Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας.
Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου.
Ο νεοφανής άγιος Παΐσιος υπήρξε γνήσιος ενσαρκωτής του ορθοδόξου μοναχικού ιδεώδους και μάλιστα θεωρείται από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης του σύγχρονου μοναχισμού στο Άγιο Όρος.
Παράλληλα υπήρξε ζηλωτής της σώζουσας Ορθοδόξου πίστεως, στηλιτεύοντας με τον γνωστό μειλίχιο και ταπεινό ύφος του τις αιρέσεις και τις κακοδοξίες, ιδιαιτέρως τη σύγχρονη παναίρεση του οικουμενισμού, αυτά αναφέρει στο άρθρο του Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος.
Ο Άγιος Παΐσιος δεν είχε την πνευματική αίγλη (παιδεία), των τριών Ιεραρχών. Είχε όμως όλα τα υπόλοιπα χαρίσματα, των Αγίων της Ορθοδοξίας μας. Για αυτό έκανε όλα αυτά τα θαυμαστά πράγματα στον βίο του.
Η παρουσία και ο βίος του Αγίου Παΐσίου κατά την σύγχρονη εποχή, είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός, δεν έχει εγκαταλείψει τους κατοίκους στην Ελλάδα και ότι τους δίνει για πολλοστή φορά την ευκαιρία, να επιστρέψουν στα Ελληνοχριστιανικά ήθη και στον δρόμο της Σωτηρίας. Ενδεικτικό για το πόσο σημαντικός είναι ο Άγιος, είναι το κάτωθι περιστατικό, που γνωρίζουμε από την Διήγηση του πατέρα Σάββα του Αγιορείτη, περί του Αγίου Παισίου.
Ο Άγιος Αρσένιος Ενζεπίδης καταδίκαζε με την σειρά του την Διονυσιακή λατρεία, η οποία έχει διαβρώσει σε θανάσιμο βαθμό την κοινωνία και το έθνος, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε με αφανισμό.
Αναφέρει ο πατέρας Σάββας, σχετικά με τον Άγιο : "Μου διηγήθηκε μια κυρία από την Θεσσαλονίκη, ότι κάποτε ο Όσιος Παΐσιος έδωσε δυναμικό τέλος σε ένα φορτικό και άκρως εφάμαρτο συζυγικό της βάσανο.
Το ζεύγος είχε διαφορετικούς Πνευματικoύς. Ο πνευματικός της γυναίκας, ήταν πατερικός και ευσυνείδητος και υπεδείκνυε τις θεοχάρακτες γραμμές και προϋποθέσεις του τίμιου γάμου.
Ο πνευματικός του συζύγου ήταν νεωτεριστής-μεταπατερικός και έλεγε στο σύζυγό της το γνωστό και βλάσφημο ότι “ο Θεός αφήνει ελεύθερες τις κρεβατοκάμαρες και δεν ασχολείται με το τι κάνουν οι σύζυγοι κατά την σχέση, αλλά με την καρδιά”.
Αυτό είχε ως συνέπεια ο σύζυγος να απαιτεί, να μεταβληθεί η σύζυγός του σε χοιρώδη και λασπώδη κρεάτινη μάζα και διαρκώς την πίεζε να ενδώσει, με την ευλογία του Πνευματικού του, στην παρά φύσιν θεομίσητη και βδελυρή αμαρτία!!! Εκείνη όμως ακολουθούσε την υπόδειξη της φωνής του Θεού μέσω του καλού της Πνευματικού και ουδέποτε διανοήθηκε να προβεί σε ένα τέτοιο παθογενές ανοσιούργημα. Κάποτε απελπισμένη κατέφυγε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής και συνάντησε τον εκεί παρεπιδημούντα Γέροντα της αδελφότητος Όσιο και Θεοφόρο πατέρα Παΐσιο τον Αγιορείτη.
Του εκμυστηρεύθηκε το πρόβλημά της και ζήτησε την βοήθειά του. Ο Όσιος, κατά μαρτυρία της γυναίκας, έγινε κατά το κοινώς λεγόμενο «ηφαίστειο» από ιερά αγανάκτηση.
Ο Άγιος υπέδειξε στη γυναίκα να μην ενδώσει ούτε και με απειλή θανάτου. Ονόμασε τις πράξεις αυτές μάστιγα της εποχής και παθογένεια για τα διαζύγια, την ψυχική διάσπαση των συζύγων, και ιδίως για την διαστροφή και κατρακύλα των σημερινών παιδιών, που εισροφούν δαιμονική ενέργεια από τα κυριαρχικά δικαιώματα που έχει ο διάβολος επί του γενετικού υλικού από το οποίο προέρχονται και από τις χαίνουσες πνευματικές πληγές, που υπάρχουν αθεράπευτες στις ψυχές των γονέων τους.
Εκείνο που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην κυρία εκείνη, ήταν η επιμονή του Οσίου Παϊσίου να καταγγείλει τον «Πνευματικό» του συζύγου της στον Επίσκοπο του για να τον καθαιρέσει. Της είπε επί λέξει: «Να πας να το πείς στο Δεσπότη για να τον ξυρίσει!!! Στις σιχαμερότερες και θανασιμότερες αμαρτίες που έχει να παρουσιάσει ο εκπεσών άνθρωπος. Εξήγησε ότι μέσω αυτών των αμαρτιών επεισέρχεται ο διάβολος στο γάμο και φυγαδεύεται ο Παράκλητος. Γίνονται οι άνθρωποι υποκτηνώδη όντα, που έπρεπε να εντρέπονται τα φυσιολογικά κτήνη και να διδάσκονται απ’ αυτά.
Ανέφερε ακόμη ότι είναι αναίρεση του σκοπού του γάμου που διασώζει το κατά φύσιν και αναγάγει στο υπερ φύσιν, και ότι οι βδελυρές και πυρίκαυστες ουρανόθεν στα Σόδομα αυτές πράξεις είναι οι προσφιλέστερες στον διάβολο, γιατί οδηγούν τον κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού πλασθέντα άνθρωπο, στην κατακόρυφη πτωτική κατεύθυνση του διεστραμμένου δαίμονα, και όχι στην υπερυψωθείσα θριαμβευτική θέση, που υπέδειξε η τεθεωμένη ανθρώπινη φύση που προσέλαβε ο Χριστός, ήτοι στα δεξιά του Πατρός."
Η θέση του Αγίου Παϊσιου, είναι ξεκάθαρη ενάντια στις σεξουαλικές ανωμαλίες, οι οποίες αποτελούν από τα πανάρχαια χρόνια το βασικότερο λατρευτικό τυπικό του Εωσφόρου (Σεξουαλική μαγεία).
Σύμφωνα με τον Άγιο οι παά φύσιν ερωτικές πράξεις, μετατρέπουν το ιερό μυστήριο του γάμου, σε έναν σοδομισμό με καταστροφικές συνέπειες τόσο στους συζύγους, τα τέκνα τους, την κοινωνία και το Ελληνικό έθνος.
Για την ελευθερία και την επιβίωση του Ελληνικού έθνους απαιτείται ηθική και κατά φύσιν σεξουαλική ζωή. Οι γυναίκες ήταν και είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς την επιστροφή τους στα Ελληνοχριστιανικά ήθη, δεν υπάρχει σωτηρία, και είναι κοινώς αποδεκτό-δεδομένο, ότι θα αφανιστούμε μέχρι ενός.
Αυτό είναι αποδεκτό από όλους κατά την σύγχρονη εποχή, ασχέτως εάν δεν τον εφαρμόζουν στην πράξη όλοι. Δυστυχώς την σύγχρονη εποχή, παρουσιάζεται το θλιβερό, και εθνικά καταστροφικό φαινόμενο, αρκετές γυναίκες, να είναι “Χριστιανές”, και να ζούνε με τον τρόπο ζωής του αρχαίου “Θεού” Σαβάζιου.
O Χριστιανισμός είναι η μόνη σωτήρια οδός. Πρέπει άπαντες να εγκαταλείψουν, τον σεξουαλικό τρόπο ζωής του Βάκχου-Σαβάζιου, ώστε να έχουμε δικαίωμα στην Ελευθερία και την εθνική επιβίωση. Η Ορθόδοξη Εκκλησία καθόρισε τους τρόπους σωτηρίας των πιστών και του Ελληνικού έθνους, από τον σκοτεινό παγανισμό. Οι Άγιοι πατέρες μας δίδαξαν τραγική συμφορά, που προκάλεσε η σεξουαλική διαφθορά στον αρχαίο και τον σύγχρονο Ελληνικό κόσμο.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι Άγιοι πατέρες μας υποδεικνύουν την παρεκτροπή των Ελλήνων Ορθοδόξων, από την Θεϊκή πλάση στην κατάπτωση σε ζωώδεις καταστάσεις, με την κυριαρχία των κτηνωδών ορμών και επιθυμιών.
Η πιο βασική αποστολή της Ορθοδοξίας είναι μέσα από τις διδαχές του Σωτήρα και Λυτρωτή ημών Ιησού Χριστού, να προστατέψει από την αμαρτία και την αγελαία κατάσταση, όλους τους Έλληνες, που λατρεύουν τον Φρυγικό “θεό” Σαβάζιο.
Στην αρχαιοελληνική θρησκεία συναντάμε δεισιδαιμονία, θρησκοληψία και τελετές μαύρης μαγείας.
Σε όλες τις θρησκευτικές εκφάνσεις υπήρχε η σεξουαλική μαγεία ως κορωνίδα της λατρείας του Εωσφόρου, η οποία συνοδευόταν από πρωτογονισμό και κανιβαλισμό. Μελετώντας την αρχαιοελληνική θρησκεία είναι εύκολο να διαπιστώσουμε τα άπειρα εωσφορικά της στοιχεία. Η σεξουαλική μαγεία, η μαντική, η αγυρτεία, αποτελούσαν μια θλιβερή-κοινωνική πραγματικότητα, για τους ιερείς και ειδικά για τις ιέρειες της αρχαίας θρησκείας.
Ο Σωτήρας Χριστός και οι Άγιοι μέσα από τις διδασκαλίες τους, μας προστατεύουν από την αμαρτία και την αγελαία-εξαθλιωμένη κατάσταση, ώστε να μην οδηγηθούμε στην λατρεία του Φρυγικού “θεού” Σαβάζιου.
Ο Εωσφόρος και ο Σαβάζιος, ήταν και είναι οι βασικοί εκπρόσωποι της ανομίας, της αταξίας και της καταστροφής του Ελληνικού έθνους, καθώς επιβουλεύονται τον Ελληνισμό, με σκοπό να εμποδίσουν την εθνική, την ηθική-πνευματική σωτηρία και την ανύψωση των Ορθοδόξων. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος κατέρρευσε και κατακτήθηκε κατ ουσίαν αμαχητί, από τους αρχαίους Ρωμαίους, εξαιτίας, της σεξουαλικής διαφθοράς, που επέβαλε η αρχαία θρησκεία.
Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί –δαίμονες ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων την σεξουαλική διαφθορά. Όταν όμως ήρθε στην Ελλάδα τον 8ο π.Χ. αιώνα, η λατρεία, του Φρυγικού “θεού” των σεξουαλικών οργίων, του Σαβάζιου ο οποίος μετονομάστηκε σε Διόνυσο, εκείνος συμπεριέλαβε στην δικαιοδοσία του και την προστασία όλων των σεξουαλικών παθών. Κύριο στοιχείο ήταν τα ακατονόμαστα όργια, οι χυδαίες συνευρέσεις, οι πάσης φύσεως ηθικές παρεκτροπές,
Ο Διόνυσος έχει έρθει από την Ανατολή για να εδραιώσει την λατρεία του στην Ελληνική επικράτεια. Η Βαχκική θρησκεία είχε παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής-Φιλοσοφικής σκέψης, η οποία είναι γνωστή και ως Απολλώνιο πνεύμα. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας, δυστυχίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται- αρνούνται να σκεφτούν, και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, και την σεξουαλική διαφθορά.
Ο Φρυγικός “θεός” Διόνυσος με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του Ελληνικού έθνους, προσφέρει απλόχερα την σεξουαλική “ελευθερία” από τα “δεσμά” του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού, σε όλους όσους τον πιστεύουν. Τα αρχαία χρόνια μόνον οι αγράμματοι και η ηθικά και πνευματικά εξαθλιωμένοι συμμετείχαν στα σεξουαλικά όργια. Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν με ευκολία τις μάζες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί δεν συμμετείχαν ποτέ και καταδίκαζαν δημόσια κάθε σεξουαλική παρεκτροπή και δίδασκαν ότι το δωδεκάθεο, ήταν ανάξιο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού.
Δυστυχώς είναι τραγικό, εν τούτοις οι νεοταξίτες εξουσιάζουν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από την σεξουαλική διαφθορά. Στην μόδα της σύγχρονης εποχής (Σεξουαλική μαγεία-πορνεία), συμμετέχουν όλοι οι εξαθλιωμένοι ηθικά και πνευματικά. Μόνον οι απαίδευτοι συμμετέχουν στα δρώμενα της νέας τάξης πραγμάτων.
Οι αμόρφωτες και δεισιδαίμονες μάζες συμμετείχαν με πάθος στις αισχρές Διονυσιακές εορτές, διότι οι κρατούντες επέτρεψαν να υπάρχει σε αυτές ελευθερία ακόμη και στα πιο αχαλίνωτα πάθη των λαϊκών θρησκευτών.
Κάθε είδους απαίδευτοι-ανώμαλοι κρυμμένοι πίσω από τα αποκρουστικά προσωπεία, μπορούσαν να ικανοποιήσουν νομίμως τα αισχρά τους πάθη, εκτελώντας τα θρησκευτικά-εωσφορικά τους καθήκοντα με σοδομισμούς, στοματικά, καταπόσεις, όργια, αιμομιξίες, στις Ελληνίδες παντρεμένες και ανύπαντρες. Οι κρατούντες εξανάγκαζαν δια της βίας όλες τις Ελληνίδες να εγκαταλείψουν τους γυναικονίτες, για να συμμετέχουν στις Διονυσιακές εορτές, προς τιμήν του Βάκχου.
Μελετώντας την ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι δυο ήταν τα βασικά αξιώματα που καθόρισαν την επιβίωση και την εξέλιξή του Ελληνικού Έθνους. Τα στοιχεία αυτά είναι η λογική σκέψη, ο πολιτισμός των αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και από την άλλη η Βακχική λατρεία η οποία εκπροσωπεί τον Φοινικικό πολιτισμό και την νέα τάξη πραγμάτων. Η λογική σκέψη, οι επιστήμες των Ελλήνων σοφών και το πάθος για την έκφυλη ζωή που δίδαξε ο "θεός" Σαβάζιος, συνθέτουν το βασικό υπόβαθρο της ανθρώπινης σκέψης. Τα παραπάνω δυο καταλυτικά στοιχεία, τα οποία είναι εντελώς αντίθετα μεταξύ τους, οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί τα απέδωσαν σε δυο θεούς.
Τον Απόλλωνα ως προστάτη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού-τεχνών και τον Φρυγικό θεό Σαβάζιο, που αργότερα ονομάστηκε Διόνυσος, ως θεό των παρά φύση σεξουαλικών πράξεων. Ο Φοίβος λατρευόταν ως "θεός" της λογικής, του φωτός, του μέτρου (Μέτρον Άριστον) και του πολιτισμού. Ο Σαβάζιος-Διόνυσος ήταν και είναι ο εκφραστής, του αχαλίνωτου σεξουαλικού πάθους, της μανίας και των έντονων συναισθημάτων. Οι δυο θεοί εκπροσωπούν δυο εντελώς διαφορετικές θεωρίες, δυο αντίθετες απόψεις, δύο διαφορετικά αξιώματα για την ζωή και δύο διαφορετικούς πολιτισμούς (Ελληνικός-Φοινικικός).
Οι δύο αντίθετοι και παγκόσμιοι πολιτισμοί εδώ και αιώνες, προσπαθούν να επικρατήσουν στις επιστήμες, στις τέχνες, στους θεσμούς, την ηθική την κοινωνία και τα έθνη.
Ο Ελληνισμός στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα του Απολλώνιου πνεύματος (Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός), και του Διονυσιακού (Εωσφόρος-Φοίνικες). Το Απολλώνιο πνεύμα-αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός αποτελούν η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η αυτοσυγκράτηση και η γαλήνη. Αντίθετα το Διονυσιακό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες, οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα, του ανθρώπου, και η εύθυμη πλευρά της ζωής.
Το Απολλώνιο πνεύμα ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα το Διονυσιακό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους.
Ο Διονυσιακός τρόπος ζωής καθηλώνει το Ελληνικό έθνος και τους Έλληνες, στο επίπεδο των ζώων, στον πρωτογονισμό και στις κτηνώδεις ορμές, ενώ το Απολλώνιο πνεύμα εξυψώνει και βοηθά, με τα ανωτέρου επιπέδου δημιουργήματα του.
Στην σύγχρονη εποχή οι μυστηριακές λατρείες που απαιτούν ηθικές παρεκτροπές, σεξουαλικά όργια και μετατρέπουν τις γυναίκες σε χοιρώδεις μάζες όπως είπε ο Άγιος Παισιος, βρίσκονται εκ νέου σε πλήρη ακμή. Ο "θεός" Σαβάζιος-Διόνυσος καταφέρνει για μια ακόμη φορά, μία πολύ σημαντική νίκη εναντίον του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Δεν είναι καθόλου τυχαία η αναβίωση του παγανισμού.
Δυστυχώς στις ημέρες μας παρουσιάζεται το θλιβερό και εθνικά καταστροφικό φαινόμενο αρκετές γυναίκες να είναι “Χριστιανές” και να ζούνε με τον τρόπο ζωής του αρχαίου “Θεού” Σαβάζιου. O Χριστιανισμός είναι η μόνη σωτήρια οδός. Πρέπει άπαντες να εγκαταλείψουν τον σεξουαλικό τρόπο ζωής του Βάκχου-Σαβάζιου, ώστε να έχουμε δικαίωμα στην Ελευθερία και την εθνική επιβίωση.
"Το γενετήσιο ένστικτο είναι μια φυσιολογική κατάσταση στον άνθρωπο, με προϋποθέσεις βέβαια. Οι Σιωνιστές το μετέτρεψαν σε τρόπο και σκοπό της ζωής, διαλύοντας κάθε ηθικό φραγμό. Κάθε στοιχείο του έρωτα, από προσωπική και ιδιωτική υπόθεση του κάθε ανθρώπου, έγινε δημόσιο θέαμα. Ακόμη και το καθημερινό ντύσιμο των γυναικών. Τα ρούχα που φοράνε πλέον οι γυναίκες, κυρίως το καλοκαίρι, είναι πιο αποκαλυπτικά και από τα εσώρουχα που παλαιότερα φορούσαν στο κρεβάτι τους. Η τέχνη, τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, τα πάντα προβάλλουν σε καθημερινή βάση ό,τι πιο αισχρό και νοσηρό υπάρχει. Η πορνεία δεν είναι πια το ανήθικο επάγγελμα κάποιων φτωχών και κατατρεγμένων γυναικών. Είναι το πρότυπο, το σύμβολο της κοινωνίας μας. Αυτό ήθελε ο Σιωνισμός, να μετατρέψει τη γυναίκα σε ένα σκουπίδι, σε ένα φτηνό κομμάτι κρέας, σε μια πόρνη. Και τον άνδρα να υποδουλωθεί σε αυτόν τον εξευτελισμό, να ταυτιστεί με την πόρνη. Όπως τονίσαμε, δεν υπάρχει όριο για τον Σιωνισμό.
Γι’ αυτό και κάθε τόσο έρχονται στην κοινωνία μας νέες βαρβαρικές επιδρομές. Η πιο πρόσφατη είναι της ομοφυλοφιλίας." (Διόδωρος Ράμμος).
Οι γυναίκες οι ηθικές, και όχι οι εξαθλιωμένες πόρνες συμβολίζουν την αγία Εκκλησία και ο άνδρας τον Χριστό. Όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, το ίδιο και η γυναίκα οφείλει να ακούει τον άνδρα και να μην τον περιφρονεί. Όλα αυτά για να υπάρχει τάξη Θεού, και μηδέν άγαν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, για να έχουμε τάξη, δικαιοσύνη, ειρήνη, αγάπη, λογική, στην Ελληνική κοινωνία, για να μπορεί να επιβιώσει το Ελληνικό έθνος.
Βεβαίως αυτό δεν είναι καθόλου υποβιβαστικό για τη γυναίκα, διότι ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να την αγαπάει, να την φροντίζει, να της φέρεται καλά, όπως ακριβώς ο Χριστός αγαπάει την Εκκλησία. Ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χριστός θυσιάστηκε για την Εκκλησία. Οι πραγματικές Ελληνίδες, όχι οι ραγιαδοπούλες, κερδίζουν την εκτίμηση, την φροντίδα, και την αγάπη των Ελλήνων ανδρών, μέσα από την ηθική τους, την πραότητα τους, και την γλυκύτητα του χαρακτήρα τους. Μια αληθινή Ελληνίδα γυναίκα δεν εκβιάζει, και δεν απαιτεί.
Όπως κάνουν οι σαπισμένες ραγιαδοπούλες της νέας τάξης. Οι γυναίκες Ελληνίδες οφείλουν να σέβονται και να υπακούν σύμφωνα με τους νόμους του Χριστού, τους γνήσιους Έλληνες άνδρες. Με την σειρά τους απαραιτήτως όλοι οι πραγματικοί Έλληνες άνδρες, πρέπει να τις αγαπούν να τις σέβονται και να τις φροντίζουν. Σε καμία των περιπτώσεων δεν οφείλουν οι Ελληνίδες γυναίκες, να υπακούν, να σέβονται άνανδρους, δειλούς, ραγιάδες.
Όπως υπογραμμίζει ο Απόστολος Παύλος στην περικοπή της προς Εφεσίους Επιστολής που διαβάζεται κατά τη διάρκεια της ακολουθίας τού γάμου: «Οι άνδρες αγαπάτε τάς γυναίκας εαυτών, καθώς καί ο Χριστός ηγάπησε τήν εκκλησίαν» Οι πραγματικές Ελληνίδες χριστιανές, πρέπει πάντοτε να βαδίζουν στον δρόμο του Χριστού. Έναν δρόμο που χάραξε η Αυγούστα Αγία Ελένη και ακολούθησαν εκατομμύρια άλλες Ελληνίδες.
Για εμένα προσωπικά οι γυναίκες είναι πρώτα κόρες-αδελφές, φίλες και μετά είναι ερωμένες. Oι γυναίκες δεν είναι αντικείμενα του σεξ, όπως τις έκανε για να τις εξευτελίζει και με σκοπό να καταστρέψει την Ελληνική κοινωνία και το έθνος, η νέα τάξη πραγμάτων. Το πώς θα ντύνονται και θα ζούνε οι γυναίκες το καθόρισαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί και οι Άγιοι της Ορθοδοξίας. Η γυναίκα πού έχει μυαλό, δεν δείχνει ούτε τον καρπό του χεριού της, μας αναφέρει ο Αρχιερέας των Δελφών, ο φιλόσοφος Πλούταρχος. Οι ντυμένες-ηθικές γυναίκες έχουν αξιοπρέπεια, ενώ το πιο βασικό είναι ότι δημιουργούν υγιείς ερωτικές επιθυμίες και γεννούν Ήρωες, Αγίους και Αγίες.
Αυτό γινόταν εδώ και αιώνες. Στον αντίποδα οι γυμνές-ανήθικες γυναίκες και όσες από αυτές αξίζουν, δημιουργούν εντελώς ακάθαρτες ορμές, με θλιβερό αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη σεξουαλική διαφθορά.
Οι συνέπειες είναι κατά γενική παραδοχή καταστροφικές, καθώς οι περισσότερες γεννούν και μεγαλώνουν, δειλούς, θηλυπρεπείς ραγιάδες. Αυτές οι καταστάσεις, είναι τρομερές και δυσβάσταχτες, για το έθνος. Αυτό διότι η γύμνια και η σεξουαλική διαφθορά προκαλούν ανηθικότητα, χυδαιότητα, αμάθεια, ανομία, αταξία, αδικία και καταστροφή. Τις εποχές που ήταν ντυμένες οι Ελληνίδες το έθνος μεγαλουργούσε και ήταν στην κορυφή του κόσμου. Ήμασταν ως έθνος στην κορυφή του κόσμου, και είχαν την ψυχική-ηθική δύναμη οι πρόγονοι μας να υπερασπιστούν επί αρκετούς αιώνες την πατρίδα μας από πολλούς εξωτερικούς εχθρούς.
Στην εποχή μας εξαιτίας των σεξουαλικών ανωμαλιών, σβήνουμε αργά και σταθερά ως έθνος. Μνημόνια, αυτοκτονίες, ορφανά παιδιά εξαιτίας των αυτοκτονιών, άνεργοι, άστεγοι, αδικημένοι κλπ.
Είναι κοινώς αποδεκτό και διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι οι κόρες Χριστού, ήταν και είναι ευλογία για την Ελλάδα, είναι ευλογία για την κοινωνία. Στον αντίποδα οι κόρες του Εωσφόρου, με την μόδα, με τα σεξουαλικά έκτροπα, είναι εθνική καταστροφή. Οι γυναίκες είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας όπως πολύ σωστά υπογράμμιζε στα κηρύγματα του ο πατέρας Σάββας Αχιλλέως.
Ο νεοταξικός τρόπος ζωής είναι πολύ κενός και σάπιος. Αφήνει όλους τους ανθρώπους άδειους από συναισθήματα και ηθικές αξίες. Όσοι το αντιληφθούν αυτό απομακρύνονται πάρα πολύ γρήγορα από αυτή την παρακμιακή κατάσταση. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτήν την εποχή άγεται και φέρεται με βάση αυτά τα οποία θα καθορίσει η νεοταξική μόδα.
Όσες ενδιαφέρονται να επιβιώσει το έθνος, πρέπει απαραιτήτως να εγκαταλείψουν την νεοταξική μόδα. Είναι γνωστό ότι από τα αρχαία χρόνια, οι γυναίκες όλων των λαών που πιστεύουν στον Εωσφόρο είχαν έξω τις κοιλίες τους, έβαζαν σκουλαρίκια στον αφαλό, τατουάζ, καθώς επίσης έκαναν και πάσης φύσεως σεξουαλικές ανωμαλίες, για να υμνήσουν τον μιαρό τους αφέντη, τον σατανά. Το Ελληνικό έθνος, διαχρονικά επιβίωσε, εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών.
Οι Έλληνες του μεσαίωνα από σκλάβοι του Ρωμαϊκού κράτους, έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Όλα αυτά διότι είχαν θρησκεία τον Χριστιανισμό, και πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφιστές, ρήτορες, πανεπιστήμονες. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη, τα οποία στην συνέχεια οδήγησαν στην ελευθερία των προγόνων μας, από τους κατακτητές Ρωμαίους. Οι ιεροί πρόγονοι μας, ζούσαν χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθορά. Τα χρηστά ήθη ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό «μυστικό», για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι και το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών πολιτικών και κοινωνικών επιτυχιών από καταβολής του Ελληνικού έθνους. Τα χρηστά ήθη ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό «μυστικό», για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι και το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών πολιτικών και κοινωνικών επιτυχιών από καταβολής του Ελληνικού έθνους.
Ο βασιλιάς Ηράκλειος ξεπέρασε σε αρκετούς τομείς τον M. Αλέξανδρο και κράτησε ζωντανή την Ελλάδα στην πιο κρίσιμη ιστορική καμπή όλων των εποχών. Όταν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό (Ρωμαϊκό) θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο. Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες.
Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια,οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες. Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό. Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ;
Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος. Η Ορθοδοξία προσφέρει τα πάντα, διότι εξευγενίζει, ισορροπεί,καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο. Από το απόγειον του Ελληνισμού, κατά τους μεσαιωνικούς αιώνες, βρεθήκαμε εκ νέου, σε πλήρη κατάπτωση κατά την σημερινή εποχή. Μοναδική λύση η επιστροφή στις διαχρονικές- πατροπαράδοτες Ελληνοχριστιανικές αξίες.
Ενδεικτικά και επιγραμματικά αναφέρω τι έλεγαν σχετικά οι προγονοί μας, περί γυναικών. Θεωρώ χαμένον, εκείνον που έχασε την ντροπή, μας αναφέρει ο ύπατος, ο κορυφαίος των φιλοσόφων όλου του κόσμου ο Πλάτων. Όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την αιδώ (Ηρόδοτος).Η μυαλωμένη γυναίκα ούτε τον πήχυ του χεριού της δεν αφήνει ελεύθερο για να τον βλέπουν δημόσια, αναφέρει ο Πλούταρχος.
Κατα γενική παραδοχή, οι φεμινίστριες, είναι τα μεγαλύτερα θύματα, του Ιουδαϊκού καμπαλισμού, και οι μοναδικές υπεύθυνες, για τον αφανισμό του Ελληνικού έθνους. Βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου.
ΙΣΧΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
0 comments: