Την Α΄ Κυριακή των νηστειών, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η αγία μας Εκκλησία εορτάζει με κάθε λαμπρότητα την αναστήλωση των Ιερών Εικόνων, η οποία σήμανε τη λήξη μιας εκατονταετούς φοβερής διαμάχης στην Ρωμανία (726-842).
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197).
Είναι προτιμότερο να αδικηθείς παρά να αδικήσεις, και να κάνεις κάτι κακό. Αυτό μας δίδαξε μεταξύ πολλών άλλων, ο Μέγας Αριστοκλής.
Ο Έλληνας αυτοκράτορας Θεόφιλος εφάρμοσε κατά γράμμα ένα από τα μεγαλύτερα Αξιώματα του Αριστοκλέους. Άξιος τιμής, σε μία πόλη, είναι όποιος, δεν αδικεί. Όμως όλα τα αξιώματα, και τις τιμές, μιας πόλεως, της αξίζουν, όσοι εμποδίζουν, τις αδικίες που γίνονται (Αριστοκλής-Νόμοι). Τέλειος είναι μόνον ο Θεός-Δημιουργός, γιατί δεν έχει μέσα του, καμία κακία, όπως μας δίδαξε, ο Αριστοκλής στο έργο του “Τίμαιος”. Στον αντίποδα όλοι οι άνθρωποι έχουν θετικά και αρνητικά.
Χαρακτηριστικά είναι τα ιστορικά γεγονότα που θα σας αναφέρω. Η Θεοδώρα σύζυγος του Θεόφιλου και μητέρα του Μιχαήλ Γ, διατηρούσε κρυφά από τον Θεόφιλο εμπορικό πλοίο. Η Αυγούστα έκανε εμπόριο !!! Μόλις το έμαθε ο Βασιλιάς σε μία από τις καθιερωμένες βόλτες που έκανε με τα πόδια, πήγε στο λιμάνι και ρώτησε δήθεν τίνος ήταν το συγκεκριμένο πλοίο.
Στην συνέχεια διέταξε να περάσει το πλήρωμα έξω, και αμέσως έκαψε το πλοίο, μαζί με το εμπόρευμα. Ύστερα δημοσίως μίλησε με φοβερές προσβολές προς την Αυγούστα, γιατί έτρωγε τα κέρδη των φτωχών, και την απείλησε μέχρι και με θανατική ποινή, εάν τολμήσει κάτι παρόμοιο μελλοντικά. Εν τούτοις η ίδια γυναίκα αποκατέστησε την λατρεία των Ιερών Εικόνων.
Ο Θεόφιλος συζητούσε πάντοτε με τους φτωχούς Έλληνες, οι οποίοι του έλεγαν τα προβλήματα τους. Ο Βασιλιάς τιμωρούσε, πάρα πολύ σκληρά, όλους τους πλούσιους που είχαν αδικήσει φτωχούς, και τους επέστρεφε σπίτια, κτήματα, και ζώα. Αποκαθιστούσε όλες τις αδικίες, που γινόταν εις βάρος των φτωχών Ελλήνων. Ακόμη ο αυτοκράτορας ρωτούσε προσωπικά, για τις τιμές των πραγμάτων, στην αγορά της Βασιλεύουσας.
Η αυτοκράτειρα Ειρήνη και η Θεοδώρα αναστήλωσαν της ιερές εικόνες.
Δύο φορές έγινε στην παγκόσμια ιστορία η αναστήλωση των ιερών εικόνων. Και τις δυο φορές την αναστήλωση την έκαναν γυναίκες. Μια πολύ ηθική γυναίκα κράτησε όρθια την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και την Ορθοδοξία, σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές, στην ιστορία του έθνους. Καταλυτικό ρόλο στην αποκατάσταση, των Ιερών Εικόνων εικόνων, και την σωτηρία της αυτοκρατορίας, διαδραμάτισε η Ειρήνη, η Αθηναία. Διαχρονικά θα πρέπει ανάλογα με την ηθική, την παιδεία και τις ικανότητες, όλες οι γνήσιες Ελληνίδες να έχουν σημαντικούς ρόλους και θέσεις.
Τα επιτεύγματα της αυτοκράτειρας Ειρήνης και της Θεοδώρας έφεραν το γυναικείο φύλο στο απόγειο του. Οι γυναίκες που εφαρμόζουν τα αξιώματα του Διονυσιακού πολιτισμού δεν έχουν καμία απολύτως θέση στο Ελληνικό έθνος-κοινωνία.
Την εποχή ανέβηκαν στον Ρωμαϊκό θρόνο η Ειρήνη και η Θεοδώρα υπήρχαν αρκετοί γενναίοι και έξυπνοι άνδρες οι οποίοι πολεμούσαν καθημερινά στα πεδία των μαχών για να προστατέψουν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τους εξωτερικούς εχθρούς. Εν τούτοις δεν επέτυχαν να αποκαταστήσουν την λατρεία των Ιερών Εικόνων.
Ότι δεν έκαναν πολλές χιλιάδες γενναίοι-ήρωες Έλληνες-στρατιωτικοί, το κατόρθωσαν δυο γυναίκες, οι Αυγούστες Ειρήνη και Θεοδώρα. Το επίτευγμα της Ειρήνης δεν ήταν καθόλου τυχαίο καθώς υπήρχε υψηλότατο θρησκευτικό υπόβαθρο. Η ενέργειες της αυτοκράτειρας μας δείχνουν το πόσο ηθικές-θεοσεβούμενες ήταν τότε όλες οι Ελληνίδες, ώστε να είναι σε θέση να επιτύχουν θαυμαστά πράγματα, και παράλληλα σωτήρια για το Ελληνικό έθνος. Δεν ήταν από σύμπτωση κατά την μεσαιωνική εποχή στην κορυφή του κόσμου το Ελληνικό Έθνος.
Τα θεμέλια του Ελληνισμού είναι οι ηθικές γυναίκες με παιδεία, οι οποίες αποτελούσαν την συντριπτική πλειοψηφία. Οι ενέργειες της αυτοκράτειρας Ειρήνης και της Θεοδώρας μας δείχνουν το τεράστιο ηθικό-πολιτιστικό υπόβαθρο και ότι ακόμη και οι άνθρωποι οι οποίοι υπέπεσαν σε σφάλματα η αμαρτήματα, ήταν σε θέση να κάνουν πάρα πολύ σημαντικά πράγματα για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Σημαντικό είναι ότι μέσα από την χριστιανική ηθική, η Αυγούστα Ειρήνη, και οι περισσότερες γυναίκες βίωσαν πιο έντονα τα θρησκευτικά συναισθήματα από τους άνδρες, με αποτέλεσμα μια γυναίκα και μόνον, να είναι σε θέση να δώσει τέλος στον πιο θανατηφόρο εμφύλιο όλων των εποχών για το Ελληνικό έθνος.
Οι περισσότερες Ελληνίδες γυναίκες εκείνη την εποχή ήταν εικονόφιλες. Αυτό είναι ένα ακόμη ενδεικτικό στοιχείο. Σε αυτό τον πιο σημαντικό ρόλο έπαιξε η ορθή πίστη στον Σωτήρα Χριστό, η μονογαμία εφ όρου ζωής, και οι κατά φύσιν ερωτικές πράξεις των γυναικών αυτών. Κοινά χαρακτηριστικά όλων εκείνων των γυναικών ήταν η ισχυρή πίστη, η μοναγαμία και τα χρηστά ήθη. Η Ειρήνη διακρινόταν για την ηθική, την παιδεία και την μεγάλη ομορφιά της. Όλα αυτά τα στοιχεία ήταν απαραίτητα για να γίνει μια γυναίκα αυτοκράτειρα κατά τον Μεσαίωνα, στην κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου.
Ανέκαθεν οι κόρες Χριστού ήταν και είναι ευλογία για την Ελλάδα, την κοινωνία, και το έθνος. Είναι απολύτως βέβαιον ότι η Θεοδώρα είχε ως πρότυπο της, την Ειρήνη. Άλλωστε η Ειρήνη έφυγε από την ζωή το 803 και η Θεοδώρα το 843 μ.Χ. έκανε την δεύτερη και οριστική αποκατάσταση των Ιερών Εικόνων. Είναι δεδομένο ότι η επιρροή και τα επιτεύγματα της Ειρήνης ήταν πάρα πολύ έντονα. Η Θεοδώρα ως θαυμάστρια της Ειρήνης, και πιστή Χριστιανή, επικύρωσε τα πρακτικά από την Ζ οικουμενική σύνοδο, την οποία είχε συγκαλέσει η Ειρήνη και αποκατέστησε για δεύτερη φορά στην ιστορία της ιερές εικόνες.
Ο βασιλιάς Θεόφιλος διότι ήταν φανατικός εικονομάχος, συνέχισε την πολιτική των προκατόχων του, με απαγορεύσεις και διώξεις κατά των Oρθοδόξων Χριστιανών. Αντίθετα η αυτοκράτειρα Θεοδώρα παρέμεινε, πιστή Oρθόδοξη και τιμούσε τις Άγιες Εικόνες, μαζί με τις κόρες της, κρυφά στους γυναικωνίτες του παλατιού. Με προσοχή και μυστικότητα-ευλάβεια, τελούσε τα θρησκευτικά της καθήκοντα.
Η Αγiα-Βασίλισσα Θεοδώρα ήταν επίτροπος του ανήλικου γιου Μιχαήλ, και ασκούσε την αντιβασιλεία. Για αυτό είχε το δικαίωμα να συγκαλέσει σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, η οποία επικύρωσε τις αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, βάζοντας τέλος στην πνευματική διαμάχη, και στους διωγμούς των Ορθοδόξων από τους αιρετικούς εικονομάχους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει την αναστήλωση των Ιερών Εικόνων, η οποία σήμανε το τέλος τις πιο τρομερής εμφύλιας διαμάχης στην Ελληνική ιστορία.
Μόλις έγινε Αυγούστα η Θεοδώρα επέλεξε τα αδέλφια της στα κορυφαία αξιώματα του Ρωμαϊκού κράτους. Ο Βάρδας έλαβε το αξίωμα Καίσαρα και ο Πετρωνάς δομέστικος των σχολών. O Πετρωνάς αποδείχτηκε σημαντικός στρατηγός, και προστάτεψε την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Επίσης η αυτοκράτειρα διόρισε τον Μέγα Φώτιο στον πατριαρχικό θρόνο της Βασιλεύουσας. Εν συνεχεία υπό τις κατευθύνσεις του Πατριάρχη Φώτιου, οι Κύρριλλος και Μεθόδιος πηγαίνουν στην Σερβία, για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο στους Σέρβους. Στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής-Pax Romana , o Φώτιος επεδίωξε να γίνουν Χριστιανοί και οι Σλάβοι και Ρώσοι, ώστε να μειωθούν με αυτόν τον τρόπο, οι πολλοί εξωτερικοί εχθροί, της αυτοκρατορίας.
Η Αγία Θεοδώρα και ο αδελφός της ο Καίσαρας Βάρδας, ήταν οι συνιδρυτές της ανωτάτης πανεπιστημιακής, φιλοσοφικής σχολής της Μαγναύρας. Εκεί διδασκόταν το μάθημα της φιλοσοφίας, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, που διδασκόταν στην αρχαία Ελλάδα, όπου οι σπουδαστές διδασκόταν, μουσική, γεωμετρία, αστρονομία, φιλοσοφία, φιλολογία. Εάν οι Έλληνες Χριστιανοί, ήταν “ενάντια”, στην αρχαία Ελληνική παιδεία, δεν θα είχαν ανοιχτές, τις φιλοσοφικές σχολές, σε όλη την διάρκεια ζωής του Ρωμαϊκού κράτους.
Oι Έλληνες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αγάπησαν πολύ τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Ήταν τόσο υπερβολική η αγάπη τους, για τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, ώστε να μην εξελιχθούν πολιτιστικά, όσο θα έπρεπε με βάση τις δυνατότητες τους.
Η παιδεία μας δίδαξε ο Άγιος Χρυσόστομος, είναι το μέγιστο αγαθό για τον άνθρωπο, είναι μετάληψη αγιότητας. Αυτή ξεριζώνει από τον άνθρωπο την ραθυμία, τις πονηρές επιθυμίες, το πάθος για τα υλικά αγαθά, αυτή αναμορφώνει την ψυχή, αυτή καθιστά την ψυχή, με την χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Αναμφισβήτητη και ιστορικά αποδεδειγμένη, είναι η επίδραση που άσκησαν οι αρχαίοι κλασικοί φιλόσοφοι, ιστορικοί, όπως ο Αριστοκλής, ο Αριστοτέλης, ο Ηρόδοτος, ο Ισοκράτης κλπ, στους Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Οι Έλληνες- Ρωμαίοι ιστορικοί, άφησαν αξιόλογα επιστημονικά έργα. Υπήρξαν σπουδαίοι επιστήμονες, φιλόσοφοι, ρήτορες, ιστορικοί. Δυστυχώς όμως δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε η προσφορά τους, στον πολιτισμό και την παιδεία, από τους Έλληνες τους μεσαίωνα, οι οποίοι προτιμούσαν να διαβάζουν τους αρχαίους κλασσικούς σοφούς ιστορικούς, ρήτορες, όπως ο Αριστοκλής, ο Αριστοτέλης, ο Ισοκράτης, ο Ηρόδοτος, ο Ξενοφώντας, ο Πλούταρχος, και να θαυμάζουν-επαινούν, σε δημόσιες συζητήσεις, με πολύ μεγάλη προγονική υπερηφάνεια τους αρχαίους Έλληνες, των οποίων οι Ρωμαίοι-Έλληνες του μεσαίωνα, αποτελούσαν τους φυσικούς και πνευματικούς κληρονόμους. Δικαίως αισθάνονταν υπερήφανοι για το ένδοξο παρελθόν και για τα επιστημονικά επιτεύγματα της αρχαίας κλασικής περιόδου.
Ενδεικτικά ήταν αυτά τα οποία έγραψε ο στυλοβάτης της Ορθοδοξίας και της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας Άγιος Γρηγόριος-Θεολόγος. σε μία επιστολή του, προς τον σοφιστή Αβλάβιον: “Πυνθάνομαί σε σοφιστικής εράν, και το χρήμα είναι θαυμάσιον, οίον σοβαρόν φθέγγεσθαι, μέγα βλέπειν, βαδίζειν υψηλόν και μετέωρον, το λήμμα σοι φέρειν εκείσε εις Μαραθώνα και Σαλαμίνα, ταύτα δη τα ημέτερα καλλωπίσματα, και μηδέν εννοείν, ότι μη Μιλτιάδας και Κυναιγέρους και Καλλιμάχους τε και Τηλεμάχους, και πάντα εσκεύασθαι σοφιστικώς”. Πολύ σημαντικό ήταν, ότι μέσα από την μελέτη των αρχαίων ιστορικών, οι Έλληνες-Ρωμαίοι βρήκαν παραδείγματα γενναίων και ηθικών Ελλήνων ανδρών, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν ως πρότυπα, για τους νέους εκείνων των αιώνων.
Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας εδραιώνεται σταθερά μέσα από την οικουμενική χριστιανική ιδέα και τον Ελληνικό πολιτισμό (Αριστοκλής). Ο σκοπός των Τριών Ιεραρχών ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους και η προστασία του από τους εξωτερικούς εχθρούς μέσω της χριστιανικής πίστεως και της Ελληνικής παιδείας. Η Ορθοδοξία και οι Πλατωνικές διδασκαλίες ήταν το βασικό στοιχείο συνοχής για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών. Οι Άγιοι πατέρες, θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία και την εξωτερική πολιτική της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της χριστιανικής οικουμενικότητας, του Ελληνικού πολιτισμού και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων. Η βασική αρχή της πολιτικής Ρωμαϊκής θεωρίας ήταν η Pax Romana.
Η παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των λαών, κατάργησε τα σύνορα των εθνών και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ορθοδοξία. Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού, του Αγίου Κωνσταντίνου, της Αγίας Ελένης, των τριών Ιεραρχών και του Μέγα Αριστοκλή.
Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Αριστοκλής-Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας και του έθνους. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι πατέρες της Ορθοδοξίας, κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος.
Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία, ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρεις Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή από τους Αγίους Ιεράρχες, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθεϊστές και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το Φοινικικό δωδεκάθεο.
Μέσα από τα Αριστόκλεια διδάγματα και τα ηθικά αξιώματα, ο Χριστιανισμός έγινε πολύ ευκολότερα αποδεκτός από τους Έλληνες, καθώς τους φάνηκε από την αρχή, ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι πολύ οικείο, προς εκείνους. Το αποτέλεσμα ήταν με την εισαγωγή των διδαχών του Πλάτωνα, στον Χριστιανισμό, να έχουμε πολύ μεγάλη εξάπλωση, της νέας και ανερχόμενης θρησκείας εντός και εκτός αυτοκρατορίας. Μόνον όσοι ήταν αγράμματοι δεν έγιναν Χριστιανοί, διότι δεν επέτυχαν να διεισδύσουν στα ουσιώδη νοήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας. Η αλλαγή του Χριστιανισμού από τον Εβραϊκό, στον Ελληνικό πολιτισμό επέφερε την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ο Χριστιανισμός μαζί με τον Ύπατο των Φιλοσόφων Αριστοκλή διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και το Ελληνικό έθνος, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς. Τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας.
Κλείνοντας υπενθυμίζω ότι ένα ακόμη ενδεικτικό δείγμα αγάπης των Ελλήνων του μεσαίωνα, ήταν η ανωτάτη φιλοσοφική σχολή Κωνσταντινουπόλεως, με πρυτάνεις-καθηγητές, τον Στέφανο τον Αλεξανδρινό, τον Ιωάννη Γραμματικό, τον Λέοντα τον Μαθηματικό, τον Μέγα Φώτιο και πολλούς άλλους. Σημαντική συνεισφορά, στην ανωτάτη φιλοσοφική σχολή, είχαν ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος και η Αυγούστα-Αγία Ευδοκία.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
0 comments: