Υπάρχει ένα ελληνικό ρήμα, το «ἔρδω», που σημαίνει «ενεργώ, εκτελώ».
Από αυτό το ρήμα προέρχονται τα ουσιαστικά «όργανο» και «εργαλείο», σχεδόν συνώνυμα μεταξύ τους. Την σημασία τους, λίγο-πολύ, την γνωρίζετε.
Η τσαμπούνα (1) είναι μουσικό όργανο ή εργαλείο. Ωραία. Θέλει ο άλλος να μάθει να «παίζει», δηλαδή να χρησιμοποιεί σωστά, την τσαμπούνα. Ωραία. Τι κάνει; Διδάσκεται, μελετάει, εξασκείται, εξετάζεται, διορθώνεται, βελτιώνεται και κάποτε αρχίζει να τσαμπουνάει δημοσίως. Τσαμπουνάει καλά; Του λέμε «να ’σαι καλά» και «εύγε». Δεν τσαμπουνάει καλά; Του λέμε «τι κάθεσαι και τσαμπουνάς, ρε φίλε, και μας πήρες το κεφάλι;».
Η γλώσσα είναι όργανο ή εργαλείο επικοινωνίας. Καλώς. Θέλεις να επικοινωνήσεις μέσω κάποιας γλώσσας. Εύγε. Τι κάνεις; Διδάσκεσαι, μελετάς, εξασκείσαι, και τα λοιπά, όπως με την τσαμπούνα, παραπάνω. Επικοινωνείς σωστά και λογικά; Κάτσε να τα πούμε. Λες την μία ανοησία μετά την άλλη; Τι να πούμε και πως να επικοινωνήσουμε; Τράβα παρακάτω!
Σου λέει ο αυστηρός και συνοφρυωμένος εκπρόσωπος της εξουσίας: «άσκοπη μετακίνηση». Ώπα, ρε φίλε! Τι σημαίνει «άσκοπη μετακίνηση»; Έχεις γνωρίσει ποτέ στην ζωή σου κάποιο έμβιο ον και ιδιαίτερα κάποιον άνθρωπο, που μετακινείται «άσκοπα»; Όσοι μετακινούνται, με κάποιο σκοπό μετακινούνται. Βγαίνει ο κακόμοιρος ο άνεργος έξω για να περπατήσει και να ξεσκάσει. Σου φαίνεται ότι μετακινείται «άσκοπα»; Σκοπός του είναι να ξεσκάσει. Λίγο σου φαίνεται; Περπατάει η απολυμένη και διαζευγμένη μητέρα ανήλικου παιδιού στην παραλία, για να την φυσήξει λίγο ο αέρας και να ξεκαθαρίσει το μυαλό της. Και αυτή «μετακινείται άσκοπα»; Σκοπός της είναι να ξεκαθαρίσει το μυαλό της. Τι δεν καταλαβαίνεις; Ακόμη και το γεροντάκι, που πάσχει από άνοια, ή ο ψυχικά πάσχων συνάνθρωπος έχουν κάποιον σκοπό όταν μετακινούνται. Δεν μπορούν, ίσως, να σου τον εξηγήσουν ή – το πιθανότερο – εσύ αδυνατείς να τους καταλάβεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μετακινούνται «άσκοπα». Τι κάθεσαι και μας τσαμπουνάς, λοιπόν;
Και τι ακριβώς μας τσαμπουνάς λέγοντας «επιστροφή στην νέα κανονικότητα»; Είναι δυνατόν να επιστρέψουμε, δηλαδή να βρεθούμε ξανά, κάπου όπου ποτέ πριν δεν έχουμε βρεθεί; Και τι ακριβώς μας τσαμπουνάς λέγοντας «έχει τον δικό του (σεξουαλικό ή άλλον) προσανατολισμό»; Ο ήλιος γι’ αυτόν ανατέλλει από αλλού; Και τι ακριβώς μας τσαμπουνάς λέγοντας «δεν θα επαναλάβουμε τα ίδια λάθη»; Υπάρχει περίπτωση να «επαναλάβετε» καινούργια; Ή μήπως έμμεσα μας απειλείτε με «νέα λάθη»; Έλεος!
Και για να φτάσουμε και στο έγκλημα. Είναι κοινωνικά, πολιτικά και επιστημονικά απαράδεκτο, αλλά και επικίνδυνο, ιδιαιτέρως για όσους κατέχουν δημόσιο αξίωμα και ασκούν εξουσία και πληρώνονται από τον ελληνικό λαό, να μην γνωρίζουν πως να χρησιμοποιήσουν σωστά το επίσημο γλωσσικό όργανο επικοινωνίας των Ελλήνων. Είναι τερατώδες, ιδιαιτέρως για τα στόματα αξιωματούχων, να προφέρουν λέξεις ή φράσεις δίχως νόημα, δηλαδή ανοησίες, και επιπλέον να τις χρησιμοποιούν για να ελέγξουν, να επιπλήξουν, να ενοχοποιήσουν, να καταστείλουν, να τιμωρήσουν ή να καταδικάσουν τους Έλληνες. Ποιο σύνταγμα και ποια νομοθεσία επιτρέπει την ανοητολογία;
Εάν, εν τέλει, δεν γνωρίζουν την ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας, να μας απαλλάξουν από την πανάκριβη και επικοινωνιακά προβληματική παρουσία τους. Βαρεθήκαμε να χρυσοπληρώνουμε τον λήρο (2) τους!
Σημειώσεις:
(1) Τσαμπούνα: Μουσικό όργανο. Ονομάζεται και άσκαυλος. Η ονομασία προέρχεται από την ιταλική λέξη «zampogna», που με την σειρά της αποτελεί παραφθορά της ελληνικής λέξης «συμφωνία».
(2) Λήρος: ανόητος λόγος, ανοησία, μωρολογία, φλυαρία, βλακεία.
0 comments: