Όποιος αγαπά την φύση και τα ζώα, δοξάζει τον Θεό-Δημιουργό.
Οι μόνοι οι οποίοι κακοιποιούν και σκοτώνουν τα ζώα από τά πανάρχαια χρόνια, είναι οι προαιώνιοι εχθροί, του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Ήταν Σάββατο 1 Ιουνίου 2002 όταν για πρώτη φορά στην ζωή μου, στις επτά το απόγευμα, πήγαινα προς Καλλιθέα και είδα τον Ιβάν.
Ήταν ένα κατάλευκο Χάσκι, το οποίο καθόταν στην άκρη στο πεζοδρόμιο με ένα πανέμορφο γαλάζιο περιλαίμιο. Έκτοτε τον είδα άλλες τρείς φορές μέσα στο καλοκαίρι. Όμως επειδή φορούσε το περιλαίμιο μου έδωσε την εντύπωση ότι ίσως να ήταν δεσποζόμενος.
Έφυγα όλες τις φορές, χωρίς να ρωτήσω τους περίοικους σχετικά με το ζώο. Από την πρώτη φορά που τον είδα, μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Έκτοτε τον είχα συνέχεια στην σκέψη μου. Είχα πάρει πλέον την απόφαση να ζήσω μαζί με αυτό το υπέροχο ζώο, το οποίο με είχε ενθουσιάσει.
Η ομορφιά της δημιουργίας σε όλο της το μεγαλείο. Άφησα πίσω μου προοπτικές και μια πολύ σημαντική-επώνυμη θέση εργασίας, για να ζήσω στην φύση δίπλα σε αυτό το υπέροχο σκυλί.
Όταν επέστρεψα ήταν Νοέμβριος του 2002, και το πρώτο που έκανα ήταν να ξαναπάω εκεί που ήταν ο Ιβάν. Τότε ρώτησα τους γείτονες,οι οποίοι μου είπαν ότι όντος ο σκύλος ήταν αδέσποτος, και ότι τον εγκατέλειψε ένας δημόσιος υπάλληλος που πήρε μετάθεση σε άλλο μέρος.
Αμέσως του αγόρασα κονσέρβα, όμως ήταν τόσο χαζούλης, κακοποιημένος και φοβισμένος, και παρά το γεγονός ότι του έβαζα ακριβώς στο μέσον το φαγητό, τα άλλα δύο σκυλιά που ήταν ακριβώς δίπλα του έτρωγαν όλο το φαγητό. Αυτό έγινε άλλες δύο φορές μέχρι που τον έβαζα να τρώει μόνος του, χωρίς τα άλλα δυο αδέσποτα ξεχωριστά. Η επιθυμία μου ήταν κάτι περισσότερο από έντονη σχετικά με την απόκτηση του.
Επειδή δεν είχα δικό μου αυτοκίνητο απευθύνθηκα στον φιλοζωικό σύλλογο της περιοχής. Συμφωνήσαμε με την πρόεδρο του φιλοζωικού να βρεθούμε την Πέμπτη στις 21 Νοεμβρίου στις τρείς και μισή μετά μεσημβρίας. Εγώ είχα πάει λίγα λεπτά πιο μπροστά, στο σημείο συναντήσεως, και περίμενα καρτερικά να έρθει η Βάσω με το αυτοκίνητο της.
Πράγματι η πρόεδρος του συλλόγου ήρθε με το αυτοκίνητο της, στις τρείς και μισή το μεσημέρι και τον βάλαμε στο αυτοκίνητο. Στις 21 Νοεμβρίου του 2002 στις τέσσερις το απόγευμα, ο Ιβάν πέρασε την πόρτα της αυλής του σπιτιού μου για πρώτη φορά. Μια νέα σελίδα άνοιξε στην ζωή μου.
Η πρόεδρος του φιλοζωικού με ευχαρίστησε πολύ, για την επιλογή μου, και μου είπε ότι το μόνο που χρειάζεται, είναι αγάπη, φαγητό, και νερό. Ήταν ένα αδέσποτο ολόλευκο Χάσκι, ηλικίας δύο ετών και δεν είχε καθόλου γάβγισμα σκύλου, αλλά το γνήσιο ουρλιαχτό του λύκου. Τις επόμενες ημέρες τον πήγα στον γιατρό για το ετήσιο εμβόλιο, που έπρεπε να κάνει όπως όλα τα σκυλιά.
Ο Ιβάν ήταν πολύ κακοποιημένος από τον πρώτο του ιδιοκτήτη, για αυτό μόλις ύψωνε κάποιος ελάχιστα τον τόνο της φωνής του φοβόταν και έτρεχε.
Επίσης δεν μπορούσε να σταθεί ούτε δευτερόλεπτο μέσα στο σπίτι με κλειστές τις πόρτες, καθώς έτρεμε από τον φόβο του για αυτό ακόμη και με τις βροχές-κρύα καθόταν έξω. Το γνήσιο και παρατεταμένο ουρλιαχτό του λύκου μέσα στις βροχές και τους ισχυρούς ανέμους, προκαλούσε δέος, και θαυμασμό στους περίοικους. Ο καιρός περνούσε ήρθαν τα πρώτα ονειρεμένα Χριστουγεννα.
Με την αλλαγή του έτους είχε πλέον εξοικειωθεί πλήρως, τον άφηνα ελεύθερο και πηγαίναμε βόλτα στα καταπράσινα χωράφια. Παιχνίδια και χαρές, ο Ιβάν έτρεχε αγέρωχος κάνοντας κύκλους σε ένα μεγάλο χωράφι επί πέντε λεπτά την κάθε φορά. Το μεγαλείο της δημιουργίας, σε όλη την έκταση, από τον ποιητή Ουρανού και γής.
Μοναδικές στιγμές ζωής σε ηθικό, πνευματικό, και ψυχικό επίπεδο, για την απόλυτη αρμονία ανθρώπου και φύσεως (μαζί με τις γυναίκες). Περνούσαμε από πολύ όμορφα μέρη,
Σημαντικότερο όλων ότι ο Ιβάν είχε μάθει μόνο με μια παρατήρηση μου να μην κυνηγά τον γάτο μου, τον Άρη. Ήταν ένα πολύ δύσκολο σκυλί καθώς ενώ βρισκόταν μέσα σε κτήμα τριών στρεμμάτων, εάν δεν τον έβγαζα βόλτα έξω από το κτήμα, δεν έκανε ούτε το ψιλό του.
Για αυτό τον λόγο έπρεπε κάθε ημέρα, ότι ώρα και να ήταν ακόμη και όταν έβρεχε καταρρακτωδώς, είτε είχε πολύ κρύο να τον βγάλω έξω. Όταν αργούσα το ουρλιαχτό του λύκου, δονούσε την περιοχή, ειδικά όταν είχε ισχυρούς ανέμους και βροχές. Το ουρλιαχτό του ήταν κάτι το φανταστικό.
Θαυμασμό επίσης προκαλούσε κατά τις καθημερινές μας βόλτες. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σταματούσαν να με ρωτήσουν, σχετικά με το σκυλί. Ακόμη άλλοι οδηγοί που τον έβλεπαν για πρώτη φορά ξαφνιαζόταν για αυτό φρέναραν απότομα για να με ρωτήσουν σχετικά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να τους τρακάρουν αυτοί που ερχόταν από πίσω.
Ο οικονομικός μου προϋπολογισμός ήταν ήδη επιβαρυμένος καθώς είχα τρεις δικές μου γάτες και άλλες δώδεκα αδέσποτες, οπότε άρχισα να κάνω οικονομίες, και να μην πηγαίνω σε μέρη που ήθελα για να διασκεδάσω, για να μην στερήσω τα ζώα από το φαγητό τους, εκείνο το διάστημα έβγαινα λιγότερες φορές τον μήνα έξω για διασκέδαση.
Ο καιρός περνούσε ονειρεμένα, η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο, οι στιγμές ζωής που μου πρόσφερε ήταν μοναδικές. Τον είχα αγαπήσει πάρα πολύ.
Τον Μάιο του 2003 επειδή τα χόρτα είχαν ψηλώσει αρκετά από τις πολλές βροχές κόπηκε ένα χόρτο και μπήκε μέσα στο μάτι του Ιβάν, την ώρα που κοιμόμουν ακόμη στις επτά το πρωί άκουσα μια πονεμένη κραυγή. Όταν σηκώθηκα στις εννέα το πρωί, ημέρα Σάββατο, τον βρήκα με κλειστό το μάτι του, και να τρέχει πράσινο υγρό από μέσα.
Αμέσως τον πήγα στον γιατρό εκείνος έβγαλε το κομμένο χόρτο μου έδωσε αντιβίωση και ο Ιβάν έγινε πολύ γρήγορα καλά. Τον Ιούλιο του 2003 διαπίστωσα ότι έκανε στο δέρμα του δέκα μεγάλες πληγές χωρίς όμως να πέφτει το τρίχωμα του, τότε τον πήγα τρεις φορές στον γιατρό.
Ο γιατρός και τις τρεις φορές, έκανε μια ένεση και μου είπε μην ανησυχείς τα άσπρα σκυλιά είναι αλλεργικά στην εξοχή. Έπαιρνε τριάντα ευρώ για την κάθε εξέταση χωρίς να πάρει καμιά φορά αίμα για να κάνει εξετάσεις, παρά το γεγονός, ότι εγώ επέμενα να τπάρει αίμα, αν και άπειρος, στις ασθένειες των σκύλων.
Τον Σεπτέμβριο του 2003,στις 19 του μηνός μου φάνηκε ότι δεν αισθανόταν καλά, φώναξα τον γιατρό αλλά ερχόταν Σαββατοκύριακο και δεν μπορούσε να έρθει.
Την Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου που ήρθε ο γιατρός, τον είχε πιάσει πλέον επιθανάτιος ρόγχος, την Τρίτη το πρωί στις 23/9/2003 στις 8:45 Π.Μ. λύγισαν τα ποδαράκια του, καθώς βρισκόταν επάνω στις σκάλες, ενώ ταυτόχρονα με κοιτούσε με μια λύπη και με μια απορία τόσο έντονη σαν να ήταν άνθρωπος.
Ένα τέταρτο αργότερα στις εννέα ακριβώς το πρωί άφησε την τελευταία του πνοή, στα χέρια του πατέρα μου που τον ανέβαζε σηκωτό στις σκάλες. Η πίκρα μου δεν περιγράφονταν, δεν ήξερα που να σταθώ, μερικές ώρες αργότερα τον θάψαμε στο κτήμα.
Την επόμενη ημέρα, στις οκτώ παραδέκα το πρωί, μέσα στον ύπνο μου έκλαιγα, έβλεπα τον Ιβάν και έπαιζε η μουσική του γνωστού κλασικού μπλουζ hello, τις δεκαετίας του 1970 με τον lionel Reshie.
Τότε θυμήθηκα ότι αυτό το τραγούδι το έχω σε κάποιο cd, για αυτό σηκώθηκα μέσα από τον ύπνο μου, έψαξα και το έβαλα να παίζει. Πικράθηκα, πληγώθηκα πολύ, έκανα καιρό να συνέλθω. Όλοι μου ο κόποι και οι θυσίες πήγαν χαμένες.
Το μαγικό ταξίδι με τον σκύλο του παραμυθιού, που ο κάθε γνήσιος Έλληνας ονειρεύεται, δυστυχώς κράτησε μόνον δέκα μήνες.
Η απειρία μου από ασθένειες και ειδικά η αδιαφορία του κτηνιάτρου να πάρει αίμα και να κάνει εξετάσεις, παρά του ότι εγώ επέμενα κάθε φορά να το κάνει, υπήρξαν καταλυτικές για την ζωή του Ιβάν. O Iβάν ήταν ο πιο σπάνιος σκύλος που πέρασε από την Ελληνική επικράτεια.
Έκτοτε βοήθησα και φιλοξένησα, μερικά αδέσποτα ζώα. Το περιστατικό αυτό με πλήγωσε πάρα πολύ, γιατί είχε αλλάξει η ζωή μου, προς το καλύτερο. Μέσα από την επαφή μου με τον Ιβάν, απέκτησα πολλά νέα ενδιαφέροντα.
Μέσα από την επαφή μου με τον Ιβάν απέκτησα νέα ενδιαφέροντα.
Εκείνη την εποχή ευχαριστούσα καθημερινά τον Χριστό, γιατί με άφησε να γεννηθώ Έλληνας μέσα στον παράδεισο με την πανέμορφη Ελληνική φύση. Πάνω από όλα ευχαριστούσα τον Χριστό, διότι μου επέτρεψε να γεννηθώ άνδρας στην ενδοξότερη χώρα του κόσμου και να βρίσκομαι ανάμεσα στις ωραιότερες γυναίκες της γης και όλα τα υπόλοιπα δημιουργήματα του.
Κυριολεκτικά μέσα από την ομορφιά της φύσεως, και του ζώου, αποκτούσε το απόλυτο νόημα, το σε υμνούμε, σε ευλογούμε, σοί ευχαριστούμε κύριε, και δεόμεθα σου ο Θεός ημών, προς τον Θεό-Δημιουργό.
ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ-ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
Οι άγιοι πατέρες της Ορθοδοξίας, είναι φορείς των ακτίστων ενεργειών του Θεού και για αυτό έγιναν οι προστάτες της θεϊκής δημιουργίας. Εἶπεν ὁ Θεός ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν», ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος».Η ψυχή των ζώων δεν μπορεί να ταυτιστεί με την λογική ψυχή. Ανήκουν στην άλογη φύση.
Εντούτοις τα ζώα έχουν συναισθήματα χαίρονται, λυπούνται κλπ, αλλά δεν έχουν τις ίδιες ψυχές με τους ανθρώπους, που είναι κατ “εικόνα” Θεού, αθάνατη και ακατάλυτη. Ο Ιησούς Χριστός, γεννήθηκε ανάμεσα σε ζώα. Επίσης έκανε στην είσοδο του στα Ιεροσόλυμα με Γάιδαρο. Η φύση και τα ζώα αποτέλεσαν για τους μεγάλους-αρχαίους Φιλοσόφους, την βάση της δημιουργίας-εξελίξεως, του Ελληνισμού και ολόκληρου του κόσμου.
Οι Έλληνες σοφοί διότι έφτασαν στο μέγιστο διανοητικό επίπεδο, διαπίστωσαν την ευεργετικότητα και την συμβολή της φύσεως, και των ζώων σε κάθε έκφανση της ανθρώπινης προόδου-δραστηριότητας. Ο κορυφαίος μαθητής του Αριστοκλή-Πλάτων, ο Αριστοτέλης έγραψε το “Περί Φύσεως-ζώων”. Σε αυτό το έργο του ο μεγάλος φιλόσοφος κάνει εκτενή αναφορά στα σκυλιά και στην φύση τους.
Αυτό είναι ενδεικτικό, για το πόση μεγάλη σημασία έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, στα σκυλιά και εν γένη στα ζώα. Εξαιτίας του Αριστοτέλη φιλόζωος υπήρξε και ένας εκ των μαθητών του, ο Μέγας Αλέξανδρος. Πολύ χαρακτηριστικό του σεβασμού που έδειχναν οι αρχαίοι, ήταν ότι όταν πέθαιναν τα ζώα, τα έθαβαν και δεν τα πετούσαν.
Η Ορθοδοξία σε συνέχεια των αρχαίων-σοφών Ελλήνων, έχει για προστάτες των ζώων τον Άγιο Μόδεστο και τον Άγιο Μάμα. Συνεπώς τα ζώα έχουν ξεχωριστή θέση στον Χριστιανισμό και στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο.
Η σκέψη των Χριστιανών φιλοσόφων του 4ου αιώνα με βασικούς εκφραστές τον Μ. Βασίλειο, τον Άγιο Γρηγόριο, (Ναζιανζηνό-Θεολόγο), τον Άγιο Ιωάννη-Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο (Επίσκοπος Νύσσης), αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάπτυξη της Ορθοδόξου πίστεως. Στις διδαχές και στα έργα τους είναι εμφανής η ιδεολογία του Αριστοκλή-Πλάτωνα.
Οι Καππαδόκες νεοπλατωνικοί-φιλόσοφοι έρχονται στο πιο καθοριστικό χρονικό σημείο, να διαμορφώσουν και την Ορθόδοξη πίστη. Με εκπαίδευση θεολογική, φιλοσοφική και ρητορική πραγματοποιούν την σπουδαιότερη ιστορική ένωση του κόσμου, για την σωτηρία της ανθρωποτητας.
Ο Ιουστίνος ήταν ο πρώτος Άγιος Φιλόσοφος και Χριστιανός. Ήταν ο πρόδρομος των τριών Ιεραρχών, καθώς αποτέλεσε λαμπρό παράδειγμα για τους τρεις Μεγίστους φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητος.
Η σχέση χριστιανισμού και Αριστοκλή, ως ιστορικών φαινομένων, αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές πτυχές της παγκόσμιας ιστορίας, καθώς ο Αριστοκλής είχε ταυτιστεί με την Ελληνική φιλοσοφία και τις Χριστιανικές διδαχές.
Η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, διδάσκουν τις διαχρονικές αξίες, την γενναιότητα, την καλοσύνη, την δικαιοσύνη, την ηθική ζωή, την παιδεία, την αγάπη για την φύση και τα ζώα με σκοπό την εξέλιξη του πνεύματος και της ψυχής. Αιτία για όλη αυτή την δημιουργία-ευλογία, είναι ο Θεός-Δημιουργός, τον οποίο πρώτος δίδαξε ο Μέγας Αριστοκλής.
Οι αρχαίοι σοφοί λογίζονται ως Χριστιανοί προ Χριστού, από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο καλός Θεός-Δημιουργός έχει σχέση μόνον με τις κατά φύσιν ενέργειες. Με τις παρά φύσιν έχει σχέση μόνον ο Εωσφόρος, οι δαίμονες και όσοι πιστεύουν σε εκείνον.
Σε καμία περίπτωση ο Θεός-Δημιουργός δεν θα καταστρέψει την συμπαντική αρμονία, την ισορροπία και την τάξη, με μια παρά φύσιν ενέργεια.
Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη.
Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί-δαίμονες, ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων, την σεξουαλική διαφθορά.
Σε όλο του το έργο ο Ύπατος των φιλοσόφων μιλά ότι το σύμπαν έκανε, ο ένας θεός-δημιουργός και όχι ο Δίας ο πατέρας των “θεών”, ούτε κάποιος άλλος Ολύμπιος αναφέρεται ως δημιουργός του σύμπαντος. Ακόμη και για τους Ολύμπιους αναφέρει ότι τους έπλασε ο ένας Θεός-δημιουργός, ως κατώτερους “θεούς”. Αυτό το τελευταίο το αναφέρει, για να εξευμενίσει κάπως τους δωδεκαθειστές, ώστε να μην έχει την τύχη του Σωκράτη. Ενδεικτικός, ήταν ο διάλογος στο έργο του Πλάτωνα με τίτλο “Πολιτεία”.
Στο έργο αυτό συνομιλούν σε κάποιο σημείο ο Σωκράτης, με τον σοφιστή Θρασύμαχο, σχετικά με τους Ολύμπιους. Απευθυνόμενος ο Θρασύμαχος στον Σωκράτη, του είπε τα εξής :
“Για όλους αυτούς τους “θεούς”, τους οποίους αναφέρεις Σωκράτη, δεν τους είδε ποτέ κανένας άνθρωπος. Ούτε φανερώθηκαν ποτέ για να κάνουν κάποιο θαύμα, είτε να δώσουν κάποια συμβουλή. Όλους αυτούς τους γνωρίζουμε, από τους ποιητές που έγραψαν πολύ παλαιότερα για τα πολεμικά τους κατορθώματα και τα γενεαλογικα τους δένδρα”.
Είναι φανερό ότι ο Σοφιστής Θρασύμαχος, αναφέρει, ανθρώπους που έζησαν σε παλαιότερη εποχή και ήταν βασιλιάδες, έκαναν πολέμους, όπως έκαναν παιδιά, εγγόνια, κλπ. Ποτέ ο αληθινός Θεός δεν κάνει πολέμους και φυσικά δεν είχε, ούτε έχει παιδιά, ούτε γενεαλογικό δέντρο.
Είναι πλέον γνωστό με βάση τις αναφορές του Ηρόδοτου, όταν ήρθαν οι σκλάβοι από την Αίγυπτο στην Ελλάδα, για να είναι οικεία στους Έλληνες τα ονόματα των δαιμόνων του δωδεκαθέου, άλλαξαν τα πραγματικά ονόματα των δαιμόνων, με ονόματα παλαιότερων επιφανών Ελλήνων.
O κορυφαίος φιλόσοφος όλων των εποχών μας δίδαξε το πρώτο Ελληνικό-εθνικιστικό αξίωμα. Ο Αριστοκλής δίδαξε τα πάντα για να επιβιώσει το έθνος. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να πάει ενάντια στις ηθικές-φιλοσοφικές του αρχές, με μοναδικό σκοπό την εθνική μας επιβίωση. Ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία το έκανε αυτό κάποιος άλλος Έλληνας φιλόσοφος, σοφιστής, ρήτορας, ιστορικός, ποιητής, για να προστατέψει την πατρίδα.
Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
ΙΒΑΝ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
0 comments: