Είναι Ουκρανοί εθνικιστές που επιτίθενται σε οτιδήποτε δεν είναι ουκρανικό στην περιοχή τους. Και μιλάω για περιοχή και όχι για χώρα, γιατί η προέλευση της ιδεολογίας χρονολογείται από την περίοδο που αυτή η περιοχή ελεγχόταν από την Πολωνία, την Αυστροουγγαρία, τη Ρωσική Αυτοκρατορία κ.λπ. Ο τόπος που βρίσκεται στη διασταύρωση αυτοκρατοριών και μερικές φορές περισσότερο ή λιγότερο αυτόνομων οντοτήτων.
Ο ίδιος ο Στέπαν Μπαντέρα γεννήθηκε στην Αυστροουγγαρία το 1909, στο αυτόνομο «Βασίλειο της Γαλικίας και Λοδομερίας» (Βασίλειο που προέκυψε από τον διαμελισμό της Πολωνίας), κοντά στο Ιβάνο-Φρανκόφσκ. Αυτό εξηγεί πολλά.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, και ιδιαίτερα η αμερικανική πολιτική του Wilson, διέλυσαν τις ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες δημιουργώντας μικρές, συχνά μη βιώσιμες οντότητες (το ίδιο προκλήθηκε από τον διαμελισμό των ίδιων αυτοκρατοριών στην Αφρική ή τη Μέση Ανατολή, την εποχή της απο-αποικιοποίησης , ή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας/ΕΣΣΔ το 1991, προκαλώντας την εμφάνιση μη βιώσιμων, κακώς διαιρεμένων τεχνητών κρατών, μερικές φορές ακόμη και χωρίς καλά καθορισμένα σύνορα). Έτσι υπό μια οπτική εξηγούνται και οι συγκρούσεις στη Συρία, την Αρμενία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, τα κράτη της Βαλτικής, την Αφρική κ.λπ.
Στην εν λόγω περιοχή, στη δυτική Ουκρανία, στη διασταύρωση των αυτοκρατοριών, αυτό έχει προκαλέσει την άνοδο των ιδεολογιών εξόντωσης μεταξύ ομάδων ατόμων που επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια ανεξάρτητη περιοχή που κατοικείται από άτομα εθνότητας ή συγκεκριμένης φυλής. Ωστόσο, η περιοχή αυτή κατοικούνταν φυσικά από μια ομάδα περιφερειακών λαών, που είχαν εγκατασταθεί εκεί με την πάροδο του χρόνου, τις αλλαγές συνόρων, τους πολέμους, για αιώνες.
Οι Πολωνοί και οι Ρώσοι ήταν ιδιαίτερα θύματα αυτής της ιδεολογίας.
Οι Μπαντεριστές άδραξαν την ευκαιρία της άφιξης των Ναζί το 1941 για να προσπαθήσουν να ανακηρύξουν μια ανεξάρτητη περιοχή και να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο εκκαθάρισής τους, αλλά το Βερολίνο θεώρησε αυτή την ιδέα ως την εμφάνιση ανεξέλεγκτου ανταγωνισμού και έστειλε τους Μπαντεριστές σε στρατόπεδα… Μέχρι το φθινόπωρο του 1944: όταν η Γερμανία βρισκόταν στις παραμονές της ήττας της, οι Ναζί άλλαξαν τακτική. Απελευθέρωσαν τους Μπαντεριστές για να χρησιμοποιήσουν το αντιρωσικό μίσος τους με σκοπό να δημιουργήσουν στην ουκρανική περιοχή της ΕΣΣΔ μια εστία αποσταθεροποίησης και αντίστασης στον σοβιετικό στρατό. O Στέπαν Μπαντέρα συνεργάστηκε με τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συμμετείχε ενεργά στην εθνοκάθαρση.
Ο Μπαντέρα ήταν ο ηγέτης της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) και της ένοπλης πτέρυγας της, του Ουκρανικού Αντάρτικου Στρατού (UPA), που συνεργάστηκε με τους Ναζί και πολέμησε την Armia Krajowa της Πολωνίας και τον Κόκκινο Στρατό στη Δυτική Ουκρανία.
Η UPA είναι υπεύθυνη για τους θανάτους χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως Πολωνών γυναικών και παιδιών, στη Βολυνία και την Ανατολική Γαλικία κατά τη διάρκεια της ανελέητης εκστρατείας εθνοκάθαρσης. Η ομάδα συμμετείχε επίσης σε ναζιστικές επιχειρήσεις κατά των Εβραίων.
Ο Μπαντέρα κατάφερε να φύγει μετά την αποτυχία του σκοπού του και τελικά εγκαταστάθηκε στο Μόναχο όπου συνέχισε να προωθεί την ιδέα μιας «ελεύθερης Ουκρανίας», ανεξάρτητης από τη Σοβιετική Ένωση. Το 1959 δολοφονήθηκε.
Ανακηρύχθηκε «Ήρωας της Ουκρανίας» το 2010…..
Yπάρχει μια σύγχιση π.χ στη Γαλλία, οι περισσότεροι άνθρωποι ήδη δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τον ναζισμό από τον φασισμό, ας μην μιλήσουμε καν για Pétainisme (ή ειδικά Lavalisme), πολύ περισσότερο με τον Μπαντερισμό και τη διασταύρωση των αυτοκρατοριών…
Aλλά και, πιο πρόσφατα, στην περίοδο συνεργασίας και της UPA, ο Ουκρανικός στρατός του Στέπαν Μπαντέρα. Αυτός ο ιστορικός ρεβιζιονισμός παρουσιάζει με ηρωικό πρίσμα τους Ουκρανούς συνεργάτες του ναζιστικού καθεστώτος, έχοντας συμμετάσχει στο Ολοκαύτωμα και διέπραξει πολλά εγκλήματα, αλλά θεωρούμενους ως εθνικούς ήρωες κατά των Σοβιετικών[1]. Εκδηλώνεται μέσα από αφιερώματα (ακόμα και ονόματα δρόμων), δημόσιες διαδηλώσεις και την αναβίωση του συνθήματος «δόξα στην Ουκρανία, δόξα στους ήρωες» (Слава Україні! Героям слава!), ιδιαίτερα δημοφιλές.
Ο κύριος φορέας της «μπαντεριστικής» ακροδεξιάς κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Μαϊντάν ήταν το Κόμμα της Ελευθερίας (Свобода), που ξεκίνησε το 1991. Αυτό συγκέντρωσε τάσεις που κυμαίνονταν από τη δεξιά έως τη νεοναζιστική ακροδεξιά. Bρέθηκε σε θέση ισχύος κατά τα γεγονότα στην πλατεία Μαϊντάν, σε σημείο που η πρώτη κυβέρνηση που προέκυψε ενσωμάτωσε τέσσερις υπουργοί από το κόμμα της Ελευθερίας.
Αυτή η περίοδος σύγκρουσης γεννήθηκε το 2014 η πιο γνωστή από τις ακροδεξιές μαχητικές δυνάμεις, το σύνταγμα Azov (Азов), με διοικητή τον πρώην αντισυνταγματάρχη της αστυνομίας Andriy Biletsky, πρώην αρχηγό των νεοναζιστικών οργανώσεων Patriots of Ukraine και Εθνική Κοινωνική Συνέλευση. Οι δυνάμεις του υπολογίζονται σε 4.000 άνδρες και ο οπλισμός του περιλαμβάνει βαρέα όπλα και πανοπλίες [3]. Τέτοιες δυνάμεις λειτουργούν θεωρητικά στο πλαίσιο και υπό τη διοίκηση της Εθνικής Φρουράς. Ωστόσο, η αυτονομία τους είναι σημαντική και επωφελούνται από πολλά περιθώρια για να αναπτύξουν έναν πολιτικό λόγο. Το σύνταγμα Azov χρησιμοποιεί δημόσια εικόνες εμπνευσμένες από τους Ναζί (Black Sun και Wolfsangel) και ενσωματώνει ομάδες που διαδίδουν τρομοκρατική προπαγάνδα (Misanthropic Division). . Στη χρηματοδότηση της μονάδας συμμετείχαν επίσης πλούσιοι όπως ο συντηρητικός πολιτικός Oleg Liashko και ο ολιγάρχης Igor Kolomoisky. Ο Αζόφ ανέπτυξε το δικό του κόμμα, το Εθνικό Σώμα, το 2016.
dimnews.com
0 comments: