Κάθε άνθρωπος έχει δύο πατρίδες. Την δική του και την Συρία (Μέρος Α).

Θα απελευθερωθεί κι η τελευταία ίντσα της Συρίας... 

Μετά από δέκα συναπτά έτη, δυστυχώς ο εμφύλιος πόλεμος  στην μαρτυρική και αιματοβαμμένη Συρία, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. 






Ο κατ εφημισμόν εμφύλιος που ξέκίνησε τον Μάρτιο του 2011, αποτελεί έναν μικρότερης κλίμακας παγκόσμιο πόλεμο, καθώς εμπλέκονται τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου. Στην Συρία κρίνεται η τύχη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες, είναι το προσφυγικό ζήτημα, το οποίο έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καθώς πρόκειται για την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση του 21ου αιώνα.

Η γεωγραφική θέση της Συρίας αποτελεί κομβικό γεωστρατηγικό σημείο, καθώς συνορεύει με την Τουρκία, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Ισραήλ και τον Λίβανο, ενώ ταυτόχρονα έχει πρόσβαση στον ποταμό Ευφράτη και την Μεσόγειο θάλασσα. 

Οι βασικοί υποστηρικτές του Μπασάρ Αλ Άσαντ είναι η Ρωσία και το Ιράν, ενώ οι Δυτικές Δυνάμεις ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Τουρκία και αρκετά Αραβικά κράτη υποστηρίζουν την αντιπολίτευση. 

Το θεοκρατικό Ιράν παχώρησε μέρος των ειδικών δυνάμεων, "Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης", οι οποίοι αποτελούν τους στυλοβάτες του Ιρανικού καθεστώτος. Ως απάντηση  αρκετές χώρες του Περσικού Κόλπου έσπευσαν να χρηματοδοτήσουν την αντίπαλη πλευρά. Η Σαουδική Αραβία, επιθυμώντας να περιορίσει την Ιρανική εμπλοκή, παρείχε όπλα και οικονομική βοήθεια στους αντάρτες. Επίσης το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει αεροπορικές επιθέσεις σε στρατιωτικές βάσεις της Συρίας και σε άλλες εγκαταστάσεις, με σκοπό να αποτρέψει τη μεταφορά προηγμένων όπλων της Χεζμπολάχ μέσω της Συρίας.

Καταλυτική στην εξέλιξη του εμφυλίου πολέμου, ήταν η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας, του Βλαντιμίρ Πούτιν, στις 30 Σεπτεμβρίου 2015, η οποία ενίσχυσε διπλωματικά και στρατιωτικά το καθεστώτος Άσαντ, που βρισκόταν σε πολύ μειονεκτική θέση, καθώς είχε υποστεί σημαντικές απώλειες. 

ΟΙ ΦΟΒΕΡΕ ΑΠΩΛΕΙΕΣ. 

Ο μικρότερης κλίμακας παγκόσμιος πόλεμος, θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την παγκόσμια ειρήνη.

Πάνω από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις ζωές τους.  Ο μισός πληθυσμός της Συρίας, ο οποίος πριν τον εμφύλιο ανερχόταν στα 23 εκατομμύρια κατοίκους εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα είτε τα σπίτια τους. Κάποιοι από τους δυστυχισμένους ανθρώπους επέτυχαν να φτάσουν στην Ευρώπη, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συνελήφθησαν, απήχθησαν ή αγνοούνται. Καθ’όλη την διάρκεια της τρομερής  και αιματηρής πολεμικής αντιπαραθέσεως, έλαβαν χώρα εκτεταμένες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 'Όλα τα μέρη έχουν κατηγορηθεί για επίθεση εναντίων αμάχων.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 80% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι Συριακές οικογένειες συχνά δεν είναι σε θέση να καλύψουν βασικές ανάγκες, όπως τροφή, στέγη, ατρική περίθαλψη. Στην χώρα που για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια απαραίτητη προυπόθεση, ήταν οι γνώσεις επάνω στον Αριστοκλή και τον Αριστοτέλη, τα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα εκπαιδεύσεως. Εξαιτίας των φοβερών συγκρούσεων, ένα μεγάλο μέρος της χώρας έχει μετατραπεί σε ερείπια. Η οικονομική δεινότητα της Συρίας, έχει επιδεινωθεί με δραματικούς ρυθμούς, με τις τιμές να αυξάνονται ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Το νόμισμα καταρρέει, και ως συνέπεια έχουμε την πείνα και την εξαθλίωση.

Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη, ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος, στα πεδία των μαχών το οποίο είναι δομημένο γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους. Είναι γεγονός, πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση  του Συριακού λαού.

Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή, και τον συσχετισμό των δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή.

ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΡΕΤΖΕΠ-ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ.

Δύο από τους μεγαλύερτους πρωταγωνιστές στην Συρία είναι η Ρωσία και η Τουρκία. Η συμμαχία και η φιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερτνογάν, δεν είναι καθόλου τυχαία. Οι δύο ηγέτες έχουν πολλά κοινά σημεία, ενώ ταυτόχρονα ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζει επί της ουσίας, την ίδια εχθρική πολιτική των προηγούμενων Ρώσων ηγετών, απέναντι στην Ελλάδα. 
 
Είναι τρομερά φιλόδοξοι-αρχομανείς, και επιθυμούν να παραμείνουν δια παντός στην εξουσία. 
 
Ήδη ο Πούτιν έκανε αλλαγή του Ρωσικού συντάγματος, με σκοπό την επανεκλογή του, εως το 2036. 
 
Ο Β. Πούτιν θεωρεί δεδομένο ότι η σύγχρονη Ρωσία, είναι η τρίτη Ρώμη, η φυσική διάδοχος της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ότι εκείνος είναι ο συνεχιστής του μεσαιωνικού Ρωμαϊκού κράτους. Aυτή η πανάρχαια πεποίθηση του Ρωσικού έθνους, προέρχεται από την ημέρα, που οι Έλληνες του μεσαίωνα, οι διοικητές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έκαναν τους Ρώσους Ορθόδοξους Χριστιανούς. 
 
Ένας από τους βασικούς στόχους, του Ρώσου προέδρου, είναι να γίνει ο ηγέτης όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών, ανά την οικουμένη, όπως ήταν κατά τον μεσαίωνα, οι Έλληνες-Ρωμαίοι αυτοκράτορες, της Βασιλεύουσας. Αντιστοίχως τον ίδιο ακριβώς στόχο, από την δική του πλευρά, έχει και ο Ερντογάν, ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει ο ηγέτης, όλων των Μουσουλμάνων του πλανήτη. Παράλληλα με την αμέριστη υποστήριξη του Κατάρ, έχει ξεκινήσει ήδη η ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η Τουρκία ήδη εμπλέκεται στρατιωτικά στην Βόρεια Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ κλπ.

Σχεδόν ταυτόχρονα αναρριχήθηκαν στην εξουσία Πούτιν και Ερντογάν (2000 και 2003). 
 
Από την αρχή και οι δύο είχαν ως βασικό στόχο, να γίνουν παγκόσμιοι κυρίαρχοι, και για αυτό συνεργάστηκαν στενά, με σκοπό να κρατήσουν εκτός τον μεγάλο τους, αντίπαλο τον Ελληνισμό. 
 
Γνώριζαν καλά, ότι οι Έλληνες, θα ήταν το μοναδικό εμπόδιο, στα μεγάλα σχέδια τους. 
 
Σε αγαστή συνεργασία, παραποίησαν τους θρύλους, και τις λαϊκές παραδόσεις του Ελληνικού έθνους, και τις μετέτρεψαν σε “Ορθόδοξες” προφητείες, τις οποίες εδώ και αιώνες, ουδέποτε αναγνώρισε η επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία. Ήταν και είναι απαραίτητη προυπόθεση, για τα επεκτατικά τους σχέδια, να παραμείνουν οι Έλληνες αδρανείς, αναμένοντας ανύπαρκτους σωτήρες. Χιλιάδες πλανεμένοι, δημιούργησαν μια νέα επικίνδυνη αίρεση. Δίπλα σε αυτούς, τους αδύναμους-απελπισμένους Έλληνες, και μερικές δεκάδες πληρωμένοι, και ανυποψίαστοι κονδυλοφόροι.

O Ελληνικός πολιτισμός αποτελεί διαχρονικά το μεγαλύτερο και ισχυρότερο αμυντικό όπλο της Ελλάδας, ενάντια στους εκάστοτε κατακτητές. 

Με βάσεις την Ελληνορθόδοξη παιδεία, θα κυριαρχίσουμε στο παγκόσμιο στερέωμα, όπως έκαναν οι ένδοξοι πρόγονοι μας, την εποχή της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. 

Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας εδραιώνεται σταθερά μέσα από την οικουμενική Χριστιανική πίστη. Ο στόχος των Τριών Ιεραρχών, ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους μέσω της χριστιανικής πίστεως. Η Ορθοδοξία ήταν το βασικό στοιχείο συνοχής, για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών και των αμέτρητων εξωτερικών επιθέσεων. Οι Άγιοι πατέρες, θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της Ορθόδοξης οικουμενικότητας και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων. Η βασική αρχή της πολιτικής Ρωμαϊκής θεωρίας ήταν η Pax Romana, η παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των λαών, κατάργησε τα σύνορα των εθνών και δημιούργησε την πατρίδα που γεννήθηκε ο Χριστός. Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού, του Αγίου Κωνσταντίνου και των τριών Ιεραρχών. 

Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν, ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. 

Η εθνική μας ισχύ, μέσα από τον Ελληνικό πολιτισμό, επί των άλλων κρατών, είναι το μόνο όπλο που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι προαιώνιοι εχθροί μας οι Σημίτες, οι Γερμανοί, οι Τούρκοι και οι λοιποί Ισμαηλίτες. 

Για αυτό επί αιώνες οι Γερμανοί και οι Τούρκοι καταστρέφουν τα πολιτιστικά μας μνημεία.    

Ενδεικτικές είναι οι ενέργειες του Χαριζίτι Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ισοπεδώνει τα πάντα με τον στρατό του, στην μαρτυρική Κύπρο, στην αιματοβαμμένη Συρία, το Ιράκ, όπου υπάρχουν Ελληνικά-πολιτιστικά μνημεία.

Από γεωστρατηγικής απόψεως, στην σύγχρονη εποχή, πόλεμο έχουμε όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη, από το νάτο, είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. 
 
Οι πολεμικές επιθέσεις, δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές, με την παραδοσιακή έννοια, αλλά μπορεί να είναι πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές και πνευματικές. Η επίθεση από κράτη της “συμμαχίας”, ή από την νέα τάξη πραγμάτων, μπορεί να εκδηλωθεί, με οικονομική μορφή (χρεοκοπία, δάνεια, μνημόνια), είτε με  εμπρησμούς στα δάση, ή στους οικισμούς, με καταστροφές-καταρρεύσεις σπιτιών και με νεκρούς. 
 
Εντούτοις οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που 
δεχτήκαμε, ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. 

Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές του σύγχρονου πολέμου, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, ώστε με΄τα από τόσους αιώνες, να μην τους είναι πλέον εμπόδιο, στην δημιουργία του παγκόσμιου κράτους. Επίσης μας κατέκτησαν για να κλέψουν τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια), και λόγω της γεωστρατηγικής μας θέσεως. 
 
Σύμφωνα με τον Αθανάσιο Τσακνάκη καθώς και αρκετούς άλλους, στην Ελλάδα, για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά γίνεται πόλεμος, χωρίς όμως τα παραδοσιακά όπλα. 
 
Έχουμε κανονικά νεκρούς από τον πόλεμο, όμως αυτή την φορά δεν είμαστε αντιμέτωποι με όπλα, άρματα, αεροπλάνα, πλοία κλπ. Οι πανάρχαιοι εχθροί άλλαξαν τα μέσα του πολέμου και μετέφεραν τα πεδία των μαχών, σε άλλα επίπεδα. Οι μάχες γίνονται σε πνευματικό, ηθικό, κοινωνικό, οικονομικό, και διαδικτυακό επίπεδο. Αυτό το έκαναν διότι διαπίστωσαν επί τόσους αιώνες ότι είναι πολύ δύσκολο να νικήσεις ολοκληρωτικά τους Έλληνες. Οι βασικές πηγές ζωής, του Ελληνικού έθνους, είναι η Ορθοδοξία, η κλασική παιδεία, και ειδικά η Ιστορία. Η Τουρκία η οποία λειτουργεί με φασιστικές-ναζιστικές μεθόδους, με πρότυπο την Γερμανία του Χίτλερ, φροντίζει να μας πολεμά σε όλα τα μέτωπα. Όταν ένα κράτος καταρρεύσει ηθικά και πνευματικά, τότε επέρχεται η πολιτική, η στρατιωτική, και η κοινωνική παρακμή.   
 
Ρωσία και Τουρκία αυτή την στιγμή συμμετέχουν ενεργά, στις δύο κορυφαίες πολεμικές αναμετρήσεις του πλανήτη σε Συρία και Λιβύη. Στην Συρία έχουμε ένα παγκόσμιο πόλεμο, σε μικρογραφία. Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έχουμε ένα έθνος (Ρωσία), να συμμετέχει σε έναν πόλεμο, ως υποστηρικτής και σύμμαχος και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών (Συρία-Τουρκία). 

Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει τόσο ενεργά η Ρωσία σε έναν πόλεμο, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ενώσεως. Στόχος της Ρωσίας του Πούτιν, όπως και των άλλων μεγάλων δυνάμεων, είναι τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα, της βόρειας Συρίας. Ακόμη με την εμπλοκή της Ρωσίας στο Συριακό μέτωπο, ο Πούτιν ήθελε να δείξει στην Κίνα ότι η Ρωσία είναι υπερδύναμη, ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο στον πόλεμο της Συρίας, και ότι μπορούν να τον εμπιστευτούν οι Κινέζοι σχετικά με την διασφάλιση των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων τους, στην περιοχή. Εμπορικός δρόμος, μέχρι την Ισπανία (Σιδηρόδρομος).

Δυστυχώς εκτός από την μαρτυρική Συρία, οι μεγάλες δυνάμεις είναι έτοιμες να διαμελίσουν και την Λιβύη, σε μικρότερα κράτη. Εμπόδιο στα υποχθόνια σχέδια τους, ήταν ο Καντάφι, τον οποίο επέτυχαν να τον εξοντώσουν. 

Η Λιβύη είναι η ένατη χώρα στον κόσμο, σε ενεργειακά αποθέματα πετρελαίου. 

Η δυναμική στάση της Ρωσίας του Πούτιν, στο Λιβυκό μέτωπο, δεν είναι καθόλου τυχαία. Η Ρωσία επιδιώκει την εξάπλωση της πολιτικής-στρατιωτικής επιρροής της, στην περιοχή και προσπαθεί να το επιτύχει, με διπλωματικά μέσα και στρατιωτική εμπλοκή. Τα κράτη της Ανατολής δεν έχουν καμιά πιθανότητα, να εναντιωθούν απέναντι στην Ρωσική δύναμη και στα τεράστια συμφέροντα. Ο πρόεδρος Πούτιν υποστηρίζοντας τον Χαφτάρ, επιθυμεί να ασκήσει πιέσεις σε Αμερική-Γερμανία, οι οποίοι έχουν έναν αδύναμο ρόλο, στην Λιβύη. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν μεταξύ άλλων αναζητά παραγγελίες, πολλών δισεκατομμυρίων, προς την Ρωσία, στους τομείς της ενέργειας, του εξοπλισμού,των υποδομών, για τις οποίες είχε δεσμευτεί ο Καντάφι, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ λόγω της εσπευσμένης πτώσης του από την εξουσία το  2011, από την νέα τάξη.

Η Αίγυπτος ως γειτονική χώρα προστατεύει τα δικά της συμφέροντα, στην Λιβύη. Ο Αλ Σίσι θέλει να αποδυναμώσει την επιρροή των ισλαμιστικών ομάδων, στην κυβέρνηση Σάρατζ. Η Τουρκία από την πλευρά της, έχει ως στόχο να εμποδίσει την Αίγυπτο και τα Αραβικά Εμιράτα, να αποκτήσουν επιρροή, στα εσωτερικά της Λιβύης. Ο Ερντογάν βλέπει τις δύο χώρες, ως περιφερειακούς αντιπάλους. Είναι ξεκάθαρο, ότι η Τουρκία ενδιαφέρεται για τους ενεργειακούς πόρους της Λιβύης. Η υποστήριξη που προσφέρει στην κυβέρνηση της Τρίπολης, έχει ως στόχο τα ενεργειακά της αποθέματα. Για αυτό η Τουρκική κυβέρνηση απορρίπτει την Αιγυπτιακή μεσολάβηση, στην οποία δεν μετέχει.
 
Έναν περίπου χρόνο, μετά την έναρξη των επιθέσεων για την κατάληψη της Τρίπολης, ο αυτοαποκαλούμενος εθνικός στρατός της Λιβύης, υπό τον Χαφτάρ έχασε πολλά εδάφη, τα οποία κατέλαβε ο πρωθυπουργός Σάρατζ, και οι δυνάμεις του με τη βοήθεια της Τουρκίας, η οποία με στρατιώτες, βομβαρδιστικά drone και συστήματα αεράμυνας, συμμετέχει στρατιωτικά όλο και περισσότερο. Από την άλλη πλευρά ο Χαφτάρ, δέχεται την βοήθεια των Ρώσων, των Αιγυπτίων και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. 

Το γνωστό Τουρκικό κανάλι Tgrt, και το Stratfor δημοσίευσαν πρόσφατα έναν χάρτη, ο οποίος είχε ήδη δημοσιευτεί το έτος 2009 σε ένα βιβλίο, με τίτλο "Τα επόμενα εκατό χρόνια", από τον Αμερικανό-πολιτικό ερευνητή George Friedman, ο οποίος δείχνει την επιρροή της Τουρκίας, και ποια εδάφη θα βρίσκονται υπό την κατοχή και την επιρροή της Τουρκίας.

Αυτός ο χάρτης περιλάμβανε όλες τις χώρες που βρίσκονται μεταξύ του Καζακστάν και του Τουρκμενιστάν. Επίσης περιλαμβάνει την Λιβύη, την Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, το Κατάρ, τα Εμιράτα, το Ομάν, την Υεμένη, την Αίγυπτο, την Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία, το Ιράκ, την Ελλάδα, την Κύπρο, Καύκασο, καθώς και τμήματα της Ρωσίας !

Αυτός ο χάρτης διευκρινίζει τον κύριο στόχο που ο Ερντογάν επιδιώκει να επιτύχει, με την υποστήριξη ισλαμικών του ISIS και τις Αλ Κάιντα, που στάλθηκαν από την Τουρκία στο Ιράκ, και την Συρία, σύμφωνα με τον επικεφαλής του κόμματος Αιγύπτιοι, Χουσεΐν Αμπού Αλ Άττα.

Ενδεικτική ενέργεια ήταν ότι η Τουρκία εξόπλισε και μετέφερε φιλοτουρκικές ομάδες από την Συρία, στην Λιβύη για να πολεμήσουν και στη συνέχεια να πάρουν τον έλεγχο της Λιβύης και να την προσαρτήσουν. Η Λιβύη είναι ένατη στον κόσμο σε αποθέματα, πετρελαίου.

Είναι ενδιαφέρον το ότι ο Ερντογάν έχει ήδη ξεκινήσει το σχέδιό του, για να επιτύχει την επιρροή και την κατάκτηση των χωρών, που έθεσε ως στόχο. 

Για αυτό συνέχισε να καταλαμβάνει εδάφη από το Βόρειο Ιράκ, χωρίς καμία αντίσταση από τις δυνάμεις Πεσμεργκά, με το πρόσχημα της καταπολέμησης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, το οποίο ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι αυτό το κόμμα είναι τρομοκρατική οργάνωση, όπως και το άλλο τμήμα του, το οποίο βρίσκεται στην Συρία.

Για τους ίδιους λόγους αναπτύσσει μισθοφόρους, επεκτείνοντας την παρουσία των Τουρκικών δυνάμεων, με σκοπό να πάρει το Ιράκ και την Συρία υπό την επιρροή του, και αργότερα, να προσαρτήσει ένα μεγάλο μέρος των δύο χωρών.

Εν τούτοις, η Αίγυπτος, με επικεφαλής τον πρόεδρο, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, εμπόδισε την Τουρκία στην Λιβύη, συμμετέχοντας σε πολλές διεθνείς και πολιτικές συμφωνίες για να σταματήσει τον Τουρκικό επεκτατισμό του Ερντογάν για την Συρία και το Ιράκ.

Η Αίγυπτος έχει γίνει ένας απόρθητος τοίχος, μπροστά στην Τουρκική αλαζονεία, και μαζί με την μαρτυρική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, έχουν γίνει η γραμμή άμυνας, για όλες τις Μωαμεθανικές χώρες.

Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, θα μπορούσε να προκαλέσει πόλεμο μεταξύ της Τουρκίας, και ειδικά του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Αυτός ήταν και είναι ο βασικότερος στόχος του πιο φιλόδοξου πολιτικού του αιώνα μας, του Ρ. Τ. Ερντογάν. 

Συνθήκες νέας ανάφλεξης δημιουργούνται ταχύτατα στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην περιοχή της Συρίας, με τελείως διαφορετική σύνθεση των εμπλεκομένων στρατοπέδων. 

Σύμφωνα με πολύ έγκυρες πηγές, οι ΗΠΑ, μετά την ανάληψη της προεδρίας, από τον Μπάιντεν, ξεκίνησαν αποστολές όπλων, και το κυριότερο στρατευμάτων στην Ανατολική Συρία, με αποτέλεσμα η Ρωσία και η Τουρκία να προχωρήσουν σε κοινές ασκήσεις προειδοποιώντας τις ΗΠΑ να μην επεκταθεί ανατολικότερα από τα σημεία που διατηρεί τον έλεγχο στην Συρία, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, τα οποία βέβαια έχουν τις μεγαλύτερες πετρελαιοπηγές.

Οι ΗΠΑ με μία πρωτοφανή ενέργεια μετέφεραν από το Ιράκ ένα Τάγμα ειδικών δυνάμεων στην περιοχή Χέσεκι, ενώ μεταφέρουν ακόμα και με αλεξίπτωτα, τεράστιες ποσότητες εφοδίων στην βάση του Σεντάντι, όλα στην Ανατολική και βορειοανατολική Συρία !!!

Την ίδια στιγμή 59 οχήματα αποτελούμενα από 2 ξεχωριστές αυτοκινητοπομπές των ΗΠΑ πέρασαν στη Συρία από το Ιράκ. Οι Αμερικανοί παραδίδουν όπλα και στην Κουρδική οργάνωση DSG/YPG, η οποία είχε υποστεί μεγάλα πλήγματα από την Τουρκική εισβολή και την ήττα στην περιοχή  Αφρίν, ενώ έστειλαν και μία αυτοκινητοπομπή στην περιοχή Καμισλί.

Οι κινήσεις αυτές ανησυχούν και τους δύο άλλους μεγάλους εταίρους της Βόρειας Συρίας, την Ρωσία και την Τουρκία. Ο εκπρόσωπος της διοίκησης των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στην Συρία, ανακοίνωσε μεγάλη κοινή άσκηση, με τις Ρωσικές δυνάμεις: 

Η άσκηση έχει ως στόχο να ενισχυθούν οι κοινές μας περιπολίες. Στις 8 Ιανουαρίου, ο Ρωσικός και ο Τουρκικός στρατός, διεξήγαγαν την πρώτη κοινή περιπολία το 2021, στην επαρχία αλ Χασάκα της βορειοανατολικής Συρίας πολύ κοντά στις Αμερικανικές δυνάμεις.

Όλα αυτά έχουν άμεση σχέση, με την νέα επιχείρηση "Πυρσός Ειρήνης", της Τουρκίας στο βόρειο Ιράκ, όπου έχει συμμαχήσει και αυτή με την σειρά της, με τους εκεί Κούρδους.

Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει, είναι τι ακριβώς επιδιώκει η κυβέρνηση των ΗΠΑ. 

Οι κινήσεις του νέου προέδρου της Αμερικής, δείχνουν ότι οι ΗΠΑ, επιστρέφουν πολύ δυναμικά στην Συρία. Όπως όλα δείχνουν, οι ενέργειες αυτές θα αποτελέσουν, αιτία πολέμου, για την Ρωσία και για την Τουρκία. Το ερώτημα είναι ποια θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη και σε ότι αφορά την Ελλάδα στο μέτωπο του Αιγαίου.

Γιατί μια σύγκρουση ΗΠΑ-Τουρκίας στην Συρία δεν θα μείνει μόνο εκεί, καθώς θα έχει προεκτάσεις και στα Βαλκάνια. Οι ΗΠΑ δεν θα θελήσουν να συγκρουστούν με την Τουρκία σε όλα τα μέτωπα. 

Όπως βλέπουμε στην Συρία, διεξάγεται ένας παγκόσμιος πόλεμος, σε μικρότερη κλίμακα. Οι μεγάλες δυνάμεις κατέκτησαν τα εδάφη της μαρτυρικής και αιματοβαμμένης Συρίας, με τις πετρελαιοπηγές, με τα ανεξάντλητα αποθέματα ενέργειας.

Σήμερα που η Ανατολική Μεσόγειος πραγματικά φλέγεται, από μία τεράστιας κλίμακας πολεμική σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, σε μικρότερη μορφή, στην Συρία και εξαιτίας των σχεδίων για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, από την Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν, είναι απόλυτη ανάγκη, να δούμε προσεκτικά τις συμμαχίες που θα συγκροτηθούν, για την μοιρασιά του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου και τις αλλαγές των συνόρων. Η σύγκρουση των πολιτισμών, Χριστιανισμός-Ισλάμ, που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, είναι προ των πυλών, και χρειαζόμαστε δίπλα μας, τον μοναδικό μας σύμμαχο, κατά την σύγχρονη εποχή. Τον Φιλέλληνα Μπασάρ Ασσάντ. Ήδη ζούμε την δόμηση των αιτίων της σύγκρουσης, με την αθρόα εισβολή του Ισλάμ στην Ελλάδα και την αποχριστιανοποίησή της. 

Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών.

Η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα και την επίθεση από τον κορωνοϊό, μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς να έχουν την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια. 

ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.

Η Γερμανία είναι υπεύθυνη για την δημιουργία του φοβερού πολέμου, στην αιματοβαμμένη και μαρτυρική Συρία.
 
Η Γερμανία έχει κάνει συμφωνία με το Κατάρ, ώστε να περάσει αγωγός, από την Συρία, με στόχο, να είναι ενεργειακά ανεξάρτητη από την Ρωσία. 

Όμως ο μεγάλος πατριώτης Μ. Ασσάντ, δεν αποδέχτηκε τα σχέδια του Κατάρ και των Γερμανών, ώστε να περάσει ένας αγωγός μέσα από το Συριακό κράτος.

Το αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσει, ένας πολύ αιματηρός πόλεμος στην Συρία (2011-2021). 

Με την αντίσταση του Μ. Ασσάντ, και του Συριακού λαού, άλλαξαν όλα τα δεδομένα σε γεωστρατηγικό επίπεδο. Η λύση πλέον στο τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα, θα δοθεί με την υποστήριξη του Ιρακινού Κουρδιστάν και άλλων κρατών. 

Το Ιρακινό Κουρδιστάν, η Τουρκία, το Ισραήλ, και η Ελλάδα, θα τροφοδοτούν την Ευρώπη με το αέριο του Ιρακινού Κουρδιστάν, και άλλων κρατών. 

Για αυτό θα κατασκευασθεί ένας νέος αγωγός, ο οποίος θα είναι υποθαλάσσιος και θα ξεκινάει από το Κατάρ και το Ισραήλ, και θα ενώνει την Κύπρο με την Ελλάδα, την Ιταλία και την Αυστρία.

ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧEΔΙΟ. 

Σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ο αγωγός θα περάσει μέσω της Κρήτης, για αυτό μεταξύ άλλων έχουμε όλα αυτά, τα  περί ανεξάρτητης Κρήτης, τα τελευταία χρόνια, από τους φιλογερμανούς πολιτικούς. 

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ,
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ.

Για να είναι ενεργειακά ανεξάρτητη η Γερμανία, έχει κάνει συμφωνία με το Κατάρ, σχετικά με την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Εδώ και χρόνια, έχει συμφωνήσει η Γερμανία με το Κατάρ, ότι σε αντάλλαγμα, σχετικά με την απρόσκοπτη παροχή, φυσικού αερίου, θα παραδώσει την Ν. Ευρώπη, στο Κατάρ το οποίο θα την μετατρέψει σε Μωαμεθανικό
κράτος.  Θα έχουμε με την αναβίωση της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας, η οποία εκτείνονταν σε Βόρεια Αφρική-Ισπανία, Ιταλία, και Ελλάδα εκείνους τους αιώνες. 

Στην σύγχρονη εποχή, με βάση την συμφωνία Γερμανίας, Τουρκίας και Κατάρ, και με την έγκριση της Αμερικής και της Ρωσίας, η νέα Οθωμανική αυτοκρατορία, θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Ιταλία, από τα Δυτικά και το Αφγανιστάν, το Πακιστάν από τα Ανατολικά. 

Τα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν και των υποστηρικτών του (Γερμανία-Κατάρ), δεν σταματούν, στην Συρία, την Λιβύη, και το Ιράκ. 

Οι χάρτες οι οποίοι έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί, δεν γίνονται τυχαία. 

Αυτοί οι χάρτες αποτυπώνουν με ακρίβεια, τα σχέδια του Κατάρ της Γερμανίας και της Τουρκίας. 

Στα πλαίσια αυτής της συμφωνίας, η Γερμανία με διάφορες συνθήκες-νόμους, όπως η Σένγκεν και το Δουβλίνο, επέβαλε τα εκατομμύρια των παράνομων Αγαρηνών μεταναστών στην Ευρώπη. 

Εν τούτοις γιατί οι Σύριοι και ο Ασσάντ, δεν είναι εύκολη λεία, για τους νεοταξίτες, για αυτό η Γερμανία, δεν έχει πλέον ανοιχτά τα σύνορα της, για τους Μουσουλμάνους. 

Το ίδιο με την Γερμανία, έκαναν και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες έκλεισαν τα σύνορα τους. Με την αλλαγή της διαδρομής, του ενεργειακού αγωγού, αποφάσισαν ταυτόχρονα να γίνει Τουρκικό έδαφος η νότια Ευρώπη.

Με αυτόν τον τρόπο και οι Ευρωπαίοι, δεν θα κινδυνεύουν από τους Αγαρηνούς, και οι Τούρκοι, το Κατάρ, και η Γερμανία, θα έχουν καταφέρει να εκπληρώσουν όλα τους τα σχέδια. Πίσω από τον Ερντογάν, είναι χώρες όπως το Κατάρ, οι οποίες τον χρηματοδοτούν, με τεράστια ποσά, για να επιτύχει τους σκοπούς του. 
 
Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση, με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα, που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη, είναι οι οργανώσεις, με θρησκευτικό μανδύα, οι οποίες με τις μεθόδους τους θέλουν την εγκαθίδρυση, μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού.
 
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΜΒΙΏΣΕΩΣ. 
 
Η μεγαλύτερη αιτία για τον πόλεμο στην Συρία, είναι η αρμονική συμβίωση, μεταξύ Χριστιανών και μουσουλμάνων. 
 
Αυτό είναι κάτι που ανατρέπει μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδίων, των ανθρώπων της νέας τάξης, για σύγκρουση και πόλεμο μεταξύ των δύο θρησκειών (Χριστιανισμός και Ισλάμ).  Oι Χριστιανοί της Συρίας μάχονται με τον Ασσάντ, για να γλυτώσουν τον Χριστιανισμό, την Συρία, και  τις οικογένειες τους, από τους Ισλαμιστές μισθοφόρους της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, και του Κατάρ. Ο Σύριοι του Ασσάντ, και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. 
 
Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν, τότε η ανθρωπότητα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα σκλάβοι. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα. 
 
Εάν όμως κερδίσουν οι Σύριοι, τότε η νέα τάξη, θα έχει δεχτεί, το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους.
 
Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ, έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. 
 
Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. 
 

Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι πιθανόν, ο μεγαλύτερος όλων των εποχών. 

Γιατί οι νεοταξίτες προσπαθούν να αφαιρέσουν την εξουσία από τον νόμιμο πρόεδρο στην Συρία και τον αποκαλούν “δικτάτορα” και “κτήνος” ;

Επιθυμούν να ανατρέψουν τον Ασσάντ διότι υπό την προστασία του, συνυπάρχουν ειρηνικά οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το εμποδίσουν με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος. Δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση αυτή η εξαιρετική συνύπαρξη, να γίνει παράδειγμα, και σε άλλα έθνη. Ο πρόεδρος Ασσάντ θα έπρεπε να παίρνει κάθε χρόνο το βραβείο νόμπελ και όλα τα σχετικά βραβεία, με βάση αυτό το οποίο έχει επιτύχει. Δυστυχώς όχι μόνον δεν βραβεύεται, αλλά παράνομα και καταργώντας κάθε έννοια δικαίου, τον πολεμούν και επιθυμούν τον αφανισμό του οι νεοταξίτες. Τα ίδια βραβεία θα έπρεπε να λαμβάνουν και οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους δια την παραδειγματική τους συμβίωση.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΑΣΑΝΤ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ.

Είναι φαιδρό, πρόστυχο και άνανδρο, διότι οι άνθρωποι της παγκοσμιοποίησης, που “διδάσκουν” την διαφορετικότητα, την πολυπολιτισμικότητα και τα δικαιώματα των θρησκευτικών-εθνολογικών μειονοτήτων, να μάχονται την μοναδική κυβέρνηση που υποστηρίζει στην πράξη διαχρονικά τις ίδιες αξίες με εκείνους. Η Συρία είναι το μοναδικό ελεύθερο Μωαμεθανικό κράτος. Όλες οι θρησκευτικές μειονότητες, έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μωαμεθανούς. Ο Ασσάντ είναι ο προστάτης των Χριστιανών στην Συρία. Όσο παραμένει στην εξουσία, δεν κινδυνεύουν οι Χριστιανοί. Ο πρόεδρος απέδειξε, ότι μπορεί να κρατήσει ενωμένο αυτό το εύθραυστο εθνοθρησκευτικό οικοδόμημα, μέσα στο Συριακό κράτος. Είναι ο εγγυητής της παρουσίας των Χριστιανών στην Συρία. Οι Μουσουλμάνοι, οι Αλεβίτες, οι Χριστιανοί και οι διάφορες θρησκευτικές μειονότητες, είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Ασσάντ, διότι είναι ο προστάτης της ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ τους. Όλοι γνωρίζουν ότι ενδεχόμενη πτώση του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, θα οδηγήσει στην πλήρη εξολόθρευση και την θανάτωσή τους, από τους νεοταξίτες, σε περίπτωση που οι τελευταίοι αναλάβουν την εξουσία στην Συρία. Για αυτό όλες οι θρησκευτικές μειονότητες, πολεμούν με φανατισμό για να σώσουν την πατρίδα τους, από την νέα τάξη και όλους τους υπόλοιπους, ώστε να επιστρέψουν στην ευημερία του παρελθόντος. Επίσης δεν επιθυμούν να παραμείνει στην εξουσία ο Ασσάντ διότι δεν ξεπούλησε τον ενεργειακό πλούτο της χώρας του, έναντι πινακίου φακής, και γιατί έχει υπό τον έλεγχο του, την κεντρική τράπεζα της Συρίας. 

Η κεντρική τράπεζα της Συρίας, δεν είναι ελεγχόμενη από τους τοκογλύφους της νέας τάξης. 

Για όσους δεν γνωρίζουν ο Ασσάντ βαδίζει και έχει ως παράδειγμα τον Άγιο ΝΙκηφόρο Φωκά. Στην εποχή του Αγίου αυτοκράτορα Νικηφόρου, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και οι Ισμαηλίτες συνυπάρχουν, εδώ και αιώνες. Στην Βασιλεύουσα-Κωνσταντινούπολη, επί Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπήρχε τζαμί για την μειονότητα Ισμαηλιτών. Όμως εκείνους τους αιώνες, οι πρόγονοι ήταν κοσμοκράτορες, καθώς διοικούσαν, την κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου. Οι ένδοξοι-Ήρωες πρόγονοι μας, οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί αρκετούς αιώνες, πολεμούσαν καθημερινά, πολύ γενναία, στα πεδία των μαχών. Οι Μωαμεθανοί που ζούσαν μαζί ως μειονότητα, δεν έκαναν ποτέ δολοφονίες, βιασμούς, κλοπές κλπ, παρά το γεγονός, ότι τα δύο έθνη, βρισκόταν συνέχεια, σε πόλεμο, από την εποχή, του αυτοκράτορα Ηράκλειου.

Οι πρόγονοι μας, είχαν τον απόλυτο σεβασμό, από την Μουσουλμανική μειονότητα, διότι είχαμε κράτος πολύ σοβαρό, με οργάνωση, διοίκηση, στρατό, δομές, παιδεία, ηθική και αυστηρούς νόμους, που εφαρμοζόταν στην πράξη. Εν τούτοις η βασικότερη αιτία, που υπήρχε σεβασμός, ανάμεσα σε Χριστιανούς και Σαρακηνούς, ήταν η γενναιότητα, των προγόνων μας στις μάχες και τους πολέμους. Οι Ήρωες αυτοκράτορες, Στρατηγοί, Αξιωματικοί, και Στρατιώτες, προκαλούσαν δέος, στην Μωαμεθανική μειονότητα. Δυστυχώς την σημερινή εποχή, οι ρόλοι, και οι ισορροπίες, έχουν αντιστραφεί.

Τον Μάρτιο του 2021, ο κατ εφημισμόν εμφύλιος στην Συρία, θα συμπλήρωσει το δέκατο έτος. 
 
Στην αιματοβαμμένη Συρία, πολεμούν σαπισμένοι-ηθικά μισθοφόροι, από 85 και περισσότερες διαφορετικές χώρες. 
 
Εντούτοις οι εωσφοριστές τον πόλεμο αυτό, τον ονομάζουν “εμφύλιο”. 
 

Η Συρία έγινε ένα από τα πιο αιματοβαμένα έθνη, στην παγκόσμια ιστορία. 

Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.

* Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.

Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΣΥΡΙΑ.

Η εργασία γεωστρατηγικής και ιστορίας, αναρτήθηκε από την συντακτική ομάδα arisvinews (Andri Λύτρα). 

0 comments: