Όταν ο Τζο Μπάιντεν επέλεξε τον Άντονυ Μπλίνκεν για υπουργό Εξωτερικών, ο Στίβεν Ζούνες, καθηγητής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, ανησυχούσε ότι η επιλογή αντιπροσώπευε, όχι διόρθωση, αλλά συνέχιση του παρεμβατισμού και της ανικανότητας.
.
.
Πρόσφατα, ο Μέλβιν Γκούντμαν, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Διεθνούς Πολιτικής και πρώην αναλυτής της CIA, θρήνησε ότι οι ανησυχίες που εξέφρασε ο Ζούνες είχαν πραγματοποιηθεί. Και πρόσθεσε ότι «ο Antony Blinken, ένας ισόβιος δημοκρατικός υπάλληλος, δεν φαίνεται να είναι στο ύψος του έργου της σύλληψης και της εφαρμογής της εξωτερικής πολιτικής». Ο Γκούντμαν εξήγησε, σε προσωπική αλληλογραφία, ότι «Ως υπάλληλος, ο Μπλίνκεν απλώς ακολούθησε τις συμφωνημένες θέσεις, συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης βίας στη Λιβύη το 2011 και των επεκτάσεων βίας καθ’ όλη τη διάρκεια της τραγωδίας του Αφγανιστάν.
Όσο για την απόδοσή του μέχρι στιγμής ως υπουργού Εξωτερικών, ο Γκούντμαν λέει: «Δεν χειρίστηκε καλά τον εαυτό του στην Αλάσκα στην πρώτη συνάντηση με τους Κινέζους ομολόγους του και δεν φαίνεται να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει έναν πραγματικό επαγγελματία όπως ο [υπουργός Εξωτερικών] της Ρωσίας Λαβρώφ. Προφανώς, δεν προειδοποίησε τον Λευκό Οίκο για την προφανή γαλλική αντίδραση στο AUKUS, η οποία προκαλεί έκπληξη λόγω της γνώσης του Blinken για τους Γάλλους. Οι δημόσιες εμφανίσεις του σίγουρα δεν παρείχαν ενδείξεις για την ικανότητά του να αντιληφθεί τις στρατηγικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.».
Προς υποστήριξη της αξιολόγησης του Goodman είναι μια σειρά δηλώσεων από τον Blinken που εκδηλώνουν είτε μια υπανάπτυκτη αίσθηση της ιστορίας είτε μια υπεραναπτυγμένη αίσθηση ειρωνείας και υποκρισίας: δηλώσεις που θα ήταν κωμικές αν δεν ήταν επικίνδυνες.
.
Τον Δεκέμβριο του 2021, ο Blinken προειδοποίησε την Αφρική να μείνει μακριά από επενδυτικές συνεργασίες με την Κίνα, κατηγορώντας την Κίνα ότι συνεργάζεται με αφρικανικά έθνη για «διεθνείς συμφωνίες υποδομής [που] είναι αδιαφανείς, καταναγκαστικές» και ότι «επιβαρύνουν τις χώρες με μη διαχειρίσιμο χρέος…»
.
Υποκρισία ή κωμωδία; Η σκόπιμη δημιουργία χρέους αποτελεί σημαντικό χαρακτηριστικό της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής τουλάχιστον από το 1955. Οι ΗΠΑ παρέχουν σημαντικά δάνεια σε μια χώρα, στη συνέχεια ανεβάζουν τα επιτόκια, αναγκάζοντας το χρεωμένο έθνος να στραφεί στο ΔΝΤ για δάνεια που συνοδεύονται από όρους που περιλαμβάνουν διαρθρωτικές προσαρμογές που ανοίγουν την οικονομία τους στις αμερικανικές αγορές και διασφαλίζουν την πίστη τους εάν οι ΗΠΑ απαιτούν πρόσβαση σε πόρους, τη φιλοξενία στρατιωτικών βάσεων, πολιτική πίστη ή συνεταιριστική ψηφοφορία στα Ηνωμένα Έθνη.
.
Όσο για την Αφρική, η Naomi Klein επικαλείται έναν ανώτερο οικονομολόγο του ΔΝΤ ο οποίος σχεδίασε προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής στη Λατινική Αμερική και την Αφρική και ο οποίος αργότερα ομολόγησε ότι «όλα όσα κάναμε από το 1983 και μετά βασίζονταν στη νέα μας αίσθηση αποστολής να «ιδιωτικοποιηθεί» ή να πεθάνει ο Νότος. Προς τον σκοπό αυτό δημιουργήσαμε αισχρό οικονομικό κλωβό στη Λατινική Αμερική και την Αφρική…» Γι’ αυτό πρόσεχε την Κίνα!
.
Ο Μπλίνκεν έχει επίσης κατηγορήσει επανειλημμένα το Ιράν ότι δεν είναι σοβαρό στη ανάνηψη των πυρηνικών συνομιλιών του JCPOA: «Αυτό που έχουμε δει τις τελευταίες δύο ημέρες είναι ότι το Ιράν αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να είναι σοβαρό».
.
Το Ιράν δεν σοβαρολογεί; Αυτό είναι αρκετά αστείο, καθώς ο Μπλίνκεν παραδέχεται εύκολα ότι το Ιράν δεν θα χρειαζόταν καν να είναι σε αυτές τις συνομιλίες εάν οι ΗΠΑ δεν είχαν αποχωρήσει παράνομα από τη συμφωνία. Είναι ακόμη πιο αστείο να κατηγορείς το Ιράν ότι δεν διαπραγματεύεται σοβαρά όταν εκπροσωπείς το κόμμα που αρνείται να εγγυηθεί ότι θα τηρήσει τη συμφωνία και τις δεσμεύσεις της ως δεσμευτικές ακόμη και για τη διάρκεια της θητείας του προέδρου που θα βάλει την υπογραφή του σε αυτήν.
Είναι ακόμα πιο αστείο όταν οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει στις συνομιλίες με την παραδοχή ότι «δεν βλέπουν καμία απόδειξη ότι ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν [Αλί Χαμενεΐ] έχει λάβει την απόφαση να κινηθεί για να εξοπλισθεί (με πυρηνικά).
.
Ομοίως, ο Μπλίνκεν απείλησε τη Ρωσία με «τεράστιες συνέπειες και σοβαρό κόστος» για μια εισβολή στην Ουκρανία, όταν η CIA παραδέχθηκε αιδημόνως ότι «οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα εισβάλει στην Ουκρανία».
.
Αλλά ο Μπλίνκεν έχει πρόσφατα επαναλάβει τον εαυτό του με μια χαρακτηριστική παρόλα. Την παραμονή των σημαντικότερων συνομιλιών ασφαλείας μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων, ο ανώτατος διπλωμάτης της Αμερικής αποφάνθηκε:
.
«Εναι πολύ δύσκολο να σημειωθεί πραγματική πρόοδος σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιοχές σε μια ατμόσφαιρα κλιμάκωσης και απειλής με ένα όπλο στραμμένο στο κεφάλι της Ουκρανίας .»
.
Αυτό είναι εκτυφλωτική υποκρισία από έναν άνθρωπο που είπε σε ένα άρθρο που συνυπέγραψε με τον Robert Kagan μόλις πριν από δύο χρόνια ότι ο μόνος τρόπος για να διαπραγματευτούμε με την Ρωσία και την Κίνα είναι με ένα όπλο στο κεφάλι τους. Σε αυτό το άρθρο, ο Μπλίνκεν υποστήριξε ότι «Καθώς ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός εντείνεται, πρέπει να συμπληρώσουμε τη διπλωματία με αποτροπή. Οι λέξεις από μόνες τους δεν θα αποτρέψουν τους Βλαντιμίρ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ αυτού του κόσμου.» Αν η άποψή του δεν ήταν αρκετά κραυγαλέα, ο Μπλίνκεν προσθέτει: «η βία μπορεί να είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της αποτελεσματικής διπλωματίας». Αυτό δεν είναι άγνοια της ιστορίας: αυτό είναι παράτολμη υποκρισία.
.
Επίσης, δεν μπορεί να είναι άγνοια της ιστορίας ότι ο Μπλίνκεν τυφλώττει στο γεγονός ότι η Ρωσία απαιτεί συνομιλίες ακριβώς επειδή οι ΗΠΑ έχουν ένα όπλο στραμμένο στο κεφάλι της Ρωσίας. Τα στρατεύματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν βαδίσει προς τα σύνορα της Ρωσίας και έχουν περικυκλώσει τη Ρωσία με όπλα από ξηράς, θάλασσας και αέρα. Όσο για την Ουκρανία και ποιος σημαδεύει με όπλο ποιον, οι ΗΠΑ χορήγησαν στην Ουκρανία 400 εκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια ασφαλείας μόνο το 2021. Αυτή η “βοήθεια ασφαλείας” θα ενισχυθεί με ένα νέο πακέτο 60 εκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει θανατηφόρα όπλα.
.
Η εκτυφλωτική υποκρισία του Blinken μπορεί να συμπληρωθεί με μια μεγάλη δόση ιστορικής αμνησίας. Η καταγγελία ότι είναι αδύνατο να διαπραγματευτείτε με ένα όπλο που σας στοχεύει έχει γίνει στο παρελθόν: εναντίον της Αμερικής, όχι από αυτήν.
.
Οι Κουβανοί διαπραγματευτές παραπονιόντουσαν συχνά ότι ήταν αδύνατο για αυτούς να διαπραγματευτούν ενώ στραγγαλίζονταν από το εμπάργκο. Στο Back Channel στην Κούβα, ο William LeoGrande και ο Peter Kornbluh παραθέτουν έναν Κουβανό διαπραγματευτή ο οποίος παραπονέθηκε ότι “Δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε κάτω από τον αποκλεισμό”. Αναμένοντας τη διατύπωση του Μπλίνκεν, ο Κάστρο συχνά υπενθύμιζε στις ΗΠΑ ότι η Κούβα δεν μπορεί να αναμένεται να διαπραγματευτεί με «ένα στιλέτο στο λαιμό μας».
.
Δεκαετίες αργότερα, οι Ιρανοί διαπραγματευτές θα έκαναν το ίδιο με τα ίδια λόγια. Ο Ιρανός πρεσβευτής στον ΟΗΕ, Majid Takht Ravanchi, παραπονιόταν ότι «Δεν μπορείτε να διαπραγματευτείτε με κάποιον που έχει ένα μαχαίρι στο χέρι του και Βάζει το μαχαίρι του κάτω από το λαιμό σας».
.
Όπως η Κούβα και το Ιράν, η εξάπλωση του ΝΑΤΟ είναι αυτή που έβαλε ένα μαχαίρι στο λαιμό της Ρωσίας. Είναι η καταπάτηση της τελικής κόκκινης γραμμής προς την Ουκρανία που τελικά έβαλε ένα όπλο στο κεφάλι της Ρωσίας. Υποκρισία ή ιστορική άγνοια, η ερμηνεία του Μπλίνκεν θα ήταν κωμική αν δεν ήταν τόσο θανάσιμα σοβαρή.
0 comments: