Ο Θεός έδωσε στις γυναίκες την επίπονη και δύσκολη αποστολή να γεννούν, να τρέφουν, να μεγαλώνουν, να αγαπούν, να εκπαιδεύουν τα παιδιά, να τα προστατεύουν, για να δημιουργούν σωστούς Έλληνες Χριστιανούς, χρήσιμους πολίτες στην κοινωνία και στο έθνος.
Είναι εθνική ανάγκη να δημιουργηθούν οι νέες γνήσιες Ελληνίδες. Η Ορθοδοξία, τα χρηστά ήθη και η Ελληνική παιδεία, αποτελούν τα διαχρονικά-μοναδικά μέσα για να έχουμε αρχικά δικαίωμα στην εθνική επιβίωση και λίγο αργότερα να έχουμε δικαίωμα στην ελευθερία.
Η Ελλάδα σήμερα ομοιάζει με την εποχή πριν από την κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, με την άλωση του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους το 1204 από τους Γερμανούς και της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς.
Η Αγία Ειρήνη έζησε τον 12ο αιώνα μ.Χ.
Ήταν ωραία και ενάρετη. Η Αγία Αυγούστα έγινε σύζυγος και Ελληνίδα Χριστιανή, στα πλαίσια της εθνικής επιβιώσεως και της εξωτερικής πολιτικής, του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους.
Αρκετοί Έλληνες αυτοκράτορες της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, παντρευόταν αλλοδαπές πριγκίπισσες για να έχουν συμμάχους, είτε να να μειωθούν οι αμέτρητοι τους αμέτρητους εχθρικοί λαοί, που πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες, το Ρωμαϊκό κράτος. Η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό, κρατικό μόρφωμα στον κόσμο, πού δέχτηκε επί αιώνες τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσους πολλούς διαφορετικούς λαούς.
Η αυτοκράτειρα ήταν Ουγγρικής καταγωγής, δηλαδή ήταν Τουρκάλα και μαζί με τον Τούρκο Δομέστικο των σχολών (αρχιστράτηγος) τον Αξούχ, αποτελούν τα μεγαλύτερα παραδείγματα μεταστροφής και αφοσιώσεως.
Η Αγία ήταν πάρα πολύ μελαμψή. Ενδεικτικό ήταν ότι οι ρατσιστές-φασίστες Γερμανοί, σατίριζαν εκείνη την εποχή στα θεατρικά τους δρώμενα τον γιο της και αυτοκράτορα, τον Μανουήλ Α Κομνηνό διότι είχε πολύ σκούρα επιδερμίδα.
Η βασίλισσα Ειρήνη με πολύ αγάπη έδινε μεγάλη οικονομική βοήθεια σε όλους τους πένητες. Η Αυγούστα Ειρήνη πήγαινε ολομόναχη, χωρίς συνοδεία σε φτωχικές καλύβες και σε αδύναμους Έλληνες για να δώσει χρήματα και για να προσφέρει ηθική υποστήριξη, με βάση τις διδασκαλίες του κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.
ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ.
Επίσης έκτισε γηροκομεία και ξενώνες, ενώ άφησε σε αυτά τα ιδρύματα μεγάλα χρηματικά ποσά, για την ασφαλή και άνετη συντήρηση τους. Στην συνέχεια του βίου της, η Ειρήνη δοκίμασε μεγάλες θλίψεις.
Ο άντρας της ο Αυτοκράτορας Ιωάννης ο Β Κομνηνός, σε μια εκστρατεία του στην Συρία το 1143 μ.Χ. πέθανε, καθώς κυνηγούσε για τροφή ένα Άγριο ζώο. Αργότερα έχασε και δύο από τα οκτώ παιδιά της.
Η βασίλισσα Ειρήνη, βρήκε ανακούφιση στις θλίψεις πού βίωσε μέσα από την μοναχική ζωή. Με την συγκατάθεση του βασιλιά και γιου της Μανουήλ Α, αποσύρθηκε στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος, όπου και έγινε μοναχή με το όνομα Ξένη.
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ.
Η Αγία Ειρήνη μετά από τόσα σκληρά χτυπήματα, αγάπησε ακόμη περισσότερο τον Ιησού Χριστό. Αρκετοί άνθρωποι όταν δεχτούν τόσο σκληρά χτυπήματα από την ζωή, πληγώνονται πολύ, με αποτέλεσμα, να απομακρύνονται από τον Θεό. Μερικοί εξ αυτών καταλήγουν να γίνονται άθεοι, είτε σατανιστές. Άλλοι καταντούν να υβρίζουν καθημερινά τα θεία.
Αντιθέτως η πολύ ξεχωριστή Ελληνίδα Χριστιανή, Ειρήνη η Ουγγαρέζα, πίστεψε ακόμη περισσότερο στον Χριστό, παρά τα απάνθρωπα χτυπήματα που δέχτηκε από την ζωή, χάνοντας τα παιδιά και το σύζυγo της. Αυτό το πράγμα μας δείχνει ξεκάθαρα το πόσο ξεχωριστή ήταν. Ένα από αυτά τα οποία μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας, είναι ότι η μεγαλύτερη αξία σε έναν άνθρωπο είναι να κρατά την ψυχή στο στόμα, να πολεμά, να επιμένει για το αδύνατο, το ακατόρθωτο.
Από την στιγμή που δεν θα λυγίσει, αλλά θα παραμείνει ανυποχώρητος, τότε γίνεται το θαύμα που ποτέ ένας δειλός δεν μπορεί να πιστέψει, καθώς το αδύνατο, το ακατόρθωτο έχει γίνει πλέον δυνατό κερδίζοντας την ζωή την ελευθερία, και την αιώνια ζωή. την οποία μας προσφέρει ο κύριος και Λυτρωτής ημών, ο Ιησούς ο Χριστός.
Όταν οι σωστοί Έλληνες δεχτούν απάνθρωπα χτυπήματα από την ζωή, επιτύχουν να διατηρήσουν την πίστη, την αγάπη και της Ελληνικές-Χριστιανικές αρχές τους, τότε όχι μόνον δεν απαρνούνται τον Χριστό αλλά ταυτόχρονα μεγαλουργούν.
Όλοι αυτοί οι άγιοι, και οι Ήρωες είχαν την απαραίτητη Ελληνοχριστιανική παιδεία από το ξεκίνημα της ζωής τους.
Η Αυτοκράτειρα Ειρήνη όπως και όλοι οι πρόγονοί μας οι οποίοι έκαναν ελεημοσύνες, δεν προσέβαλαν ποτέ και με κανέναν τρόπο τους αναξιοπαθούντες. Αυτό το κάνουν στην εποχή μας αρκετοί νεοραγιάδες, και αυτό είναι ένα ακόμη δείγμα παρακμής και σήψης. Oι φιλανθρωπίες των προγόνων μας, δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην επίδειξη, τον πλουτισμό, την αλαζονεία και τον κοινωνικό ρατσισμό-φασισμό, εις βάρος των φτωχών.
Γινόταν πάντοτε, με πραγματική Χριστιανική αγάπη. Μια τόσο σημαντική πράξη, για να έχει ηθική-πνευματική αξία, δεν πρέπει ποτέ να γίνεται, εις βάρος της αξιοπρέπειας των ανθρώπων, που χρειάζονται βοήθεια.
Μόνον οι ραγιάδες παρουσιάζουν κατά την σημερινή, εποχή, τέτοιου είδους αντιχριστιανικές συμπεριφορές. όταν βοηθούν αδύναμους ανθρώπους.
Αυτό δεν είναι μόνον εκτός της Χριστιανικής ηθικής, αλλά είναι και ενδεικτικό δείγμα, πνευματικής και κοινωνικής κατάρρευσης.
Η κακία είναι αμάθεια, όπως μας δίδαξε ο Ύπατος των Φιλοσόφων, ο Αριστοκλής. Δεν επιτρέπετε να ξεχωρίζουμε, με διάφορα πολιτικά, κοινωνικά, η αθλητικά, είτε άλλα κριτήρια, εάν θα βοηθήσουμε, η όχι, τους φτωχούς ανθρώπους.
Να περάσουμε να δούμε σε ποια εποχή έγινε αυτοκράτειρα του Ρωμαϊκού κράτους η Αγία Ειρήνη.
Ήταν η εποχή που διοικούσαν μαζί την αυτοκρατορία, οι Έλληνες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας και οι αλλοδαποί πολιτικοί αξιωματούχοι.
Οι ήρωες-Έλληνες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας, μαζί με τους εξωτερικούς εχθρούς, όλους εκείνους τους αιώνες αντιμετώπιζαν και τους εσωτερικούς εχθρούς.
Αυτοί ήταν οι Αλλοδαποί αξιωματούχοι, της πολιτικής “αριστοκρατίας” της Κωνσταντινουπόλεως. Εκείνοι χωρίς να πολεμούν, ήθελαν να ασκούν την ανωτάτη εξουσία για να διαλύσουν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ήθελαν οι αλλοδαποί πολιτικοί ευνούχοι, να δίνουν διαταγές από τα παλάτια, την ώρα που οι Έλληνες στρατιωτικοί. μάτωναν, έχαναν της ζωές τους, έμεναν ανάπηροι και έπεφταν αιχμάλωτοι, στα πεδία των μαχών για το Έθνος και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Οι Ήρωες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας σε καμία περίπτωση δεν δεχόταν να θυσιάζονται, επί τόσους αιώνες για την Ελλάδα και να τους κυβερνούν ανθέλληνες αλλοδαποί θηλυπρεπείς προδότες. Οι ευνούχοι πολιτικοί από την Βασιλεύουσα το μόνον που έκαναν όλους εκείνους τους αιώνες ήταν να καταστρέψουν ολοσχερώς το Ελληνικό έθνος, μαζί με την αυτοκρατορία του.
Το πόσο επικίνδυνοι ήταν οι αλλοδαποί Σημίτες-πολιτικοί, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αποδείχτηκε ιστορικά, μετά τον θάνατο του Βουλγαροκτόνου, στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ.
Αμέσως μετά τον θάνατο του Βασίλειου του Β, οι αλλοδαποί πολιτικοί κατέστρεψαν την αυτοκρατορία, σε στρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Παράλληλα οι πολιτικοί αριστοκράτες, εδραίωσαν δια παντός την εξουσία τους. Έκτοτε δεν επέτυχε να τους εκτοπίσει η Ελληνική στρατιωτική αριστοκρατία της Μικράς Ασίας. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, καθώς η παγκόσμια Ελληνική- Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με βάσεις τον Πλάτωνα, τον Χριστό και την ηθική ζωή, διαλύθηκε ολοσχερώς μέσα σε 42 χρόνια. Αριθμός παγκοσμίου ρεκόρ !!! Αναλογιστείτε ότι 42 χρόνια πριν από τον θάνατο του Βασίλειου Β, το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος είχε φτάσει στο απόγειον της δυνάμεως της σε ηθικό, πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο παράλληλα, από την ημέρα που είχε δημιουργηθεί το έθνος των Ελλήνων.
Όμως δυστυχώς εκείνα τα χρόνια η πολιτική “αριστοκρατία”, είχε διαλύσει ολοσχερώς τον Ελληνικό στρατό. Είχαν αφαιρέσει την ανωτάτη πολιτική-στρατιωτική εξουσία από της Ελληνικές στρατιωτικές οικογένειες της Μ. Ασίας.
Κατέστρεψαν όλες της υποδομές του στρατού και του κράτους. Έφτασαν μέχρι να βάλουν στον αυτοκρατορικό θρόνο έναν δικό τους, τον Κωνσταντίνο Δούκα.
Όταν ανέλαβε εκ νέου αυτοκράτορας ένας εκ των Ελληνικών στρατιωτικών οικογενειών της Μ. Ασίας, ο Ρωμανός Δ Διογένης βρήκε εντελώς διαλυμένο τον Ελληνικό στρατό. Οι στρατιώτες χωρίς ασπίδες, σπαθιά και άλογα, ήταν απλήρωτοι, με σκισμένες σημαίες, με κουρελιασμένες στολές.
Έκτοτε είχαν εδραιωθεί οριστικά και αμετάκλητα, οι αλλοδαποί πολιτικοί στην διοίκηση του Ελληνικού-Ρωμαϊκού αυτοκρατορικού κράτους. Συνδιοικούν πλέον μαζί με τους Έλληνες στρατιωτικούς.
Η συνδιοίκηση της αυτοκρατορίας, μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών, επισφραγίστηκε με τον γάμο, ανάμεσα σε ένα πολύ επιφανές μέλος της Ελληνικής στρατιωτικής αριστοκρατίας τον Ρωμανό Διογένη και την χήρα του Κωνσταντίνου Δούκα, την Αυγούστα Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα.
Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, έχουμε έναν τέτοιο γάμο, ανάμεσα στις δύο πλευρές, Όλους τους προηγούμενους αιώνες, οι Ήρωες-Έλληνες στρατιωτικοί παντρευότα, μόνον με μέλη της στρατιωτικής αριστοκρατίας. Όμως ήταν τόσο κρίσιμη η κατάσταση του Ρωμαϊκού κράτους, ώστε οι πρόγονοί μας να μην έχουν το χρονικό περιθώριο να εκτοπίσουν τους πολιτικούς-προδότες από την εξουσία.
Η οριστική επισφράγιση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών έγινε μερικά χρόνια αργότερα, με τον γάμο του Αλέξιου Κομνηνού (Ελληνική ηρωική-στρατιωτική αριστοκρατία της Μικράς Ασίας και της Ειρήνης Δούκα (πολιτική-Σημιτική αριστοκρατία). Χωρίς αυτούς τους δύο γάμους δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιωτικοί στην διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους.
Οι Σημίτες πολιτικοί ήταν πολύ πονηροί και ύπουλοι. Είχαν μελετήσει την αρχαία Ελληνική γραμματεία και γνώριζαν καλά, τις Ελληνικές ικανότητες και τις αδυναμίες.
Με συμμάχους την κολακεία και την ραδιουργία, είχαν ξεκινήσει από αυλοκόλακες για να εξελιχθούν σε υψηλόβαθμους πολιτικούς αξιωματούχους, της αυτοκρατορικής εξουσίας.
Γνώριζαν καλά τους Έλληνες στρατιωτικούς, της Μικράς Ασίας, οι οποίοι κέρδιζαν με το αίμα τους και με θανάσιμους κινδύνους, τα αξιώματα και τις δόξες, στα πεδία τω μαχών.
Όλους εκείνους τους αιώνες, οι Έλληνες στρατιωτικοί αριστοκράτες της Μικράς Ασίας, υπήρξαν οι σωτήρες της Αυτοκρατορίας και του Χριστιανισμού. Όμως σύμφωνα με τους πολιτικούς αξιωματούχους, αυτό το οποίο έκαναν στην πραγματικότητα οι Έλληνες στρατιωτικοί ήταν να διαιωνίζουν “άσκοπους” πολέμους.
Κατά την γνώμη των πολιτικών-αλλοδαπών, οι Αγαρηνοί, αποτελούσαν εκείνη την εποχή, μία “μακρινή” απειλή. Ακόμα και με την πιο απαισιόδοξη πρόβλεψη, θα χρειαζόταν πολλά χρόνια για να φτάσουν να απειλήσουν την Μικρά Ασία και την Βασιλεύουσα.
Μόνον οι στρατιωτικοί μέσα στα “άρρωστα”-πατριωτικά μυαλά τους, προσηλωμένα μονίμως στους αμυντικούς πολέμους, τις σφαγές των αντιπάλων και την “αρχομανία” τους, ισχυρίζονταν ότι έρχεται η εθνική καταστροφή, για την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η δυναστεία των Κομνηνών κράτησε αξιόμαχο τον αυτοκρατορικό στρατό, όμως δυστυχώς συνέχισε την εγκληματική πολιτική, των Εβραίων αξιωματούχων σε όλους τους τομείς. Όλες αυτές οι ενέργειες ήταν μόνιμα εις βάρος της αυτοκρατορίας, με αποτέλεσμα να συμβάλλουν στην κατάρρευση του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους.
Όταν ανέβηκε στον θρόνο ο Αλέξιος ο Α Κομνηνός, η Ελληνική αυτοκρατορία, βρισκόταν πλέον στο τελικό στάδιο κατάρρευσης της.
Αυτό διότι από την ενθρόνιση του Αλέξιου, είχαν ξεκινήσει οι εωσφορικές σταυροφορίες. Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Μανουήλ είχαμε μια ακόμη σταυροφορία από τους Γερμανούς.
Η ενέργεια των Kομνηνών να παραχωρήσουν με την άνοδο του Αλέξιου του α, όλο το εμπόριο και όλη την οικονομία στα χέρια των Λατίνων είναι προδοτική και εγκληματική. Αυτό διότι το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος χάνει σταδιακά όλη του οικονομική δύναμη.
Οι Έλληνες αρχίζουν να αντιδρούν πάρα πολύ έντονα σε αυτήν την σκληρή-άδικη πολιτική των Κομνηνών.
Ήδη από τον 12 αιώνα πολλές χιλιάδες Λατίνοι υπήρχαν στην Κωνσταντινούπολη. Οι Λατίνοι-Γερμανοί απολάμβαναν προνόμια και ήταν προκλητικοί προς τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης.
Τα αδικαιολόγητα προνόμια τα οποία έδωσε ο Αλέξιος ο Α Κομνηνός στους Βενετούς και στους υπόλοιπους, επιχείρησε να τα αφαιρέσει ο γιός του Αλέξιου Α, ο Ιωάννης Β Κομνηνός. Ο Ιωάννης έκανε ενέργειες ώστε να βάλει τέλος στα προνόμια των δυτικών.
Όμως η ενέργεια του Ιωάννη είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσουν νέες εχθροπραξίες από την πλευρά τους στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και την Αδριατική. Για αυτό εξαναγκάστηκε ο Ιωάννης Β Κομνηνός να δώσει πίσω τα προνόμια, όταν ο στόλος των Βενετών κινήθηκε εχθρικά προς τα εδάφη της αυτοκρατορίας.
Οι Λατίνοι είχαν αλλοιώσει πολλές πλευρές της δημόσιας ζωής και απέκτησαν τον έλεγχο στο εμπόριο-οικονομία συμβάλλοντας στην παρακμή της αυτοκρατορίας.
Η Ρωμαϊκή οικονομία ήταν έρμαιο της δύσης της Βενετίας, της Γένουας, των άλλων πόλεων και των Γερμανών. Οι Έλληνες αντιστάθηκαν στις προκλήσεις τους με μεγάλες εξεγέρσεις, οι οποίες βάφτηκαν με αίμα. Τον Μάιο του 1182, έγινε η πρώτη εξέγερση κατά των Λατίνων.
Μια επανάσταση που σημαδεύτηκε από σφαγές και εξανδραποδισμούς. Οι Λατίνοι αντέδρασαν κατά των Ελλήνων.
Η επεκτατική πολιτική τους εκφράστηκε με την επίθεση των Ούγγρων στην Βαλκανική το 1183, καθώς και με την επίθεση των Νορμανδών κατά των Ρωμαϊκών εδαφών το 1185, με αποτέλεσμα την άλωση της Θεσσαλονίκης.
Ακολούθησε νέα επανάσταση του δυσαρεστημένου από τα γεγονότα λαού κατά την οποία σφαγιάστηκε ο Ανδρόνικος ο Α Κομνηνός.
Την εποχή των Κομνηνών μια νέα νεοταξική δύναμη έχει ανατείλει. Αυτή ήταν οι Σελζτούκοι Τούρκοι, η οποίοι εδραιώθηθαν στην Μικρά Ασία, μετά την προδοσία των Δουκών στο Μαντζικέρτ.
Οι Σελτζούκοι ήρθα στην θέση των Αράβων, οι οποίοι είχαν εξασθενίσει οριστικά σαν στρατιωτική δύναμη, εξαιτίας των τριών κορυφαίων Ελλήνων αυτοκρατόρων, οι οποίοι βασίλεψαν κατά σειρά στον Ελληνικό-Ρωμαϊκό θρόνο. Αυτοί ήταν ο Άγιος Νικηφόρος Β Φωκάς, ο ανηψιός του Αγίου ο Ιωάννης Α και ο κορυφαίος των Ελλήνων ο Βασίλειος Β.
Για να είμαστε συνέχεια εμπλεκόμενοι σε αμυντικούς πολέμους, από το Ανατολικό μέτωπο αμέσως οι εωσφοριστές από την νέα τάξη, στην θέση των Αράβων έστειλαν εναντίον των Ελλήνων τους Σελτζούκους. Η Αγία Ειρήνη εορτάζει στις 13 Αυγούστου.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
0 comments: