Μια νέα προσπάθεια με στόχο να σταματήσει τον πόλεμο στην Συρία, και να την βγάλει από την διεθνή απομόνωση επιχειρεί η Ρωσία, εκμεταλλευόμενη την στενή της σχέση με το καθεστώς της Δαμασκού. Εν τούτοις όλα δείχνουν ότι οι διαπραγματεύσεις θα είναι εις βάρος της μαρτυρικής Συρίας, από την στιγμή που Οι Τούρκοι έχουν κατακτήσει την Β. Συρία και οι ηττημένοι Αμερικάνοι κρατούν εδάφη της ανατολικής. Οι εξελίξεις αυτές ευνοούν το Ισραήλ και την Τουρκία.
Για την επιτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών η Ρωσία θα χρειαστεί να εμπλακεί περισσότερο στους χειρισμούς των πολιτικών καταστάσεων της Συρίας, θέτοντας σε αμφισβήτηση τα προνόμια που έχει αποκομίσει από τον πόλεμο.
Οι δυτικοί διπλωμάτες αναγνωρίζουν στην Ρωσία ότι κατάφερε την κυβέρνηση της Δαμασκού να συμφωνήσει στην πρώτη συνάντηση με τους διαπραγματευτές των ανταρτών, προκειμένου να αρχίσουν να σχεδιάζονται οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.
Οι πρωτοβουλίες για την κατάρτιση του νέου συντάγματος, υπό την ηγεσία του ΟΗΕ, ξεκίνησαν επισήμως στις 18 Οκτωβρίου και έβαλαν επίσης τέλος στην εννέα μηνών διακοπή των ειρηνευτικών συνομιλιών μεταξύ των αντίπαλων στρατοπέδων. Ο Πούτιν θα πιέσει πιο σκληρά την καθεστώς της Δαμασκού, ώστε να λάβει τα μέτρα που χρειάζονται για να αποκατασταθούν ορισμένες εμπορικές σχέσεις και οικονομικές δραστηριότητες που θα ανοικοδομούσαν την Συρία, θα βελτιώσουν την ανθρωπιστική κρίση της χώρας και θα εξασφαλισουν τα κέρδη της Ρωσίας από τον πόλεμο.
Η Συριακή Συνταγματική Επιτροπή δημιουργήθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στα τέλη του 2019 μετά από πολύχρονες διαπραγματεύσεις, και έχει σχεδιαστεί ώστε να διαπραγματευτεί μια τελική πολιτική λύση του εμφυλίου πολέμου. Η επιτροπή απαρτίζεται από Σύριους κυβερνητικούς, αντάρτες και από διορισμένους από τον ΟΗΕ διαπραγματευτές που στόχο έχουν να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα των Σύριων πολιτών.
Κατά το παρελθόν η Ρωσία απέφευγε να πιέσει την κυβέρνηση Assad να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις με τους αντάρτες στο εξωτερικό, προτιμώντας να στηρίξει την πρωταρχική στρατηγική της Συρίας για την ανακατάληψη εδαφών. Αλλά τώρα που τα κατεκτημένα εδάφη που απομένουν προστατεύονται από την Τουρκία και από τις ΗΠΑ. Για αυτό η Μόσχα πιστεύει ότι δεν "υπάρχουν" ευκαιρίες για το Συριακό καθεστώς να νικήσει την επανάσταση στρατιωτικά .
Με βάση αυτό εξαναγκάζονται οι Ρώσοι και τους Σύριοι να αλλάξουν στρατηγική.
Η προσπάθεια της Ρωσίας να αποκαταστήσει τους δεσμούς της Συρίας με την διεθνή κοινότητα έρχονται εν μέσω πρόσφατων ενδείξεων βελτίωσης των δεσμών της Δαμασκού με τους γείτονες του Αραβικού Κόλπου και με τις ΗΠΑ.
Κράτη από τον Αραβικό Κόλπο έχουν αρχίσει να αποκαθιστούν στις διμερείς σχέσεις με την Συρία, με στόχο να υπονομεύσουν την Ιρανική επιρροή στην Συριακή επικράτεια, αλλά και να τερματίσουν την ανθρωπιστική κρίση που αποτελεί πηγή περιφερειακής αστάθειας και τρομοκρατίας. Επίσης και οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν κάποιες από τις κυρώσεις τους στη Συρία, για να αυξήσουν και την περιφερειακή σταθερότητα.
Η Συρία βρίσκεται υπό αυστηρές διεθνείς κυρώσεις, περιλαμβανομένων αυτών που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ. Όμως η απόφαση U.S. Ceasar Syria Civilian Protection Act επιτρέπει στον πρόεδρο των ΗΠΑ να χαλαρώνει κυρώσεις εάν η Συρία κάνει ουσιαστικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Το Ομάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν πρόσφατα άνοιξαν πάλι τις πρεσβείες τους στην Συρία. Τον Σεπτέμβριο η Αμερική στήριξε ένα σχέδιο για αποστολή αιγυπτιακού αερίου μέσω της Ιορδανίας και της Συρίας στον Λίβανο, ο οποίος αντιμετωπίζει τεράστιες ελλείψεις καυσίμων.
Η κίνηση της Ιορδανίας να ανοίξει και πάλι τα σύνορά της με τη Συρία τον περασμένο μήνα, δεν προκάλεσε απειλές για αμερικανικές κυρώσεις.
Στην κυβέρνηση της Συρίας εξακολουθούν να κυριαρχούν οι σκληροπυρηνικοί που έχουν αποκτήσει αξιοσημείωτη δύναμη και πλούτο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ωστόσο, έχουν ήδη αρχίσει να σημειώνονται κάποιες αντιδράσεις, ιδιαίτερα στην Αλαουιτική κοινότητα την βασική θρησκευτική σέχτα που στηρίζει την κυβέρνηση, ως προς την αυξανόμενα δύσκολη οικονομική κατάσταση στη χώρα.
Η Ρωσία έχει αυξήσει την επιρροή της στην Συρία μέσω της παρέμβασής της, που συμπεριλαμβάνει την εκπαίδευση των επίλεκτων στρατιωτικών μονάδων της Συρίας, την παροχή κρίσιμης σημασίας αεροπορικής κάλυψης κατά την διάρκεια σημαντικών στρατιωτικών εκστρατειών, την παροχή εξοπλισμού στον Συριακό στρατό, την παροχή διπλωματικής κάλυψης στην χώρα από τις αποφάσεις του ΟΗΕ, καθώς και το μπλοκάρισμα αμερικανικών και ισραηλινών στρατιωτικών ενεργειών.
Οι προσπάθειες για την ειρηνική επίλυση με Ρωσική πρωτοβουλία θα θέσει σε κίνδυνο την θέση της Μόσχας στη χώρα και παράλληλα θα υπονομεύσει την Ρωσίας και να την καταστήσει έναν αναξιόπιστο σύμμαχο αξιόπιστου σύμμαχο.
Η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους στενούς δεσμούς της με τον στρατό της Συρίας, για να αντισταθμίσει τους σκληροπυρηνικούς.
Η πολιτική παρέμβαση της Ρωσίας είναι καλοδεχούμενη από τους Σύριους εθνικιστές, που θα στραφούν άμεσα στο Ιράν, όπως έχω τονίσει μέσα από την στήλη Ορθοδοξία-Γεωστρατηγική και ιστορία (Επικρατέειν η Απόλλυσθαι), το οποίο έχει ισχυρούς δεσμούς, με την κυβέρνηση του al Assad, για να αντισταθμίσουν την Ρωσική στρατιωτική στήριξη.
Η ευρύτερη συμμαχία με τον Ιράν θα βάλει σε κίνδυνο την στρατιωτική θέση και το πρεστίζ της Ρωσίας αν o Αssad περιορίσει την συμμετοχή των Ρωσικών δυνάμεων.
Η Ρωσία ξεκίνησε την επέμβαση στην Συρία το 2015 και αυτή ήταν η πρώτη στρατιωτική της αποστολή από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ορθοδοξία-γεωστρατηγική και ιστορία. Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος (Γεωστρατηγικός αναλυτής).
Δυστυχώς ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν έχει σκοπό να σταματήσει στην Βόρεια Συρία, καθώς στα πλάνα του είναι να φτάσει μέχρι και την πρωτεύουσα του Συριακού κράτους.
Ο Ερντογάν δεν είναι ικανοποιημένος, μόνον με την κατάκτηση του Βορείου τμήματος της Συριακής επικράτειας.
Μεγάλο ερωτηματικό σε θεωρητικό επίπεδο παραμένει ο νέος πλανητάρχης Βλαντιμίρ Πούτιν και τι θα αποφασίσει σχετικά, με το μέλλον της μαρτυρικής Συρίας. Το μόνον σίγουρο είναι ότι όσο η Τουρκία αγοράζει πυραύλους S 400 από την Μόσχα και κατασκευάζει πυρηνικά εργοστάσια με Ρωσική συνδρομή και τεχνολογία, ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα συνεχίσει να παραμένει σχεδόν παθητικός θεατής της Τουρκικής εισβολής προς την Δαμασκό.
Το δίκαιο είναι η Ρωσία να απελευθερώσει την αιματοβαμμένη Συρία από τον Τουρκικό ζυγό και να συνεργαστεί σε ενεργειακό επίπεδο και όχι μόνον με την διαλυμένη χώρα, μετά τον πόλεμο. Δυστυχώς ο νέος πλανητάρχης προτιμά τον Ερντογάν και την Τουρκία, από την Συρία του Ασσάντ. Ρωσία και Τουρκία διατηρούν γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές σχέσεις εκατοντάδων ετών.
Ο Πούτιν χάρισε στον Χαμενει ένα απo τα πέντε γνήσια αντίγραφα του αρχικού χειρόγραφου Κορανίου. Το Κοράνι είναι το ιερότερο Μωαμεθανικό κείμενο και χρονολογείται από τον 7ο αιώνα. Ένα από τα πιο σπάνια πράγματα στον κόσμο, για το Ισλάμ, βρισκόταν στην κατοχή ενός Ορθοδόξου Χριστιανού !!!
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ερντογάν είναι οι κορυφαίοι πολιτικοί του αιώνα μας.
Ο Πούτιν βάση σχεδίου πλησίασε τον Ερντογάν για να τον χρησιμοποιήσει ως μέσον αντιπερισπασμού, με στόχους την μείωση των Νατοϊκών δυνάμεων, η ακόμη καλύτερα την κατάρρευση του ΝΑΤΟ. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ερντογάν ενεργούν βάση σχεδίου για την κατάρρευση της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Για αυτό και έχει αυτήν την ιδιόρυθμη συμπεριφορά ο Πούτιν στο Συριακό μέτωπο, απέναντι στις Τουρκικές στρατιωτικές-κατοχικές δυνάμεις.
Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι ιδιόμορφες -πολύπλευρες με βάση το γεγονός ότι η Τουρκία του Ερντογάν, είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που συγκρούστηκε στρατιωτικά με την Ρωσία την δεκαετία 2010-2020. Ενδεικτικό ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία κατέρριψε ένα Ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο, προερχόμενο από την μαρτυρική Συρία. Εν τούτοις η Ρωσία απάντησε μόνον με κυρώσεις στα Τουρκικά προϊόντα, ζητώντας από τους Ρώσους τουρίστες να μην επισκέπτονται την Τουρκία και παράλληλα βομβάρδισε Τουρκόφωνους μαχητές στην βόρεια Συρία. Επίσης Ρώσοι αξιωματούχοι και τα ΜΜΕ κατηγόρησαν μέλη της οικογένειας του Ερντογάν, ότι αγόραζαν πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος.
Το κλίμα άρχισε να βελτιώνεται το καλοκαίρι του 2016, όταν ο Πούτιν πήρε τηλέφωνο τον Τούρκο πρόεδρο μετά από το πραξικόπημα στην Τουρκία. Ο Πούτιν κάλεσε αμέσως τον Ερντογάν για να δείξει ότι συμπαρίσταται. Τότε ο Ερντογάν ταξίδεψε στην Ρωσία, όπου υπέγραψε για την συμφωνία κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου και συμφώνησε να συνεχιστούν οι εργασίες για το Ρωσικό πυρηνικό εργοστάσιο στη νότια Τουρκία. Στα πλαίσια της βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, οι δύο στρατιωτικοί που κατέρριψαν το Ρωσικό αεροπλάνο το 2015, κατέληξαν στην φυλακή κατηγορούμενοι για συμμετοχή στο πραξικόπημα !!!
Η υποστήριξη των Κούρδων από τις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την αδυναμία του ΝΑΤΟ και της Αμερικής να κυριαρχήσουν στην Συρία, έκανε τον Ερντογάν να αντιληφθεί ότι ο μόνος τρόπος για να προωθήσει τα Οθωμανικά-αυτοκρατορικά του σχέδια σχετικά με την Συρία, ήταν μια συμφωνία με τη Ρωσία. Από έτος 2016 ο Ερντογάν έχει πραγματοποιήσει περισσότερες συναντήσεις με τον Πούτιν, σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο ηγέτη. Η Ρωσία έχει μετατραπεί από την αντίπαλος της Τουρκίας στον πόλεμο της Συρίας, σε σημαντικότατο σύμμαχο !!!
Η Τουρκία μπόρεσε να πραγματοποιήσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία, αποκλειστικά με την Ρωσική συγκατάθεση. Στον στενό κύκλο συμβούλων του Ερντογάν, καθώς και στον Τουρκικό στρατό υπάρχουν αρκετοί "Ευρασιατιστές", οι οποίοι επιθυμούν την συνεργασία με τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Η απόφαση για την αγορά των S-400 είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Ο Ερντογάν χαρακτήρισε την αγορά αυτή ως την πιο σημαντική συμφωνία στην ιστορία του Τουρκικού έθνους. Και το κόστος που πλήρωσε η Άγκυρα δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο.
Με την αγορά των πυραυλικού συστήματος S-400, η Ουάσιγκτον έβγαλε τους Τούρκους από το πρόγραμμα F-35. Εν συνεχεία ακολούθησε απώλεια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων σε συμβόλαια για την Τουρκική βιομηχανία όπλων.
Πολλοί από τους υποστηρικτές του Ερντογάν πιστεύουν ότι η Αμερική είχε συμμετοχή στο πραξικόπημα του 2016. Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας κατηγόρησε ανοιχτά την Αμερικανική κυβέρνηση ότι ενορχήστρωσε το πραξικόπημα, εις βάρος του προέδρου Ερντογάν. Όσοι γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα, σχετικά με την συμμαχία Ρωσίας-Τουρκίας, ισχυρίζονται ότι ο Πούτιν ενημέρωσε τον Ερντογάν περί πραξικοπήματος. Φίλοι και εχθροί, μια νέα τάξη πραγμάτων από τους Πούτιν και Ερτνογάν . Αν και σύμμαχοι εξακολουθούν να έχουν συγκρούσεις Τουρκία και Ρωσία, στην Συρία.
Μετά από Ρωσική επίθεση ενάντια σε Τουρκικές δυνάμεις, σκοτώθηκαν 36 Τούρκοι στρατιώτες. Εν τούτοις η Τουρκία θεώρησε υπεύθυνο για την επίθεση τον πρόεδρο της Συρίας, τον Μπασάρ αλ-Ασσάντ !!! Ως αναπόδοση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επέτρεψε κάποιες φορές στην Τουρκία, βομβαρδίσει τον κυβερνητικές δυνάμεις, με τα πολεμικά αεροσκάφη της, ενώ τα Ρωσικά αεροσκάφη παρέμειναν στο έδαφος ως παθητικοί θεατές. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την παγιωμένη άποψη-τακτική ότι η συμμαχία με την Τουρκία, θα τον βοηθήσει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Για αυτό η φιλία των Τούρκων είναι πιο σημαντική από το να βοηθήσει την αιματοβαμμένη Συρία.
Για αυτούς τους λόγους είχαμε την συναίνεση της Ρωσίας και με την σύμφωνη γνώμη του "Τσάρου", η Τουρκία ενεπλάκη στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ,
Από την πλευρά του ο δαιμόνιος Ενρτογάν στοχεύει να οδηγήσει την Ρωσία σε πολεμική σύγκρουση με το Νάτο, ευελπιστώντας σε ήττα και διάλυση της Ρωσίας, ώστε να πάρει η Άγκυρα την θέση της Μόσχας. Αν και οι δύο πλευρές συνεργάστηκαν στην μαρτυρική Συρία εις βάρος του Συριακού έθνους, παραμένουν σε αντίθετες πλευρές. Το ίδιο ισχύει για την σύγκρουση στην Λιβύη και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν διαφορετικά κίνητρα και συμφέροντα στην Συρία, την Γεωργία και την Ουκρανία.
Η Τουρκία θέλει να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ, η Ουκρανία και η Γεωργία. Αυτό το ενδεχόμενο όμως είναι απίθανο για την Ρωσία, η οποία διεξήγαγε πολέμους για να κρατήσει τις δύο χώρες μακριά από την εξουσία της Αμερικής και του ΝΑΤΟ.
Η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται επικίνδυνα για πολλοστή φορά.
Ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής και ο μεγαλύτερος γεωστρατηγικός εταίρος, αναδείχθηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά ένα έθνος-κράτος συμμάχησε ταυτόχρονα με δύο χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πόλεμο. Η Ρωσία του Πούτιν υποστηρίζει παράλληλα την Συρία το Ασσάντ και την Τουρκία του Ερντογάν. Η Συρία αποτελεί τον διαχρονικό στόχο μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας οι οποίες για να αποφύγουν μια μετωπική σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες, αναγκάστηκαν το έτος 2016 να συμβιβαστούν και να συνομιλήσουν, μαζί με το Ιράν, για το μέλλον της Συρίας.
Στον παγκόσμιο πόλεμο μικρότερης κλίμακας που διεξάγεται στην Συρία, ο μεγάλος νικητής είναι η Ρωσία του Πούτιν. Επίσης πρόσφατα η Γερμανία αποφάσισε να διπλασιάσει την εισαγωγή φυσικού αερίου από την Ρωσία. Ο μικρότερης κλίμακας παγκόσμιος πόλεμος, θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την παγκόσμια ειρήνη. Πάνω από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις ζωές τους. Ο μισός πληθυσμός της Συρίας, ο οποίος πριν τον εμφύλιο ανερχόταν στα 23 εκατομμύρια κατοίκους εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα είτε τα σπίτια τους. Κάποιοι από τους δυστυχισμένους ανθρώπους επέτυχαν να φτάσουν στην Ευρώπη, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συνελήφθησαν, απήχθησαν ή αγνοούνται.
Κατά την διάρκεια της τρομερής και αιματηρής πολεμικής αντιπαραθέσεως, έλαβαν χώρα εκτεταμένες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 'Όλα τα μέρη έχουν κατηγορηθεί για επίθεση εναντίων αμάχων.
Εξαιτίας των φοβερών συγκρούσεων ένα μεγάλο μέρος της χώρας έχει μετατραπεί σε ερείπια. Η οικονομική δεινότητα της Συρίας, έχει επιδεινωθεί με δραματικούς ρυθμούς, με τις τιμές να αυξάνονται ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Το νόμισμα καταρρέει και ως συνέπεια έχουμε την πείνα και την εξαθλίωση. Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος, στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους.
Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή, και τον συσχετισμό των δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή.
Σήμερα που η Ανατολική Μεσόγειος πραγματικά φλέγεται, από μία τεράστιας κλίμακας πολεμική σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, σε μικρότερη μορφή, στην Συρία και εξαιτίας των σχεδίων για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε προσεκτικά τις συμμαχίες που θα συγκροτηθούν, για την μοιρασιά του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου και τις αλλαγές των συνόρων.
Η σύγκρουση των πολιτισμών, Χριστιανισμός-Ισλάμ, που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, είναι προ των πυλών και χρειαζόμαστε δίπλα μας τον μοναδικό μας σύμμαχο κατά την σύγχρονη εποχή. Τον Φιλέλληνα Μπασάρ Ασσάντ.
Ήδη βιώνουμε την δόμηση των αιτίων της σύγκρουσης, με την μαζική κατά γενική παραδοχή εισβολή του Ισλάμ στην Ελλάδα και την αποχριστιανοποίησή της. Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών.
Η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα, μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς η οποία δεν έχει την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου