Τυχόν αστοχία ή διαπίστωση αδυναμίας ανταπόκρισης των εν λόγω οπλικών συστημάτων στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας θα ισοδυναμούσε με απόλυτη καταστροφή της εξαγωγής του σε τρίτες χώρες.
Ηχρονική καθυστέρηση κατάληψης της Ουκρανίας από τη Ρωσία και οι πολλαπλές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό που έχει υποστεί η Μόσχα, έχει εγείρει πολλά ερωτηματικά στους κόλπους των στρατιωτικών αναλυτών και όχι μόνο.
Πώς μπορεί μια μεγάλη επιτιθέμενη δύναμη του ρωσικού στρατού, ικανή να προκαλέσει ανείπωτη καταστροφή, να υφίσταται ματ και να καταστρέφεται συστηματικά από τον στρατό της Ουκρανίας;.
Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στον ρωσικό στρατό και τη βιομηχανική του ραχοκοκαλιά, τις ρωσικές εταιρείες που κατασκευάζουν τα άρματα μάχης, τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, τις κινητές αντιαεροπορικές άμυνες και τα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων σταθερών πτερύγων και ελικοπτέρων ,τα οποία έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες στη σύγκρουση;.
Οι εξαγωγές της Ρωσίας συνίστανται σε διάφορα εμπορεύματα, με κυριότερο το σιτάρι, στο πετρέλαιο , στο φυσικό αέριο και στα οπλικά συστήματα.
Οι εξαγωγές Ρωσικών οπλικών συστημάτων
Πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας, οι ρωσικές πωλήσεις όπλων πραγματοποιούσαν δυναμικήν αύξηση με τις παραγγελίες να αγγίζουν τα 55 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Ρωσία μπόρεσε να προσφέρει ικανά όπλα με σημαντική έκπτωση σε σχέση με τις δυτικές εταιρείες που στόχευαν την ίδια αγορά και, σε ορισμένες περιπτώσεις τα συστήματα της ξεπερνούσαν αυτόν τον ανταγωνισμό, όπως το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S-400.
Αλλά τώρα με τα ρωσικά τεθωρακισμένα, μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα και κινητά συστήματα αεράμυνας να καταστρέφονται από τις Ουκρανικές Δυνάμεις, η κάποτε ρόδινη προοπτική πωλήσεων για τους κατασκευαστές όπλων της Μόσχας φαντάζει ζοφερή.
Τα “μαθήματα” από τον πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
Είναι ενδιαφέρον ότι η Ρωσία μπόρεσε να αποφύγει την ευθύνη για τη συντριπτική ήττα των δυνάμεων της Αρμενίας,οι οποίες ήταν εξοπλισμένες από τη Ρωσία, από τις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν που ήταν εξοπλισμένες από τη Ρωσία, το Ισραήλ και την Τουρκία.
Το κλειδί για τον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ήταν η δράση των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και των ισραηλινών περιπλανώμενων πυρομαχικών του Αζερμπαϊτζάν, που εξουδετέρωσαν τις αντιαεροπορικές άμυνες, τα ραντάρ και τους εκτοξευτές πυραύλων των Αρμενίων και τους συνέτριψαν.
Θα πίστευε κανείς, δεδομένου του τι θα έπρεπε σίγουρα να είχαν μάθει οι Ρώσοι από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ότι θα είχαν αναγνωρίσει την ανάγκη να διαθέτουν επαρκή άμυνα για τις δυνάμεις τους που θα εισέβαλλαν στην Ουκρανία ,ενάντια στα drones και τα περιπλανώμενα πυρομαχικά του Κιέβου.
Ενώ ορισμένα από τα επιτιθέμενα ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν χτυπηθεί, αρκετά από αυτά έχουν επιζήσει προκαλώντας σημαντική ζημιά στον ρωσικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμεων του Ρωσικού πυροβολικού και της αεράμυνας.
Για παράδειγμα, ένα από τα διαβόητα πυραυλικά συστήματα BUK ,χτυπήθηκε από ένα drone Bayraktar τουρκικής κατασκευής. Υπάρχει βίντεο από την επίθεση με drone στην πλατφόρμα BUK.
Τα αντιαρματικά Javelin και NLAW διαλύουν τα ρωσικά άρματα
Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι σύγχρονα ρωσικά άρματα μάχης, αναβαθμισμένα T-72 με αντιβαλλιστική θωράκιση, καταστρέφονται σε μεγάλους αριθμούς από αντιαρματικά όπλα που προμηθεύονται από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, όπως το Αμερικάνικο Javelin και το Βρετανο-Σουηδικό NLAW (Ελαφρύ Αντιαρματικό Επόμενης Γενιάς οπλικό σύστημα).
Αυτά μεταφέρονται από μεμονωμένους στρατιώτες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για την πραγματοποίηση ενέδρας κατά των εχθρικών τεθωρακισμένων δυνάμεων. Και τα δύο συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο πεδίο της μάχης ή ακόμα και σε αστικά περιβάλλοντα. Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από ρωσικά άρματα μάχης και οχήματα μάχης πεζικού που συντρίφθηκαν και καταστράφηκαν από αυτά τα όπλα.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα όπλα ήταν τόσο επιτυχημένα που χιλιάδες άλλα αποστέλλονται για να βοηθήσουν την Ουκρανία να αποκρούσει πιο βάναυσες ρωσικές επιθέσεις.
Ανεπιτυχές το ρωσικό σύστημα αυτοπροστασίας των αρμάτων της
Η Ρωσία λέει ότι έχει αναπτύξει ένα ενεργό αμυντικό σύστημα, που ονομάζεται Arena-M, για τα τεθωρακισμένα οχήματά της παρόμοια με το σύστημα ενεργητικής άμυνας του Israeli Trophy. Αυτό το σύστημα είναι τώρα τοποθετημένο σε ισραηλινά άρματα μάχης Merkava και άλλο εξοπλισμό και χρησιμοποιείται από ορισμένα άρματα μάχης M1 Abrams των ΗΠΑ και οχήματα μάχης Bradley.
Ένα ενεργό αμυντικό σύστημα αποτελείται από ένα μικρό, εξειδικευμένο ραντάρ 360 μοιρών που μπορεί να ανιχνεύσει εισερχόμενα βλήματα. Συστήματα όπως το Israel’s Trophy εκτοξεύουν στη συνέχεια εκρηκτικά διαμορφωμένα βλήματα που αναχαιτίζουν και καταστρέφουν τα εισερχόμενα βλήματα, συμπεριλαμβανομένων των οβίδων που εκτοξεύονται από άλλα άρματα μάχης.
Δυστυχώς για τους Ρώσους, είτε έστειλαν άρματα μάχης που δεν ήταν ακόμη εξοπλισμένα με κάποιο ενεργό αμυντικό σύστημα, είτε η ρωσική έκδοση του Israel’s Trophy δεν λειτουργεί.
Τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη δεν διαθέτουν αποτελεσματικά αντίμετρα κατά εχθρικών αντιαεροπορικών
Πιθανότατα, η Ρωσία δεν έχει την πολυτέλεια να εκσυγχρονίσει τα άρματα μάχης της, αλλά το να τα ρισκάρει ενάντια στα ιδιαίτερα αποτελεσματικά δυτικά αντιαρματικά συστήματα όπως το Javelin και το NLAWS μοιάζει με μεγάλη γκάφα. Πράγματι, οι πιθανοί αγοραστές θα αναρωτιούνται τώρα για τη μελλοντική επιβίωση των ρωσικών αρμάτων μάχης και των οχημάτων μάχης πεζικού.
Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για τη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία, η οποία φαίνεται να είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένη με αντίμετρα και στα δύο φορητά από άνθρωπο συστήματα αεράμυνας, όπως το αμερικανικό Stinger MANPADS (το οποίο έγινε διάσημο όταν οι Μουτζαχαντίν τα χρησιμοποίησαν για να καταρρίψουν δεκάδες ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη. βομβαρδιστικά και επιθετικά ελικόπτερα στο Αφγανιστάν) και κινητά συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία, όπως το S-300PT/PS, ένα παλαιότερο ρωσικής κατασκευής κινητό σύστημα αεράμυνας.
Οι Ουκρανοί έχουν κάνει σημαντική ζημιά στη ρωσική Πολεμική Αεροπορία, παρόλο που η Ουκρανία έχει πολύ λιγότερα μαχητικά αεροσκάφη, χάρη στο επίγειο σύστημα αεράμυνας της Ουκρανίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν χτυπήσει ακόμη και μερικά σύγχρονα μαχητικά βομβαρδιστικά SU-34 “Fullback”.
Αν και οι λεπτομέρειες εξακολουθούν να είναι σπάνιες, φαίνεται ότι τα ρωσικά αντίμετρα και τα συστήματα προειδοποίησης ραντάρ δεν είναι αρκετά καλά για την προστασία του εξοπλισμού της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Μπορεί να είναι η έλλειψη συστημάτων προειδοποίησης και αντίμετρων που εξηγεί γιατί μερικά από τα καλύτερα ρωσικά αεροσκάφη πρώτης γραμμής, όπως το Su-35, δεν έχουν εμφανιστεί σε αυτή τη σύγκρουση, παρά τους ουκρανικούς ισχυρισμούς, ότι ορισμένα έχουν καταρριφθεί.
Οι πιθανοί ξένοι αγοραστές ρωσικού εξοπλισμού θα σκεφτούν τώρα δύο φορές για να αγοράσουν ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη
Στις σύγχρονες πολεμικές μάχες, η πρώτη προτεραιότητα είναι η αεροπορική υπεροχή. Οι Ρώσοι, μάλιστα, είχαν βάλει στόχο τα ουκρανικά αεροδρόμια και προσπάθησαν να τα βγάλουν εκτός μάχης. Αλλά η Ρωσία δεν δέσμευσε κανένα μεγάλο αριθμό αεροσκαφών στον αγώνα, ίσως φοβούμενη τα πολλά συστήματα αεράμυνας S-300 που θα μπορούσε να βγάλει στη μάχη η Ουκρανία.
Αυτό υποδηλώνει ότι τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη και τα μαχητικά βομβαρδιστικά δεν έχουν αντίμετρα που μπορούν να νικήσουν τα σύγχρονα συστήματα αεράμυνας
Αυτό υποδηλώνει ότι εάν το ΝΑΤΟ αναβαθμίσει τα επίγεια συστήματα αεράμυνας του, μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη στην αντιστάθμιση της ρωσικής αεροπορικής ισχύος.
Το αν η Ρωσία θα πάρει κάποιο μάθημα από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία μένει να φανεί.
Όμως, ως πρακτικό θέμα, η Ρωσία δεν θα έχει χρόνο να αναβαθμίσει τον επιτόπιο εξοπλισμό της, ακόμη κι αν είχε την γνώση της τεχνολογίας
Ως εκ τούτου, οι ξένοι αγοραστές όπλων μπορούν να επιλέξουν να ψάξουν άλλες αγορές όπλων πλην Ρωσίας ακόμα κι αν αρθούν στο μέλλον τα διάφορα κρατικά εμπάργκο εναντίον της.
Έτσι, η Ρωσία πρόκειται να χάσει έσοδα κρίσιμα για τον μελλοντικό στρατιωτικό εκσυγχρονισμό της, καθιστώντας τη Μόσχα λιγότερη ανταγωνιστική σε σχέση με το ΝΑΤΟ.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Τα παραπάνω εξηγούν εν πολλοίς για ποιό λόγο ο Πούτιν δεν έχει ρίξει στη μάχη τα συμβατικά υπερόπλα του, όπως ενδεικτικά αναφέρουμε, τα μαχητικά αεροσκάφη SU-35 και SU-57, τους S-400 και S-500 και το υπεράρμα του Armata.
Τυχόν αστοχία ή διαπίστωση αδυναμίας ανταπόκρισης των εν λόγω οπλικών συστημάτων στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας θα ισοδυναμούσε με απόλυτη καταστροφή της εξαγωγής του σε τρίτες χώρες.
Έτσι προς το παρόν ο Ρώσος Πρόεδρος δεν τα χρησιμοποιεί, κάτι το οποίο αναμένουμε ωστόσο να το πράξει στο τέλος των επιχειρήσεων με σίγουρα αποτελέσματα, αφού η άμυνα των Ουκρανών θα έχει ήδη εξασθενήσει σε τέτοιο βαθμό που να μην συνιστά απειλή για αυτά.
0 comments: