Δυστυχώς ζούμε στην εποχή της απόλυτης παρακμής.
Ένας από τους Χριστιανούς που έχει απόλυτη επίγνωση τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα και στον κόσμο, είναι και ο Αρχαιολόγος Διόδωρος Ράμμος. Να περάσουμε να δούμε ενδεικτικά τι μας αναφέρει :
“Ραγδαίες εξελίξεις προωθούνται σε όλα τα επίπεδα, ηθικής, καθημερινής ζωής και περιβάλλοντος, από το 1945 και έπειτα. Οι Σιωνιστές κυριαρχούν σχεδόν παντού, απλώνουν τα αόρατα πλοκάμια τους σε κάθε πτυχή της ζωής του λεγόμενου δυτικού κόσμου (και όχι μόνο).
Από παντού προσπαθούν να αμφισβητήσουν καθετί Χριστιανικό και σταδιακά να εξαφανίσουν την επίδραση του Χριστιανισμού στη ζωή των ανθρώπων, να πετύχουν τον πλήρη αποχριστιανισμό της ηθικής. Αποστασία από την Ηθική. Εφόσον πολιτικά και οικονομικά όχι μόνο είχε μπει το νερό στο αυλάκι, αλλά ολόκληρα ποτάμια είχαν σχηματιστεί, έδωσαν το σύνθημα για την έναρξη και της οριστικής ηθικής ισοπέδωσης των «χριστιανικών» λαών, δηλαδή να σβήσει για πάντα κάθε έννοια ηθικής, κάθε κώδικας σωστής συμπεριφοράς, σεβασμού, αξιοπρέπειας. Να έρθει ο άνθρωπος στο επίπεδο του ζώου, και ακόμη πιο χαμηλά, γιατί και τα ζώα έχουν κάποιες αρχές σταθερές.
Όποιος τολμά να αντιστέκεται στην ανηθικότητα θα δέχεται, ως συνήθως, τόνους λάσπη, θα είναι ο σκοταδιστής, ο άνθρωπος του Μεσαίωνα, ο κομπλεξικός, ο φασίστας. Το όπλο των Σιωνιστών θα είναι και πάλι μικρές οργανωμένες μειοψηφίες, με μπόλικο χρήμα, οι οποίες θα προβάλλονται ως προοδευτικές και θα χειροκροτούνται από κάθε ΜΜΕ.
Αιχμή του δόρατος στο πρόγραμμα αυτό θα είναι η γυναίκα, άλλο ένα σύγχρονο θύμα του Σιωνισμού.
Η γυναίκα που είναι η σύντροφος, το στήριγμα, το έτερον ήμισυ του άνδρα. Αλλά που είναι και η μητέρα, η τροφός και παιδαγωγός κάθε παιδιού. Αν οδηγηθεί και η γυναίκα σε επανάσταση, τελείωσαν και οι άνδρες, τελείωσαν και τα παιδιά, τελείωσε η κοινωνία, έχουμε γκρεμίσει τα πάντα. Και πράγματι, οι ηρωικοί Σιωνιστές πέτυχαν και εδώ έναν ακόμη θρίαμβο. Ξεσήκωσαν τις γυναίκες (φεμινισμός, σεξουαλική απελευθέρωση), όχι για να διεκδικήσουν αγάπη και σεβασμό από τους άνδρες, αλλά δικαίωμα στην αμαρτία, στην ανηθικότητα.
Εδώ έπαιξαν τεράστιο ρόλο τα ΜΜΕ με την πανίσχυρη τηλεόραση, η τέχνη (θέατρο, κινηματογράφος) και η μόδα (ρούχα, καλλυντικά). Από παντού γινόταν πλύση εγκεφάλου, ώστε η γυναίκα να αφήσει το πρότυπο της πιστής συζύγου και στοργικής μητέρας, και να αναζητήσει χρήμα, δόξα, εξουσία. Η νομοθεσία συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτήν την πορεία. Αποποινικοποίηση της μοιχείας, εύκολο διαζύγιο (για να διαλύονται εύκολα οι οικογένειες), νομιμοποίηση των εκτρώσεων (για να μπορούν οι μητέρες να σκοτώνουν εύκολα τα παιδιά τους), αλλά και χαλάρωση των νόμων που προστάτευαν τη δημόσια αιδώ.
Τι σημαίνει αἰδώς; Μεταφράζεται στα νέα ελληνικά ως ντροπή, αλλά είναι κάτι βαθύτερο. Είναι η φωνή της συνείδησης κάθε ανθρώπου, είναι ένας άγραφος νόμος που απαγορεύει μέσα στον νου μας καθετί ανάρμοστο, ανήθικο. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Στην αρχαία Αθήνα, όπως και στην αρχαία Ρώμη, δεν υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορήσει γυναίκα στην αγορά ή σε κάθε άλλο δημόσιο χώρο ημίγυμνη. Φορούσαν χιτώνες ποδήρεις, δηλαδή μέχρι τον αστράγαλο, ενώ συχνά φορούσαν και κάλυμμα στο κεφάλι. Αν έβλεπαν μια γυναίκα με προκλητικό ντύσιμο, αυτόματα θα την θεωρούσαν πόρνη!
Παρόλο που στο σπίτι τους, ιδίως οι αρχαίοι Ρωμαίοι, έκαναν τα ακατονόμαστα, σε δημόσιο χώρο ήταν προσεκτικοί, υπήρχε η δημόσια αιδώς. Παράλληλα, οι αρχαίοι Έλληνες, που ήταν στην πλειοψηφία τους ειδωλολάτρες και δεν είχαν τον κώδικα ηθικής των Χριστιανών, εφάρμοζαν τον κανόνα «τὰ ἐν οἴκῳ μὴ ἐν δήμῳ», δηλαδή όσα γίνονται στο σπίτι, και κυρίως στο υπνοδωμάτιο, δεν είναι δυνατόν να λέγονται ή να γίνονται δημόσια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του άγραφου ηθικού κανόνα ήταν και το εξής: στο αρχαίο θέατρο δεν υπήρχαν σαρκικές πράξεις, δεν υπήρχε γύμνωση της γυναίκας επί σκηνής. Υπήρχε μόνο αισχρολογία στην κωμωδία, αλλά μέχρι εκεί.
Ο απόστολος Παύλος μάς βεβαιώνει ότι η συνείδηση είναι δώρο Θεού σε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από τη θρησκεία του. Όταν στη σοφία των Ελλήνων προστέθηκε και η αποκάλυψη του Θεού, μέσω των αγίων Αποστόλων του Χριστού, τότε δημιουργήθηκε ο υπέροχος ελληνορθόδοξος πολιτισμός. Και στον τομέα της ηθικής φτάσαμε εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν (Ιω.16,13), αφού πλέον η ηθική μας δεν καθοδηγείται μόνο από την έμφυτη αιδώ, αλλά από τη διδασκαλία του Χριστού, από το θέλημα του Θεού. Αναβίωση του σοδομισμού. Όλα αυτά, δυστυχώς, ισοπεδώθηκαν από τις μπουλντόζες του Σιωνισμού. Μας έπεισαν ότι δεν υπάρχει ηθική, ηθική είναι μόνο η γνώμη μας. Μας αρέσει κάτι, το κάνουμε, δεν μας απασχολεί αν είναι ηθικό. Δεν μας νοιάζει τί θεωρούσαν για χιλιετίες οι άνθρωποι ως αισχρό. Και πλέον καταργείται το ἐν οἴκῳ μὴ ἐν δήμῳ. Τα πάντα ἐν δήμῳ. Κάπως έτσι επήλθε και ο λεγόμενος πανσεξουαλισμός, η γύμνωση στη γυναικεία μόδα και στα τελευταία χρόνια ο θρίαμβος της ομοφυλοφιλίας.
Το γενετήσιο ένστικτο είναι μια φυσιολογική κατάσταση στον άνθρωπο, με προϋποθέσεις βέβαια. Οι Σιωνιστές το μετέτρεψαν σε τρόπο και σκοπό της ζωής, διαλύοντας κάθε ηθικό φραγμό. Κάθε στοιχείο του έρωτα, από προσωπική και ιδιωτική υπόθεση του κάθε ανθρώπου, έγινε δημόσιο θέαμα. Ακόμη και το καθημερινό ντύσιμο των γυναικών. Τα ρούχα που φοράνε πλέον οι γυναίκες, κυρίως το καλοκαίρι, είναι πιο αποκαλυπτικά και από τα εσώρουχα που παλαιότερα φορούσαν στο κρεβάτι τους. Η τέχνη, τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, τα πάντα προβάλλουν σε καθημερινή βάση ό,τι πιο αισχρό και νοσηρό υπάρχει.Η πορνεία δεν είναι πια το ανήθικο επάγγελμα κάποιων φτωχών και κατατρεγμένων γυναικών. Είναι το πρότυπο, το σύμβολο της κοινωνίας μας. Αυτό ήθελε ο Σιωνισμός, να μετατρέψει τη γυναίκα σε ένα σκουπίδι, σε ένα φτηνό κομμάτι κρέας, σε μια πόρνη. Και τον άνδρα να υποδουλωθεί σε αυτόν τον εξευτελισμό, να ταυτιστεί με την πόρνη.
Όπως τονίσαμε, δεν υπάρχει όριο για τον Σιωνισμό. Γι’ αυτό και κάθε τόσο έρχονται στην κοινωνία μας νέες βαρβαρικές επιδρομές. Η πιο πρόσφατη είναι της ομοφυλοφιλίας.
Ξαφνικά, οι άνθρωποι από τη δεκαετία του 1980 και έπειτα, ανακάλυψαν ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι αφύσικη, δεν είναι διαστροφή, όπως ομολογούσαν και οι ψυχίατροι στο παρελθόν, δεν είναι αμαρτία. Και πρέπει να γίνει τρόπος ζωής, πρέπει να γίνει νόμος του κράτος, πρέπει ή όλοι να γίνουμε έτσι ή να χειροκροτούμε αυτούς που είναι έτσι.Τα σχόλια είναι περιττά. Βαδίζουμε προς το χάος. Ως Χριστιανοί δεν μισούμε αυτούς τους ανθρώπους, τους βλέπουμε με πόνο και αγάπη. Αλλά την αμαρτία τη μισούμε, την καταδικάζουμε, την πολεμάμε. Και αυτή η αμαρτία είναι φρικτή, ολέθρια, δαιμονοποιεί την κοινωνία. Και ξέρουμε ότι από πίσω έρχονται και άλλες αθλιότητες, η παιδεραστία, η αιμομιξία, καταστάσεις που ντρεπόμαστε και να τις ξεστομίσουμε, πράγματα τα οποία «αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν» (Εφ.5,12).
Οι Σιωνιστές δεν θα σταματήσουν πουθενά. Θα τα επιβάλλουν όλα, θα τα κάνουν νόμο του κράτους, τρόπο ζωής. Θα έρθει ώρα που θα ξαναγίνουν οι πόλεις μας Σόδομα και Γόμορρα, θα αναγκαζόμαστε να παίρνουμε τα παιδιά μας και να φεύγουμε για τα βουνά, για να γλιτώσουμε από τις απερίγραπτες ανωμαλίες που θα γίνονται δημόσια. Και όλοι θα μας βρίζουν, θα μας χλευάζουν, γιατί θα αρνούμαστε την ανηθικότητα, δεν θα ονομάζουμε το μαύρο άσπρο, θα το λέμε μαύρο. Ποιος, τελικά, είναι ο φασίστας; Η επέλαση της παγκόσμιας θρησκείας. Για τους εναπομείναντες πιστούς, για όσους δεν πλανήθηκαν από τον ντεϊσμό ή την αθεΐα, οι Σιωνιστές ετοίμασαν μια νάρκη, όπως προαναφέραμε.
Τον Οικουμενισμό, ο οποίος θα ετοιμάσει το έδαφος για την παγκόσμια θρησκεία. Οικουμενισμός είναι η προσπάθεια να ενωθούν όλοι οι Χριστιανοί μεταξύ τους, να υπάρχει μια ενιαία χριστιανική «εκκλησία» και όχι να υπάρχει η γνωστή διαφοροποίηση Ορθοδόξων, Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών. Μόλις επιτευχθεί αυτό, θα επέλθει και η ένωση με τις άλλες θρησκείες, οπότε έτοιμη και η θρησκεία του ψευδομεσσία. Εδώ αρκεί να αναφέρουμε ότι όταν μιλάμε για Χριστιανισμό, εννοούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία, την αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Η Εκκλησία είναι μία (ούτε δύο ούτε πολλές) και αγία και ταυτίζεται με τον Χριστό, είναι ένα με τον Χριστό. Πρέπει να έχουν και την αλήθεια του Χριστού, τόσο στα λόγια όσο και στις πράξεις.
Διαφορετικά, είναι προδότες και εχθροί του Χριστού. Το κακό, η δράση του Οικουμενισμού, ξεκίνησε ανεπαίσθητα στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο (Κων/πολη) επέτρεψε να τελεστούν οι πρώτοι μεικτοί γάμοι, μεταξύ Ορθοδόξων και μη Ορθοδόξων, κατά παράβαση του ΟΒ΄ (72ου) κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου (691 μ.Χ.). Λίγο αργότερα, το Πατριαρχείο στέλνει την περίφημη επιστολή: «Ἐγκύκλιος Συνοδική πρός τάς ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» (1920), με την οποία ονομάζει ως Εκκλησίες τις διάφορες προτεσταντικές αιρέσεις.
Ποιος κρυβόταν από πίσω, περιττό να το αναφέρουμε. Τί φταίει; Δύσκολο να απαντήσουμε. Πιστεύουμε, ασφαλώς, ότι οι Πατριάρχες μας δεν ήταν Σιωνιστές, ίσως κάποιοι συνεργάτες τους να ήταν μασόνοι. Προφανώς παρασύρθηκαν από πιέσεις, παγίδες, ποιος να γνωρίζει το παρασκήνιο. Εξάλλου, οι Σιωνιστές δεν παρουσιάζονται αυτοπροσώπως. Κατά κανόνα, κάνουν τη δουλειά τους με πλάγιο τρόπο, μέσω τρίτων. Και δουλειά τους είναι να περάσουν το μήνυμα: μείνετε όπως είστε, αλλά δεχθείτε στα μυστήριά σας και τους αιρετικούς.
Μελλοντικά, δεχθείτε και τους αλλόθρησκους και στο τέλος δεχθείτε και τον “μεσσία μας!”.
Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η Εκκλησία και η Ελλάδα, δεν κινδυνεύει μόνο από το θηρίο του Οικουμενισμού. Κινδυνεύει από τον ανελέητο βομβαρδισμό από αντιχριστιανικά βλήματα, που εκτοξεύουν τα θρησκευτικά πυροβόλα του Σιωνισμού. Στην Ελλάδα αλωνίζουν πλέον από ανατολικά θρησκεύματα ή δοξασίες (γιόγκα, μετενσάρκωση, βουδιστικός διαλογισμός, ιαπωνικό ρέικι) μέχρι νεοειδωλολάτρες και αποκρυφιστές, από αστρολογία και μέντιουμ μέχρι σατανισμό.
Αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα στην Ελλάδα η είναι μετάνοια. Να επαναφέρουμε στη ζωή μας τις δύο μεγάλες αρετές που μας δίδαξε ο Χριστός, την αγάπη και την ταπείνωση. Αν το κάνουμε αυτό, σε μια στιγμή θα αλλάξουν τα πάντα. Αν, αντίθετα, παραμείνουμε όπως είμαστε, τότε θα έρθει η καταστροφή, τόσο της Ελλάδας, όσο και της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα. Και κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθεί το εφιαλτικό σχέδιο των Σιωνιστών, ένα κράτος, μία θρησκεία, ένας βασιλιάς-ψευδομεσσίας.
Θα επιβληθεί η παγκόσμια δικτατορία του Σιωνισμού, με τον απαίσιο τύραννο στην κορυφή, τον λεγόμενο Αντίχριστο. Αυτή η δικτατορία θα είναι η πιο φρικτή στην ιστορία της ανθρωπότητας, ακόμη και τα πιο φοβερά εγκλήματα του παρελθόντος θα είναι σαν βρεφικό χάδι, μπροστά στα έργα που θα πράξει ο βασιλιάς του Σιωνισμού. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, θα επιβάλει σε όλους τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, το χάραγμά του, ένα ηλεκτρονικό πλινθίο (microchip) στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο κάθε ανθρώπου με τον αριθμό 666 (Απ.13,18), ώστε μέσω δορυφόρου και υπολογιστή να ελέγχει τους πάντες. Και όσοι δεν υπακούουν, να εξοντώνονται επί τόπου με ακτινοβολία.
Η τεχνολογία αυτή υπάρχει σήμερα και έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται. Οι Χριστιανοί, ασφαλώς, δεν θα δεχθούν αυτό το χάραγμα, το σφράγισμα, και θα επιβιώσουν εκείνα τα χρόνια, όποτε και αν έρθουν. Για όσους μπορεί να χαμογελούν ειρωνικά διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, θα τους θέσουμε δύο απλά ερωτήματα. Πώς ήξερε ο Ευαγγελιστής και Απόστολος Ιωάννης, που συνέγραψε την Αποκάλυψη το 95 μ.Χ., ότι μια μέρα θα υπάρξει μια τέτοια τεχνολογία και θα επιβληθεί στους ανθρώπους; Απλή απάντηση, δεν θα μπορούσε να το ξέρει! Ο Θεός τού το φανέρωσε, σε ένα σπήλαιο στην Πάτμο. Και πώς ήξερε ότι θα χρησιμοποιηθεί ο αριθμός 666 στους σημερινούς ραβδωτούς κώδικες (barcode); Πώς, αντίστοιχα, ανάμεσα στις συγκλονιστικές του προφητείες, ο Άγιος Κοσμάς είχε πει ότι θα έρθει μέρα που θα είναι γεμάτα τα πιάτα μας, αλλά τα φαγητά δεν θα τρώγονται;
Οι επιστήμονες διαβεβαιώνουν ότι η μόλυνση του περιβάλλοντος θα είναι τόσο ολέθρια τα επόμενα 100 χρόνια, που θα προκύψουν φρικτά αποτελέσματα. Το πόσιμο νερό στον πλανήτη θα είναι ελάχιστο, ενώ και οι τροφές θα είναι πρακτικά άχρηστες, χωρίς θρεπτικές ουσίες. Και τίποτα να μη συμβεί, από όσα έχει προφητεύσει η Εκκλησία μας, ο πλανήτης Γη είναι καταδικασμένος σε θάνατο, σε καταστροφή, χάρη στην παγκόσμια μόλυνση του περιβάλλοντος. Άλλο ένα δώρο του Σιωνισμού στην ανθρωπότητα! Αν δεν αλλάξουμε, αν δεν γίνουν θαύματα, αν δεν επέμβει ο Θεός, τα εγγόνια μας ή τα δισέγγονά μας δεν θα μπορούν να επιβιώσουν, όπως «προφητεύει» η σύγχρονη επιστήμη. Συνεπώς, και άθεος να είναι κανείς, δεν μπορεί να επαναπαύεται ως προς το μέλλον. Αλλά ό,τι και αν είμαστε στην Ελλάδα, οφείλουμε να αγαπήσουμε ξανά Χριστό και Ελλάδα, για να συνέλθουμε. Και να κρατήσουμε ενωμένους αυτούς τους δύο θησαυρούς. Γιατί πρέπει να θυμόμαστε ότι όσο ήμαστε στην εποχή προ Χριστού και δεν γνωρίζαμε την αλήθεια του Θεού, είχαμε δικαιολογία. Μας σκέπαζε ο Θεός με έναν άγγελο. Όταν γίναμε Χριστιανοί, δεχθήκαμε άφθονη τη Θεία Χάρη και κάθε ευλογία του Θεού ήρθε στην Ελλάδα. Αν, τώρα, πάμε να χτίσουμε μια Ελλάδα χωρίς Χριστό, θα είμαστε αδικαιολόγητοι, γιατί γνωρίσαμε την αλήθεια και την πετάξαμε, την διώξαμε. Τότε θα αποσύρει και ο Θεός τη Χάρη Του από την Ελλάδα και θα καταστραφούμε ολοκληρωτικά, θα μας καταπιεί ο ουροβόρος δράκων του Σιωνισμού. Αλλά δεν θα φταίει ο Θεός, εμείς θα φταίμε, όπως έφταιξαν και οι Εβραίοι, που προτίμησαν μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς (Ιω.3,19). “
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.
Η πατρίδα εiναι η μητέρα όλων μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο, με την θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τους προγόνους.
Η Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος διατηρούν την αξιοπρέπεια, και το μεγαλείο της ψυχής, σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Από τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα, της Πλαταιές, της Θερμοπύλες, την Νινευή, τον Σπερχειό, το Κλειδί και την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το αθάνατο 1821 και το ένδοξο έπος του 1940, με την ανέλπιστη εκείνη εποποιία, απέναντι στους Ναζιστές του Χίτλερ-Θούλης, η ιδέα της ελευθερίας και των αδούλωτων Ελλήνων μεταφέρεται με ένα μοναδικό τρόπο από γενιά σε γενιά. Μέσα από τις Ομηρικές ραψωδίες, τους Περσικούς πολέμους, τις μοναδικές αρχαίες τραγωδίες, την Ελληνική-Ρωμαϊκή ιστορία, το αγιασμένο 1821, την προφορική παράδοση.
Την σημερινή εποχή ας σταθούμε στις επάλξεις δίπλα στον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον (Κωνσταντινούπολη), στην αυτοκρατορική βίγλα, κάτω από το λάβαρο του σωτήρα ημών Ιησού Χριστού και του Βουλγαροκτόνου, του αλύγιστου στα στίφη των βαρβάρων, τον πολέμαρχο των ελευθέρων Ελλήνων, τον ανίκητο ηθικά Ήρωα της Ρωμιοσύνης. Αυτό επιβάλει το ιερό καθήκον, το υπέρτατο χρέος έναντι του έθνους.
Στις εποχές της πνευματικής άλωσης, της διαφθοράς, τις επελάσεως της παγκοσμιοποίησης, των καθημαγμένων και υπόδουλων ψυχών, από την οικονομική κρίση, οι Έλληνες κυβερνήτες ως ανήμποροι-επαίτες, παραδίδουν κυριαρχία και εθνικό πλούτο, παρακαλούν για χρήματα αδιαφορώντας για την εθνική συνείδηση, τον πολιτισμό και τις αξίες μας.
Χριστιανοί, σήμερα οι Ήρωες της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κρατώντας την βασιλική ρομφαία, στέκονται όρθιοι, απτόητοι, αγέρωχοι, μας δείχνουν τον δρόμο ελπίζοντας να μας οδηγήσουν εκ νέου σε νικηφόρους αγώνες, σε μάχες σπουδαίες, έναντι του προαιώνιου εχθρού, της νεοταξικής βαρβαρότητας. Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη, πανάρχαια θεώρηση, ενός άλλου πολιτισμού, του Φοινικικού, ο οποίος εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, της απόλυτης κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί τους ανθρώπους, οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη.
Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή, των Κομνηνών και την εποχή της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ., Όπως τότε, το ίδιο και τώρα, η χώρα βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική παρακμή- απαξίωση και απομόνωση. Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία, ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει, έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν.
Η ηθική, η πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία. Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Ελληνικού, εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην παγκοσμιοποίηση. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί. Οι σύγχρονοι φίλοι του δωδεκαθέου, κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των σκλαβωμένων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, την μόδα, τον αθλητισμό κλπ.
Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα.
Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους, εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική, που επιβάλλουν οι κρατούντες, έχει έναν βασικό δόγμα, την σεξουαλική λατρεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο, και κανένας ηθικός δισταγμός.
Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΑΒΑΖΙΟΥ.
Στην σύγχρονη εποχή δεν είναι καθόλου τυχαία η αναβίωση του παγανισμού.
Δυστυχώς στις ημέρες μας παρουσιάζεται το θλιβερό, και εθνικά καταστροφικό φαινόμενο, αρκετές γυναίκες, να είναι “Χριστιανές”, και να ζούνε με τον τρόπο ζωής του αρχαίου “Θεού” Σαβάζιου. O Χριστιανισμός είναι η μόνη σωτήρια οδός. Πρέπει άπαντες να εγκαταλείψουν, τον σεξουαλικό τρόπο ζωής του Βάκχου-Σαβάζιου, ώστε να έχουμε δικαίωμα στην Ελευθερία, και την εθνική επιβίωση.
Η ΘΗΛΥΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΙΤ
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καθόρισε τους τρόπους, σωτηρίας των πιστών, και του Ελληνικού έθνους, από τον σκοτεινό παγανισμό, αρχίζοντας από την συνειδητοποίηση της τραγικής συμφοράς, που προκάλεσε η σεξουαλική διαφθορά στον αρχαίο και τον σύγχρονο Ελληνικό κόσμο.
Στην αρχαιοελληνική θρησκεία συναντάμε δεισιδαιμονία και τελετές μαύρης μαγείας.
Σε όλες τις θρησκευτικές εκφάνσεις υπήρχε η σεξουαλική μαγεία, ως κορωνίδα της λατρείας του Εωσφόρου, η οποία συνοδευόταν από πρωτογονισμό και κανιβαλισμό. Μελετώντας την αρχαιοελληνική θρησκεία είναι εύκολο να διαπιστώσεις τα άπειρα εωσφορικά της στοιχεία. Η μαύρη-σεξουαλική μαγεία, η μαντική, η αγυρτεία, αποτελούσαν μια θλιβερή κοινωνική πραγματικότητα, για τους ιερείς και ειδικά για τις ιέρειες της αρχαίας θρησκείας.
Οι Άγιοι πατέρες, μέσα από τον Θεάρεστο βίο τους, μας δείχνουν την κατάπτωση των Ελλήνων Χριστιανών, σε ζωώδεις καταστάσεις, με την κυριαρχία των κτηνωδών ορμών και επιθυμιών. Ο Σωτήρας Χριστός και οι Άγιοι, μέσα από τις διδασκαλίες τους, προστατεύουν από την αμαρτία και την αγελαία-εξαθλιωμένη κατάσταση, όλους τους Έλληνες, που λατρεύουν, τον Φρυγικό “θεό” Σαβάζιο.
Ο Εωσφόρος και ο Σαβάζιος, ήταν και είναι οι βασικοί εκπρόσωποι, της ανομίας, της αταξίας, και της καταστροφής, του Ελληνικού έθνους, καθώς επιβουλεύονται τον Ελληνισμό, με σκοπό να εμποδίσουν, την εθνική και ηθική-πνευματική σωτηρία, και την ανύψωση των Ορθοδόξων. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος, κατέρρευσε, και κατακτήθηκε, κατ ουσίαν αμαχητί, από τους αρχαίους Ρωμαίους, εξαιτίας, της σεξουαλικής διαφθοράς, που επέβαλε η αρχαία θρησκεία.
Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί –δαίμονες, ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων, την σεξουαλική διαφθορά. Όταν όμως ήρθε στην Ελλάδα τον 8ο π.Χ. αιώνα, η λατρεία, του Φρυγικού “θεού” των σεξουαλικών οργίων, του Σαβάζιου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Διόνυσο, εκείνος συμπεριέλαβε στο πρόσωπό του την προστασία όλων των σεξουαλικών παθών. Κύριο στοιχείο ήταν τα ακατονόμαστα όργια, οι χυδαίες συνευρέσεις, οι πάσης φύσεως ηθικές παρεκτροπές,
Ο Διόνυσος, έχει έρθει από την Ανατολή για να εδραιώσει στον τόπο αυτό την λατρεία του, η οποία έχει παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής-Φιλοσοφικής σκέψης. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας, δυστυχίας, και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται- αρνούνται να σκεφτούν, και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, και την σεξουαλική διαφθορά.
Ο Φρυγικός “θεός” Διόνυσος με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του Ελληνικού έθνους, προσφέρει απλόχερα την σεξουαλική “ελευθερία” από τα “δεσμά” του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού, σε όλους όσους τον πιστεύουν. Τα αρχαία χρόνια, μόνον οι αγράμματοι και η ηθικά και πνευματικά εξαθλιωμένοι, συμμετείχαν, στα σεξουαλικά όργια. Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν με ευκολία τις μάζες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί δεν συμμετείχαν ποτέ και καταδίκαζαν δημόσια κάθε σεξουαλική παρεκτροπή. Είναι τραγικό όμως οι νεοταξίτες εξουσιάζουν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από την σεξουαλική διαφθορά.
Οι αμόρφωτες και δεισιδαίμονες μάζες συμμετείχαν με πάθος στις αισχρές Διονυσιακές εορτές, διότι οι κρατούντες επέτρεψαν να υπάρχει σε αυτές ελευθερία ακόμη και στα πιο αχαλίνωτα πάθη των θρησκευτών.
Κάθε είδους απαίδευτοι-
Παρατηρώντας την ιστορία θα διαπιστώσουμε δυο βασικά αξιώματα τα οποία καθόρισαν την επιβίωσή, την και την εξέλιξή της Ελλάδος. Τα στοιχεία αυτά είναι η λογική σκέψη, ο πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, και από την άλλη η Βακχική λατρεία. Η λογική σκέψη, οι επιστήμες, και το πάθος για την ζωή, συνθέτουν το βασικό υπόβαθρο της ανθρώπινης σκέψης. Τα παραπάνω δυο βασικά στοιχεία, τα οποία ήταν και είναι εντελώς αντίθετα μεταξύ τους, οι αρχαίοι Έλληνες τα απέδωσαν σε δυο θεούς.
Τον Απόλλωνα ως προστάτη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού-τεχνών, και τον Φρυγικό θεό Σαβάζιο, που αργότερα, ονομάστηκε Διόνυσος, ως θεό των παρά φύση σεξουαλικών πράξεων. Ο Φοίβος λατρευόταν, ως Θεός της λογικής, του φωτός, του μέτρου και του πολιτισμού. Ο Σαβάζιος-Διόνυσος, ήταν και είναι ο εκφραστής, του αχαλίνωτου σεξουαλικού πάθους, της μανίας και των έντονων συναισθημάτων. Οι δυο θεοί συγκεντρώνουν, δυο διαφορετικές θεωρίες, δυο αντίθετες απόψεις, δύο διαφορετικά αξιώματα για την ζωή. Οι αντίθετες αυτές δυνάμεις-ιδεολογίες, προσπαθούν να επικρατήσουν στην επιστήμη, στην τέχνη, στους θεσμούς, την ηθική την κοινωνία, και τα έθνη.
Ειδικότερα ο Ελληνισμός, στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα τόσο του Απολλώνιου πνεύματος (Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός), όσο και του Διονυσιακού (Εωσφόρος). Το Απολλώνιο πνεύμα-αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, αποτελούν η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η αυτοσυγκράτηση, και η γαλήνη. Αντίθετα, το Διονυσιακό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα, του ανθρώπου, και η εύθυμη πλευρά της ζωής. Το Απολλώνιο πνεύμα ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών, και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα, το Διονυσιακό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά, και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους. Tο Διονυσιακό στοιχείο καθηλώνει το Ελληνικό έθνος και τους Έλληνες, στο επίπεδο των ζώων και στον πρωτογονισμό, ενώ το Απολλώνιο πνεύμα, εξυψώνει και βοηθά, με τα ανώτερα και ευγενέστερα δημιουργήματα του. Στην σύγχρονη εποχή, οι μυστηριακές λατρείες, που απαιτούν ηθικές παρεκτροπές, σεξουαλικά όργια και μετατρέπουν τις γυναίκες σε χοιρώδεις μάζες. όπως είπε ο Άγιος Παισιος, βρίσκονται εκ νέου σε πλήρη ακμή. Ο “θεός” Σαβάζιος Διόνυσος, καταφέρνει για μια ακόμη φορά, μία πολύ σημαντική νίκη εναντίον του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και της Ορθοδοξίας.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.
Διαχρονικά ο Ελληνισμός επιβιώνει και μεγαλουργεί εξαιτίας του πολιτισμού και της Ορθοδοξίας.
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Εξαιτίας των χρηστών ηθών, του χριστιανισμού και της αρχαιοελληνικής παιδείας, οι πρόγονοι μας οι Έλληνες του μεσαίωνα από σκλάβοι του Ρωμαϊκού κράτους, έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Όλα αυτά διότι είχαν θρησκεία τον Χριστιανισμό (στην πράξη) και πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφιστές, ρήτορες, κλπ. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη ζωής, χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθορά. Η αμοιβή ήταν η ελευθερία της Ελλάδος τον μεσαίωνα, χωρίς να γίνει κανένας απολύτως πόλεμος. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών. Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της, και ήταν ανώτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Όλα αυτά ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος βρισκόταν στο απόγειο της αδυναμίας του, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας. Ο εκ Καππαδοκίας βασιλιάς χωρίς καθόλου κρατικά έσοδα, με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά, την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί, χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση.
Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες. Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν, ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση. Πολύ σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν την οικονομική καταστροφή έπαιξαν, οι άσκοποι-επεκτατικοί πόλεμοι του Ιουστινιανού του Α.
ΟΙ ΑΣΚΟΠΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ
Δυστυχώς την πολύ μεγάλη επιθετικότητα των Μήδων ενίσχυσαν, οι απαράδεκτες ενέργειες των προηγούμενων αλλοδαπών αυτοκρατόρων και ειδικά εκείνες του Ιουστινιανού του Α.
Με τις διώξεις που έκαναν σε όσους κατοίκους της αυτοκρατορίας δεν ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και ήταν παγανιστές, τους ανάγκασαν να καταφύγουν στην Περσική αυτοκρατορία, για να αποφύγουν τις συνέπειες.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που κατέφυγαν, στην Περσική αυτοκρατορία, δίδαξαν στους Μήδους πολιτισμό, τέχνες, βιοτεχνία, καθώς και πολεμικές τακτικές των προγόνων μας. Όλα αυτές τις συνέπειες, από τις άσκοπες και καταστροφικές ενέργειες θα τις αντιμετωπίσει, για πρώτη φορά, μισό αιώνα αργότερα ο Ηράκλειος.
Η Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πιο θανάσιμη απειλή στην ιστορία της, χωρίς στρατό, και χρήματα. Μέσα σε όλη αυτήν την απελπιστική οικονομική κατάσταση ήρθε ο μέγας πατριάρχης Σέργιος με την πανίσχυρη Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία βοήθησε τα μέγιστα σχετικά με την οικονομική ενίσχυση, το πτωχευμένο κράτος, καθώς έθεσε όλους τους υπερπολύτιμους Εκκλησιαστικούς θησαυρούς στην διάθεση του Ηράκλειου. Ο αυτοκράτορας επέτυχε σε συνδυασμό με τις πολύ σημαντικές οικονομικές-διοικητικές μεταρρυθμίσεις να είναι έτοιμη πλέον η Ελλάδα να περάσει στην Μ. Ασία για να δώσει την μεγαλύτερη μάχη ζωής και θανάτου, στην ιστορία του. Ο νικητής όπως αποδείχτηκε θα εμένε για πάντα κυρίαρχος, ενώ ο ηττημένος θα αφανιζόταν. Είχε έρθει πλέον η μέγιστη ιστορική στιγμή, έπειτα από την αρχαία Σπάρτη και την Αθήνα, ήταν η σειρά της Κωνσταντινουπόλεως να δώσει την μάχη ζωής και θανάτου εναντίον των Περσών, για να αποτρέψει το παγκόσμιο Περσικό κράτος.
Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ
627 Μ.Χ.
Στην μάχη της Νινευί κοντά στα Γαυγάμηλα, επέτυχαν οι Έλληνες να συντρίψουν τους Πέρσες και να ανακτήσουν όλες τις Ελληνικές επαρχίες στην Ανατολή.
Η αποφασιστική μάχη, έγινε στις 12 Δεκεμβρίου του 627, και έκρινε το τέλος του πολέμου.
«Αλλ’ εξυμνούσι μόνον άπαντες την προσωπικήν του Ηρακλείου ανδρείαν, ήτις κατά την αείμνηστον ταύτην ημέραν ανεδείχθη φαίνεται ενάμιλλος της ακατασχέτου ορμής του Αλεξάνδρου» (Κ. Παπαρρηγόπουλος). Πριν απο την καθοριστική μάχη οι “σύμμαχοί ” μας, οι Χαζάροι μας εγκατέλειψαν, για αυτο και ο Ηράκλειος στην ομιλία του, εiπε ότι όλοι μας εγκατέλειψαν, εκτός από τον Ιησού Χριστό και την τεκούσαν Θεοτόκον. Οταν έδωσε εντολή, ολόκληρο το στράτευμα δiστασε εξαιτίας του τεράστιου αριθμού των Περσών. Τοτε ο Ηράκλειος επιτέθηκε ολομόναχος ενάντια στους Περσες. Ηταν επάνω στο άλογό του, τον Δόρκωνα, παρ’ ότι πληγωμένος στο χείλος και στο πόδι, σκότωσε τρεις από τους κυριότερους στρατηγούς των Περσών καθώς επίσης και τον επικεφαλή στρατηγό των Περσών Ραζάτη.
Ο Ηράκλειος επέστρεψε στους στρατιώτες του, κρατώντας στο χέρι του το κομμένο κεφάλι του αρχιστράτηγου Ραζάτη. Αμέσως τότε εκστασιασμένοι επιτέθηκαν οι Έλληνες στους Πέρσες και κερδiσαμε την καθοριστική μάχη. Οι απώλειες των Περσών ήταν πολύ μεγάλες. Όσοι γλίτωσαν τον θάνατο ή δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι τράπηκαν σε φυγή. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν μία κατά κράτος επικράτηση του Ελληνικού στρατού και η κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας.
ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ.
Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο.
Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών, είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών. Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της, και ήταν ανώτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Όλα αυτά ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή, και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες. Είχαμε πολλές χιλιάδες σφαγμένων Ελλήνων, είχαμε κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών κλπ. Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έγινε εισβολή από τους Πέρσες στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έλαβαν χώρα άγριες σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, τους βιασμοί, και το σκλάβωμα Χριστιανών.
Μαζί με όλα αυτά έκαψαν τον ναό του Παναγίου τάφου, έκλεψαν τον Τίμιο Σταυρό, και πήραν μαζί τους αιχμάλωτο τον πατριάρχη Ζαχαρία. Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια,οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες. Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό. Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ;
Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος. Την εποχή του Ιουστινιανού του Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου του Β, του Ιουστίνου του Α, του Ιουστίνου του Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες. Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
0 comments: