Το Ιράν και Ρωσία, αύξησαν σημαντικά το επίπεδο της συνεργασίας τους σε διάφορους τομείς, με την Ρωσία να εκτοξεύει έναν Ιρανικό δορυφόρο στην τροχιά της Γης, από το κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν, και τους Ιρανούς, να μπορούν πλέον να παρακολουθούν εχθρικούς στόχους στη Μέση Ανατολή, που συνδέονται με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Η Ρωσία πληρώνει ότι δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη και παραγωγή UAV, χωρίς να κάνει σοβαρές επενδύσεις, παρόλο πού τώρα είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς στρατό χωρίς drones, αντίθετα το Ιράν, παρά τους περιορισμούς 43 ετών από την πλευρά των Αμερικανών, έχει αναπτύξει την βιομηχανία UAV, και έκανε τεράστια πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνση.
Και το Σόκ έρχεται με την Ρωσία να υπογράφει σύμβαση με το Ιράν για την αγορά 1.000 UAV, με την Τεχεράνη να προμηθεύει αρκετές μονάδες και προσομοιωτές, στον οποίο εκπαιδεύτηκαν Ρώσοι αξιωματικοί, όπου και χρησιμοποίησαν με επιτυχία τα πρώτα δείγματα στην Ουκρανία. Η κίνηση αυτή θεωρείται σημαντικός δείκτης της ποιότητας ανάπτυξης της Ιρανικής βιομηχανίας, η οποία έχει καταφέρει να παράγει τα πιο προηγμένα UAV, όπως το Shahid 129, που μπορεί να πετάξει για περισσότερο από 24 ώρες.
Το Ιράν πραγματοποίησε περισσότερες από 40 πτήσεις φορτίου στη Ρωσία σε 4 μήνες, αυτό αναφέρει το Ισραηλινό blog Gerjon, με την λίστα της Ισραηλινής πηγής, να περιλαμβάνονται οι Ιρανικές αεροπορικές εταιρείες, Iran Air Cargo, Pouya Air, και Qeshm Fars Air. Η πρώτη πτήση έχει ημερομηνία 27 Μαρτίου, και η τελευταία αυτή τη στιγμή είναι στις 27 Ιουλίου.
Όλες οι πτήσεις της Pouya Air, πραγματοποιήθηκαν προς το Βνούκοβο, τα αεροπλάνα της Qeshm Fars Air, πετούσαν κυρίως προς το Σερεμέτιεβο (μια πτήση έγινε στο Βνούκοβο και μια άλλη στο Ζουκόφσκι), η Iran Air Cargo, έστειλε τα αεροπλάνα της στο Σερεμέτιεβο.
Το Ισραηλινό blog Gerjon,επισημαίνει ότι η ένταση των Ιρανικών πτήσεων προς τη Ρωσία, έχει αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με πέρυσι, γεγονός που δείχνει ξεκάθαρα, ότι οι Ιρανοί πουλούν ενεργά τα drones και τα πυρομαχικά τους στην Ρωσία, που τα έχει απόλυτα ανάγκη.
Με τις φήμες να οργιάζουν ότι η Ρωσία θα προμηθευθεί άμεσα εκατοντάδες ―οπλισμένα και μη― drones από το Ιράν, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα πώς σχεδιάζει να τα χρησιμοποιήσει η Μόσχα στην Ουκρανία. Όταν ο Λευκός Οίκος δημοσιοποίησε την υποτιθέμενη –έως τώρα– αγοραπωλησία στα μέσα Ιουλίου, ο Samuel Bendett του Center for Naval Analyses έκανε την εύλογη υπόθεση ότι στις προμήθειες θα περιλαμβάνονται και drones-καμικάζι.
"Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που πήραν οι Ρώσοι από τον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 ήταν ότι η μαζική χρήση κινητών οπλικών συστημάτων είναι το κλειδί της στρατιωτικής επιτυχίας", έγραψε στο Twitter. Σε εκείνο τον πόλεμο, το φθινόπωρο του 2020, το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησε τα ισραηλινής κατασκευής Harop για να καταστρέψει τα αρμενικά πυραυλικά συστήματα αεράμυνας S-300· το ίδιο είδος κινητών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς –από τη σοβιετική εποχή― χρησιμοποιεί και η Ουκρανία σήμερα εναντίον των Ρώσων εισβολέων.
Προσβλέπει η Ρωσία να επαναλάβει την επιτυχία του Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποιώντας drones ιρανικής κατασκευής; Έχει η Τεχεράνη τόσο εξελιγμένα drones όσο το Harop για να τα πουλήσει στη Μόσχα;
"Το Ιράν μελέτησε ενδελεχώς την τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών τα τελευταία 20 χρόνια, και ανέπτυξε τη δική του –διαφορετική από των αμερικανικών και ισραηλινών drones– τεχνολογία όταν του δόθηκε η ευκαιρία", μου είπε ο Bendett. "Ακόμη και αν τα περιπλανώμενα πυρομαχικά τους δεν πληρούν ακριβώς τις προδιαγραφές των Harop, και πάλι μπορούν να είναι συμβατά, δεδομένου ότι το Ιράν διαθέτει μια μεγάλη γκάμα περιπλανώμενων πυρομαχικών", πρόσθεσε.
Ο James Rogers, αναπληρωτής καθηγητής Στρατιωτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας (SDU), επεσήμανε ότι τα ιρανικά drones, όπως το Ra'ad 85, "έχουν μικρότερη εμβέλεια και λιγότερο χρόνο πτήσης σε σύγκριση με τα ισραηλινά Harop που χρησιμοποίησαν οι Αζέροι στον πόλεμο του 2020". "Εντούτοις, τα ιρανικά συστήματα φέρονται να μπορούν να λειτουργήσουν σε περιβάλλον ηλεκτρονικού πολέμου και έχουν τη δυνατότητα να πλήττουν μεγαλύτερους –είτε σταθερούς είτε κινητούς– στόχους", επισήμανε ο ίδιος. "Το Ιράν διαθέτει επίσης τα σκληροτράχηλα drones Ababil III, τa οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ως περιπλανώμενα πυρομαχικά που εκρήγνυνται στον αέρα και χτυπούν ανώτατο στρατιωτικό προσωπικό".
Ο Rogers πιστεύει ότι δύσκολα θα επαναλάβει η Ρωσία "την τεχνικής φύσεως επιτυχία" των αζέρικων Harop εναντίον των αρμενικών S-300, επιστρατεύοντας ιρανικά drones. "Τα Harops έχουν μεγάλη εμβέλεια επικοινωνίας και πλοήγησης, διπλάσια από ό,τι τα ιρανικά συστήματα Ra'ad 85 και Ababil III, και γενικά θεωρούνται πιο αξιόπιστα", είπε. "Στο μέτωπο τα περιπλανώμενα πυρομαχικά αναπτύσσονται συνήθως σε έναν υποτυπώδη σχηματισμό "σμήνους" σε επιθέσεις κορεσμού κατά του αντιπάλου".
"Εάν χρησιμοποιηθούν κατ’ αυτό τον τρόπο, τα ιρανικά drones μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στο πεδίο της μάχης", τόνισε. Ο Bendett επισήμανε ότι οι Ρώσοι δεν ανησυχούν μόνο για τους ουκρανικούς S-300, αλλά και για τους πρόσφατα αποκτηθέντες από τις ΗΠΑ εκτοξευτήρες πολλαπλών ρουκετών εδάφους-εδάφους HIMARS. "Στην πράξη όλες οι ουκρανικές δυνάμεις κρούσης μεγάλου βεληνεκούς μπορούν να μπουν στο στόχαστρο των Ρώσων, οι οποίοι διαθέτουν προηγμένη τεχνολογία, όπως τα περιπλανώμενα drones (είτε δικά τους είτε ιρανικά)", τόνισε ο ίδιος.
Κατά τις εχθροπραξίες στην Υεμένη, οι αντάρτες Χούτι χρησιμοποίησαν το drone Qasef-1/2K –κλώνος του ιρανικού Ababil ΙΙ– εναντίον της σαουδαραβικής αεράμυνας. Χρησιμοποιώντας συντεταγμένες από GPS ανοιχτής πηγής για τις θέσεις των σαουδαραβικών συστοιχιών MIM-104 Patriot, τα μη επανδρωμένα Qasef χτυπούσαν τα ραντάρ. Στη συνέχεια, οι Χούτι εκτόξευαν κατά κύματα ρουκέτες εναντίον σαουδαραβικών στόχων.
"Οι Χούτι χτυπούσαν σταθερούς στόχους με τα Qasef, επομένως οποιοδήποτε ουκρανικό σταθερό στρατιωτικό περιουσιακό στοιχείο –από συστοιχία πυραύλων έως αποθήκη– μπαίνει στο ρωσικό στόχαστρο", δήλωσε ο Bendett.
Ο Rogers εκτιμά πως η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει τα ιρανικά drones "όπως το έκαναν ήδη μη κρατικές οντότητες στη Μέση Ανατολή". "Τα ιρανικά περιπλανώμενα πυρομαχικά έχουν εμφανιστεί σε σχηματισμό σμήνους", είπε ο ίδιος. "Αυτό συμβαίνει όταν πολλά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στέλνονται ταυτόχρονα στον ίδιο στόχο με αποστολή να καταστρέψουν την εχθρική αεράμυνα". Μια τέτοια τακτική δεν παρεκκλίνει σημαντικά από την τακτική που έχει ακολουθήσει η Ρωσία μέχρι στιγμής στους αιθέρες. "Είναι γνωστό ότι η Ρωσία έχει κάνει κάτι παρόμοιο με την αεροπορία της, για να πλήξει την ουκρανική άμυνα", πρόσθεσε ο Rogers. "Όταν οι δύο σχολές σκέψης περί Πολεμικής Αεροπορίας συνδυαστούν, τότε είναι πιθανόν να δούμε τη Ρωσία να χρησιμοποιεί ιρανικά drones σε επιθέσεις κορεσμού εναντίον ουκρανικών στόχων".
Ο Bendett αναμένει ότι η Μόσχα θα χρησιμοποιήσει διαφορετικές τακτικές "για να εξουδετερώσει ουκρανικούς σταθερούς και κινητούς στόχους: από στρατιώτες, οπλικά συστήματα και μονάδες του Πυροβολικού και του Μηχανικού που μετακινούνται μέχρι λιμενικές εγκαταστάσεις, αποθήκες και κέντρα διοίκησης και ελέγχου". "Η Ρωσία μελέτησε πολύ σοβαρά την επικράτηση του Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και πήρε ένα σημαντικό μάθημα από αυτήν τη σύρραξη: το κλειδί για τη νίκη στη σύγχρονη μορφή του πολέμου είναι τα περιπλανώμενα πυρομαχικά και τα drones", τόνισε ο Bendett.
Και κατέληξε: "Έτσι, εάν και εφόσον προμηθευθεί αυτή την τεχνολογία, η Ρωσία αποκτά ένα σημαντικό πλεονέκτημα από αέρος που θα το αξιοποιήσει εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων".
Οι τελευταίες εικασίες σχετικά με το μέλλον των αμυντικών σχέσεων Ρωσίας-Ιράν θέλουν την Τεχεράνη να προμηθεύεται ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-35 Flanker και να στέλνει drones –εγχώριας κατασκευής– στη Μόσχα. Στις 2 Αυγούστου, λογαριασμός στο Twitter επικαλέστηκε ανεπίσημες πηγές που ανέφεραν ότι "το Ιράν έστειλε την πρώτη παρτίδα UAV στη Ρωσία για δοκιμές στο πεδίο". "Επίσης μετέβησαν Ιρανοί πιλότοι και τεχνικοί για να εκπαιδευτούν στα Su-35", πρόσθεσε το tweet.
Αν και η συγκεκριμένη είδηση δεν επαληθεύθηκε από ανεξάρτητη πηγή, το think tank Institute for the Study of War (ISW) σημείωσε ότι "συνάδει με πρόσφατες αναφορές ότι Τεχεράνη και Μόσχα επιδιώκουν στενότερη συνεργασία όσον αφορά τις Αεροπορίες τους, προκειμένου να παρακάμψουν τις διεθνείς κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε βάρος και των δύο χωρών και συγχρόνως να στηρίξουν τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία". "Εάν αληθεύουν οι τελευταίες αναφορές, τότε το Ιράν μπορεί να παραλάβει ρωσικά Su-35 και να στείλει μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη Ρωσία, σε μια ανταλλαγή που ίσως περιλαμβάνεται στη διμερή συμφωνία που υπέγραψαν Μόσχα και Τεχεράνη στις 26 Ιουλίου", πρόσθεσε το ISW. "To Ιράν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτήν τη συμφωνία για να αποκτήσει ρωσικά μαχητικά", κατέληξε.
Στα μέσα Ιουλίου, ο Λευκός Οίκος ανέφερε ότι Ρώσοι αξιωματούχοι επισκέφθηκαν το αεροδρόμιο Κασάν στο κεντρικό Ιράν για να δουν τα οπλισμένα drones Shahed-129 και Shahed-191 που κατασκευάζονται στο Ιράν. Ο Λευκός Οίκος ισχυρίζεται ότι η Ρωσία προμηθεύεται "εκατοντάδες" ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Τον Δεκέμβριο του 2021, πληροφορίες ανέφεραν ότι Ρωσία και Ιράν θα υπέγραφαν τον Ιανουάριο του 2022 μια αμυντική συμφωνία ύψους 10 δισ. δολαρίων, 20ετούς διάρκειας. Η Ρωσία θα προμήθευε το Ιράν με δύο δωδεκάδες Su-35 και S-400 στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας. Έκτοτε δεν έχει ακουστεί τίποτα για αυτήν τη "συμφωνία". Γι’ αυτό και θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε ό,τι ακούγεται.
Παρόλα αυτά, μια ανταλλαγή μαχητικών με drones θα είχε νόημα. Το Ιράν έχει τη δυνατότητα να κατασκευάζει drones, αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 δεν έχει αποκτήσει ούτε ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία έχει αναπτύξει ορισμένα προηγμένα μαχητικά, όπως το Su-35 και το επιθετικό αεροσκάφος Su-34 Fullback, αλλά άργησε να δώσει προτεραιότητα στην παραγωγή δικών της drones. Πρόσφατα η Τεχεράνη δείχνει μια προτίμηση στην ανταλλαγή αντί της συναλλαγής με μετρητά. Για παράδειγμα, το 2021, φέρεται να ζήτησε 36 προηγμένα μαχητικά Chengdu J-10C από την Κίνα και προσφέρθηκε να τα πληρώσει με πετρέλαιο ή φυσικό αέριο, κάτι που το Πεκίνο δεν δέχθηκε.
Επομένως, η Τεχεράνη μπορεί κάλλιστα να είναι πρόθυμη να ανταλλάξει τα drones της – ενδεχομένως και να παρέχει τεχνογνωσία και εκπαίδευση στις τακτικές που το ίδιο το Ιράν και οι "αντιπρόσωποι" του έχουν εφαρμόσει στα πεδία μάχης της Μέσης Ανατολής – με σύγχρονα ρωσικά μαχητικά. Η κατάσταση θα μπορούσε να είναι και πιο απλή από τη θεωρία της ανταλλαγής του ISW. Η Τεχεράνη θα μπορούσε απλώς να στέλνει συμβούλους για να εκπαιδεύσουν τους Ρώσους στον χειρισμό των ιρανικών drones, και παράλληλα πιλότους και τεχνικούς για να εξοικειωθούν με τα Su-35 πριν καν τα προμηθευθεί. Η Μόσχα ίσως και να έχει προσκαλέσει ιρανικά στρατιωτικά κλιμάκια για να αξιολογήσουν από κοντά τις δυνατότητες των ρωσικών μαχητικών. Όπως και να ’χει, εάν το Ιράν αποκτήσει νέα μαχητικά για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια και η Ρωσία έναν στόλο ιρανικών drones επίσης για πρώτη φορά, τότε η συνεργασία στους "αιθέρες" –για την οποία έκανε λόγο το ISW– έχει ξεκινήσει δυναμικά.
Το Ιράν χρειάζεται οπωσδήποτε νέα μαχητικά. Στις 3 Αυγούστου, ένα γερασμένο –σοβιετικής κατασκευής– ιρανικό Su-22 Fitter συνετρίβη σε αεροπορική βάση στο Σιράζ μετά από "τεχνική βλάβη". Είχε προηγηθεί –στις 18 Ιουνίου– η συντριβή ενός από τα εμβληματικά F-14A Tomcats –made in USA– και μια σειρά παρόμοιων συμβάντων τους προηγούμενους μήνες. Αυτήν τη στιγμή η προμήθεια ρωσικών αεροσκαφών ενέχει κινδύνους, εάν λάβουμε υπόψη τις μακροπρόθεσμες διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα που πιθανόν θα αντιμετωπίσει η Μόσχα στα επόμενα χρόνια και οι οποίες αναμφίβολα θα επηρεάσουν σημαντικά την προμήθεια ανταλλακτικών και την παροχή τεχνικών υπηρεσιών σε ξένους χειριστές ρωσικού στρατιωτικού υλικού.
Ωστόσο, αυτή η παράμετρος μπορεί να μην απασχολεί ιδιαίτερα την Τεχεράνη, εφόσον μπορέσει να συνάψει μια ευνοϊκή συμφωνία για τα νέα μαχητικά. Εξάλλου, διατήρησε λειτουργικό για δεκαετίες μεγάλο μέρος της αεροπορικής της δύναμης που είχε προμηθευτεί από τις ΗΠΑ, παρά το μεταγενέστερο αμερικανικό εμπάργκο όπλων που είχε ως στόχο να της "κόψει τα φτερά".
Άρθρο Σπύρος Πρίφτης- και του Paul Iddon-Arisvinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου