Στο τέλος των συναντήσεων «Philia Forum» που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες ημέρες στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας δήλωσε ότι αυτό το φόρουμ που χρηματοδοτείται από τη χώρα του, που σημαίνει «Συνάντηση Φιλίας», επιδιώκει τη θεμελιώδη αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της χώρας του, από το να είναι κράτος της Μεσογείου και μόνο μέρος του ευρωπαϊκού χώρου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η φιλοδοξία της Ελλάδας είναι να γίνει μια γέφυρα μεταξύ της Ανατολικής Μεσογείου, του Κόλπου, των Βαλκανίων και της Ευρώπης».
Οι φιλοδοξίες του Έλληνα υπουργού δεν φαίνονται μακρινές, καθώς βιώνουμε σήμερα την πολιτική δυναμική του αραβικού κόσμου στην Ελλάδα, τόσο σε οικονομικούς, γεωγραφικούς και πολιτιστικούς στρατηγικούς λόγους, με τη δημιουργία μιας ομάδας μεταξύ των δύο πλευρών, της Ελλάδας και των χωρών του αραβικού κόσμου.
Όπου μέσω μιας τέτοιας στρατηγικής σχέσης, οι δύο πλευρές μπορούν να δημιουργήσουν ένα σύνολο νέων πολιτικών γεγονότων, τα οποία είναι ταυτόχρονα προς το συμφέρον και των δύο πλευρών, ιδίως στον τομέα της εθνικής ασφάλειας.
Το αραβικό μπλοκ, το οποίο περιλαμβάνει τα κράτη του Αραβικού Κόλπου μαζί με την Αίγυπτο, και το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει πολλές άλλες αραβικές χώρες στο μέλλον, όπως το Σουδάν και η Ιορδανία, οι οποίες αντιπροσωπεύουν αποτελεσματικά ολόκληρο τον πληθυσμό και τη γεωγραφική μάζα ολόκληρης της νότιας Μεσογείου.
Δίνοντας μια σταθερή εγγύτητα του αραβικού κόσμου με το μπλοκ των ευρωπαϊκών χωρών μέσω της Ελλάδας.
Πολιτικά, υπάρχουν 3 θέματα που ενώνουν την Ελλάδα με τον αραβικό κόσμο.
Οι πλευρές πλήττονται από τις τουρκικές επεμβατικές τάσεις, οι οποίες επιδιώκουν να δημιουργήσουν μορφές περιφερειακών συγκρούσεων και εμφύλιων πολέμων στις γειτονικές χώρες, και κατά συνέπεια την επιβολή της τουρκικής πολιτικής και οικονομικής δύναμης μέσω αυτών των μορφών παρέμβασης.
Επιπλέον, οι κύριες πολιτικές αξίες που υιοθετεί η Ελλάδα, ως «μισό-ανατολικό» κράτος εντός του ευρωπαϊκού συστήματος, είναι ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές για τη δημιουργία εύλογων αντικειμενικών λύσεων στις εκκρεμείς πολιτικές διαφορές και ζητήματα μεταξύ κρατών και περιφερειακών και διεθνών δυνάμεις, ιδίως τις μορφές παρεξηγήσεων που δημιουργήθηκαν λόγω εξτρεμιστικών οργανώσεων.
Η Ελλάδα, όπως και τα αραβικά μετριοπαθή κράτη, επιδιώκουν να εξαλείψουν όλες αυτές τις μορφές έντασης και πολιτικής παρανόησης, σε αντίθεση με τις λαϊκιστικές πολιτικές επιλογές, οι οποίες είναι προφανώς αντιφατικές και ουσιαστικά συμπληρωματικές, και στις δύο πλευρές της Μεσογείου.
Οικονομικά, η κρίση φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου τα τελευταία δύο χρόνια απέδειξε τι ενώνει τα δύο μέρη οργανικά. Η ελληνική συνεργασία με τις αραβικές χώρες οδήγησε στη θέσπιση της «Συμφωνίας για το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου» στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, Κάιρο.
Οδηγός η Ελλάδα για τα αραβικά κράτη
Αυτή η συμφωνία διατήρησε τα κυρίαρχα δικαιώματα των υπογραφόντων κρατών στη συμφωνία για τον εθνικό τους πλούτο, και στη συνέχεια παραβλέπει δύο προβληματικά ζητήματα:
Το πρώτο είναι να παρακάμψει τη δυνατότητα κατάσχεσης του πλούτου των χωρών μέσω στρατιωτικών απειλών
Και το δεύτερο να σπάσει το μονοπώλιο στις μεταφορές παραγώγων φυσικού αερίου και πετρελαίου από νότο σε βορρά.
Εκτός από το φυσικό αέριο, υπάρχει μια σειρά από ελληνικές οικονομικές εμπειρίες και πλεονεκτήματα, ειδικά στους τομείς της γεωργίας και του τουρισμού, όπου ο πυρήνας της ελληνικής οικονομίας, μπορεί να μεταφερθεί στις αραβικές χώρες του μπλοκ, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαϊκών κρατών, που έχουν στρατηγικές αναδιάρθρωσης των οικονομιών τους, ώστε να είναι πιο διαφοροποιημένες και λιγότερο εξαρτημένες από το πετρέλαιο.
Ειδικά επειδή η φύση του οικονομικού και κλιματικού περιβάλλοντος είναι στενή μεταξύ των δύο μερών.
Όλα αυτά προστίθενται στη μορφή της γεωγραφικής σύγκλισης που συνδέει αυτές τις αραβικές χώρες με την Ελλάδα και το νησί της Κύπρου, με τρόπο που σχηματίζει μια οιονεί γεωγραφική επέκταση μεταξύ του Βορρά και του Νότου του κόσμου.
Οι ιστορικοί και πολιτιστικοί δεσμοί
Οι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες βασίζονται σε ένα ιστορικό πολιτιστικό πλαίσιο. Η Ελλάδα είχε ιστορικά επικοινωνία με τον αραβικό κόσμο, και η ανώτερη κουλτούρα και το ορθόδοξο πνεύμα της θεωρούνται μέρος του νότου της Μεσογείου καθώς και του νότου της.
Οι Έλληνες θεωρούν τους Ανατολικούς Χριστιανούς, την απόλυτη Ορθόδοξη πλειοψηφία, ως την κεντρική πνευματική και πολιτιστική βάση της πολιτιστικής και θρησκευτικής πνευματικής τους επίγνωσης, και επομένως θεωρούν τους λαούς και τις γεωγραφίες της νότιας Μεσογείου ως μέρος του πολιτισμού και του φυσικού τους περιβάλλοντος.
Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Πριν από χιλιάδες χρόνια, πολλοί πολιτισμοί αναπτύχθηκαν στο έδαφος της Ελλάδας, ο ελληνικός πολιτισμός αποτέλεσε το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αναγέννησης.
Αυτή η αναγέννηση, που εξαπλώθηκε σε όλες τις ακτές των ακτών της Μεσογείου, έχει μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες εκεί και έχει γίνει η κυρίαρχη βάση για την ανταλλαγή και την ένωση των πολιτών της Μεσογείου.
Από την συντακτική ομάδα του arisvinews (Andri Λύτρα).
0 comments: