Συμμαχία Ισραήλ και Τουρκίας !!!

    

Φαίνεται ξεκάθαρο ότι το «Ισραήλ» θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να κάνει τη συμμαχία του με την Άγκυρα στρατηγική, μη αναστρέψιμη και υπό την κυριαρχία των ισλαμιστών.

Ο σημερινός πρόεδρος του Ισραήλ, Isaac Herzog, είναι γιος του έκτου Ισραηλινού προέδρου (1983-1993) Chaim Herzog, ο οποίος μετανάστευσε στην Παλαιστίνη από τη Βόρεια Ιρλανδία το 1935, για να ενταχθεί στην οργάνωση “Hagana” κατά των Παλαιστινίων. Αραβικοί πόλεμοι αφού ηγήθηκε της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών (Αμάν).

Έχοντας το ιστορικό του πατέρα του, ο Χέρτζογκ Τζούνιορ πραγματοποιεί την “ιστορική” επίσκεψή του στην Άγκυρα μετά από τρεις επικοινωνίες με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τότε που εξελέγη επικεφαλής της εβραϊκής οντότητας και την τελευταία φορά για να τον παρηγορήσει για τον θάνατο του η μητέρα του, η οποία είναι Εβραία από την Αλεξάνδρεια.

Η επίσκεψη έρχεται μετά από ένα διάλειμμα 13 και πλέον ετών, αφού ο ισραηλινός στρατός εξαπέλυσε επίθεση στο πλοίο ανθρωπιστικής βοήθειας Marmara όταν ήταν καθ’ οδόν προς τη Γάζα στα τέλη Μαΐου 2010, σκοτώνοντας δέκα Τούρκους πολίτες. Οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ πριν και μετά ήταν μάρτυρες μιας σειράς εντάσεων και αντιφάσεων, λόγω των κατά καιρούς προσπαθειών της Άγκυρας να προσελκύσει το Τελ Αβίβ, και το όπλο της τελευταίας κατά της Τουρκίας ήταν πάντα οι εβραϊκές οργανώσεις λόμπι στην Αμερική.

Αυτές οι οργανώσεις απένειμαν στον Πρόεδρο Ερντογάν το 2004 και το 2005 μετάλλια «πολιτικού θάρρους», με βάση την επιθυμία του να αναπτύξει σχέσεις με το «Ισραήλ», την επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ και τη συνάντησή του εκεί με τον Αριέλ Σαρόν, ο οποίος τον καλωσόρισε λέγοντας: «Καλώς ήρθατε στην αιώνια πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ». Αυτές οι τιμές ενθάρρυναν τον Ερντογάν να προσκαλέσει τον Σιμόν Πέρες στην Άγκυρα στις 9 Ιανουαρίου 2008, για να εκφωνήσει την ομιλία του στο τουρκικό κοινοβούλιο (για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκίας) και στη συνέχεια να μεσολαβήσει (Απρίλιος 2008) μεταξύ «Ισραήλ» και Συρίας. Ο Πρόεδρος τον πρόδωσε.Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ehud Olmert διέταξε τον στρατό του να εξαπολύσει βίαιη επίθεση στη Γάζα στις 27 Δεκεμβρίου 2008, παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν του είπε ότι ο πρόεδρος Άσαντ είναι έτοιμος για ειρήνη με το “Ισραήλ”.

Ο Ερντογάν απάντησε σε αυτή τη θέση του Ισραήλ στο Νταβός όταν είπε στον Σιμόν Πέρες (Ιανουάριος 2009): «Είστε δολοφόνοι και εγκληματίες που ξέρετε να σκοτώνετε καλά».

Τα γεγονότα της «Αραβικής Άνοιξης» ρίχνουν σκιά όχι μόνο στις εξελίξεις της σχέσης Τουρκίας-Ισραήλ, αλλά και στις συνολικές περιφερειακές και διεθνείς εξισώσεις, καθώς το Τελ Αβίβ και η Άγκυρα έχουν άμεση και έμμεση σχέση με όλα όσα έχει υποστεί η Συρία και εξακολουθεί να υποφέρει από. Με τη συνέχιση της τουρκικής υποστήριξης προς όλες τις ένοπλες φατρίες στη βόρεια Συρία και την υπεράσπιση της Ιντλίμπ, το Τελ Αβίβ συνεχίζει την επανειλημμένη επιθετικότητά του από το 2011 σε πολλές περιοχές της Συρίας, με το πρόσχημα της ιρανικής ένοπλης παρουσίας εκεί και αφού έχει περιθάλψει τους τραυματίες τρομοκρατικών ομάδων στα νοσοκομεία του και εκκένωσε 800 μέλη τους. Η οργάνωση White Hermets ταξίδεψε από τη νότια Συρία στο «Ισραήλ» και από εκεί στην Ιορδανία στις 22 Ιουλίου 2018. Στη συνέχεια (11 Νοεμβρίου 2019) επήλθε η είδηση ​​ότι ο αξιωματικός των βρετανικών πληροφοριών Τζέιμς Μερσιέρ είχε βρεθεί δολοφονημένος κοντά στο σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη, ο ιδρυτής της οργάνωσης Κράνη Al-Bayda, ήταν έκπληξη για όλους, θυμίζοντας την εκπαίδευση των μελών της στην Τουρκία.

Τα γεγονότα στη Συρία δεν εμπόδισαν την Άγκυρα να συνεχίσει τον άμεσο και έμμεσο διάλογο της, κρυφά ή δημόσια, με το Τελ Αβίβ και σε διάφορα επίπεδα, για να αποδείξει την επιθυμία της για συμφιλίωση μαζί του, παρά όλα όσα έλεγε ο Ερντογάν κατά του «Ισραήλ». , και το περιέγραφε ως κράτος τρομοκρατικών συμμοριών μετά από κάθε επίθεση που κάνετε εναντίον της Γάζας. Η αναγνώριση από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ (6 Δεκεμβρίου 2017) της Ιερουσαλήμ, «πρωτεύουσας του Ισραήλ και των Εβραίων του κόσμου», ώθησε τον Ερντογάν να εξαπολύσει βίαιη επίθεση κατά του Τελ Αβίβ και των ηγεμόνων του, αφού απέτυχε,ως επικεφαλής της Ισλαμικής Συνόδου Κορυφής, για να επιτευχθεί αραβική συναίνεση και Ισλαμική, κατά τη διάρκεια δύο διασκέψεων στην Κωνσταντινούπολη, για το θέμα.

Ο Ερντογάν δεν θυμόταν ότι δεν άσκησε βέτο στην ένταξη του Ισραήλ ως παρατηρητής στο ΝΑΤΟ τον Μάιο του 2016, ούτε έβαλε βέτο στην ένταξή του στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) τον Μάιο του 2010.

Από τα μέσα του 2020, οι προσπάθειες του Προέδρου Ερντογάν να συμφιλιωθεί με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήρθαν ως δικαιολογία για τη συμφιλίωση του με το «Ισραήλ», στο οποίο επιτέθηκε, μαζί με τα ΗΑΕ, στην πιο βίαιη επίθεση, αφού υπέγραψαν την « Αβρααμική Συμφωνία» τον Σεπτέμβριο του 2020. Αυτό δεν τον εμπόδισε να σπεύσει στη συμφιλίωση πρώτα με τα Εμιράτα και την ανταλλαγή επισκέψεων με τον διάδοχό του, Μοχάμεντ μπιν Ζάιεντ, αφού ο Χέρτζογκ άργησε να αποδεχτεί την πρόσκλησή του να επισκεφθεί την Άγκυρα, και παρά το ότι παραβρέθηκε στη δεξίωση (22 Δεκεμβρίου τελευταία) με μια ομάδα Εβραίων ραβίνων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο άνοιγμα μιας νέας σελίδας μεταξύ Τουρκίας και «Ισραήλ».

Ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev και ο Ουκρανός Volodymyr Zelensky συνέβαλαν στην ισραηλινο-τουρκική σύσφιξη δεσμών αφού οι σχέσεις τους είναι καλές με τον Ερντογάν και τους ηγέτες του Τελ Αβίβ, που πέτυχε να δημιουργήσει νέες συμμαχίες με το Σουδάν και το Μαρόκο, και οι σχέσεις του Ερντογάν μαζί τους αναπτύχθηκαν επίσης την τελευταία περίοδο.

Εν αναμονή της αποκάλυψης των πιθανών αποτελεσμάτων των συνομιλιών Herzog στην Άγκυρα, φαίνεται ξεκάθαρο ότι θα ανοίξουν μια νέα σελίδα στις διμερείς σχέσεις, με επιπτώσεις στην περιοχή γενικότερα. Οι παρατηρητές αναμένουν ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα επισκεφθεί το Τελ Αβίβ σύντομα, μετά την ενεργοποίηση του άμεσου διαλόγου σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς. Έχει γίνει σαφές ότι η Άγκυρα θα κλείσει την πόρτα της εχθρότητας προς το «Ισραήλ» από εδώ και στο εξής, καθώς έκλεισε τον φάκελο του πλοίου Marmara στα τουρκικά και διεθνή δικαστήρια, αφού το Τελ Αβίβ δώρισε είκοσι εκατομμύρια δολάρια στις οικογένειες των Τούρκων θυμάτων σε μια εποχή που οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις της Άγκυρας έκαναν ρεκόρ.

Τα τελευταία χρόνια το πετρέλαιο του Αζερμπαϊτζάν και των Κούρδων του Ιράκ έφτασε στο τουρκικό λιμάνι Τζεϊχάν και από εκεί μεταφέρθηκε στο λιμάνι της Χάιφα. Τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι τα πλοία του γιου του προέδρου Ερντογάν και του γιου του πρώην πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ μετέφεραν αυτό το πετρέλαιο. Παράλληλα, οι δίαυλοι διαλόγου ήταν πάντα ανοιχτοί μεταξύ των τουρκικών και ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών, κάτι που ανακοινώθηκε από τον Ερντογάν και συζητήθηκε εκτενώς από τα τουρκικά και ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, ειδικά την τελευταία περίοδο, χωρίς να είναι σαφές ποιος είναι ο στόχος αυτού. Διάλογος και συνεργασία, σε αντίθεση με την αμερικανική βάση Koracic, την οποία ο Ερντογάν επέτρεψε την ίδρυσή της στα ανατολικά της χώρας στα τέλη του 2011. Αποστολή της είναι να κατασκοπεύει τις ιρανικές στρατιωτικές κινήσεις και να ενημερώνει το Τελ Αβίβ για κάθε ιρανικό πύραυλο που θα μπορούσε να την στοχεύσει .

Δεν είναι σαφές εάν τα τουρκικά και τα ισραηλινά μέρη θα συμφωνήσουν σε μια κοινή βάση δράσης και πως και σε ποιο βαθμό κατά των κοινών εχθρών Μπασάρ αλ Άσαντ και της Ρωσίας και του Ιράν τον υποστηρίζουν, αν και σε διάφορους βαθμούς.

Αυτό το θέμα θα γίνει πιο ξεκάθαρο τις επόμενες μέρες, μετά το τέλος του ουκρανικού πολέμου (με τις επιπτώσεις του στις σχέσεις της Μόσχας με την Άγκυρα και με το Τελ Αβίβ) και μετά την επιστροφή στην ιρανική συμφωνία για πυρηνικά, και το σημαντικότερο θα εξαρτηθεί από τις δυνατότητες των αραβικών χωρών, που με τη συνεχιζόμενη εχθρότητα και τη συνωμοσία τους, η Δαμασκός θα βρεθεί στα σαγόνια της τουρκο-ισραηλινής πένσας. Εκείνη την εποχή, η Ουάσιγκτον, καθώς βρίσκεται ανατολικά του Ευφράτη, δεν θα δίσταζε να χρησιμοποιήσει αυτή την πένσα ως αποτελεσματικό όπλο εναντίον του Προέδρου Άσαντ και όλων εκείνων που αποτελούν απειλή για το «Ισραήλ» μαζί του. Φαίνεται ξεκάθαρο ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να κάνει τη συμμαχία της με την Άγκυρα στρατηγική, μη αναστρέψιμη και υπό την κυριαρχία των ισλαμιστών.

Αυτό προέβλεψε ο ισλαμιστής ηγέτης Νετζμετίν Ερμπακάν πριν από χρόνια, όταν κατηγόρησε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και τον Πρόεδρο Ερντογάν, και σε περισσότερες από μία τηλεοπτικές συνεντεύξεις, ότι «υπηρέτησε τον ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό, αφού μετέτρεψε τη μυστική και δημόσια πολιτική του σε εύπλαστο εργαλείο στα χέρια τους!».

Το διακύβευμα παραμένει, έστω και συναισθηματικά, στις αντιδράσεις των ισλαμιστών (στην πρώτη θέση στη Χαμάς) στον αραβικό κόσμο και τον υπόλοιπο κόσμο απέναντι στη νέα θέση του προέδρου Ερντογάν για «Ισραήλ».

Η Άγκυρα ήταν η πρώτη ισλαμική πρωτεύουσα που αναγνώρισε (Μάρτιος 1949) την ίδρυση της κατοχικής οντότητας και ήταν η πρώτη ισλαμική πρωτεύουσα που φιλοξένησε (Αύγουστο 1958) τον πρωθυπουργό της, Μπεν Γκουριόν, ο οποίος συζήτησε με τον τότε Τούρκο πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές. «Λεπτομέρειες συντονισμού και συνεργασίας ενάντια στον κοινό εχθρό.» Εκείνη την εποχή, η Συρία και η Αίγυπτος υποστηρίχθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση, λες και η ιστορία επαναλαμβάνεται τώρα, έστω και με άλλα ονόματα.

Όσο για την Ελλάδα η στροφή στο Μεσανατολικό και η υποστήριξη του νεοπαγούς δόγματος της τριμερούς Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ κατά του κοινού εχθρού ριζοσπαστικού ισλάμ ( o εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου) που εμπεριείχε και την Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν ξεθωριάζει.. Αν αναθερμανθεί η Τουρκοϊσραηλινή αγάπη τότε.. ποιος είναι ο κοινός εχθρός; Και τι νόημα έχει μια τριμερής που δεν δύναται εξ αντικειμένου ποτέ να διευρυνθεί σε τετραμερή;;

dnews.com