μεσουρανούσε την εποχή εκείνη. Η ίδια ήταν στολισμένη με ευγένεια αισθημάτων και ψυχικό μεγαλείο. Επίσης διέθετε σπάνια σωματική ομορφιά.
Όταν έγινε 20 ετών, πέθανε ο πατέρας της και τότε τα αδέλφια της προσπάθησαν να της αρπάξουν το μερίδιό της από την μεγάλη πατρική τους περιουσία. Φαίνεται πως δεν μπόρεσε να δικαιωθεί από τα αθηναϊκά δικαστήρια και γι’ αυτό κατέφυγε στη Βασιλεύουσα, περί το 420 ή το 421. Ζήτησε ακρόαση από την Αυγούστα Πουλχερία (μετέπειτα αγία της Εκκλησίας μας), η οποία επιτρόπευε τον ανήλικο αδελφό της Θεοδόσιο Β΄ (408-450). Η καλοσυνάτη και ταπεινή βασίλισσα δέχτηκε την Αθηναΐδα και άκουσε το πρόβλημά της και της υποσχέθηκε λύση. Αλλά την εποχή εκείνη η Πουλχερία αναζητούσε την κατάλληλη σύζυγο για τον αδελφό της. Διείδε στο πρόσωπο της ωραιότατης, ευφυούς και καλλιεργημένης Αθηναΐδας την ιδανική σύζυγο για το Θεοδόσιο και μια ικανή βασίλισσα για το κράτος. Της πρότεινε και εκείνη δέχτηκε. Αλλά υπήρχε ένα σοβαρό εμπόδιο, έπρεπε να βαπτισθεί και να γίνει χριστιανή.
Η Αθηναΐδα δέχτηκε, κατηχήθηκε και βαπτίστηκε, παίρνοντας το όνομα Ευδοκία. Το 421 έγινε ο γάμος της με το Θεοδόσιο και ένα χρόνο αργότερα, το 422 ονομάστηκε Αυγούστα, αφού γέννησε την πρώτη της κόρη, την Ευδοξία. Όπως είναι γνωστό από την ιστορία, ο Θεοδόσιος είχε περιορισμένες διοικητικές ικανότητες και ασθενή χαρακτήρα. Έτσι, στην ουσία, την εξουσία είχαν στα χέρια τους οι δυναμικές γυναίκες, η αδελφή του Πουλχερία και η σύζυγός του Ευδοκία. Η μεν Πουλχερία είχε επωμισθεί με τα διοικητικά, η δε Ευδοκία με τα πνευματικά. Η Ευδοκία ήταν φορέας της ελληνικής παιδείας και του πολιτισμού. Σκέφτηκε λοιπόν να μεταλαμπαδεύσει τον ελληνικό πολιτισμό και τα γράμματα από την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη, το κέντρο του τότε κόσμου. Να αναδείξει την ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα της διοίκησης, της παιδείας και της δικαιοσύνης. Να ιδρύσει εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπου θα διδάσκονται οι επιστήμες και θα καλλιεργείται η φιλοσοφία και οι καλές τέχνες. Άλλωστε η ευφυής εκείνη γυναίκα έβλεπε πως η άλλοτε λαμπρά κοιτίδα του πολιτισμού και της παιδείας, η Αθήνα παρήκμαζε ραγδαία και έπρεπε η πολιτισμική της κληρονομία να μεταφερθεί αλλού, στο κέντρο της απέραντης αυτοκρατορίας, στην Βασιλεύουσα, όπου θα είχε, και όπως είχε, την αρωγή του κράτους.
Για αυτό στα 425 ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη το περίφημο Πανδιδακτήριο, όπου διδάσκονταν όλες οι επιστήμες της εποχής. Καθιερώθηκε η ελληνική γλώσσα, ως γλώσσα διδασκαλίας και χωρίστηκε το πρόγραμμα σπουδών σε δεκαπέντε έδρες για την σπουδή της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας, δεκατρείς για την σπουδή της λατινικής γλώσσας και φιλολογίας και μια έδρα φιλοσοφίας. Είναι το πρώτο πανεπιστήμιο της ιστορίας στον κόσμο. Επίσης κατόρθωσε και παραμέρισε την λατινική γλώσσα και προώθησε την ελληνική στη δικαιοσύνη. Ακόμα προώθησε την ελληνική και στη διοίκηση. Στις μέρες της άρχισαν να καταγράφονται οι νομικές διατάξεις στα ελληνικά, όπως και οι πράξεις της διοίκησης. Η πρώην παγανίστρια Ευδοκία είδε τη μεγάλη αξία της χριστιανικής πίστεως, συγκρίνοντάς την με την παχυλή ειδωλολατρία, η οποία ακόμη είχε κάποιες αντιστάσεις, λίγο πριν την πλήρη κατάρρευσή της. Γι’ αυτό και υποστήριξε την Εκκλησία στο ιεραποστολικό της έργο. Η ίδια ζούσε με πίστη και ευλάβεια και δεν την άγγιξε η διαφθορά των παλατιανών.
Το 437 πάντρεψε την κόρη της Ευδοξία με τον αυτοκράτορα της Δύσεως Ουαλεντιανό Γ΄ (419-455). Κατόπιν αποφάσισε να πραγματοποιήσει το όνειρό της, να πάει στου Αγίους Τόπους να προσκυνήσει τα εκεί Ιερά Προσκυνήματα. Έμεινε δύο χρόνια, προσευχόμενη και κτίζοντας και ανακαινίζοντας σπουδαία έργα. Το 439, επιστρέφοντας, πέρασε από την Αντιόχεια, όπου εξέφρασε την περηφάνια της για την ελληνική της καταγωγή. Μάλιστα έπεισε τον αυτοκράτορα να ανεγείρει διάφορα κοινωφελή έργα στη μεγάλη πόλη.
Στα τέλη του 439 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Με δική της πρωτοβουλία ανέβηκε στο αξίωμα του υπάρχου ο έπαρχος Κύρος. Αυτό όμως δεν άρεσε στον αντίζηλό του ευνούχο Χρυσάφιο. Ο πανούργος αυτός άνθρωπος έπεισε και έστρεψε το Θεοδόσιο ενάντια στην Ευδοκία. Για να διαρρήξει τις σχέσεις της με το Θεοδόσιο, την συκοφάντησε ότι δήθεν διατηρούσε ερωτική σχέση με τον παλατιανό αξιωματούχο Παυλίνο. Δυστυχώς ο Θεοδόσιος πίστεψε τις συκοφαντίες, διέταξε τη θανάτωση του Παυλίνου και έριξε σε δυσμένεια την Ευδοκία. Επίσης στράφηκε εναντίον της και η Πουλχερία.
Μετά από αυτή την κατάσταση, κατάλαβε ότι η παραμονή της στην Βασιλεύουσα ήταν αδύνατη. Γι’ αυτό, το 443, αποφάσισε να φύγει και πάλι για τους Αγίους Τόπους. Παρέμεινε εκεί ως το θάνατό της. Δεν επέστρεψε ποτέ στην Κωνσταντινούπολη, ούτε μετά το θάνατο του Θεοδοσίου (450). Επιδόθηκε στην προσευχή, τη νηστεία και την πνευματική περισυλλογή. Ανήγειρε με δικά της χρήματα ναούς, Μονές και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αφιερώθηκε στην ανάγνωση των Γραφών και των πατερικών κειμένων. Συναναστράφηκε με αγίους και ασκητές. Όμως, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, παρασύρθηκε προσωρινά από κάποιους μονοφυσιτικούς κύκλους. Αλλά με τη βοήθεια δύο επιφανών μοναχών, του Συμεών Στυλίτου και του Μεγάλου Ενθυμίου μεταστράφηκε στην Ορθοδοξία. Κοιμήθηκε ειρηνικά το 460.
Η Ευδοκία συνέγραψε πολλά και αξιόλογα έργα, από τα οποία τα περισσότερα δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Από τα σωζόμενα ξεχωρίζουν υπέροχοι στίχοι στη νίκη του Θεοδοσίου Β΄ εναντίον των Περσών, παράφραση της Οκτατεύχου και των προφητών Ζαχαρία και Δανιήλ, καθώς και τρία βιβλία του αγίου Κυπριανού Αντιοχείας (πρώην μάγου) σε έμμετρους ομηρικούς στίχους.
Η μνήμη της τιμάται στις 13 Αυγούστου.
Υποστηρίξτε μας να κρατήσουμε την Λέσβο Ελληνική. Μην παραμένετε θεατές των Εθνικών συμφορών.
Oι εργασίες της στήλης Επικρατέειν η Απόλλυσθαι γράφονται κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες που βρέθηκε ποτέ συνάνθρωπος μας, και αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την έγκριση του Arisvinews και της στήλης. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση του 50% των εργασιών Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Ορθοδοξίας του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου (Γεωστρατηγικού και Γεωπολιτικού αναλυτή (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Απαραίτητη προυπόθεση για την αναδημοσίευση είναι η προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο Arisvinews.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197) και ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος Θεολόγος-Συντακτική ομάδα του Arisvinews.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου